8254445277

11 -12/1995 Informacje, opinie, propozycje

5.    Rozdaj ankiety uczestnikom zająć: a) postaw w nich pytania, na które chcesz uzyskać odpowiedź; b) określ cel ankiety; c) wyznacz w ankiecie odpowiednie miejsca na uwagi dotyczące zająć; d) zbierz wszelkie propozycje, dotyczące prowadzenia zająć w przyszłości.

6.    Podsumuj odpowiedzi i przedstaw wyniki wg wzoru: a) czego chciałem sią dowiedzieć - przypomnienie pytań; b) co rzeczywiście stwierdziłem; c) jakie znaczenie mają dla mnie otrzymane wyniki.

7.    Przedstaw wyniki ankiety (przebieg prezentacji);

8.    Wyciągnij wnioski na przyszłość.

Przykłady pytań ewaluacyjnych.

Przykład A: 1. Proszą określić, używając skali od I do 6, w jaki sposób ocenia Pan(i) zającia. Ocena ogólna: Ix2x3x4x5x6; organizacja zająć: Ix2x3x4x5x6: stopień przydatności zająć: Ix2x3x4x5x6.

Przykład B: 2. jak oceniasz kompetencje i umiejątności dydaktyczne prowadzącego zającia: - umiejątności dydaktyczne: Ix2x3x4x5x6; - kompetencje: Ix2x3x4x5x6; - komentarz ...

Przykład C: 3. Proszą określić, w jakim stopniu sią Pan(i) zgadza bądź nie zgadza z poniższymi stwierdzeniami: - prezentowany program rozwinął moje umiejątności: zdecydowanie sią zgadzam; raczej sią zgadzam; nie mam zdania; raczej sią nie zgadzam.

Przykład D: 4. - Proszą wskazać najważniejszą Pana(i) zdaniem zaletą programu....; - . Proszą wskazać najwiąkszą Pana (i) zdaniem wadą programu....

Przykład E: 5. Czy poruszany temat znałeś (aś) wcześniej: bardzo dobrze (1), trochą (2,3). wcale (4,5)

Przykład F: 6. Czy oczekujesz dalszej współpracyk 1,2,3. 4, 5. 6, -Twoje życzenia i propozycje....

Przykład G: 7. Informacje o sobie: płeć - Ki, K; wiek 20 - 30 lat, 31 - 40 lat, 41 - 50 lal, 51 i wiącej; staż:...; typ szkoły - SP,LO,LZ,T, inna...; miejsce zamieszkania: wieś, miasto, miasto wojewódzkie; inne dane - wg potrzeb...

Do przedstawienia powyiszych informacji skłoniły mnie: praca J.David Hawkins, Britt Nedehood -„Podręcznik ewaluacji programów profilaktycznych”, Warszawa - Olsztyn 1994, oraz własne spostrzeżenia poczynione przy okazji wypełniania ankiet ewaluacyjnych w trakcie licznych szkoleń.

Jerzy Liszewski -

(doradca metodyczny wiedzy o społeczeństwie i historii)

mgr Alicja Nykiel

Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Słupsku

Niedostosowanie społeczne dzieci i młodzieży szkolnej w województwie

słupskim

(analiza środowiskowych przyczyn zjawiska)

„Podstawową potrzebą człowieka jest to, zęby mieć kogoś, kto go natchnie tak, by stał sią tym, kim może i pragnie być ”

(Emerson)

Jednym z zadań wytyczonych przez KO do realizacji przez ODN w roku szkolnym 1994/95 było: „Analiza przyczyn rozmiaru niedostosowania społecznego i przestępczości dzieci i młodzieży - propozycja zintegrowanych działań zmierzających do ograniczenia zjawisk patologicznych "

Zadanie tak sprecyzowane zawiera w sobie dwa zasadnicze pytania:

•    Jakie są przyczyny niedostosowania społecznego dzieci i młodzieży? oraz

•    Jakie działania mogą to zjawisko ograniczyć7

Odpowiedź na powyższe pytania nie jest łatwa z powodu szerokiego zakresu tego problemu. Krótkie wprowadzenie oparte na literaturze pedagogicznej i psychologicznej pozwoli sprecyzować i ujednolicić spojrzenie na to zagadnienie

Niedostosowanie społeczne to jeden z podstawowych problemów współczesnego wychowania. Zastraszająca wprost liczba dzieci i młodzieży z upośledzeniami psychofizycznymi, dewiacjami społecznymi i niedostosowaniem bije na alarm, aby zająć się nimi jak najszybciej.

Niedostosowanie społeczne może wystąpić w rodzinie, w szkole, w grupach rówieśniczych i w szerszym środowisku. Brak kontroli nad życiem i działalnością nieletnich może mieć charakter patologiczny i aspołeczny. Zjawiskiem tym interesują się pedagodzy, psycholodzy, psychiatrzy, socjolodzy, prawnicy i w zależności od punktu widzenia każdego zainteresowanego, pojęcie i zakres niedostosowania społecznego jest różnie definiowane. Na przykład H. Spionek opierając się na czynnikach psychologicznych uważa, że dziecko niedostosowane społecznie ma zaburzoną sferę emocjonalno - wolową oraz rozwój charakteru i osobowości, co prowadzi do zakłóceń stosunków społecznych między dzieckiem a otoczeniem.

Podobne spojrzenie na to zagadnienie mają M. Przetacznikowa i M. Susułowska określając niedostosowanie społeczne jako „zaburzenie w zachowaniu