obuwnik 744[02] z3 02 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Danuta Szczepaniak

Opracowanie elementów na spody obuwia 744[02].Z3.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Barbara Jaśkiewicz
dr inż. Jadwiga Rudecka

Opracowanie redakcyjne:
inż. Danuta Szczepaniak

Konsultacja:
dr inż. Jacek Przepiórka

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 744[02].Z3.02

„Opracowanie elementów na spody obuwia”, zawartego w modułowym programie nauczania
dla zawodu obuwnik.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Techniki wytwarzania i obróbki elementów spodowych obuwia

5.1.1. Ćwiczenia

5.2.

Zasady opracowania zakładek, podnosków, obcasów i innych elementów

spodu obuwia

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Zasady opracowania podpodeszew

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Zasady opracowania podeszew z materiałów płaskich

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Produkcja elementów spodowych z tworzyw sztucznych i gumy

5.5.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie obuwnik.

W poradniku zamieszczono:

–

wymagania wstępne - wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

–

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

–

przykładowe scenariusze zajęć,

–

ćwiczenia – przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami
nauczania oraz środkami dydaktycznymi,

–

ewaluację osiągnięć ucznia – przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami nauczania,

np. ćwiczeń praktycznych, projektów.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów, do pracy w grupie liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb
z podziałem na zespoły 2–3-osobowe.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik dla

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do
nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie
uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować

samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest

przygotowany do wykonania ćwiczeń. W zależności od tematu można zalecić uczniom
samodzielne udzielanie odpowiedzi na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza,
ponieważ nauczyciel sterując dyskusją może uaktywniać wszystkich uczniów oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają

ćwiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję
ćwiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich przeprowadzenia, uwzględniając różne
możliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel decyduje, które z zaproponowanych
ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu technodydaktycznym szkoły.
Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie

odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając
zamieszczone w nim stwierdzenia potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie określonego
zakresu materiału. Jeżeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień
wrócić, sprawdzając czy braki w opanowaniu materiału są wynikiem niezrozumienia
przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie nauczania.
W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż od postawy nauczyciela,
sposobu prowadzenia zajęć zależy między innymi zainteresowanie ucznia. Uczeń

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

niezainteresowany materiałem nauczania, wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie w pełni
umiejętności założonych w jednostce modułowej. Należy rozbudzić wśród uczniów tak
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania
rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności
ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową powinien zwracać
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy
może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu

całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
możliwych do uzyskania punktów (0 lub 1 punkt). Ocena końcowa uzależniona jest od
ilości uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według własnego projektu
oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak przeprowadzić proces
oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Schemat układu jednostek modułowych

744[02].Z3.01

Dokonywanie rozkroju

materiałów

na elementy obuwia

744[02].Z3.02

Opracowanie elementów na

spody obuwia

744[02].Z3

Technologia rozkroju materiałów

oraz opracowania elementów na

spody obuwia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WYMAGANIA

WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

rozpoznawać części i elementy konstrukcyjne obuwia,

–

stosować zasady oznaczania wielkości elementów obuwia,

–

rozpoznawać, charakteryzować i klasyfikować materiały obuwnicze,

–

rozpoznawać i charakteryzować wady materiałów obuwniczych,

–

oceniać jakość materiałów obuwniczych,

–

określać wpływ wad materiałowych na wskaźniki ekonomiczne i jakość obuwia,

–

dobierać materiały w zależności od typu i przeznaczenia obuwia,

–

klasyfikować i dobierać maszyny i urządzenia produkcyjne,

–

oceniać stan techniczny maszyn, urządzeń i narzędzi produkcyjnych,

–

użytkować, regulować i konserwować maszyny i urządzenia produkcyjne,

–

określać zasady rozkroju materiałów na elementy obuwia,

–

określać parametry technologiczne wycinania elementów obuwia w zależności od rodzaju
stosowanych materiałów,

–

wycinać ręcznie i maszynowo elementy obuwia z płaskich materiałów obuwniczych,

–

przestrzegać przepisów BHP i ochrony przeciwpożarowej,

–

udzielać pierwszej pomocy osobom poszkodowanym,

–

korzystać z różnych źródeł informacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE

KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

określić zasady obróbki zakładek, podnosków i części spodów obuwia,

–

określić techniki prasowania elementów,

–

określić techniki obróbki wiórowej elementów obuwia, półproduktów i wyrobów
obuwniczych,

–

dobrać narzędzia i materiały pomocnicze do procesu obróbki,

–

dobrać narzędzia kontrolne oraz skontrolować jakość obróbki,

–

dobrać środki i metody wykończania elementów i półproduktów obuwia,

–

skorzystać z dokumentacji technologicznej dotyczącej wytwarzania elementów
z materiałów płaskich,

–

dokonać obróbki zakładek, podnosków i elementów spodów obuwia z materiałów
płaskich,

–

określić technikę formowania przestrzennego spodów obuwia oraz dobrać urządzenia
produkcyjne,

–

zastosować metody oraz parametry przetwórstwa gumy i tworzyw sztucznych na
elementy obuwia,

–

dobrać surowce podstawowe i pomocnicze do procesu formowania elementów z gumy
i z tworzyw sztucznych,

–

dobrać urządzenia produkcyjne do procesu formowania elementów obuwia metodą
wtrysku, wulkanizacji, odlewania,

–

zastosować techniki obróbki elementów z gumy i tworzyw sztucznych,

–

zastosować środki i techniki wykończania elementów i półfabrykatów z gumy i tworzyw
sztucznych,

–

określić przyczyny powstawania błędów produkcyjnych w procesie formowania
elementów na spody obuwia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

PRZYKŁADOWE

SCENARIUSZE

ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

.........................................................

Modułowy program nauczania:

Obuwnik 744[02]

Moduł:

Technologia rozkroju materiałów oraz opracowania
elementów na spody obuwia 744[02].Z3.

Jednostka modułowa:

Opracowanie elementów na spody obuwia 744[02].Z3.02

Temat:

Opracowanie podeszew skórzanych do obuwia przeszywanego z otokiem
sięgającym do obcasa.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności opracowywania podeszew.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

–

scharakteryzować podeszwy do obuwia przeszywanego,

–

zaplanować kolejność czynności wykonywanych podczas opracowywania podeszew do
obuwia przeszywanego,

–

zorganizować stanowisko pracy do opracowania podeszew,

–

dobrać maszyny, urządzenia i narzędzia potrzebne do wykonania podeszew do obuwia
przeszywanego,

–

dobrać odzież ochronną i przestrzegać przepisów BHP podczas wykonywania
poszczególnych operacji ,

–

skontrolować jakość wykonanych podeszew.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w grupach 2–3-osobowych.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

wycięte podeszwy, podsuwki i otoki,

–

wyrównywarka elementów spodowych,

–

ścierarka,

–

klejarka otoków,

–

nakładarka otoków,

–

rowkowarka,

–

instrukcje obsługi maszyn i urządzeń

–

klej kauczukowy,

–

pędzle,

–

wzór referencyjny podeszew do obuwia przeszywanego,

–

instrukcja technologiczna opracowania podeszew do obuwia przeszywanego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:
1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celu zajęć.
3. Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
4. Podział uczniów na grupy i wybór lidera.
5. Pobranie przez lidera elementów składowych potrzebnych do wykonania podeszew.
6. Realizacja tematu:

–

uczniowie planują kolejność wykonywanych operacji,

–

wykonują poszczególne operacje wg poznanego algorytmu,

–

uczniowie dokonują oceny wykonanych podeszew,

–

porządkują stanowisko pracy.

7. Po wykonaniu zadań lider grupy prezentuje wykonaną pracę, omawiając technikę

wykonania ćwiczenia.

8. Nauczyciel

sprawdza

zgodność

wykonanej

pracy

warunkami

zawartymi

w dokumentacji technologicznej.

9. Uczniowie pozostałych grup oceniają jakość wykonanej pracy.
10. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny wykonanego ćwiczenia.

Praca domowa
Wyszukaj w dostępnej literaturze metody opracowania podeszew do obuwia kołkowanego.
Sporządź na tę okoliczność krótką notatkę. Wskaż różnice w opracowaniu podeszew do
obuwia przeszywanego i kołkowanego.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach

–

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Modułowy program nauczania:

Obuwnik 744[02]

Moduł:

Technologia rozkroju materiałów oraz opracowania
elementów na spody obuwia 744[02].Z3.

Jednostka modułowa:

Opracowanie elementów na spody obuwia 744[02].Z3.02

Temat: Opracowanie zakładek ze skóry wtórnej.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności opracowania zakładek i doboru narzędzi i maszyn

do wykonywania poszczególnych operacji.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

–

scharakteryzować proces obróbki zakładek ze skóry wtórnej,

–

dobrać parametry ścieniania zakładek w zależności od rodzaju obuwia, do którego są
przeznaczone,

–

dobrać narzędzia i maszyny potrzebne do opracowania zakładek ze skóry wtórnej,

–

zorganizować stanowisko pracy do opracowania zakładek,

–

ocenić jakość opracowanych zakładek.

Metody nauczania–uczennia się:

–

wykład,

–

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

–

indywidualna,

–

praca w grupach 2–3-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

wycięte zakładki,

−

plansze lub foliogramy z parametrami ścieniania zakładek,

−

rzutnik,

−

ścieniarka zakładek Yung,

−

wałki negatywowe,

−

ścierarka wałkowa,

−

pojemnik z wodą, parafina,

−

formowarka zakładek i formy,

−

instrukcje obsługi maszyn,

−

instrukcja technologiczna opracowania zakładek ze skóry wtórnej.

Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel przeprowadza krótki wykład na temat konstrukcji zakładek i parametrów

ścieniania w zależności od rodzaju obuwia, do którego są przeznaczone zakładki.

2. Nauczyciel dzieli klasę na zespoły 2–3 osobowe i przydziela zakładki do opracowania.
3. Uczniowie określają parametry ścieniania..
4. Każdy zespół wykonuje operację ścieniania zakładek.
5. Uczniowie przeprowadzają ścieranie brzegów zakładek, parafinowanie i nawilżanie zakładek.
6. Uczniowie przeprowadzają formowanie właściwe zakładek.
7. Nauczyciel obserwuje pracę uczniów i na bieżąco koryguje błędy.
8. Zespoły prezentują opracowane zakładki.
9. Uczniowie pozostałych grup oceniają jakość wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zakończenie zajęć
Po wykonaniu ćwiczenia przez wszystkich uczniów nauczyciel podsumowuje zajęcia – prosi
uczniów o podkreślenie najczęstszych błędów popełnianych podczas opracowania zakładek.

Praca domowa
Opisz metody opracowania zakładek termoplastycznych i chemoutwardzalnych.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach

–

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Techniki wytwarzania i obróbki elementów spodowych

obuwia

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj planszę informującą o sposobach obróbki elementów spodu obuwia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) określić jakim procesom obróbczym poddaje się elementy spodu obuwia z podziałem na

obróbkę wiórową i bezwiórową,

3) scharakteryzować proces formowania elementów spodu obuwia,
4) scharakteryzować proces nanoszenia kleju i suszenia powłoki klejowej,
5) wymienić elementy spodu obuwia poddawane poszczególnym procesom obróbczym,
6) przedstawić ćwiczenie w formie planszy poglądowej,
7) zaprezentować pracę na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze brystolu,

−

przybory do pisania,

−

papier kolorowy,

−

nożyczki,

−

kolorowe mazaki lub kredki,

−

klej,

−

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Scharakteryzuj proces ścieniania i dwojenia. Wskaż podobieństwa i różnice.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Podzielić uczniów na
zespoły 2–3-osobowe. Uczniowie powinni przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
„Materiał nauczania”.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) dobrać kolegów do pracy w zespole,
3) wybrać lidera grupy,
4) scharakteryzować proces ścieniania,
5) wymienić elementy spodu obuwia poddawane obróbce przez ścienianie,
6) omówić ścienianie podeszew przy użyciu wałka negatywowego,
7) scharakteryzować proces dwojenia,
8) wymienić elementy spodu obuwia poddawane dwojeniu,
9) przedstawić charakterystykę operacji na forum klasy – lider grupy,
10) uczestniczyć w prezentacji innych grup,
11) wziąć udział w dyskusji podsumowującej ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

arkusze papieru formatu A4,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Dobierz odpowiednie formy do formowania: podpodeszew, obcasów, zakładek.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Podzielić grupę na
zespoły 3–4-osobowe. Uczniowie powinni przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
„Materiał nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) dobrać formy, które wykorzystuje się do formowania wymienionych elementów spodu

obuwia,

3) zaprezentować ćwiczenie na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

formy do formowania podpodeszew,

−

formy do formowania obcasów,

−

formy do formowania zakładek,

−

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Zasady opracowania zakładek, podnosków, obcasów

i innych elementów spodu obuwia

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj rysunki zakładek i podnosków do obuwia dziecięcego. Zaznacz na nich

szerokość i grubość ścieniania.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Podzielić grupę na
zespoły 2-osobowe. Uczniowie powinni przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał
nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) wykonać rysunki zakładek i podnosków do obuwia dziecięcego,
3) oznaczyć miejsca oraz szerokość ścieniania,
4) dokonać samooceny wykonanej pracy,
5) zaprezentować efekty swojej pracy na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniami,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

elementy zakładek i podnosków,

–

przybory piśmienne,

–

kartki papieru formatu A4,

–

linijka, gumka,

–

literatura zgodnie z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Przeprowadź formowanie podnosków i zakładek z materiałów termoplastycznych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) ścienić podnoski,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) umieścić podnosek w przedniej części cholewki,
4) połączyć elementy przez prasowanie,
5) ścienić zakładki,
6) poddać zakładki wstępnemu formowaniu termicznemu,
7) umieścić zakładkę między wierzchem, a podszewką w tylnej części cholewki,
8) uformować zakładkę z częścią piętową cholewki,
9) zaprezentować pracę na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– wycięte zakładki,
– wycięte podnoski,
– gotowe cholewki,
– ścieniarka do zakładek i podnosków,
– formowarka podnosków,
– formowarka zakładek termoplastycznych,
– instrukcje obsługi ścieniarki i formowarki,
– instrukcje technologiczne opracowania zakładek i podnosków,
– literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Opracuj zakładki ze skóry wtórnej do obuwia typu czółenka.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) wybrać odpowiednie zakładki,
3) ścienić zakładki,
4) wykonać karbowanie zakładek,
5) przeprowadzić ścieranie zakładek,
6) wykonać parafinowanie dolnego brzegu zakładek i nawilżanie,
7) przeprowadzić formowanie właściwe i stabilizację zakładek
8) zaprezentować pracę na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

krótki wykład,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

poradnik dla ucznia,

–

różnego typu zakładki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–

naczynie z wodą lub wilgotna tkanina do zwilżania,

–

ścierarka,

–

wałki negatywowe do ścieniania,

–

ścieniarka,

–

parafina,

–

formowarka i formy do formowania zakładek,

–

literatura z poradnika 7.

Ćwiczenie 4

Przeprowadź próbę wklejenia zakładki chemoutwardzalnej do cholewki.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Podzielić grupę na
zespoły 2–3-osobowe. Uczniowie powinni przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
„Materiał nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) scharakteryzować otrzymaną zakładkę,
3) zanurzyć zakładkę w rozpuszczalniku,
4) opisać wygląd zakładki po wyjęciu z rozpuszczalnika,
5) wkleić zakładkę między wierzch, a podszewkę cholewki,
6) dokonać samooceny przeprowadzonych operacji,
7) zaprezentować ćwiczenie na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniami,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

gotowe zakładki,

–

rozpuszczalniki organiczne (aceton, octan etylu),

–

gotowe cholewki,

–

dygestorium,

–

instrukcja technologiczna opracowania zakładek chemoutwardzalnych,

–

zeszyt do ćwiczeń,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 5

Wykonaj obcasy składkowe o wysokości 50 mm.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) wybrać odpowiednią ilość składek,
3) wyrównać grubość składek,
4) nanieść klej na składki,
5) skleić składki,
6) wykonać sztyftowanie składek,
7) wykonać przedformowanie składek,
8) przybić wierzchniki,
9) uformować obcasy,
10) wykonać ścieranie i wygładzanie przedniej części uformowanych obcasów,
11) dokonać samooceny wykonanych obcasów,
12) zaprezentować ćwiczenie na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniami,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

składki do opracowania obcasa,

–

wierzchniki,

–

klej polichloroprenowy, pędzel,

–

prasowarka obcasów,

–

formy do obcasów,

–

frezarka obcasów,

–

ścierarka obcasów,

–

instrukcje obsługi maszyn,

–

instrukcje technologiczne opracowania obcasów ze składek,

–

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Zasady opracowania podpodeszew

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Obejrzyj film dydaktyczny ilustrujący opracowanie podpodeszew do obuwia pasowego.

Nazwij operacje tam występujące.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) obejrzeć film dydaktyczny,
3) dokonać analizy filmu,
4) zanotować informacje prezentowane w filmie (materiały stosowane do produkcji,

operacje, maszyny),

5) obejrzeć film ponownie,
6) zweryfikować i ewentualnie uzupełnić zapisany tekst,
7) zaprezentować ćwiczenie na forum grupy,
8) uczestniczyć w dyskusji na temat poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniami,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

film dydaktyczny ilustrujący proces produkcji podpodeszew do obuwia pasowego,

–

odtwarzacz,

–

prospekty maszyn i urządzeń wykorzystywanych do produkcji podpodeszew do obuwia
pasowego,

–

dokumentacja techniczno–technologiczna opracowania podpodeszew do obuwia
pasowego,

–

papier formatu A4,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wykonaj podpodeszwę klasyczną ze skóry naturalnej do obuwia klejonego

z podwyższonym obcasem

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Podzielić grupę na
zespoły 2-osobowe. Uczniowie powinni przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał
nauczania”.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) zaplanować czynności dotyczące opracowania podpodeszew,
3) wykonać czynności przygotowujące poszczególne części składowe do wykonania

podpodeszwy:

–

wyrównać grubość podpodeszew,

–

zetrzeć lico,

–

ścienić naklejki,

4) przytwierdzić usztywniacze do naklejki,
5) nanieść klej na podpodeszwę i naklejkę,
6) połączyć naklejkę z podpodeszwą,
7) wykonać formowanie podpodeszwy,
8) wykonać operację fasonowania brzegów podpodeszwy,
9) wykonać nacięcie w przedstopiu,
10) zaprezentować pracę na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniami,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

opisy technologiczne produkcji podpodeszew,

–

wycięte podpodeszwy i naklejki,

–

usztywniacze stalowe,

–

ścierarka wałkowa,

–

dwojarka,

–

ścieniarka i wałki negatywowe,

–

klej polichloroprenowy,

–

pędzel,

–

przybijarka usztywniaczy,

–

nadcinarka przedstopia,

–

formowarka i formy,

–

okrawarka brzegów podpodeszew, instrukcje obsługi maszyn,

–

literatura zgodna z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Dokonaj obróbki i montażu podpodeszew do obuwia letniego paskowego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) dobrać części składowe potrzebne do wykonania ćwiczenia,
3) ścienić wzmocnienie podpodeszwy,
4) przymocować metalowy usztywniacz do wzmocnienia podpodeszwy,
5) nanieść klej na wzmocnienie podpodeszwy i podpodeszwę właściwą oraz jaszczurkę,
6) wysuszyć błonę klejową, a następnie zaktywizować,
7) połączyć wzmocnienie podpodeszwy z podpodeszwą i jaszczurką,
8) wykonać wstępne prasowanie,
9) wykonać formowanie podpodeszwy,
10) dokonać fasonowania (koszenia) podpodeszwy,
11) zetrzeć przetłoki,
12) dokonać kontroli jakości,
13) zaprezentować wykonane podpodeszwy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

krótki wykład,

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

dokumentacja technologiczna produkcji podpodeszew do obuwia letniego paskowego,

–

podpodeszwy,

–

wzmocnienia podpodeszwy,

–

wypełnienia obuwia paskowego (jaszczurki),

–

metalowe usztywniacze,

–

ścieniarka negatywowa,

–

nitowarka lub młotek,

–

nakładarka kleju lub pędzel,

–

suszarnio–aktywizator,

–

okrawarka brzegów,

–

ścierarka brzegów,

–

formowarka podpodeszew i formy,

–

instrukcje obsługi maszyn,

–

klej chloroprenowy,

−

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Zasady opracowania podeszew z materiałów płaskich

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozróżnij rodzaje podeszew wytworzonych z materiałów płaskich w zależności od ich

przeznaczenia na określone asortymenty obuwia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Podzielić grupę na
zespoły 2-osobowe. Uczniowie powinni przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał
nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) rozróżnić otrzymane podeszwy i określić ich przeznaczenie,
3) wskazać do jakiego rodzaju obuwia mogą być zastosowane,
4) zaprezentować wnioski.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

foliogramy lub przezrocza przedstawiające rodzaje podeszew,

–

rzutnik,

–

różnego rodzaju podeszwy,

–

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Dokonaj obróbki podeszew do obuwia przeszywano-dublowanego z otokiem sięgającym

do śródstopia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) skompletować elementy potrzebne do wykonania podeszwy,
3) wyrównać grubość podsuwki,
4) zetrzeć lico podsuwki,
5) nakleić otok na podsuwkę,
6) naciąć rysę w podsuwce,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7) skleić podsuwkę z podeszwą,
8) zaprezentować pracę na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

podeszwy ze skóry naturalnej,

–

podsuwki,

–

otoki,

–

wyrównywarka,

–

ścierarka,

–

rowkowarka,

–

klejarka otoków,

–

instrukcje obsługi ww. maszyn,

–

instrukcja technologiczna opracowania podeszew do obuwia przeszywano-dublowanego,

–

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Dokonaj obróbki podeszwy gumowej do obuwia klejonego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) dokonać obróbki podeszwy do obuwia klejonego,
3) zaprezentować ćwiczenie na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

krótki wykład,

−

ćwiczenie przedmiotowe.

Środki dydaktyczne:

–

wycięte podeszwy,

–

instrukcje technologiczne obróbki podeszew,

–

ścierarka podeszew,

–

frezarka podeszew,

–

instrukcje obsługi maszyn,

–

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Scharakteryzuj proces obróbki podeszew w stosie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) obejrzeć film dydaktyczny,
3) dokonać analizy filmu,
4) zanotować informacje prezentowane w filmie (materiały stosowane do produkcji,

operacje, maszyny),

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

film dydaktyczny ilustrujący proces produkcji podeszew na zestawie maszyn RALPHS,

–

odtwarzacz,

–

prospekty maszyn i urządzeń wykorzystywanych do produkcji podeszew,

–

papier formatu A4,

–

przybory do pisania,

–

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Produkcja elementów spodowych z tworzyw sztucznych

i gumy

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Scharakteryzuj produkcję podeszew z PCW i gumy metodą wtrysku. Wskaż

podobieństwa i różnice.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) omówić proces produkcji podeszew z PCW,
3) omówić produkcję podeszew gumowych,
4) wskazać podobieństwa i różnice (parametry wtrysku, temperatury form),
5) zaprezentować ćwiczenie na forum grupy,
6) wziąć udział w dyskusji o podobieństwach i różnicach w produkcji podeszew z PCW

i z gumy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

kartki papieru,

–

przybory do pisania,

–

literatura dotycząca technologii produkcji podeszew z PCW i gumy.

Ćwiczenie 2

Rozróżnij podeszwy otrzymane metodą wtrysku i określ z jakich materiałów zostały

wykonane. Określ rodzaj podeszew (monolitowe, miskowe, profilowane, itp.).

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) rozsortować podeszwy ze względu na materiał, z którego zostały wykonane,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) podzielić podeszwy ze względu na budowę,
4) przedstawić ćwiczenie na forum grupy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

poradnik dla ucznia,

–

literatura zgodnie z wykazem w rozdziale 7,

–

różne rodzaje podeszew.

Ćwiczenie 3

Obejrzyj film dydaktyczny przedstawiający proces produkcji podeszew poliuretanowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Uczniowie powinni
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału „Materiał nauczania”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie zawarte w ćwiczeniu,
2) obejrzeć film dydaktyczny,
3) dokonać analizy filmu,
4) zanotować informacje prezentowane w filmie (materiały stosowane do produkcji,

operacje, maszyny),

5) obejrzeć film ponownie,
6) zweryfikować i ewentualnie uzupełnić zapisany tekst,
7) zaprezentować ćwiczenie na forum klasy,
8) uczestniczyć w dyskusji na temat poprawności wykonania ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

film dydaktyczny ilustrujący proces produkcji podeszew poliuretanowych,

–

odtwarzacz,

–

prospekty maszyn i urządzeń wykorzystywanych do produkcji podeszew,

–

papier formatu A4,

–

przybory do pisania,

−

literatura zgodnie z rozdziałem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Opracowanie elementów na
spody obuwia”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14

są z poziomu podstawowego,

−

zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt, za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

–

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

–

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

–

dobry – za rozwiązanie co najmniej 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu
ponadpodstawowego,

–

bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. b, 3. b, 4. c, 5. d, 6. a, 7. b, 8. c, 9. b, 10. a, 11. d,
12. c, 13. b, 14. c, 15. d, 16. b, 17. a, 18. c, 19. b, 20. c

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Scharakteryzować operację dwojenia.

Określić rodzaje elementów spodowych
poddawanych dwojeniu.

Rozpoznać rodzaj obróbki elementów
spodowych na podstawie schematu.

Określić przeznaczenie ścierarki.

Rozpoznać formy do formowania
podpodeszew.

Określić cel formowania podeszew.

Rozpoznać konstrukcję podpodeszew do
obuwia pasowego.

Określić elementy składowe formy do
formowania zakładek

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Określić elementy spodu obuwia
podlegające wykończeniu przez
lamowanie i obciąganie

Określić cel dwojenia elementów spodu
obuwia

Określić temperaturę formowania
podeszew.

Określić parametry formowania
podeszew gumowych metodą wtrysku.

Rozpoznać rodzaj podeszwy do obuwia.

Określić zastosowanie metody wtrysku
pośredniego.

Określić przeznaczenie linii
technologicznej Hollingera.

Określić konstrukcję frezu.

Określić konstrukcję podpodeszew do
obuwia pasowego.

Określić parametry prasowania obcasów.

Scharakteryzować budowę matryc do
wulkanizowania spodów.

Zastosować operację rowkowania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
6. Zapytaj czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wyjaśnij wszystkie wątpliwości.
7. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
8. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

9. Zbierz i sprawdź testy, a wyniki wpisz do arkusza zbiorczego.
10. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

11. Ustal przyczyny niepowodzeń uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
12. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mające na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5. Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt.
6. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla każdego zadania podane

są cztery możliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. Jeżeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz

odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz odpowiedź, którą uważasz za poprawną.

8. Test składa się z 14 zadań z poziomu podstawowego oraz 6 zadań z poziomu

ponadpodstawowego i te mogą przysporzyć Ci trudności, gdyż są one na poziomie
wyższym niż pozostałe (dotyczy to pytań o numerach od 15 do 20).

9. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonania zadania.
10. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudności, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

11. Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na KARCIE

ODPOWIEDZI.

12. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Dwojenie polega na

a) dzieleniu elementu w płaszczyźnie równoległej do jego powierzchni.
b) oddzielaniu warstwy materiału tylko na pewnej szerokości.
c) przygotowaniu powierzchni do klejenia.
d) wykończeniu brzegów podpodeszew.

2. Operacji wyrównywania grubości poddaje się:

a) podnoski i zakładki z tworzyw termoplastycznych i chemoutwardzalnych.
b) podeszwy, podpodeszwy, składki obcasa, zakładki ze skóry naturalnej.
c) podeszwy ze skóry wtórnej i sztucznej.
d) podeszwy gumowe.

3. Rysunek poniżej przedstawia schemat

a) dwojenia.
b) ścieniania.
c) frezowania.
d) ścierania.

4. Ścieniarka z wałkiem negatywowym służy do ścieniania

a) podpodeszew.
b) podsuwek.
c) podeszew, wzmocnień podpodeszew, zakładek.
d) międzypodeszew.

5. Na rysunku zamieszczono formy do formowania

a) zakładek.
b) obcasów.
c) podnosków.
d) podpodeszew.

6. Formowanie podpodeszew ma na celu

a) nadanie elementom obuwia żądanego kształtu.
b) zmniejszenie grubości.
c) zmechacenie powierzchni.
d) wyrównanie grubości.

7. Nadcinanie wargi przeprowadza się przy produkcji podpodeszew

a) do obuwia klejonego.
b) do obuwia pasowego.
c) klasycznych.
d) typu Plastak.

8. Formy do formowania zakładek składają się z

a) jednej części.
b) dwóch części.
c) trzech części.
d) czterech części.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Poprzez lamowanie i obciąganie wykończa się

a) podeszwy.
b) podpodeszwy obuwia paskowego i obcasy.
c) podpodeszwy klasyczne.
d) podsuwki.

10. Dwojenie elementów spodu obuwia ma na celu

a) uzyskanie żądanej grubości i wyrównanie grubości.
b) zmechacenie powierzchni.
c) uzyskanie określonego kształtu.
d) nadanie wymaganego kształtu.

11. Przy produkcji podeszew z PCW należy pamiętać, aby temperatura form wynosiła około

a) 120

b) 180

c) 100

d) 30

12. Formowanie podeszew gumowych metodą wtrysku wymaga zastosowania następujących

parametrów
a) temp. mieszanki180–190

C, temp. form 140–160

C, ciśnienie wtrysku 12 MPa.

b) temp. mieszanki120–150

C, temp. form 160–2000

C, ciśnienie wtrysku 30 MPa.

c) temp. mieszanki70–120

C, temp. form 160–200

C, ciśnienie wtrysku 50 MPa.

d) temp. mieszanki70–120

C, temp. form 25–30

C, ciśnienie wtrysku 50 MPa.

13. Zamieszczony poniżej rysunek przedstawia podeszwy

a) z tuniskóru.
b) miskową.

c) skórzaną.
d) do obuwia przeszywanego.

14. Formowanie podeszew metodą wtrysku pośredniego stosuje się do

a) wulkanizacji podeszew.
b) łączenia podeszew z zaćwiekowaną cholewką.
c) otrzymywania pojedynczych elementów.
d) wykończania podeszew.

15. Linia technologiczna Hollinger służy do automatycznej produkcji

a) podeszew.
b) podpodeszew.
c) podnosków.
d) zakładek.

16. Na rysunku przedstawiającym frez numerem 1 oznaczono

a) duże pióro.
b) małe pióro.
c) rowki do wykonania dekoracji.
d) profil powierzchni skrawania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17. Zamieszczony rysunek ilustruje

a) podpodeszwę do obuwia pasowego.
b) podpodeszwę obuwia gdynkowego

c) podeszwę rowkowaną.
d) podeszwę miskową.

18. Siła nacisku podczas prasowania obcasów powinna wynosić

a) 1,5 kN.
b) 20 kN.
c) 300 kN.
d) 0,15 kN.

19. Na rysunku przedstawiającym matrycę numerem 3

oznaczono

a) pokrywę.
b) gniazda.
c) korpus.
d) obrzeże matrycy.

20. W podeszwie skórzanej do obuwia przeszywanego wykonuje się

a) wargę.
b) otok.
c) rysę.
d) ścienianie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...................................................................................................

Opracowanie elementów na spody obuwia

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punktacja

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test praktyczny typu – „próba pracy” do jednostki modułowej
Opracowanie elementów na spody obuwia

Treść zadania

Dokonaj obróbki podeszwy z tuniskóru z otokiem do obuwia klejonego.

Instrukcja dla nauczyciela

W badaniu osiągnięć ucznia, w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych,

w celach jednostki modułowej zaleca się zastosowanie zadania testowego typu „próba pracy”.
Zadanie jest tak dobrane, aby pozwoliło sprawdzić poziom ukształtowanych umiejętności
w zakresie wiedzy teoretycznej i sprawności wykonywania czynności praktycznych.
Uczniowi należy stworzyć możliwość inwencji w zaplanowaniu poszczególnych etapów
wykonywania zadania: zorganizowania stanowiska pracy, doboru odpowiednich maszyn lub
urządzeń produkcyjnych, wykonanie podstawowych ustawień i regulacji maszyn oraz
wykazania się umiejętnością opracowania podeszew. Jest to jednocześnie możliwość
samodzielnego sprawdzenia przez ucznia poziomu nabytych umiejętności i dokonania analizy
podjętych działań praktycznych. Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków
umożliwiających uczniowi wykonanie zadania zgodnie z zasadami bhp i technologicznymi
oraz w określonym czasie.
Uczeń powinien mieć udostępnione:

–

stanowisko pracy z maszynami i urządzeniami produkcyjnymi do frezowania, ścierania,
odpylania, naklejania otoku, barwienia brzegów,

–

elementy spodu obuwia,

–

instrukcję obsługi maszyn i instrukcję technologiczną.

Nauczyciel powinien:

–

zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska produkcyjnego w warsztatach
szkolnych lub zakładzie produkcyjnym,

–

zabezpieczyć elementy składowe podeszwy,

–

przypomnieć uczniom zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz nakazać bezwzględne
ich przestrzeganie,

–

skontrolować użycie właściwego ubioru ochronnego,

–

przydzielić uczniom części składowe podeszwy,

–

określić czas na wykonanie zadania,

–

na bieżąco nadzorować pracę uczniów,

–

dokonać oceny wykonanej pracy.

Instrukcja dla ucznia
Uczeń powinien wykonać następujące czynności:

–

dobrać i założyć odzież ochronną,

–

obejrzeć i scharakteryzować przydzielone do obróbki elementy,

–

wskazać maszyny i urządzenia, na których można dokonać operacji frezowania,
ścierania, odpylania, naklejania otoku i barwienia brzegów,

–

przygotować stanowisko pracy pod względem: bezpieczeństwa i higieny pracy,
uporządkowania i łatwego dostępu do obrabianych elementów, wyposażenia
w potrzebne urządzenia pomocnicze,

–

przeprowadzić frezowanie podeszew,

–

wykonać operację ścierania podeszwy pod otok i odpylić,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–

nanieść klej na otok i podeszwę,

–

nakleić otok na podeszwę,

–

zetrzeć brzeg podeszwy i otoku,

–

dokonać operacji farbowania brzegów podeszwy,

–

obejrzeć i scharakteryzować podeszwy po wykonaniu zadania – dokonać oceny
wykonanej obróbki.

Umiejętności podlegające ocenie

Lp.

Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty do

uzyskania

Punkty

przyznane

1. Dobranie odzieży ochronnej

2. Sposób oględzin i charakterystyka półfabrykatu

3. Zaplanowanie kolejnych czynności

4. Dobranie maszyny lub urządzenia do wykonania zadania

5. Przygotowanie stanowiska pracy:

−

czystość i porządek miejsca pracy,

−

zabezpieczenie pod względem BHP,

−

przygotowanie potrzebnych urządzeń i narzędzi

pomocniczych

6. Wykonywanie zadania:

−

frezowanie brzegów podeszwy – sposób i dokładność

przeprowadzenia,

−

ścieranie podeszwy pod otok i odpylanie – sposób
i dokładność przeprowadzenia,

−

nakładanie kleju na otok i podeszwę – sposób
i dokładność wykonania,

−

naklejanie otoku – sposób i dokładność
przeprowadzenia,

−

ścieranie brzegu podeszwy i otoku – sposób
i dokładność przeprowadzenia,

−

farbowanie brzegów podeszew – sposób i dokładność

przeprowadzenia,

−

wyłączenie urządzeń

7. Wykonanie oględzin i ocena wykonania pracy

8. Zaprezentowanie wykonania zadania

Razem

100

Normy wymagań na poszczególne oceny szkolne:

Ocena

Liczba uzyskanych punktów

dopuszczający

49÷60

dostateczny

61÷73

dobry

74÷78

bardzo dobry

89÷100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

LITERATURA

1. Borzeszkowski A., Borzeszkowski W., Persz T.: Obuwnictwo przemysłowe. Cz. I. WSiP,

Warszawa 1983

2. Charasz A., Łuczyńska J., Matuszewski S., Suwart R., Olszewski A.: Oprzyrządowanie

do produkcji obuwia. Politechnika Radomska, Radom 1985

3. Christ J.W.: Technologia obuwia. WSiP, Warszawa 1986
4. Grabkowski M.: Obuwnictwo. WSiP, Warszawa 1992
5. Grabkowski M.(red.): Zarys teorii procesów wytwarzania obuwia. Politechnika

Radomska, Radom 2004

6. Grabkowski M.: Technika wytwarzania obuwia. T.1. Politechnika Radomska, Radom

2000

7. Persz T.: Materiałoznawstwo dla techników przemysłu skórzanego. WSiP, Warszawa

1992

8. Persz T.: Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych. WSiP, Warszawa 1997
9. Pytlik K. (red.): Projektowanie i konstrukcja spodów obuwia. WNT, Warszawa 1983

Czasopisma fachowe

−

Przegląd Skórzany (wydania archiwalne),

−

Przegląd Włókienniczy (wydania archiwalne i bieżące),

−

Świat Butów (wydania archiwalne i bieżące).

Literatura metodyczna:
1. Dretkiewicz-Więch J.: ABC nauczyciela przedmiotów zawodowych. Operacyjne cele

kształcenia. Zeszyt 32.CODN, Warszawa 1994

2. Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITE, Radom, 2000

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
obuwnik 744[02] z3 01 n
obuwnik 744[02] z3 02 u
obuwnik 744[02] o2 04 n
obuwnik 744[02] z2 01 n
obuwnik 744[02] o1 01 u
obuwnik 744[02] o1 01 n
obuwnik 744[02] z5 01 n
obuwnik 744[02] o2 02 u
obuwnik 744[02] z4 02 u
obuwnik 744[02] z5 03 u
obuwnik 744[02] o2 04 u
obuwnik 744[02] o2 02 n
obuwnik 744[02] z2 03 n
obuwnik 744[02] o2 01 n
obuwnik 744[02] z2 02 n
obuwnik 744[02] z1 02 n
obuwnik 744[02] z2 03 u
obuwnik 744[02] z1 01 n
obuwnik 744[02] o1 03 n

więcej podobnych podstron