25.1.1. Charakterystyki elementów nieliniowych
Przy omawianiu obwodów liniowych prądu zmiennego zakładaliśmy, że elementy występujące w tych obwodach były liniowe, a więc rezystancje R, indukcyjności L oraz pojemności C były wielkościami stałymi. Wspomniane elementy liniowe opisane są równaniami liniowymi (por. p. 1.4):
u = Ri, i/r = Li, q = Cu. (25.1)
Charakterystyki «(tj, ip(i) oraz q(u) elementów liniowych są liniami prostymi przechodzącymi przez początek układu współrzędnych.
W obwodach prądu zmiennego często występują oporniki, cewki i kondensatory, których równania są nieliniowe, a charakterystyki u(i), il>(i), q(u) mają postać krzywych. Tego rodzaju elementy są nieliniowe. Obwód elektryczny jest nieliniowy, gdy zawiera co najmniej jeden element nieliniowy.
Symbol graficzny opornika nieliniowego jest podany na rys. 24.1, a symbole graficzne cewki nieliniowej oraz kondensatora nieliniowego są przedstawione na rys. 25.1.
-- -Jjjf-
Rys. 25.1. Symbole graficzne cewki nieliniowej i kondensatora nieliniowego
Charakterystyki u(tj, ip(i), q(u) elementów nieliniowych dzielą się na symetryczne i niesymetryczne. Charakterystykę elementu nieliniowego nazywamy symetryczną, gdy jest ona symetryczna względem początku układu współrzędnych, a więc gdy u( — i) = — u(i), (— 0 = — <A(0 oraz q( — u)=—q(u). W przeciwnym przypadku
charakterystykę elementu nieliniowego nazywamy niesymetryczną. Na rys. 25.2
Rys. 25.2. Przykład charakterystyki symetrycznej Rys. 25.3. Przykład charakterystyki niesymetry-elementu nieliniowego cznej elementu nieliniowego
przedstawiona jest charakterystyka symetryczna, a na rys. 25.3 — charakterystyka niesymetryczna elementu nieliniowego. Przykładem elementu nieliniowego mającego charakterystykę symetryczną jest cewka z rdzeniem stalowym; charakterystyka cewki z rdzeniem stalowym ma postać krzywej z rys. 25.2.
Przykładem elementu nieliniowego o niesymetrycznej charakterystyce i(u) jest prostownik. Oznaczenie prostownika podane jest na rys. 25.4, a jego charakterystykę przedstawia rys. 25.3. Wierzchołek trójkąta na poziomej kresce na rys. 25.4 podaje
Rys. 25.4. Symbol graficzny prostownika -bf
zwrot przewodzenia prostownika, a zwrot przeciwny nazywany jest zwrotem zaporowym. Prostownik ma niewielką rezystancję w stanie przewodzenia, a bardzo dużą rezystancję w stanie zaporowym.
Prostownikiem idealnym nazywamy element nieliniowy opigany w sposób następujący:
(25.2)
i = 0 dla u ^ 0,
u = 0 dla i > 0.
Charakterystykę prostownika idealnego przedstawia rys. 25.5. Rezystancja prostownika idealnego jest równa zeru w stanie przewodzenia, a nieskończenie wielka w stanie zaporowym.
U Uo< | |
o |
1 |
Rvs. 25.5. Charakterystyka prostownika idealnego Rys. 25.6. Charakterystyka przekaźnika idealnego