54063

2

-»-» konkluzja agnostyczna - RZECZ SAMA W SOBIE JEST NIEPOZNAWALNA

Kani określał swoje stanowisko jako transcendentalny idealizm ©

„Krytyka praktycznego rozumu"

o konstruuje podstawy protestanckiego modernizmu i koncepcji moralności opartej na wrodzonym poczuciu obowiązku

o K. chciał stworzyć stałą formułę postępowania człowieka

o istnienie Boga nie jest dla Kanta aktem wiary, ale rezultatem działania krytycznego rozumu o tak samo zasady moralne wypływają z innego źródła niż uznanie boskie

O moralność nie zależy od jakiegokolwiek czynnika zewnętrznego, uczuć czy autorytetu

O każdy człowiek zmierza do tego, żeby to co robi było zgodne z wyższym dobrem

O moralność to nakaz spełniania obowiązku ze względu na sam obowiązek O czyn moralnie dobry powinien być następstwem prawa moralnego

O fundament tego prawa - pojęcie dobrej woli

^ jest to jedyne dobro wolne od jakichkolwiek ograniczeń

K. pisze o tym w „Uzasadnieniu metafizyki moralności"

dobra tego nie ocenia się ze względu na jego skutki lecz ze względu na intencje

intencja jest cenna ze względu na samą _ siebie

W wyniku tego toku rozumiwania Kant sformułował

^peratyw kategoryczny

a każdy człowiek powinien kierować się w swym postępowaniu jedynie nakazem czystego rozumu, który jest następujący:

„Postępuj tylko według takiej maksymy, dzięki której możesz zarazem chcieć, żeby stała się powszechnym prawem"

rozwinięcie znajduje wyraz w:

imperatyw praktyczny

a „Postępuj tak, byś człowieczeństwa, tak w twej osobie, jako też w osobie każdego innego, używał zawsze zarazem jako celu, nigdy tylko jako środka"

człowiek powinien być zawsze podmiotem, nigdy tylko przedmiotem, nie powinien być narzędziem wodącym do celu, lecz samym celem

TEORIA WOLNOŚCI

«• z imperatywów Kanta wynika nakaz poszanowania godności ludzkiej