Zakład Pielęgniarstwa
Społecznego
Zofia Sienkiewicz 耠
BEZINTERESOW-
NOŚCI
CZCI
DLA ŻYCIA
SZACUNKU
WIERNOŚCI
ODPOWIEZIAL-
NOŚCI
PRAWDOMÓW-
NOŚCI
POUFNOŚCI
DOBROCI
NIESZKODZENIA
SPRAWIEDLI-
WOŚCI
AUTONOMII
ZASADY
ETYCZNE
ZASADY ETYCZNE
• są przewodnikami w podejmowaniu decyzji
etycznych i działań moralnych,
• stanowią główny ośrodek dla formułowania
sądów moralnych w 耠 praktyce zawodowej,
• stawiają wymagania ogólne w odniesieniu do
podejmowanych działań,
• pozwalają na sprawiedliwą ocenę reguł często
stosowanych w opiece nad pacjentem,
• mają znaczenie uniwersalne, lecz ich
zastosowanie może być różne w zależności od
kręgu kulturowego
Zasady etyczne to pewne utrwalone
wewnętrzne sugestie,
które mogą służyć
człowiekowi w
kierowaniu swym postępowaniem.
Pielęgniarka / pielęgniarz w procesie
moralnego rozwoju znajduje
w zasadach etycznych
uzasadnienie wymiaru moralnego
swych aktów opieki
PRZESTRZEGANIE ZASAD ETYCZNYCH
ZAPEWNIA DOBRO I ŁAD MORALNY
W RELACJACH
PIELĘGNIARKA / PIELĘGNIARZ PACJENT
ZASADA AUTONOMII –
NIEZALEŻNOŚCI
• każdy człowiek powinien mieć
zagwarantowaną wolność osobistą,
• każdy człowiek sam powinien
podejmować decyzje zgodnie ze
swoimi planami i wyborami,
• dokonywanie wyborów powinno być
zgodne z osobistymi wartościami i
wierzeniami każdego człowieka.
ZASADA AUTONOMII –
NIEZALEŻNOŚCI
Trudności
- pacjenci w różnym stopniu odczuwają
potrzebę bycia niezależnym,
- ograniczenia możliwości umysłowych
podopiecznego,
- środowisko szpitalne,
- dostępność opieki, poradnictwa,
- środki finansowe.
• Paternalizm – nie respektuje czyichś
własnych wyborów, czy zamierzonych
działań;
dla dobra osoby ich
dokonującej.
ZASADA AUTONOMII – NIEZALEŻNOŚCI
zasady wynikające - prawa
• Prawo do stosunków międzyludzkich opartych
na życzliwości, prawdzie, zaufaniu,
sprawiedliwości, odpowiedzialności,
• Prawo do kompetentnej opieki medyczno –
pielęgniarskiej uwzględniające
psychosomatyczne, społeczne, kulturowe i
religijnie potrzeby podopiecznych,
• Prawo do uzyskania informacji o naturze swych
dolegliwości, zamierzonych sposobach leczenia
i pielęgnacji oraz ich ubocznych skutkach
I. Wrońska – Etyka w pracy pielęgniarskiej –
2002 rok
ZASADA AUTONOMII –
NIEZALEŻNOŚCI
zasady wynikające - prawa
• Prawo do podejmowania decyzji, wyrażania
zgody bądź odmowy na proponowane
metody terapeutyczno – pielęgnacyjne,
• Prawo do prywatności,
• Prawo do godnej śmierci
I. Wrońska – Etyka w pracy pielęgniarskiej – 2002 rok
ZASADA CZYNIENIA
DOBRA
ZASADA NIESZKODZENIA
• to wg Frankena z 1073 roku –
etyczna zasada dobroci
• pomaganie innym w osiąganiu
tego co jest dla nich dobre,
• zmniejszanie ryzyka skrzywdzenia,
• pomoc w przystosowaniu się do
nowych warunków,
• wskazanie źródeł, które mogą
świadczyć pomoc.
ZASADA CZYNIENIA
DOBRA
ZASADA NIESZKODZENIA
Problemy:
•
zobowiązanie do: promowania zdrowia,
zapobiegania chorobie, przywracania
zdrowia i łagodzenie cierpienia – to
obowiązujący zakres dobra; nie ma
pełnego przygotowania do realizacji tych
zadań.
•
decydowanie co jest ważniejsze – czynienie
dobra czy chronienie przed krzywdą.
•
ograniczenia w świadczeniu dobra
pacjenta.
ZASADA CZYNIENIA
DOBRA
ZASADA NIESZKODZENIA
Primum non nocere
przede wszystkim nie szkodzić, w szerokim tego słowa
znaczeniu, tj. myślą, uczynkiem i zaniedbaniem
ZASADA CZYNIENIA
DOBRA
ZASADA NIESZKODZENIA
Salus aegroti suprema lex
Dobro pacjenta najwyższym prawem
ZASADA CZYNIENIA
DOBRA
ZASADA NIESZKODZENIA
• I
-
wskazuje na świadczenie usług korzystnych z
punktu widzenia zdrowia i życia podopiecznych
• II – wymaga porównywania pożytków i szkód, w
tym przypadku działania medyczno –
pielęgnacyjne rozważne są pod względem
plusów i minusów
ZASADA
SPRAWIEDLIWOŚCI
• Należy zastanowić się jak swoje możliwości pomocy
• równo podzielić pomiędzy wszystkich pacjentów.
• Pacjenci powinni być traktowani jednakowo.
• Osoby potrzebujące więcej pomocy, proporcjonalnie
do potrzeb powinni otrzymywać jej więcej.
Skoncentrowanie się na potrzebach podopiecznego
pozwala na etyczne i sprawiedliwe dzielenie
istniejących możliwości i zapobiega świadczeniom
wychodzącym poza potrzeby.
ZASADA POUFNOŚCI
• Wszelkie wiadomości o chorym i
jego otoczeniu uzyskane w związku
z wykonywaniem zawodu objęte są
tajemnicą za życia i po śmierci.
• W kontakcie z podopiecznym należy
zachować takt, dyskrecję jako wyraz
szacunku dla osobowości chorego.
ZASADA
ODPOWIEDZIALNOŚCI
• za podopiecznego,
• za postępowanie własne podczas
realizacji funkcji i zadań zawodowych,
• za członków zespołu, z którym
współpracujemy.
ZASADA
PRAWDOMÓWNOŚCI
• zobowiązanie do mówienia prawdy i
nie kłamania, ani nie oszukiwania
innych,
• to podstawa zaufania między ludźmi,
• to część szacunku jaki należy się
człowiekowi.
POWINNOŚCI MORALNE
PIELĘGNIAREK / PIELĘGNIARZY
• Szanuj godność pacjenta i jego prawa,
• Nie szkodź swym postępowaniem podopiecznemu, chroń
go przed krzywdą i szkodą,
• Przyczyniaj się do dobra pacjenta we wszystkich
wymiarach jego osoby tj. fizyczno – biologicznym,
psychicznym, społecznym, duchowym,
• Świadcz opiekę pielęgniarską sprawiedliwie wobec
każdego pacjenta,
• Zachowaj w tajemnicy uzyskane informacje o stanie
zdrowia pacjenta i przebiegu procesu leczenia oraz opieki,
• Bądź odpowiedzialna / odpowiedzialny za podjęte
obowiązki i swe zobowiązania
POWINNOŚCIĄ MORALNĄ
PIELĘGNIAREK / PIELĘGNIARZY jest:
• akceptacja drugiego człowieka, takim jakim on
jest,
• poszanowanie jego godności,
• poznanie jego sytuacji, uwarunkowań zdrowotnych
i psychospołecznych, rodzaju cierpienia i
upodobań,
• uznanie cierpienia drugiego człowieka za podstawę
imperatywu moralnego, wyrażającego się w
prostych słowach „trzeba pomóc”,
• przyjęcie tego imperatywu w postaci „muszę
pomóc”,
• wykonywanie obowiązujących zadań wobec
drugiego człowieka,
• współprzyczynianie się do polepszenia statusu
moralnego i społecznego drugiego człowieka
odpowiedzialność
służbowa,
dyscyplinarna
odpowiedzialność
prawna
odpowiedzialność
materialna
odpowiedzialność
cywilna
umiejętność
nachylenia się
nad potrzebującym
autentyczna
życzliwość
opanowanie
SPRAWNOŚCI
MORALNE
PIELĘGNIARKI
Zakład Pielęgniarstwa
Społecznego
mgr Zofia Sienkiewicz