8254445202

tej wysokości w dalszych rozważaniach nad widzialnością pionową zatrzymamy się.

Posiłkując się wyliczeniami prof. Nestorowi cza i) zatrzymamy się na h₁ = 200 m. b., która to odległość odpowiada szybkości pojazdu około 100 km/godz., a więc jest przybliżona do szybkości, jakie rozwijają samochody o średniej mocy silnika. Te dwie wielkości w zupełności pozwalają nam określić promień koła, którego łuk a, L_t a₁ ma stanowić podłużny profil załomu jezdni.

Wielkość promienia określamy (rys. 2) z trójkąta aeo: r =    =

Sna

= - — 3572,77 m. a w zaokrągleniu 3600 m. b.

0,0279895

Przy wielkości h = 1,40 m. jako stałej, moglibyśmy zwiększać odległości widzialne L₂, L₃......., podnosząc temsamem szybkości pojazdów

mechanicznych, lecz wówczas promienie r₂, r₃...... byłyby znacznie

6..........

»

I

większe, a co w swej konsekwencji wpłynęłoby na znaczne zwiększenie robót ziemnych (wykopów), dlatego też nie jest wskazanem przekraczanie odległości L, jeśli ta ostatnia w zupełności gwarantuje nam bezpieczeństwo ruchu kołowego (widzialność pionową).

i) Projektowanie dróg, tom I.