692 Btender. Kompendium
sposoby ukazania modelu w strefie )D Virw, takie jak Wtrrfriime bądź Boundir^ lim (rysunek 18.47).
Rysunek 18.47.
Dzięki opcji Wire jesteśmy w stanie dokładniej wskazywoC te wierzchołki modelu, które ma;ę przyjęć określony kolor
Jeśli siatka nadal nie jest dobrze widoczna i określanie położenia wierzchołków, które chcemy pokolorować, w dalszym ciągu przysparza nam wiele problemów, możemy skorzystać z klawisza F, dzięki któremu uzyskamy podgląd wszelkich ścian zawartych w modelu. Co więcej, aby ustalić granice naszych malarskich dokonań, wystarczy zaznaczyć określony fragment siatki przy pomocy kombinacji 5/ę/f-prawy przycisk myszy lub wszelkich innych, znanych nam z metod edyqi sposobów (rysunek 18.48).
Rysunek 18.48.
Podgląd ścian siatki Suzanne za pomocą klawisza F; wskazanie tylko kilku z nich (oznaczonych na biało) ograniczyło zasięg działania pędzla Weiglit Point do tego wiośnie obszaru
Kolejnym ze sposobów ułatwienia edycji wag jest skorzystanie ze skrótu Shift*lewy przycisk myszy, wywołującego listę dostępnych w siatce grup wierzchołków i oznaczenie ich odpowiednią barwą na powierzchni modelu (rysunek 18.49).
Vartn Graups
IK_ngtit
<łU>r»_ngr»t
pł2fldr»mie_rtghl
ranwe^ngm
Rysunek 18.49.
Menu \fertez Groups, wywoływane kombinację Shift*lewy przycisk myszy
Przycisk (Jazz anuluje wszelkie wprowadzone w trybie zmiany, przywracając domyślny— niebieski kolor bryły.
Podczas malowania wag wierzchołków należy być bardzo ostrożnym, ponieważ Blender umożliwia nam cofnięcie (Clrl+Z) |edynie ostatniego posunięcia pędzlem.
Rozdział 18.♦ Armatura
693
Jak wygląda zastosowanie poznanej właśnie wiedzy w praktyce? Zgodnie z treścią ostatniego podrozdziału, dzięki Wnght Paint jesteśmy w stanie generować grupy wierzchołków bez potrzeby korzystania z okna Link and Materials. W tym celu należy uruchomić omawiany tryb dla „ciała” oraz tryb Poie Modę (o którym szerzej nieco później) dla przypisanego mu szkieletu, a następnie wskazać za pomocą prawego przycisku myszy wybraną kość, wobec które) pragniemy wyznaczyć zasięg deformacji (rysunek 18.50). Niezmiernie przydatne |est w tej sytuacji korzystanie ze skrótu klawiaturowego CtrP-Tab. pozwalaiąccgo na wygodne przechodzenie z jednego trybu do drugiego, tak dla armatury, jak i przechowującego ją modelu.
Rysunek 18.50.
Malowome wag wierzchołków Jest najwygodniejsze w czasie jednoczesnego włączenia trybu Weight Pamt oraz Pose Modę
Ponieważ na ogól siatka obiektu całkowicie przystania zawarty w nie) kościec, zalecane jest zastosowanie dla armatury opqi X-Roy, wymuszającej je| podgląd bez względu na okoliczności.
Kolejnym krokiem jest już pomalowanie obszarów położonych najbliżej kosa na barwę czerwoną (waga 1.000), przechodzącą przy granicach zasięgu deformacji, którą ma wywoływać, stopniowo w błękit (rysunek 18.51). Przejście to nie jest obligatoryjne, ale jak przekonamy się z lektury dalszej części rozdziału, pozwala nam uniknąć wielu błędów podczas przeprowadzanych deformacji.
Rysunek 18.51.
Naniesienie symbolizującej wagę barwy na siatkę ustala zasięg deformacji wywoływanej przez aktywną kość
W rezultacie program utworzy automatycznie grupę wierzchołków, o czym przekonamy się, zaglądając do okna Link and Materials. Ponieważ nosić ona będzie