Scan 110328 0126

GRUPY ZORIENTOWANE BEHAWIORALNIE, POZNAWCZO I EDUKACYJNIE 129

TABELA 1. Ogólne cele grup dla osób z zaburzeniami odżywiania

fna buli-no tacy, }na roz-fceniem,

•    Otwartość dotycząca nieprawidłowych nawyków żywieniowych.

•    Otwartość dotycząca obrazu własnego ciała.

•    Lepsze rozumienie związku między poczuciem własnej wartości, samokontrolą, obrazem ciała i nawykami żywieniowymi.

•    Rozpoznanie bodźców wywołujących nieprawidłowe zachowania związane z jedzeniem.

•    Rozpoznanie uczuć związanych z takimi zachowaniami.

•    Edukacja w dziedzinie podstawowych zasad zdrowego żywienia, ćwiczeń i matabo-lizmu.

•    Identyfikacja trudności interpersonalnych związanych z zaburzeniami odżywiania.

nym przeżyciem. Zwierzenia sprzyjają wczesnemu budowaniu spójności grupy i poczuciu uniwersalności. Mówienie otwarcie o zniekształceniach obrazu własnego ciała i zaburzonym sposobie odżywiania się zmusza też uczestników do uznania i zaakceptowania tych objawów jako podstawowych cech ich choroby.

Technik poznawczo-behawioralnych używa się w połączeniu z edukacją w dziedzinie natury choroby - czy to otyłości, czy anoreksji, czy objadania się i przeczyszczania. Terapeuta grupowy uczy pacjentki szukać w ich codziennym życiu bodźców, które prowokują nieprawidłowe zachowania związane z jedzeniem (np. pożeranie torebki ciasteczek po stresującym telefonie od matki), i zmieniać ich wzorce myślenia o własnym ciele i jedzeniu („Jeśli będę ważyła ponad 45 kilogramów, będę szeroka w biodrach"). Prowadzący mogą też uczyć uczestniczki podstawowych zasad żywienia i metabolizmu.

W większości programów terapii grupowej wykorzystuje się techniki samoobserwacji, by pomóc uczestniczkom zrozumieć czynniki wpływające na ich zachowania związane z jedzeniem. Prowadzący proszą uczestniczki, by prowadziły dziennik, w którym będą notować czas posiłku i ilość spożytego pokarmu, a także myśli i uczucia zarówno skłaniające do jedzenia, jak i towarzyszące mu. Pacjentki uczą się identyfikować czynniki sytuacyjne i psychologiczne prowadzące do objadania się lub przeczyszczania i uświadamiają sobie, jakie myśli i uczucia wiążą się z tymi epizodami. Terapeuta prosi, by każda pacjentka dzieliła się swoimi odkryciami z innymi uczestniczkami grupy, co sprzyja identyfikacji i wzajemnemu uczeniu się od siebie.

Prowadzący za pomocą technik dydaktycznych pomaga uczestniczkom zidentyfikować i skorygować zaburzone przekonania dotyczące jedzenia, własnej wartości i obrazu ciała („Jesteś przekonana, że rodzice są dumni z tego, jak