250 (36)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©WydawnictwoWAM, Kraków2005

RELIGIE LUDÓW PASTERSKICH

ści, zwłaszcza w przypadku ciężkiej choroby, wielkiego wydarzenia społecznego (wesele, zakończenie wendety lub wojny) konieczne jest dla nadania wartości i mocy złożenie ofiary z bydła. Ofiary nie można natomiast składać w intencji wpływania na bieg natury, np. sprowadzania deszczu. Deszcz pada z „woli Boga” (muc), na którą nie da się wpłynąć. Ceremonię ofiary z wołu odprawia się w czasie pory deszczowej dla odnowienia świata i utrzymania kosmicznej płodności. Składa się z następujących elementów:

-    pwot „prezentacja”, czyli przywiązanie ofiary na środku placu wioskowego i złożenie libacji z mleka, piwa lub wody u jej stóp;

-    buk „konsekracja”: natarcie popiołem ze spalonych odchodów. Jest to nie tylko poświęcenie wołu Kwotho-wi, ale też identyfikacja społeczności z wołem, popioły są bowiem wzięte z ogniska domowego;

-    lam „inwokacja” do Boga i duchów. Z włócznią w ręku ofiarnik ogłasza intencję ofiary. Obecni przy tym mogą także dołączyć się do lam i wygłosić swoje własne intencje;

-    nak „zabójstwo” lub „podarowanie krowy” kam yang. Włócznią przebija się prawy bok zwierzęcia lub podcina gardło. Jeśli ofiara zostaje przyjęta, zwierzę powinno upaść na prawy (właściwy) bok z głową w stronę szałasów wioski. Nuerowie twierdzą, że nawet lew nie tknie zwierzęcia, które umiera padając na lewy bok.

Evans-Pritchard zwraca uwagę na symbolikę w ł ó-c z n i, która dla nie posiadającego noża Nuera jest podstawowym narzędziem do cięcia, golenia, wiercenia i za-