7682570625

Dualny system kształcenia zawodowego w Polsce - szanse i bariery wdrożenia. Dr Ewa Lechman 26 listopada 2012

2. System umożliwia uczniom szkół zawodowych płynne przejście z okresu nauki do czynnego życia zawodowego,

3. Oferta szkół jest silnie dopasowana do potrzeb i wymogów rynku pracy (jest to podstawowym założeniem funkcjonowania systemu dualnego), co oznacza, że większość uczniów na poziomie szkół zawodowych nie będzie podejmowała nauki w profesjach na które nie ma popytu ze strony pracodawców lub jest on bardzo niski,

4. Odbycie praktyki zawodowej w przedsiębiorstwie, które spełnia wymogi współczesnego rynku,

5. Uczeń ma możliwość czynnego uczestnictwa w cyklu wytwórczym przedsiębiorstwa, co stanowi dodatkową wartość dodaną z punktu widzenia odbywanego procesu edukacyjnego,

6. System umożliwia kształtowanie postaw i kompetencji, które są wysoko cenione przez ich przyszłych pracodawców. Do takich można między innymi zaliczyć: postawy przedsiębiorcze, poważanie i szacunek do wykonywanej pracy, kształtowaną lojalność wobec zakładu pracy, odpowiedzialność za powierzone zadania, chęć dalszego kształcenia i podnoszenia kwalifikacji.

Z perspektywy całej gospodarki, potencjalne korzyści wynikające z wdrożenia dualnego systemu kształcenia, można je zidentyfikować jako:

1. Wykształcenie efektywnego system kształcenia zawodowego, który przygotowuje młodych ludzi do wykonywania konkretnego zawodu,

2. Istnienie systemowego rozwiązania, które ułatwia zatrudnianie absolwentów szkół zawodowych,

3. Uelastycznienie rynku pracy,

4. Podjęcie współpracy między przedsiębiorcami a instytucjami edukacyjnymi odnośnie definiowania kierunków oraz form kształcenia zawodowego zgodnie bieżącym zapotrzebowaniem na rynku pracy.

W długookresowej perspektywie, na poziomie makroekonomicznym, pozytywne efekty wynikające wdrożenia dualnego systemu kształcenia, będę pochodną efektów uzyskanych na poziomie mikro (na poziomie przedsiębiorcy oraz pracowników), i będą się przejawiać przede wszystkim jako spadek stopy bezrobocia strukturalnego oraz bezrobocia osób w wieku 15-24 lata (lub utrzymanie ich na relatywnie niskim poziomie) a tym samym spadek stopy bezrobocia