CCF20100318017

PSALMODIA POLSKA 387

8. Prze/ mię lotna ptaszyna przestronnego powietrza zażywa: a kiedy pozwolę, w fortelnego¹⁰ wpada sidła ptasznika.

9. Tedy będzie mówił w gniewie zapalczywości swojej do tych. którzy na cudze prawa krzywo patrzą: a zawziętość ich nagle rozproszy¹'.

10. Jam jest zwierzchnością nad dziedzictwem moim: a jako serc ludzkich prostotę, tak i pól sarmackich równiny z dawna ukochałem.

11. W opiece mojej jest wolność: i ja sam tylko przez przewic-dzenie¹² wiem. komu ją mam w zawiadowanie poruczyć.

12. Szczególnym bowiem dziełem moim wolność ludzka: a gdy ode mnie w-olna wola pochodzi, toć pewnie unicwolcnia i przymusu nic kocham.

13. Zrozumiejcież, królowie, że od Boga ten klinot¹³: a uczcie się. którzy sidła swobodzie stawiacie, że wolność polską ma Pan w opiece swojej'⁴.

14. Nie potrzebuje ona ludzkiego picczołowania tak dalece: ani ręki dotykającej, która gardziele leczy

15. Ponieważ błogosławieni wszyscy, którzy w Pana zastępów protckcyjcj: a w synach ludzkich żadnej nie masz ufności^,0.

16. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Ś. etc.

¹⁴ Wers. 13 nawiązuje do Ps 2.10.

¹⁵ ręki f.../ leczy królowie francuscy mieli moc leczenia skrofułów (gruźlicy węzłów chłonnych szyi) przez dotknięcie ręką.

■* Wers. 15 jest parafrazą zakończenia wersetu 12 Ps 2.

" klinol klejnot.

PSALM IX

IAUDATE DOMINUM OMNES GENTTS. PS 116

SZCZĘŚLIWĄ ELEKCYJĄ IN ANNO 16(74]’ PRZEZNACZENIU BOSKIEMU PRZYPISUJĄCY

1. Chwalcie Pana wszytkic narody: śpiewaj mu i dziękuj z radością słowieńskiego Lecha pokolenie^ł!

2. Niech się po równinach polskich tubalne echo rozchodzi: a odgłos wesołego vivat! niechaj niebiosa przebija.

3. Żyje Bóg, Stwórca nasz, króle podający⁵: niech i król długowiecznie żyje. od Boga podany.

4. Którego nie żywot niewieści'⁴ albo marna kolebka na tronie ^{2 1}

in anno w roku. W pierwodruku mylnie: 1672. Mowa o elekcji Jana III.

^: Wers. 1 jest parafrazą Ps 116( 117). I.

^ł podający od ..podawać" proponować, polecać, tu: dawać, stąd ..podający" i wszystkie pochodne w tym psalmie.

* tywot niewieści brzuch kobiety, tj. nic zostanie królem z urodzenia.

"* oko niezmrużone symbol Opatrzności.

PSALM IX