28
Poradnictwo jako udzielanie pomocy przez doradców specjalistów sięga bardzo odległych czasów. Zdaniem F. Znanieckiego pierwotnie istniały dwie grupy doradców: kapłani oraz doradcy świeccy. Kapłani pełnili funkcję praktyczną, wyjaśniali tajemnicze znaki i niepojęte dla ludzi fakty, przepowiadali przyszłość itp. Doradcą świeckim mógł być np. starzec, który nie uczestniczył już czynnie w życiu, ale przedtem był autorytetem w jakiejś dziedzinie, lub człowiek, którego status był wysoki, np. właściciel dużego majątku, z którym chłopi nie mogli współzawodniczyć, ale do którego mieli zaufanie. Doradcą (świeckim) stawał się czasami przybysz z innego kraju lub człowiek, który dużo podróżował i wiele widział 109 Wymagania jakie stawia doradcy F. Znaniecki, to przede wszystkim duża wiedza, znacznie rozleglejsza niż osób radzących się. Niekiedy Wymaga się od doradców tylko diagnozy i takiego doradcę nazywa autor technologiem-rzeczoznawcą, kiedy indziej diagnozy i planu, takiego doradcę nazywa się technologiem-przy-wódcą 110.
Do najstarszych zawodów zajmujących się doradztwem profesjonalnym również O. Czerniawska zalicza duchownych, a wśród świeckich wymienia lekarzy i prawników 1 * inni autorzy dodają jeszcze filozofów i nauczycieli "2
W starożytności doradcami byli przede wszystkim filozofowie i poeci. Ich działalność wiązała się z doradzaniem, jak żyć i postępować —stawiano im bowiem pytania natury ogólnej, dotyczącej sensu życia, na które starali się odpowiedzieć 1
Współcześnie doradcami „linii życia” są głównie psycholodzy i pedagodzy; nie skupiają się oni na filozofii życia 114 — ich działania są bardziej korekcyjne, naprawcze. Doradcą może być także lekarz, nauczyciel, ekonomista, duchowny, pracownik socjalny, logopeda, rolnik, pracownik kultury, seksuolog, językoznawca i inni.
R. Ruhr wyróżnia następujące obszary poradnictwa:
— poradnictwo zawodowe (Berufsberarung),
,09 F. Z n a n i c c k i. Społeczne role uczonych, PWN, Warszawa I9R4 (przedruk z 1940 r.), s. 312-317.
1,0 Ibidem, s. 312-317.
111 O. C. /. c i » i a w s k a, <>p cit 113 S. S 1 y s z o w a. op. cis., s. 411.
113 Hczjod. Homer. Tcognis, Pinriar, Pitagoras, Platon i inni.
114 Obecnie rozwinąt się kierunek zwany logoicrupią. czyli lc:apiq przez nadawanie sensu życia. Por. Człowiek. — pytanie otwarte, red. K Popiclski. KUL. Lublin 19S7.
— poradnictwo socjalno-pedagogiczne (Sozialpadagogische Beratung); psychosccjalne; małżeńskie; rodzinne; życiowe; socjalne: ciążowe; seksualne,
— poradnictwo dotyczące kształcenia 1 (Bildungsbcratung).
Podział ten, moim zdaniem, nie jest zadowalający, ponieważ nie uwzględniono w nim poradnictwa np. ekonomicznego, rolniczego, prawnego. Gdyby jednak przyjąć za autorką choćby takie obszary poradnictwa, to okazałoby się, że w każdym z nich powinni pracować psycholodzy, pedagodzy i lekarze, a także prawnicy, duszpasterze czy pracownicy socjalni.
Zdaniem M. Jędrzejczaka nie wytworzył się jeszcze obraz zawodowy doradcy, a pytanie o identyfikację zawodową również pozostaje otwarte 2. Podobny problem zauważa również J. Kośćo, który twierdzi, żc doradca biodromalny3 4 szuka swego miejsca między dotychczasowymi zawodami nauczyciela, wychowawcy, lekarza i terapeuty 11}i. Nie ma zatem odpowiedzi na pytanie, kto powinien być doradcą i kim powinien być doradca w stosunku do innych: pośrednikiem w przekazywaniu rad, instrukcji, informacji, osobą, która wchodzi w interakcję z radzącym się, fachowcem diagnostą, nowym typem wychowawcy czy nauczycielem rozwoju psychologicznego 5.
Nie ma też jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, kim powinien być doradca zawodu. Tutaj również jest przydatne uściślenie podanych wyżej terminów podstawowych. Jeżeli bowiem przyjmie się definicję orientacji zawodowej w wąskim rozumieniu, zadania doradcy będą polegały głównie na podawaniu informacji zawodowej. Kiedy zaś przyjmie się definicję tego terminu w szerokim znaczeniu, doraca zawodu będzie jawił się jako wychowawca, który działa świadomie i celowo, wychowując uczniów do samodzielnego podjęcia decyzji zawodowe j. Podobnie implikuje określanie zadań doradcy zawodu rozumienie terminu „poradnictwo zawodowe”. Jeżeli przyjmie się definicję w wąskim znaczeniu, doradca zajmie się przede wszystkim udzielaniem porad zawodowych, badaniem przydatności zawodowej, poznawaniem ucznia. Natomiast przyjęcie tego terminu w znaczeniu szerokim zmienia zadania doradcy zawodu, czyniąc je tożsame z tymi, które
B. Ruh r, op. cm.. s. 310.
M. Jędrzejczak, Instytucjonalizacja i profesjonalizacja poradnictwa —diagnoza eksplanacyjna i predyktywna, [w:) Perspektywy rozwoju teorii i praktyki.... t. I. s. 269.
Doradca biodromalny (bios — życic, dromos — droga) ma towarzyszyć radzącemu się na jego drodze Życia. Porada ma zatem charakter wspomagający, pomocniczy, podtrzymujący.
n* J. KoSfio, op. cii., s. 65.
Ibidem.