GRUPY ZORIENTOWANE BEHAWIORALNIE, POZNAWCZO I EDUKACYJNIE 235 cymi się pacjentami, jak i działania wynikającego z własnej frustracji i irytacji spowodowanej niekiedy uległym zachowaniem albo unikami pacjentów na wczesnym etapie trzeźwienia. Superwizja i konsultacje pomogą terapeucie przyjrzeć się własnym problemom związanym ze współuzależnieniem i byciem dorosłym dzieckiem alkoholika.
CZYNNIKI KLINICZNE I CELE
Grupy terapeutyczne dla pacjentów wyspecjalizowanych placówek medycznych, takich jak szpitale czy przychodnie specjalistyczne, zorganizowane są wokół wspólnego dla wszystkich uczestników procesu choroby (np. zawału serca, cukrzycy, stwardnienia rozsianego). Spotkania odbywają się w miejscach, w których są leczeni - na oddziale intensywnej opieki medycznej, oddziale onkologicznym, w przychodni czy na oddziale dializ. Prowadzą je zarówno specjaliści w dziedzinie zdrowia psychicznego, jak i inni pracownicy służby zdrowia, po specjalistycznym przeszkoleniu w zakresie istoty i leczenia danej choroby. Mogą to być grupy zamknięte, o z góry ustalonej liczbie spotkań i formacie, albo grupy działające stale, otwarte dla nowych uczestników, w których omawia się różne tematy spontanicznie wyłaniające się na forum grupy. Do tego rodzaju grup bywają też włączani członkowie rodzin pacjentów.
Grupy dla osób z problemami somatycznymi mają kilka celów, do których należą: 1) humanizacja środowiska leczniczego, 2) wzmocnienie współpracy w leczeniu, 3) wzbudzenie nadziei w uczestnikach oraz 4) dostarczenie informacji o konkretnych problemach zdrowotnych i koniecznych zmianach w stylu życia.
ZADANIA I TECHNIKI
Krótkoterminowe grupy terapeutyczne w placówkach medycznych zawsze zaczynają się od tego, co najbardziej obchodzi pacjentów: radzenia sobie z chorobą i wpływu choroby na ich życie. W grupach długoterminowych, o bardziej otwartym charakterze - takich jak grupy dla pacjentów dializowanych lub chorych na raka - z czasem mogą zacząć się wyłaniać inne problemy, w większym stopniu związane z kwestiami interpersonalnymi, którymi warto się zająć ze stosowną delikatnością.
Pacjenci cierpiący na poważne choroby często uczą się wyrażać swoje uczucia ze pośrednictwem skarg na dolegliwości somatyczne, terapeuta grupowy musi więc zwracać baczną uwagę na ten powracający wątek interpersonalny. Złość na tych, od których pacjent jest zależny, przygnębienie oraz poczucie beznadziejno-