DSCN6513 (Kopiowanie)

223

f fKtgl*l ńriaia hut i

iifA i ich klasyfikacja

Inia naboczna

rzęski

kanał

nerw

A płatwy brzuszno

pł.piersiowa

B

Rye, 7.-153. A - okolice ciała ryby kostnouzkielclowcj (okonia); B - budowa mikroskopowa linii naboczncj (DL).

(iCarcharias glaucus) i rekin mlol (Sphyma zygaena). którego głowa jest spłaszczona i rozciągnięta na boki w kształt trzonu młotka, po bokach którego znajdują się oczy. Płaszczki (raje) mają ciało silnie spłaszczone grzbicto-brzusznie; ich płetwy piersiowe są wysunięte ku przodowi, a płetwy grzbietowe przesunięte na ogon. tak iż ich ruchy powodują, że płaszczka płynie "lotem ślizgowym". Poruszają się zresztą niezbyt często, przebywając przeważnie na dnie, częściowo zakopane w piasku. Ogon jest wydłużony, płetwa ogonowa szczątkowa i często zaopatrzona w jadowy kolec, służący zwierzęciu do obrony. Żyjąca w Morzu Śródziemnym drętwa elektryczna (Torpedo marmorala) posiada narząd elektryczny, umieszczony między grzbietem a płetwami piersiowymi, a utworzony z przekształconych mięśni o nietypowej budowie połączeń (synaps) ncrwowo-mięśniowych. Narząd ten generuje prąd o napięciu do 600 V, co służy drętwie zarówno do obrony przed napastnikami, jak i do ogłuszania zdobyczy. Gwałtowne wyładowanie elektryczne w wodzie może być groźne nawet dla życia człowieka, choć trzeba przyznać, że już starożytni Grecy stosowali czasem drętwę (a właściwie generowane przez nią elektrowstrząsy) do leczenia niektórych chorób. Do płaszczek leż zaliczana jest ryba piła (Pristispristis), której ciało przypomina trochę kształtem rekina, a trochę płaszczkę, zaś głowa z przodu wyciągnięta jest w “pilę” - płaską taśmę z ząbkami po obu brzegach. Zwierzę to osiąga do 9 m długości i żywi się głównie drobnymi rybami.

promienie podstawowe płetwy grzbietowe

Hyc. 7-154. Szkielet ryby kostnoszkielciowoj (okonia) (DL).

Kwadratowa 'Kości wieczka skrzatowego

piersiowa żabią

odbytowa

stawowa

gromadę ryb. Podobnie jak spodoustc. powstały z tarczowców w wodach słodkich i wtórnie opanowały oceany (porów, też rozdz. 2.2.2.2.). Współczesne kostnoszkieletowc wyodrębniły się w mc/o/oiku > kintnopromienistych (Actinopterigii), dlatego też w wielu systematykach za gromadę uw aża się bnoopromieniste, a kostnoszkieletowc traktuje się jak podgromadę. przeciwstawiając im ryby o cechach wspólnych dla chrzęstnoszkielctowych i kostnoszkiclctowych. Takie wspólne cechy mają katiohnkie (Chondrottel), do których zaliczamy m. in. jesiotry. Spośród 18 gatunków jesiotrów tu> ch bulcpici /narta jest hiełuua (Huso huto), żyjąca w Morzu Czarnym i Kaspijskim Jest to jedna