29 (569)

z -Jiet UE i rozliczenia Polski z unijnym budżetem 29

Z kolei największe transfery z budżetu UE przez wiele ostatnich lat otrzymy-Hiszpania, kraj dość duży i jednocześnie średnio zamożny i uprawniony do wsparcia z największego obszaru polityki spójności, tj. pomocy dla regionów celu . a także wsparcia z Funduszu Spójności. W 2007 r. Hiszpania była drugim co do

-    elkości beneficjentem, otrzymując na te i inne cele prawie 13 mld euro. Pierwsze —tejsce zajęła Francja (13,9 mld euro), głównie ze względu na duże transfery w ra--^ch wspólnej polityki rolnej. Trzecim co do wielkości beneficjentem (12,5 mld :_ro) były Niemcy, korzystające przede wszystkim ze wsparcia dla biedniejszych -eg tonów byłej NRD.

Z uwagi na to, że każde państwo wnosi do budżetu UE swoją „składkę” i jedno-;cc>nie otrzymuje pewne transfery, możliwa jest ocena rozliczeń każdego państwa

-    kategoriach jego pozycji netto, tj. różnicy między wpłatami danego państwa do rudżetu UE a transferami z tego budżetu na rzecz tego kraju. Zauważmy od razu, : - ujęcie takie jest bardzo nieprecyzyjne i nie oddaje wszystkich korzyści i kosztów danego kraju z udziału we wspólnotowym budżecie (por. punkt następny). Nie-—niej jest ono czytelnym miernikiem finansowych skutków przynależności do UE : w praktyce jest stosowane. Tak rozumiany ciężar wpłat (lub wielkość korzyści) -etto dla poszczególnych państw kształtuje się inaczej niż w kategoriach przepły-i ów w wielkościach absolutnych.

I tak, największym płatnikiem netto w kategoriach absolutnych są od wielu lat Niemcy (ponad 9 mld euro w 2007 r.), dalsze miejsca zajmowały Wielka Brytania ♦6.0 mld euro - mimo uzyskiwanego rabatu), Holandia (4,4 mld euro), a następnie Francja (3,1 mld euro). Z kolei największym, absolutnie biorąc, bcneficjen-tetn netto była Grecja. Tuż za nią uplasowała się Polska, otrzymując netto prawne 5 mld euro.

Z uw^ragi na różną liczbę ludności lepszym wskaźnikiem oceny pozycji netto w'obec .nijnego budżetu (jakkolwiek także niedoskonałym) jest pokazanie jej w odniesieniu do jakiegoś wspólnego mianownika, np. do liczby mieszkańców lub do wielko-sc: PKB poszczególnych państw UE. Według danych tabeli 3 wskaźnik wsparcia na •ednego mieszkańca był największy w 2007 r. w Luksemburgu (prawie 2070 euro), «:tory jest najzamożniejszym państwem UE. Taka informacja musi budzić zdziwienie, bo przecież nie sposób przyjąć, że kraj ten jest tak zamożny właśnie dzięki wysokim transferom netto z unijnego budżetu. Sytuację wyjaśnia to, że transfery rrzypisane Luksemburgowi obejmują nie tylko wsparcie na rolnictwo i polityki wewnętrzne (niewielkie absolutnie), ale w ogromnej większości - sumy na „administrację”, a więc na pensje dla unijnych urzędników' pracujących w siedzibach UE w tym państwie i inne wydatki administracyjne. Z podobnego względu beneficjentem netto jest Belgia.