DSCN0473 (Large)

Silniki skokowe

9.1. Wstęp

Silnik skokowy, zwany również krokowym⁰, jest elektromechanicznym przetwornikiem energii przetwarzającym sygnały elektryczne (ciąg impulsów sterujących) w mechaniczne przesunięcia kątowe lub liniowe o charakterze dyskretnym. Kąt obrotu walu silnika skokowego lub przesunięcie liniowe jego biegnika są proporcjonalne do liczby impulsów sterujących, a prędkość przemieszczania się części ruchomej silnika — do częstotliwości tych impulsów. Impulsy sterujące wyzwalają przełącznik elektroniczny (zwany komutatorem) stanów elektrycznych wejścia silnika⁰ i przyporządkowanych tym stanom kierunków pola, a więc i kierunków przemieszczeń wirnika silnika. Amplituda i kształt impulsów sterujących mogą się zmieniać w dużym zakresie nie naruszając ani normalnej pracy układu (silnik skokowy plus komutator), ani dokładności wykonania określonego sygnału funkcjonalnego. Impuls sterujący powoduje, że cewki (w przypadku uzwojenia skupionego) lub pasma (w przypadku uzwojenia rozłożonego) uzwojenia wzbudzenia (sterowania) silnika zostają, za pośrednictwem komutatora elektronicznego (rzadziej mechanicznego), zasilone określonym układem napięć utrzymywanych na nich do czasu pojawienia się następnego impulsu sterującego powodującego zmianę układu tych napięć^3>. Powoduje to zmianę rozpływu prądu w uzwojeniu silnika (komutację) i skokową zmianę kierunku strumienia magnetycznego, a co za tym idzie obrót wirnika o określony kąt zwany skokiem. Stany elektryczne uzwojenia noszą też nazwę taktów

ⁿ Stepping motor (ang.), schrittmotor (nicm.), maroBofi ABHraienb (ros.), pas aj pas mo-teur (franc.).

^a> Przez stan elektryczny wejścia silnika rozumie się określony współczasowy układ napięć doprowadzonych do cewek lub pasm uzwojenia wzbudzenia (sterowania) silnika.

^3> Taki sposób sterowania nosi nazwę sterowania potencjalnego; w dalszym tekście, o ile to nie będzie specjalnie omówione, będzie zawsze mowa o takim sterowaniu.