7648595245

352 POŁOŻENIE PRAWNE CHRZEŚCIJAN . A

j aii w wiezieniu, czynią to jedynie dlatego, aby sobie os zęzę-

352 POŁOŻENIE PRAWNE CHRZEŚCIJAN . A

' i

7 »* J

— pisze z Efezu Apo-kościoły Azyi. Pozdra-

u    J

wiają was wielce av Panu Akwila i Pry s ciii a, z zgromadzeniem swern domowem. u któiych też gospodę mani" ¹, W liście zaś do Rzymian sam śle pozdrowienie Prysce i Akwili „pomocnikom swoim w Chrystusie Jezusie^{i: 6}.

Fakt identyfikowania ze strony państwa obu religij łatwym j est do wy tłom acz eni a. Oba wyznania wspólną, miały ojczyznę, temu samemu kłaniały się Jehowie, i ze czcią wymawiały imiona Abrahama, Mojżesza i proroków. W różnice, które zachodzić mogły między obiema sektami, państwo nie wcho-

Dalsze świadectwo na stwierdzenie naszego zdania znajdujemy w znanym ustępie Swetoniusza, gdzie ten historyk opowiada. że cesarz Klaudyusz wypędził żydów ze stolicy dlatego, że zakłócali jej spokój z przyczyny Chrystusa. Judaeos impulsu re Chrusta assidue fumultuaidrs Iloma e.ąndit ^{2 3}. Widoczna, że tu mowa o zaburzeniach i sporach między synagogą a gminą chrześcijańską ^{4 5}. Ale czy edykt banicyjny Klaudyusza dotknął tylko samych żydów? Z dziejów apostolskich i listów św. Pawła do Korynty an i Bzy mian dowiadujemy się, że zostali nim objęci także chrześcijanie, a to dlatego, że uchodzili w obec władzy za odłam mozaizmu. W pierwszych czytamy, że Paweł, prz3^rszedłszy z Aten do Koryntu, „nałazł tam niektórego żyda, imieniem Akwilę, rodem z Pontu, któiy niedawno z Włoch przyszedł, i Pryscyllę, żonę jego: dlatego, iż był przykazał Klaudyusz. aby ży dowie wszyscy poszli precz z Bzy nur^c k Dwa wymienione zaś listy potwierdzają chrześcijańskie wyznanie Pryski i Akwili. „Pozdrawiają was stoi narodów do gminy korync ki ej —

1

^r‘ List X. XVI. 19.    ¹¹ List do Rzvm. XVI. 3.

2

Broglie 1. e.. str. lot

3

- Sue ton. in Claudio, c. 25. Por.: Ter tul. ad nat. I. 3: Cor rupie a robi Chrestiani pronuntiamur.

4

Zob. artykuł Gori/esa Christencerfolfinm/tu w Kran’a Ieal-En-cyklo adie_: i Rossi. Bnllett. 1Ś67, str. 45.

5

Dzieje Apost. XVIII. 2.