Seksaulność w najnowszej literaturze polskiej
pociągać bardziej. Suka chce być dla mężczyzn równą partnerką i sama sobie to udowadnia również w ten sposób, ze traktuje swoją dziewczynę, jak stereotypowy macho. „Spojrzała na piękną talię Marianny i pomyślała że spotyka się z nią na zasadzie takiej, jak faceci wybierają kobiety jak breloczki do kluczy auta” [S, 47]. Tytułowa bohaterka zdradza swoją dziewczynę, na kartach powieści zdarza jej się to podczas zagranicznej wycieczki, kiedy to decyduje się na seks grupowy z kilkoma niedawno poznanymi mężczyznami. Również ten wielokąt jest dla bohaterki sposobem, by sobie i innym udowodnić, że teza o wyzwolonej seksualności nowoczesnej kobiety jest prawdziwa. Tak tłumaczy swoje zachowanie w rozmowie z matką: „A czy którykolwiek inny facet, jak wyrywa dupę z klubu, a tuż po dwunastej daje jej stówę na taksówkę ze słowami: »wiesz, kochanie, muszę trochę popracować rano«, to nie traktuje jej przedmiotowo?” [S, 84].
Lucyna Marzec o tekstach, które same pokazują, jak się interpretować, pisała, że ich „autorki nie pozwalają na inną wykładnię niż znane feministyczne pomysły. Dlatego teorie serwowane są wprost, ich język bardzo poprawny, same opowieści czasem przypominają obrazek do konkretnej tezy”21. Jak zauważyła Agnieszka Mrozik, takie nie do końca przemyślane i płytkie przenoszenie feministycznych tez na karty powieści, niesie ryzyko „feministycznej [...] schematyczności i reprodukowania mechanizmów dyskursów władzy”". Tak stało się w przypadku powieści Katarzyny Grygi. Choć jej bohaterka
niejednokrotnie postuluje własną seksualną i płciową emancypację, to tak naprawdę sama głęboko tkwi w patriarchalnych wzorcach i nie do końca wie, na czym kobieca emancypacja miałaby właściwie polegać.
4. Romanse z jednej sfery
Nie można przeprowadzić dokładnej analizy sposobów pisania o kobiecej seksualności w ostatnich latach bez przywołania tekstów popularnych, a w szczególności tych o rysie romansowym. Właśnie ten ulubiony przez kobiety gatunek powieści, najlepiej oddaje przemiany w postrzeganiu kobiet przez nie same, bowiem to romanse pokazują jakie są „wartości aprobowane przez ich współczesne miłośniczki”23. Podobnie sądzi Agnieszka Mrozik, która uznała, że to właśnie na podstawie utworów z kręgu literatury popularnej, a więc również
21 Lekturowa uczta. 0 literaturze feministycznej rozmamają Lucyna Marzęc i Agnieszka Gajewska, „Zadra” 2009, nr 1-2 (38-39), s. 29. Lucyna Marzec w ten sposób wyrażała się o Kieszpnkonym atlasie kobiet Sylwii Chutnik i o Piaskowej Górzę Joanny Bator, jednak jej rozpoznania łatwo można przyłożyć do innych książek z kręgu literatury feministycznej.
22 A. Mrozik, Akuszerki transformacji, s. 405.
23 A. Martuszewska, Wstęp, fw:l A. Martuszewska, T. Pyszny, Romanse z różnych sfer, Wrocław 2003, s. 9.
17