CCF20100318022

PSALMODIA POLSKA 433

5.    Wyroki królestw w górnym konsystorzu¹ głęboko utajone zostają: a jakiego losu państwom spodziewać się, nikt nie zgadnie, aż Fata kostkę u rzucą.

6.    Niech się darmo tą dwornością² nie uwodzi serce, bo jeżeli człowiek szczególny³ sam końca swego nic wie: dopieroż jako lichy idiota^{4 5 6} ma dociec naznaczonego peryjodu?"

7.    Boś Ty, Panic, zakrył to od mędrców: jednak inszym sposobem objawiłeś maluśkim niedościgłe Opatrzności swojej sekreta.

8.    Darmo się o tym u hetruskich augurów badać³; ani tego chaldejscy minucyjarze^{7 8} nie zgadną.

9.    Oto Pan rozpostarł państw upadnionych regestra: aby się drugie postrzegały, jako się cudzym nieszczęściem karząc, własnego upadku ustrzec mogą.

10.    Niech uważy, kto chce, co się w cctnie i w Uchu" zawiera: bo gdy siódmy liczby obrót przychodzi, rzadko w podmiesięcz-nych rzeczach bez odmiany.

11.    Doskonałe dwa tuzy z niedoskonałością półtorą walczą⁹: a dwa razy trzy z jednością zmięszanc zakrytą mocą dokazują.

12.    Bo patrz na jednego dzicciucha. jako w siedm lat zęby roni: w drugich 2arasta, potem mężnieje i po tych stopniach idąc. do punktu naznaczonego ciągnie.

13.    A jako w pierwszych gradusach¹⁰ rósł i przychodził do doskonałości: tak w następujących wiek spędziwszy, już nic inszy progres¹¹, tylko do dołu.

14.    Dopiero/ w monarchijach snadno obaczyć te siódmego karbu rcwolucyjc: i nicpochybne za czasem w państwach odmiany.

15.    Rzym pod królmi dzieckiem, pod konsulami¹² zmężniał; pod cesarze przyszedszy starzał, gdy się oncj wolności pierzyć^{13 14} przyszło.

16.    Nieboż winno, czyli wyroki albo natury stworzonych rzeczy skazi teł ność? Bynajmniej! Pycha i upór, złe rady i zbytek, fakcyjc i prywaty tak kwitnące państwo zrujnowały.

17.    Kto historyje czyta, niech czas porachuje: uzna, że po siódmej łat setni ona jedynowładna całego świata pani^,T słabieć poczęła.

18.    Porachuj się i ty. Ojczyzno, z sobą! Od pierwszej koronowanej głowy¹⁵ siedmi wieków dzieciznę¹⁰ pędząc: co cię też w siódmej wypełnionego klimakleru setni czekać może?

19.    Niech w dobrą godzinę przemówię, żeby się jeno ta wolność złym używaniem nie wysieliła: a zbytki górę wziąwszy, praw i ustaw dawnych nic odmieniły!

20.    Bo widząc, że one staropolskie cnoty w zapomnienie idą: jako tuszyć mam. że z odmianą obyczajów zostają się i prawa?

1

   w górnym konsystorzu w sądzie niebieskim (konsystorz. sąd biskupi).

2

   dwornosć — tu: ciekawość, wścibstwo.

3

   szczególny — poszczególny.

4

   idiota - nieuczony.

5

“ peryjod - okres.

6

   hetruskich augurów etruskich (rzymskich) kapłanów, wróżących że zjawisk przyrody, zachowania się zwierząt itp.; badać się dowiadywać. dopytywać.

7

   chaldejscy minucyjarze — babilońscy astrologowie, układający kalendarze z przepowiedniami (minucjc).

8

" w celnie i w Uchu — w parzystej i nieparzystej liczbie punktów (ok) kostki do gry (do wróżenia).

9

’² doskonale /.../ walczą — niejasna kombinacja liczb, dająca w sumie 7; tuz - strona kostki do gry mająca dwa oka (K 184).

10

** gradus stopień.

11

progres postęp.

12

'* pod konsulami naczelnymi urzędnikami cywilnymi i w ojskow ymi w Rzymie republikańskim.

13

   pierzyć tracić pióra, tu: słabnąć, chorować.

14

   po {...} poni po siedmiuset latach od założenia miasta, tj. w I w.

p.n.e.; jedynowładna pani    Roma (Rzym).

"* od [...} głowy od Bolesława Chrobrego.

15

¹⁶ dziecizna dzieciństwo.