45112

HISTORIA FILOZOFII NOWOŻYTNEJ

-    Jak odnosi się Teoria Wiedzyjj&iflgikiZ

Logika określa tylko formę nauk, a Teoria Wiedzy także ich treść, która jest w niej ściśle powiązana z formą. Dzięki logice możliwe jest swobodne abstrahowanie od treści - nie może ona jednak być tylko formą: treścią logiki jest forma Teorii Wiedzy. Dzieje się tak w wyniku refleksji, czyli swobodnego zastanawiania się nad formą, przez co staje się ona treścią. Treścią samej Teorii Wiedzy są zasady nauk szczegółowych. W ten sposób Teoria Wiedzy ugruntowuje logikę.

-    Jak ma się Teoria Wiedzy jako nauka do swojego przedmiotu?

Zasady niesprzeczności i tożsamości nie są jako takie zawarte w Teorii Wiedzy. Zdanie: A=A leży już w sferze zainteresowań logiki. Jednakże identyczność musi być ugruntowana poza logiką - A musi w ogóle istnieć (w dowolny sposób). Prawomocność zdaniu A=A nadaje przypadek szczególny tożsamości, JA=JA.

W ten sposób dochodzimy do naczelnej zasady Teorii Wiedzy, która wbrew wcześniejszym zapewnieniom Fichtego ulega podziałowi na irzy. Zasady te można rozpatrywać w dwóch porządkach: teoretycznym i praktycznym.

Po pierwsze, stoi w porządku teoretycznym .absolutne nieuwarunkowanie co do formy i absolutne nieuwaruknowanie co do treści' (T=F). W porządku praktycznym odpowiada mu JA (JA jestem, JA=JA)

-    wolne działanie, które po prostu jest. Drugą zasadą jest odpowiednio, absolutne nieuwarunkowanie co do treści i uwarunkowanie co do formy, a w porządku praktycznym: poznanie, czyli określenie siebie uświadomienie się sobie, a więc i wyróżnienie NIE-JA. Zasada trzecia: absolutne uwarukowanie co do formy i uwarunkowanie co do treści, czyli stwierdzenie, że JA=JA i JAGNIE-JA. Dopiero w tym miejscu (JA, NIE-JA, ilość) możemy mówić po poznaniu.

W ten sposób Fichte ugruntowuje wszelkie (a nie tylko możliwe) doświadczenie.