7648595246

3-

UD

POŁOŻENIE PRAWNE CHRZEŚCIJAN.

cl z ii o. nie uważając za swój obowiązek, czuwać naci czystością trądycyj religijnych swoich ludów. Znaczny wpływ na wyrobienie sobie opinii o nowej religii musiało dalej wywrzeć na państwo samo zachowanie sie żydów w obec pierwszych misyonarzy chrześcijańskich. Przyjmowali ich bowiem z otwar-teini ramionami, prowadzili do swych bóżnic i prosili opowiadania słowa Bożego Prawda, że przyjaźń, ta trwała nie długo i kończyła się zwykle wyrzuceniem Apostołów ze synagogi. Była ona o tyle korzystna dla siewców Ewangelii, że dawała im sposobność pozyskania prawie zawsze w synagodze choćby kilku uczniów, koło których sie następnie nowa gmina chrze-ś cij ańsk a f o rm o w ał a.

r

W reszcie uchodził chrystyanizm w oczach pogan i dlatego za sektę żydowską, że pierwotne jego gminy modelowały się w znacznej części na wzór synagogi, i życiem swojem bardzo przypominały trądycye starozakonne. Tak chrześcijanie jak i żydzi zbierali się na wspólne modlitwy: jedni i drudzy święcili sabbat śpiewali psalmy i czytali ustępy z wspólnych ksiąg świętych. O elementach zaś specyficznie chrześcijańskich pierwotnego Kościoła, którymi były głównie Eucharystya i nadzwyczajne łaski Bucha św., poganie mało albo nic nie wie-1 zieli b

Kiedy tak chrześcijanie żyli w pokoju pod cieniem synagogi. zaszedł w^r Rzymie wypadek, który naraz zagroził ich egzystencyi w całem państwie. Wybuchł tam mianowicie 17 lipca 64 r., więc w dwa lata po ukończeniu procesu św^r. Pawła, straszny pożar, i zniszczył w ciągu 6 dni i nocy do szczętu trzy dzielnice miejskie, a z 7 innych zostawił tylko ruiny b Kto

¹    Dzieje Apost. XIII. o, 14, 43; XIV. 1 i nast.: XVI.

²    Chrześcijanie, którzy się nawrócili ze żydów, święcili jakiś czas obok niedzieli także sabbat. JZob. Funk. Leli rh uch der Kir cheng es chi chte. Rottenburg 1886, str. 53.

³    Zob. Duchesne. Les Oriyines chretiennes. Leęons dliistoire ecdesiasti-<[ue professees d Ueeole superieure de theolorjie de Parts eu 1.879 et 1880. Li-thographie, str. 20 i nast.

⁴    Według Wiktora Duruy. Histoire des Iloma tu s, Paris 1879, t. IV., trwał pożar dni dziewięć i zniszczył dzielnic dziesięć.

W    *\r    *■*

24

P. P. T. XXV.