DSC06397 (2)

2. Zmienne

2.1. Wprowadzenie

Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, iż w nauce posługujemy się dwoma językami (Camap, 1959): językiem obserwacji (ang. observational language) i językiem teorii (ang. theoretical language). Wjęzyku obserwacji używa się terminów, które denotują obiekty fizyczne. Inaczej, język obserwacji używa takich terminów, które oznaczają obserwowalne właściwości i relacje dla opisu obserwowalnych rzeczy czy zdarzeń. Natomiast język teorii używa takich terminów, które odnoszą się do nieobserwowalnych aspektów jakichś obiektów czy właściwości zdarzeń. Nietrudno podać przykłady terminów teoretycznych typowo psychologicznych. Są to np. „ego”, „popęd”, „ekstrawersja”, „lęk”, „frustracja” itp. Jeżeli chcemy posługiwać się terminami takimi jak wyżej przytoczone, tzn. terminami teoretycznymi, przy wyjaśnianiu i przewidywaniu obserwowalnych zdarzeń, muszą one być w jakiś sposób powiązane - bezpośrednio lub pośrednio — z terminami obserwacyjnymi.

Nie będę tu przedstawiał całej złożonej problematyki stosunku języka teorii do języka obserwacyjnego, gdyż jest to zagadnienie zbyt złożone i trudne. Dociekliwy Czytelnik może sięgnąć do ostatniej propozycji R. Carnana I1959"> na ten temat, w nragy tai noAmiUHk