6355537245

Galena „ Konspektu"

Marek Karwata

Jerzego Kędziory poszukiwania universum

Jerzy Kędziora urodził się 5 IX 1947 r. w Częstochowie. Po ukończeniu w rodzinnym mieście Liceum Technik Plastycznych (1967), na kierunku metaloplastyka i biżuteria, podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Rzeźby. Uczył się pod kierunkiem profesorów: Stanisława Homo-Popławskiego, Franciszka Duszeńki i Adama Smolany. W tym czasie współtworzył teatry plastyczne, projektował plakaty, za co otrzymał pierwsze nagrody i wyróżnienia. W latach 1974-76 prowadził renowację zamku w Książu na Dolnym Śląsku. Od 1977 r. zaczął pełnić rozliczne funkcje we -władzach okręgowych i naczelnych ZPAR nie zaniedbując zarazem swej pracy twórczej; do dziś prowadzi ożywioną działalność wystawienniczą.

Artysta ma w dorobku ponad 40 wystaw indywidualnych oraz udział w licznych ekspozycjach zbiorowych. Jego prace znajdują się m. in. w muzeach: Warszawy, Wrocławia, Częstochowy, Bydgoszczy, Orońska, Krakowa, Chorzowa, a także w Watykanie, Czechach, Belgii, Austrii, Francji, USA, we Włoszech. Do ważniejszych realizacji Jerzego Kędziory należy zaliczyć pomniki: Jana Paula II (Kraków, Częstochowa), św. Jadwigi królowej Polski (Częstochowa), Jana Długosza (Brzeźnica); rzeźby plenerowe: „Magiczny totem” (St. Margarethen, Austńa), „Uskrzydloną” (Trzyniec, Czechy), „Grę w kulki" (Norymberga, Niemcy).

Za swoją twórczość otrzymał kilkadziesiąt prestiżowych nagród artystycznych

Dorobek Jerzego Kędziory jest bardzo rozległy zarówno pod względem tematycznym, formalnym, jak i z powodu zastosowania określonej materii rzeźbiarskiej. Niektórzy próbują dopatrywać się w tym wpływów postmodernizmu, wydaje się jednak, iż jest to raczej skutkiem chłonnej i równocześnie otwartej natury artysty zainteresowanego różnymi przejawami życia człowieka, czy - szerzej - wystawianej permanentnie na próbę egzystencji. Twórca pragnie rozpoznawać obszary wartości, docierać do nich po to, aby je zgłębiać i nazywać dostępnymi sobie środkami wyrazu...

Kilka lat po ukończeniu studiów, na przełomie siódmej i ósmej dekady minionego stulecia, doskonaląc technikę odlewów w brązie artysta przyswoił również do swojego warsztatu

kamionkę, drewno, kamień; sięgnął także po -

techniki malarskie. Stopniowo odchodził 103

w tym czasie od czystej abstrakcji ku formom -

figuratywnym, antropomorficznym. Ten etap jego twórczości zbiegł się z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce; miewał wtedy spore kłopoty związane z ingerencjami cenzorskimi - np. z galerii w Chorzowie usunięto rzeźbę Całun polski, praca Oswobodzona nie została

Konspekt nr 2/2007 (29)