GRUPY OT'
Decyzj leży od wari zamknięta s liczbą uczes osób. Niekte ta ma się za grupa wspa zamknąć w wyznaczają mknięte, na mają progre nem zajęć n
W odr uczestnictw oddziału ot ków, podcz; kami osoby, zestaw celo czoność; po własnym ż] osiągnąwsz sce wchodź szkoleniow nia się kolej
Więks peuci uzup zem badają obserwacji
MĘSKO-ŻE
Para ł rza rodzicie ników wzrr
34 3. TWORZENIE WARUNKÓW DO PRACY GRUPY PSYCHOTERAPEUTYCZNE]
Optymalny czas trwania jednej sesji dla długoterminowej, otwartej grupvl psychoterapeutycznej wynosi od 60 do 120 minut (2); 20 do 30 minut potrzeba! na rozgrzewkę, a przynajmniej 60 - na przepracowanie najważniejszych tematów! sesji. Istnieje punkt, po którym ilość korzyści staje się nieproporcjonalnie mała w stosunku do czasu trwania spotkania, ponieważ po dwóch godzinach większość terapeutów zaczyna odczuwać zmęczenie, grupa również się nuży, a wypowiedzi zaczynają się powtarzać. Zasada ta dotyczy również wyjazdowych grupowych zajęć dla zespołów oraz warsztatów, gdzie ograniczone czasowo i bardzie określone tematycznie sesje są osadzone w szerszym kontekście całego wyjazdu
Spotkania grupy złożonej z gorzej funkcjonujących pacjentów, którym trud niej skupiać uwagę przez dłuższy czas i którzy potrafią znieść ograniczoną ilość bodźców społecznych, powinny trwać krócej. Sesje 45- lub 60-minutowe pozwą-i łają tego rodzaju grupom zachować spójność i koncentrować się na ograniczonej liczbie zagadnień bez nadwyrężania możliwości wrażliwszych pacjentów. Zajęcia grup spotykających się rzadziej bądź zajmujących się relacjami interperscn nalnymi między lepiej funkcjonującymi pacjentami, jeśli mają być owocne, musza trwać przynajmniej 90 minut. Niektórzy prowadzący przeznaczają pod koniec sesji dodatkową, ustaloną ilość czasu na przyjrzenie się procesowi lub na wysłuchanie uwag terapeutów na temat procesu (2).
Częstotliwość spotkań grupowych bywa bardzo różna i zależy od ograniczeń klinicznych oraz od celów terapeutycznych danej grupy. Na jednym krańcu skali znajdują się sesje codzienne, typowe w warunkach szpitala, gdzie grupa terapeutyczna spotyka się optymalnie od trzech do sześciu razy w tygodniu. Na przeciwnym lokują się spotykające się raz w miesiącu grupy wsparcia dla przyjmujących leki pacjentów psychiatrycznych czy doroczne wyjazdy zespołów.
Grupy ambulatoryjne zazwyczaj spotykają się raz w tygodniu; częstotliwość ta dobrze służy również grupom wsparcia i specjalistycznym, zwłaszcza gdy liczba sesji jest zawczasu ustalona. Specjalistyczne grupy ambulatoryjne z ograniczonym programem, takie jak grupa wsparcia dla osób cierpiących na narkolepsję, na ogół spotykają się raz na dwa tygodnie lub raz na miesiąc. Długoterminowe grupy ukierunkowane na interakcje - jeśli mają być skuteczne -muszą spotykać się co najmniej raz w tygodniu; odbywanie sesji dwa razy w tygodniu, o ile jest możliwe, znacznie wzmaga intensywność i produktywność pracy grupy.
i