DSC08786 (4)

206 WlOLETA WENERSKA

w rolę myśliwego, który tropi swe ofiary. Przyczynia się w utworze Zmorskiego do stworzenia mysterium tremens, poprzez ewokowa-nie nastroju grozy, nieustannego zagrożenia życia ludzi przebywających w kościele. Godny odnotowania jest fakt, iż w bajkach nie brakuje motywów makabry¹³². Natomiast okrucieństwo prezentowane w tekstach bajkowych kiedyś spełniało funkcję thrillera dla dorosłych¹³³.

♦ ♦♦

Demoniczne feminy zaprezentowane na kartach omawianych obrazów baśniowych postaciują przerażający aspekt kobiecości, dlatego można je wpisać w galerię kobiet typu bete de Iwcure. Z jednej strony mamy wszakże złowrogo-fascynującą wampirzycę, z drugiej straszną królewnę strzygę. Należy podkreślić, iż kobieta-wam-pir zostaje zobrazowana wedle „poetyki uroku”, strzyga zaś wedle estetyki brzydoty. Dlatego trzeba zauważyć, że zarówno estetyka piękna, jak i „poetyka brzydoty” mogą być wyzyskane do ukazywania nieodgadnionych mocy zła. Warto w tym miejscu przywołać egzemplifikacje demonicznych femin szczególnie okrutnych dla mężczyzn, zarysowanych zgodnie z „kategorią śliczności”, ale też i „kategorią szpetoty”. Oto na Kostaryce postrachem panów jest Segua, ukazująca się im jako niebywale ponętna kobieta. Jej ofiarami są mężczyźni prowadzący nocne życie. Kiedy wracają do swych domów, spotykają ją na drodze, a gdy proszą piękną nieznajomą o ogień, by zapalić cygaro, ona zamienia się w potwora o wielkich

H Przykłady bajek podejmujących motywikę makabryczną można odnaleźć w artykule Heleny Kapełul Zob. H. Kapełuś, Okrucieństwo i groza w bajce ludowej,, Reriony” 1979, z. 2, s. 148-155.    *

¹³³ Ibidem, s. 155.