DSCN2559 (3)

178

Wiesław Ciepiela, Bartosz Hordecki

„środowisko dziennikarskie". W podsumowaniu wyników można przeczytać: „I co z tego wynika? Jednym z najważniejszych i pouczających wniosków, nasuwających się po lekturze ankiety, jest solidarność zawodowa tego środowiska, jednomyślność w postrzeganiu i ocenie pewnych zjawisk. Nie jest przypadkiem otrzymanie na pytanie o potrzebę publikacji na temat np. korupcji w Policji, 96,1% odpowiedzi twierdzących i ani jednej przeczącej (!)"». Analizując dane, autor (autorzy) raportu zwracali uwagę na zintegrowanie badanej grupy zawodowej. Ponadto podkreślono te daty, które podważają przekonanie o obiektywizmie dziennikarzy¹². Ton omówienia miejscami zdaje się protekcjonalny, a nawet niechętny. Wszystko to uprawdopodabnia przypuszczenie, że tak ankieter (ankieterzy), jak komentator (komentatorzy) postrzegali prasę nie jako partnera, lecz jako przeciwnika. W konsekwencji zaprezentowane badanie dostarcza niewiele użytecznych informacji. Jawi się raczej jako generator przesłanek. Te wzmacniają tezę, iż nieprzychylne Policji teksty często zasadzają się na uprzedzeniach, niechęci, niewiedzy.

Z „Raportu z badań oceny wizerunku Policji przez dziennikarzy" wynika, że jej współpraca ze środkami społecznego przekazu układa się dość dobrze. Dziennikarze z reguły oceniają, iż Policja chętnie udziela informacji, a konflikty dziennikarz-policjant zdarzają się rzadko - nie mają charakteru systemowego, lecz personalny. Dziennikarze twierdzą, że rzecznicy i oficerowie prasowi Policji na ogół są uprzejmi, kompetentni, skorzy do kooperacji. Policja - wykazują autorzy raportu - w oczach dziennikarzy jawi się jako instytucja, która rozumie specyfikę prasy i potrafi dostosować się do jej potrzeb. Raport pozwala wyprowadzić konkluzję, że policjanci odpowiedzialni za kontakty ze środkami społecznego przekazu oraz funkcjonariusze decydujący o tych kontaktach dobrze wywiązują się ze swoich zadań.

Niestety optymistyczne wyniki nie wydają się miarodajne. Badanie - obarczone kilkoma poważnymi mankamentami metodologicznymi - dostarczyło danych dość oczywistych, niezbyt użytecznych lub wysoce niepewnych. Autor (autorzy) ankiety podkreślali jej „całkowitą anonimowość"¹³. Niemniej formularze rozesłano na adresy elektroniczne redakcji¹⁴; zwracano je również pocztą internetową¹⁵. Tym samym ankieter (ankieterzy) wiedzieli, z którego „tytułu" pochodzi dana odpowiedź. Ponadto badanie rozesłano do 650 redakcji, a otrzy-

^N Ibidem, s. 51.

^M „Jednomyślność w ocenie policyjnych finansów jest prawie idealnat*; „Ciekawa jest gradacja wiekowa w stosunku do pozytywnych artykułów o Policji (Milicji Obywatelskiej): do 25 lat - 25%, 25-35 lal - 36,4%, 35-50 lat - 87.5%, powyżej 50 lat -100% (!)'; „solidarność zawodowa zabrania podważać kompetencje kolegów i koleżanek. Dzieje się tak zapewne z obawy przed znalezieniem się w podobnym położeniu"; „Nasze panie, [dziennikarki uczestniczące w badaniu - W C„ B.łl.j chyba podświadomie, czują kompleksy przed męską reprezentacją zawodu dziennikarza. Chęć zaistnienia w zawodzie zadeklarowało 89,5% kobiet, mężczyzn 59,4%”; „chyba warto poznać powiązania środowisk". Ibidem, s. 50-51.

W Ankieta - ogólna ocena kontaktu z Policję, w. Raport, a 38.

^M Raport, •. 4.

¹¹ Ankieta, #. 45.