518 Blenier. Kompendium
Nasycenie barw także wpływa na sposób, w jaki odbieramy obraz. Jego wysokie wartości sprzyjaj ukazywaniu obiektów, małe zaś — ich ukrywaniu. Dlatego tez należy tak dobrać typ oświetlenia, by rezultat odpowiada! naszym założeniom. Gdy chcemy stworzyć na przykład scenę prezentujący jakąś niepokojącą sytuację, możemy użyć oświetlenia nocnego wzbogaconego o pojedyncze źródło światła w postaci reflektorów samochodowych — dzięki ostrym kontrastom oraz nierównomiernemu rozłożeniu iluminacji uzyskamy kompleksową scenę o jasno zobrazowanym elemencie centralnym, a jednocześnie sztuczne oświetlenie nie zdoła wyłonić wystarczającej głębi koloru — czego efektem będzie niegościnna, błękitno-szara paleta barw. Jeśli zapytasz profesjonalnego fotografa o pojęcia takie jak High Kęs i Loar Kęs. odpowie Ci bez zastanowienia. Nie bez powodu — są to bowiem dwie bardzo ważne techniki, na podstawie których można budować ciekawe i niebanalne kompozycje, także w grafice 3D. Obie z tych technik odnoszą się do wspomnianego już balansu pomiędzy światłem a cieniem. W większości przypadków dąży się do równowagi pomiędzy nimi, gdy brak przewagi bieli lub czerni na obrazie me wpływa na rezultat. Główną rolę, patrząc z perspektywy gry świateł, odgrywa wtedy paleta szarości. Inaczej jednak ma się kwestia podczas budowania sceny opartej na jednej ze wspomnianych technik...
HigliKęy to technika opierająca się na przewadze bieli. Zazwyczaj, choć nie zawsze, wiąże się to z wykorzystaniem bardzo słabych i rozmytych cieni, a liczba ukazanych detali jest dość niska. Stworzone w ten sposób obrazy cechują się subtelnością, spokojem i niewielką komplikacją. Idealnie nadaje się to do prezentowania obiektów, jakie mają sprawiać wrażenie kruchych i delikatnych. Sytuacją, w której High Kęs jest naturalnym sposobem postrzegania świata, może być zima lub gęsta mgła — zwróć uwagę, że wielu fotografów w tych właśnie warunkach tworzy stonowane zdjęcia, eksponując na przykład bardzo nietrwałe efekty zamarzania wody(rysunek 12.61).
LiwKęy to technika korzystająca z niewielkiego oświetlenia i dużych kontrastów Sprzyja to kreowaniu bardzo nastrojowych, nieraz niepokojących lub monumentalnych obrazów. Technika ta doskonale podkreśla dynamikę, wychwytuje ciekawe detale, a jednocześnie dzięki swojej „ciemnej” naturze zachowuje wiele elementów obrazu w sekrecie. Świetnie nadaje się do ukazywania przeciwieństw oraz skrajności, jak na przykład wyniosłości i majestatu potężnego gmachu wobec otaczającej go delikatniejszej zabudowy. Do budowy takiej sceny idealne jest oświetlenie nocne, jako ze naturalnie eliminuje ono nadmierną głębię barw. Świetnie nadaje się też iluminacja wynikająca z ciemnego, burzowego nieba. Ta sama scena, zaprezentowana w technice Lotu i High Kęs nabiera zupełnie innej wymowy, warto więc zastanowić się, jak chcemy ją oświetlić.
Z tą wiedzą możemy już pójść o jeden krok dalej i zacząć oświetlać scenę. Jednak pojawia się pytanie—z której strony?Jak się okazuje, ma to olbrzymie znaczenie,
Rozdział 12. ♦ Kamera! Światło
519
Rysunek 12.61.
Fotografia wykonano w technice High Key — duża ilość bieli konlrastu/e z siatkę drzew i gałęzi
ponieważ obiekt, na który światło pada z różnych stron, nabiera różnych właściwości. Stąd też wybranie kierunku, w którym emitowany zostanie główny strumień fotonów, jest jedną z najważniejszych decyzji, momentalnie zmieniającą wygląd całej sceny.
Oświetlenie z przodu to sytuacja, gdy źródło świtała znajduje się bezpośrednio za „wirtualnymi plecami” obserwatora. W większości przypadków jest to bardzo niepożądany efekt, jako że przyczynia się do powstawania płaskich i wizualnie nieatrakcyjnych obrazów. Wynika to z faktu, że większość cieni znajduje się bezpośrednio za obiektem, jaki widzimy, a co za tym idzie, jest niewidoczna. Tym bardziej dotyczy to faktury powierzchni — bez odpowiednich cieni pozostaje ona ukryta przed widzem. Oczywiście, zdarzą się sytuacje, gdy ten typ oświetlenia okazuje się przydatny — może on na przykład pomóc w stworzeniu kompozycji High Key lub w portretowaniu (rysunek 12.62).
Rysunek 12.62.
Małpka Suzonne oświetlona z przodu.
Efekt me jest zadowalający głębio obrazu Jest słabo widoczna, a detale nie są wyeksponowane.
Rezultatem jest nieładne, płoskie ujęcie