Rozdział 3. Macierze i wyznaczniki
3.3 a) A' =
c) X =
;f) [35]
-2 0 -2 0-8 0
; b) Y =
3.4
a) An = c) 4n =
1 0 1 0 2 0 I 0 1
1 n 0 1
Y =
1 0 -1 0 0 o -1 0 1
; b)An =
cos na sin na — sin na cos na
; d) X =
0 0 1 1
Y =
A dla n nieparzystych I dla n parzystych
cli nx sh nx sh nx ch nx
l + (-l)n 0 1 — (—l)n
0 2 0 l-(-l)71 0 l+(-l)n
an nan~l |n(n - l)a”~2
0 a" na1
.00 a
g*) Dla n ^ k macierz An jest zerowa,
e) An = -
2
f*) An =
■.b)X
A dla n nieparzystych I dla n parzystych
„n-l
dla n ^ 2;
' |
a b |
;e) X = |
1 + a 6—1 |
.3 — a 2 — 6. |
o b a + 36 —a — 36
, gdzie o € C; c) X =
, gdzie o, 6 € C; gdzie a,6 € C;
2i — 2 3i + 1 3 — i —i — i
r, i-*] |
1 1+1 |
-1 0 |
-1 -i ' |
r -i+r | |||
1 ~ 0 i |
lub X = |
1 ~ 0 —i |
lub X = |
2 i |
lub X = |
2 0 -i |
lub X =
0 0 a 0
\)X = |
a 1 |
ia i |
lub X = |
a 1 |
—ia i |
: a |
a . |
. a |
a . |
1 -1 0 3
lub X =
-1 1
0 -3
, gdzie a € C i 6 G C \ {0} ; , gdzie a € C \ {0};
3.6
3.7
a) Wskazówka. Wykorzystać tożsamości: (AB)C = A(BC), (AB)T — BT AT;
b) Wskazówka. Wykorzystać tożsamości:
(.4 + B)C = AC + BC, D{A + B) = DA + DB, (a + 0)A = aA + 0A. a) —1; b) sin(a — (3)\ c) 1; d) —2.
Odpowiedzi i wskazówki
203
(-7)-(-I)
2+4
-2 i |
3 |
+(- |
-4 |
1 -i | |
?| + 5 |
•(-1) |
2+2 |
-1 |
2 |
-3 |
1 |
3 |
-5 |
2 |
-2 |
4 |
i 1 +i 1-2 i 3
\2+3
i 1 + i -4 1 - i
-f (3-K'M-l)
3+3
-1 |
-3 |
4 |
-1 |
2 |
4 | |
1 |
—5 |
9 |
+ 3 •( —1)2+3 |
1 |
3 |
9 |
2 |
4 |
6 |
2 |
-2 |
6 |
+
3.9 a) -289; b) 275; c) 123.
3.10* Wskazówka. Wzorować się na rozwiązaniu podanym w Przykładzie* 3.10.
3.11 a) X\ = 3, £2 = 2, X3 — 1; b) xi = 1, X2 = 2, X3 = 3.
3.12 a) 0; b) 1; c) -512.
3.13 a) Wskazówka. Od pierwszego wiersza odjąć drugi, od drugiego trzeci, ..., od przedostatniego ostatni. Wynik 4 ■ 3n-ł;
b) Wskazówka. Od pierwszego wiersza odjąć drugi, od drugiego trzeci, ..., od przedostatniego ostatni. Wynik (—l)n_1n;
c) Wskazówka. Od kolejnych kolumn począwszy od ostatniej, a na drugiej kończąc odejmować kolumny poprzedzające pomnożone przez n. Rozwinąć otrzymany wyznacznik względem ostatniego wiersza obniżając o 1 jego stopień. Z kolejnych wierszy obniżonego wyznacznika wyłączyć wspólne czynniki. Kontynuować postępowanie aż do otrzymania wyznacznika stopnia 2. Wynik 2! • 3! •... - (n — 1)!.
3.14 a) 50; b) -15; c) -13; d) 44; e) 12; f) -178. 3.15* a) -45; b) -11; c) -1060.
3.16 a)
18
1
" 6
; b) |
cos a sin a |
; c) |
‘ 7 3 5 |
2 -1 |
i ' _ 3 1 |
— sin a cos a |
3 |
3 | |||
-2 |
1 |
1 _ |
- 1 2 2 -i |
'-1 0 -1 ln | |||
3.17 a) |
9 9 9 2 1 2 9 9 ~9 |
; b) |
— i -- II 2 2 2 —! I-II 2 2 2 |
;c) |
2 2 1 | ||||
9 9 9 - |
2 0 1 -1 |
3.18 a) X =
-26 |
17 |
20 |
-13 |
2 |
-1 |
-5 |
3 |
11 3
-24 -7
b) X =
-1 2
0 0
-4 -4
-7 3
d) *
32
-17 -9
11 19
3.19 a) detyl = 2n, np. dla A = 2In\
b) det-4 = 0 lub det A = 1 lub det A = —1, np. dla A = On, A = In lub A = — In dla n nieparzystych;
c) det A = 2" lub det A = -2", np. dla A = 2/„ lub A = [ay], gdzie a(J = 0 dla i j oraz an — —2, au = 2 dla i = 2,3,.. ,,n, przy czym n 6 N jest liczbą parzystą.