24 luty 07 (39)

Na zakończenie należy zauważyć, że rozpatrywany model tarcia jest słuszny również dla innych mechanizmów, a w szczególności dla mechanizmu śrubowego z gwintem prostokątnym, w którym kąt pochylenia gwintu należy interpretować jako kąt pochylenia równi pochyłej. Siła obciążająca ruchomą śrubę lub nakrętkę leży w osi mechanizmu, natomiast siła czynna przyłożona jest prostopadle do osi me

chanizmu na promieniu podziałowym gwintu

W najczęściej spotykanym przypadku, gdy nakrętkę obracamy kluczem, działa na nią para sił o momencie M(P₂,-P₂) = P₂ ■ d_p, gdzie d_p - średnica podziałowa gwintu. Wtedy moc dostarczona wynosi N_d = M(P₂,-P₂) w = P₂d_p-(o.

Wzór (P3.101) przedstawia w tym przypadku sprawność pary kinematycznej śruba-nakrętka.

W podobny sposób można wyznaczyć sprawność mechanizmu klinowego.

3.5.3. Wyznaczanie sprawności mechanizmów dźwigniowych i krzywkowych metodą grafoanalityczną

Metodę grafoanalityczną określania współczynnika sprawności mechanizmów przestawimy na przykładach.

Przykład 3.18

Wyznaczyć metodą grafoanalityczną sprawność mechanizmu korbowo-suwakowego przedstawionego na rysunku 3.65.

Rys. 3.65. Mechanizm korbowo-suwakowy obciążony siłą oporu P₃ i jego plan prędkości

Dane: (p_h w_h AB, BC, P₃- siła oporu suwaka 3, współczynnik tarcia ^jednakowy dla wszystkich par kinematycznych, promienie czopów r_A, r_B, r_c.

189