DSCN2534

156

Wirefme Ciepiela

niu z policyjnych maskotek oręża ważniejszego niż solidny i kompetentny patrol Policji.

W jednym i drugim przypadku działanie nie jest nastawione na efektywność, lecz na efekciarstwo, a tworzony za pomocą mediów wizerunek Policji jest fałszywy. Janina Czapska i Józef Wójcikiewicz, zwracają uwagę na fakt, że w historii tworzenia optymalnego modelu Policji na całym świecie często pojawia się ta sama interesująca sprzeczność. Wiele sił w Policji dąży do zwiększenia skuteczności poprzez szybkość działania, profesjonalizm. Tego nadrzędnego celu szybkiej i skutecznej interwencji nie można jednak pogodzić z osobistymi kontaktami z obywatelami, które wtedy cenione są znacznie mniej. To powoduje z kolei utratę pozytywnego wizerunku Policji w społeczeństwie. W konsekwencji cierpią relacje ze społeczeństwem. W Policji pojawiali się również specjaliści, którzy za bezsensowne uważali zmniejszanie przestępczości przez działania zapobiegawcze. W takich sytuacjach również pogłębiała się luka między Policją a społeczeństwem¹⁷. Warto o tym pamiętać podczas tworzenia strategii zarządzania i strategii komunikacyjnych Policji.

Zdzisław Knecht trafnie zauważa, że do kształtowania pozytywnego wizerunku instytucji administracji publicznej konieczne jest stałe morutorowańie stanu opinii obywateli o działalności tej instytucji ^Określone na podstawie badań cele, programy i plany działania dają podstawę do prowadzonego skutecznie PR¹⁸. Policja od ponad dziesięciu latprowadzi badania opinii publicznej. Jednak zasadniczymi pytaniami w nich stawianymi jest zauiame do Policji i ocena pracy Policji. Christian Hoppe jest zdania, że polska Policja nazbyt ugruntowuje w sobie przekonanie, że stosunek obywateli do Policji jest zły, a nawet może ulec pogorszeniu. Przeprowadza, więc regularnie badania opinii publicznej na temat zaufania społeczeństwa do Policji¹⁹. Jednak prowadzone badania nie miały dotychczas większego wpływu na tworzenie właściwego wizerunku Policji, na budowanie strategii public relations./Koncentrowano się raczej na upublicznieniu wyników sondaży, mówiących o zaufaniu społecznym oraz ocenach jej pracy. Badania takie mają niewielki wpływ na określanie celów i zadań związanych z PR, ponieważ nie dają odpowiedzi na kwestie istotne dla budowy PR-owskich strategii. Nie określają precyzyjnie nastawienia społeczeństwa i problemów mogących wywierać pozytywny lub negatywny wpływ na dobrą lub złą reputację Policji.

Badania społeczne zainicjowano w Policji ponad dziesięć lat temu. Od kilku lat badania prowadzone są przez niezależny ośrodek badawczy - OBOP. Dotychczas słabością tych badań była niewielka w skali kraju i poszczególnych województw próba badawcza¹⁰. Skromna była również liczba pytań ankieto-

I

w i r.