346 (16)

346

TaMea tai (cd.)

10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznych i

Poz Wielkość obliczana | Obliczenia dodatkowe | Dane wejściowe

Sprawdzenie wielkości ze zbioru

rckursywnego

' Reaklancja rozprosze-| mowa uzwojenia wir-I nika pierścieniowego | maszyny indukcyjnej

Jak w poz. 7

Jak w poz. 7

| Indukcyjność uzwoje-I nia wzbudzającego

Przewodność magnetyczna do obliczania skojarzenia magnetycznego

Wymiary obwodu magnetycznego wirnika, liczba zwojów

| Rezystancja uzwoje-| ma klatkowego ma-I szyny synchronicznej | w osi podłużnej oraz I w od poprzecznej

Rezystancja pięta oraz odcinka pierścienia; zastępcze liczby zwojów uzwojenia w osi podłużnej oraz poprzecznej

Wymiary pręta i pierś-| cienia, liczba prętów na biegun

li | Indukcyjność uzwoję- j Przewodność magne- I Wymiary żłobka wir I nia klatkowego ma- I tyczna jednostkowa I nika, podziałka biegu I

i szyny synchronicznej I żłobkowa oraz szcze-' w osi podłużnej oraz I linowi I poprzecznej

nowa, długość rdzej nia, szczelina robocza, współczynniki rozkła du pola w osi podłużnej oraz poprzecznej

12 I Reafctancja główna uzwojenia twormka

Wymiary obwodu manetycznego, liczba zwojów, liczba faz, częstotliwość

13 I Paramatry uzwojeń I Współczynniki trans-' wirnika sprowadzone I form agi impedangi | na stronę stojana I uzwojeń wirnika do I uzwojenia stojana

Liczby faz, liczby zwojów, współczynniki uzwojeń, współczynniki rozkładu pola

14

Parametry uzwojeń wyrażone w wartoś-¹ dach względnych

Impcdancja bazowa

[ Reaktamjr maszyny I Rcaktanga dla prą-I synchronicznej dla I dów kolejności zero-[ stanów nieustalonych J wej I i obciążeń mesy metry Icznych

16 I State czasowe przebie-| gów nieustalonych ' w maszynie tynchro-| tuczną

Napięcie oraz prąd fazowy, znamionowe

Rcaktancje uzwojeń obliczone w poz. 14

Rcaktancje oraz rezy-I stancje obliczone I w poz. 14 i poz. 15

Obliczanie rezystancji uzwojeń

347

_w i^rym: q,—rezystywność materiału drutu w temperaturze /„ — średnia ^jługość zwoju; N — liczba zwojów połączonych szeregowo; a_# — liczba gałęzi równoległych; a_t — liczba drutów równoległych; a_a, fi_t — temperaturowe współczynniki rezystywności; 9 — temperatura uzwojenia.

W przybliżeniu wymienione warunki występują w uzwojeniu z prądem stałym—dlatego rezystancję wg zależności (10.1) można nazwać stałoprądową. jednak temperatura podczas pracy maszyny nie jest taka sama we wszystkich punktach objętości uzwojenia.

Składnik fi_t{9-9₀)² trzeba uwzględniać tylko w uzwojeniach pracujących w temperaturze wyższej niż 300°C.

Na tym etapie obliczeń projektowych znane są już wielkości występujące we wzorze (10.1), z wyjątkiem temperatury 9 oraz długości średniej zwoju /„. Temperaturę 9 przyjmuje się odpowiednio do celu, w jakim rezystancja jest obliczana; zwykle jest ona związana z klasą izolacji uzwojenia. Przy projektowaniu uzwojenia wzbudzającego oblicza się rezystancję w największej dopuszczalnej temperaturze dla zastosowanej klasy układu elektroizolacyjnego. W obliczeniach strat mocy oraz sprawności przyjmuje się: dla uzwojeń z układem elektroizolacyjnym klasy A, E lub B — temperaturę 75°Q z układem klasy wyższej — temperaturę 115°C lub inną uzgodnioną w założeniach projektowych. W obliczeniach zaś stałych czasowych, służących do wyznaczania udarowych prądów zwarciowych, przyjmuje się rezystancję w temperaturze otoczenia — bowiem narażenia zwarciowe są wówczas największe.

Średnia długość zwoju uzwojenia stojana

U-2ft+U    R

przy czym: /, — długość rdzenia stojana; /_ta — średnia długość połączenia czołowego po jednej stronie rdzenia.

Średnia długość połączenia czołowego cewki lub pręta zależy od rodzaju uzwojenia, skrótu rozpiętości cewki, napięcia probierczego uzwojenia, położenia połączeń czołowych względem rdzenia. Długość /*, można dokładnie obliczyć w uzwojeniach wykonanych z cewek lub prętów sztywnych [2]. Długość połączenia czołowego cewek giętkich dwuwarstwowego uzwojenia stojana można obliczyć z zależności uproszczonej

t(103)

2p

w której: k,_t i k,₂ — współczynniki dobierane w zależności od sposobu uzwajania na podstawie doświadczeń z produkcji — tabl. 10.2; fi — skrót cewki wg zależności (6.23).

Rezystancja stałoprądowa uzwojenia klatkowego zależy od przyjętej liczby faz m_r. Jeżeli przyjąć liczbę faz zgodnie z fizycznym obrazem zjawisk wg zależności (6.18), to trzeba znaleźć największy wspólny dzielnik liczby żłobków Q, oraz liczby par biegunów p, co w projektowaniu wspomaganym komputerem