GRUPY ZORIENTOWANE BEHAWIORALNIE, POZNAWCZO I EDUKACYJNIE 133
Terapeuta prowadzący grupę wczesnego trzeźwienia musi stale koncentrować uwagę na alkoholu, podważać zaprzeczenia pacjentów i pomagać im zmieniać ich podstawową tożsamość i przekonania. Korzysta z technik edukacyjnych (informuje pacjentów o fizjologicznych i psychicznych skutkach działania alkoholu) oraz interwencji behawioralnych i poznawczych (uczy rozpoznawać bodźce, które prowadzą do picia, i znajdywać strategie alternatywne).
W niektórych programach leczenia przynajmniej jeden z koterapeutów jest trzeźwiejącym alkoholikiem. Wszyscy terapeuci pracujący z alkoholikami powinni mieć za sobą udział w mityngach AA i znać ich zasady; prowadzący, który chce skutecznie konfrontować pacjenta z jego obronami, musi być obeznany z systemami wsparcia AA, włącznie z Dwunastoma Krokami, Dwunastoma Tradycjami, hasłami AA i wykorzystaniem sponsora. „Czujesz, że możesz mieć wpadkę - czy przerabiasz swoje Dwanaście Kroków? Masz sponsora?".
Prowadzący musi nieustannie konfrontować uczestników z zaprzeczeniami, usprawiedliwieniami, wymówkami i prymitywnymi obronami - takimi jak obwinianie, projekcje, ironizowanie - związanymi z używaniem substancji. Bywa, że pacjenci chcą rozmawiać o tym, dlaczego piją, albo poruszają problemy dotyczące genetyki, rozwoju, DDA czy współuzależnienia, jednakże we wczesnej fazie abstynencji terapeuta traktuje to jako kolejne zabiegi obronne i dlatego z powrotem sprowadza grupę do tematu alkoholu: „A więc masz wiele wspomnień z dzieciństwa. Jak te wspomnienia wpływają na twoje obecne picie?".
W grupach wczesnego trzeźwienia praca nad tym, co dzieje się tu i teraz, jest ukierunkowana na budowanie pozytywnych, konstruktywnych więzi między uczestnikami i ma im pomóc w badaniu i zmianie zachowań, które przeszkadzają w trzeźwieniu, takich jak niechęć do proszenia innych o wsparcie i przyjmowania go, arogancja lub duma, które utrudniają uznanie własnej bezsilności wobec alkoholu.
Grupa wczesnego trzeźwienia może stopniowo przekształcać się w grupę dalszego zdrowienia w miarę jak uczestnicy przechodzą fazę zaprzeczeń i mogą przenieść uwagę z alkoholu na problemy interpersonalnie. Grupa dalszego trzeźwienia pozwala na interaktywne, zorientowane na proces doświadczenia grupowe, a nawet wymaga ich, a jej stopniowy rozwój powoduje, że zaczyna przypominać długoterminową grupę ambulatoryjną dla pacjentów, którzy nie mają problemu z alkoholem. Uznanie różnic, koncentracja na tu i teraz, interpersonalne informacje zwrotne stają się teraz najważniejszym aspektem pracy grupowej, zastępując silny nacisk na wsparcie, typowy w grupach dla osób we wczesnej fazie abstynencji.
Uczestnicy obu typów grup mogą mieć „wpadki". Trzeźwienie zawsze jest