6570141375

ZAŁOŻENIA DO USTAWY O PRACY NA STATKACH MORSKICH

czeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.).

W przepisach konieczne będzie zamieszczenie delegacji ustawowej nakazującej ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określenie, w drodze rozporządzenia, m.in. warunków prowadzenia profilaktycznej opieki zdrowotnej, wymagań dotyczących wyposażenia apteczek statkowych oraz wzoru kart zdrowia prowadzonych (zgodnie z wymaganiami Konwencji MLC) dla każdego marynarza przebywającego na statku.

Nowa ustawa o pracy na statkach morskich, w ślad za postanowieniami prawidła 4.4 Konwencji MLC, będzie zawierać przepisy zapewniające marynarzowi dostęp do obiektów i urządzeń socjalnych na lądzie oraz zakazujące armatorowi utrudnianie marynarzowi dostępu do tych obiektów w porcie, do którego zawinął statek.

Konwencja MLC stanowi, że państwo-strona, pod którego banderą pływa statek, efektywnie sprawując jurysdykcję w zakresie spraw zabezpieczenia społecznego, powinno upewnić się, czy armatorzy wypełniają obowiązki w tym zakresie, tj. czy wnoszą składki do systemu zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z Konwencją i proponowanymi przepisami nowej ustawy marynarskie umowy o pracę będą określać rodzaje świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego przysługujących marynarzom, na pokrycie których składki zobowiązany będzie wnosić armator, stosownie do wymogów określonych przez upoważnione instytucje zgodnie z krajowym systemem zabezpieczenia społecznego.

W związku z tym, że powyższe rozwiązanie może mieć zastosowanie jedynie do marynarzy zatrudnianych na statki pod polską banderą, w przypadku polskich marynarzy kierowanych do armatorów obcych (postanowienia Konwencji MLC w tym zakresie dotyczą, zgodnie z prawidłem 4.5.3 i normą A4.5.3, wszystkich marynarzy mających miejsce zamieszkania w państwie będącym stroną Konwencji) na agencje zatrudnienia pośredniczące w zatrudnieniu zostanie nałożony obowiązek sprawdzenia (kontroli), czy wysyłany przez agencję do pracy na obcym statku marynarz korzysta z istniejącego w Polsce dobrowolnego systemu ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowego) oraz dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego. Ten obowiązek kontroli (np. przez okazanie przez marynarza przy podpisywaniu umowy stosownego dokumentu) jest szczególnie istotny w przypadku gdy armator (pracodawca) statku, na który kierowany jest marynarz, nie opłaca składek zgodnie z Roz-