Moc sił tarcia w mechanizmach zależy od wielu parametrów konstrukcyjnych, kinematycznych oraz układu sił działających na mechanizm.
W niektórych rodzajach mechanizmów, np. mechanizmach dźwigniowych i krzywkowych, parametry wpływające na ich sprawność zmieniają się podczas ruchu, dlatego współczynnik sprawności zmienia swoją wartość w zależności od położenia członu napędzającego. Obliczony dla wybranego położenia mechanizmu,
N
współczynnik rj jest współczynnikiem sprawności chwilowej: rjch = —iL, gdzie Nu
Nd
i Nd są mocami chwilowymi. Współczynnik sprawności przedstawiany jest zwykle w postaci funkcji czasu tj^ =1)^(1) lub kąta rich = rich((p).
W celu wyznaczenia współczynnika sprawności średniej należy obliczyć średnie moce w cyklu ruchu mechanizmu:
1T 1T
Ndśr = 7 J Nddt, Nuśr = - J Nudf, NTśr =-{ NTdt (3.52) 'o 0 o
gdzie:
T - okres cyklu ruchu mechanizmu,
NT - moc chwilowa sił tarcia.
Analogicznie można wyznaczyć współczynnik sprawności uśredniony w funkcji kąta obrotu członu napędzającego:
^ Y (f>C 4 *Pc
Ndśr=—\Ndd<p; Nuśr= — jNud(p; NTśr = — f NTd<p (3.53)
<Pc o o Vc o
gdzie (pc - kąt odpowiadający cyklowi ruchu mechanizmu.
Ponieważ zawsze moc tracona NT > 0, zatem współczynnik sprawności
0 <rj<1 (3.54)
Ruch mechanizmu możliwy jest tylko przy r]>0. Jeżeli tj < 0, to mechanizm jest samohamowny, co oznacza, że ruch jego w danym położeniu nie jest możliwy.
Sprawność mechanizmów zależy od wielu czynników, takich jak położenie członów, prędkość i obciążenie. Wzrost prędkości przy tym samym obciążeniu powoduje spadek sprawności ze względu na wzrost sił bezwładności, natomiast wzrost obciążenia (mocy użytecznej Nu) przy tej samej prędkości powoduje wzrost sprawności mechanizmu. Sprawność maszyny zależy również od jej struktury, tzn. sposobu połączenia: szeregowego, równoległego lub szeregowo-równoległego jego mechanizmów składowych. Teoretyczne określenie współczynnika sprawności jest trudne i możliwe do obliczenia tylko z pewnym przybliżeniem.
184