wewnętrznego Polski wykorzystano metodę systemową16. Bezpieczeństwo wewnętrzne Polski w poniższej analizie traktowane jest jako istotny element systemu politycznego (jest to tzw. analiza systemowa średniego rzędu - analiza mezosystemu). Rzetelnej analizy wymagałoby podjęcie się takich kwestii jak: wskazanie elementów podsystemu bezpieczeństwa wewnętrznego Polski, z jakimi elementami systemu politycznego podsystem wiąże się najmocniej i najsłabiej oraz co można powiedzieć o charakterze oddziaływań poszczególnych elementów systemu politycznego na podsystem bezpieczeństwa wewnętrznego państwa (z uwzględnieniem takich elementów systemu jak: instytucje państwa, ład polityczny, procesy decyzyjne i reguły działania, normy polityczne i wartości, system partyjny, grupy społeczne i grupy interesu, podmiotowość jednostki) oraz jaki jest stopień autonomii mezosystemu oraz funkcje i dysfunkcje podsystemu bezpieczeństwa wewnętrznego wobec innych elementów i systemu politycznego jako całości.
Poniższa analiza dotyczy bezpieczeństwa wewnętrznego Polski, ale większość zagrożeń jest tożsama dla większości demokracji. Zacieśnianie się więzi ekonomicznych między państwami, rozrost korporacji międzynarodowych, integracja i zacieranie granic politycznych, spowodowało, że problemy państw przestały być indywidualne, a zaczęły być wspólne. Globalizacja powoduje, że świat staje się zespołem naczyń połączonych, co jest szczególnie widoczne w sferze bezpieczeństwa. Nawet jeśli zagrożenia mają charakter indywidualny czy wewnętrzny to ich następstwa mają wymiar międzynarodowy. Anthony Giddens w gronie współczesnych niebezpieczeństw dla wszystkich państw wymienia: rozszerzanie się władzy totalitarnej, załamanie się mechanizmów wzrostu gospodarczego, zniszczenie lub katastrofę środowiska, konflikt jądrowy lub wojnę na szeroką skalę17. Globalizacja nie tylko implikuje rozprzestrzenianie się zagrożeń, ale jest również mechanizmem, który powoduje ich powstawanie. Jak wskazuje Ulrich Beck - dynamiczny rozwój współczesnych społeczeństw powoduje, że modernizacji towarzyszy ryzyko powstawania nowych zagrożeń, przykładowo ekologicznych czy ekonomicznych. Jest to dostrzegalne w skali globalnej i lokalnej. Ulrich Beck pisze: Społeczeństwo ryzyka jest społeczeństwem katastrof. Zagraża mu to, iż stany wyjątkowe stają się stanami normalnymi18. Dlatego globalizacja jest procesem uwikłanym w wewnętrzne sprzeczności19. Modernizacji, powstawaniu nowych technologii i innych udogodnień, które służą człowiekowi towarzyszą skutki uboczne, takie jak pogłębianie się nierówności społecznych czy niszczenie środowiska naturalnego.
16 D. Easton, Analiza systemów politycznych, J. Szacki, W. Dereczyński, A. Jasińska - Kanita (red.), Elementy teorii socjologicznych, PWN, Warszawa, s. 563
17 A. Giddens, Konsekwencje nowoczesności, Eidos Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 21
18 U. Beck, Społeczeństwo ryzyka, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa, 2002, s. 33
19 A. Giddens, Socjologia, PWN, Warszawa, 2008, s. 87 - 97
6