Językoznawstwo ogólne

Część A. Strukturalizm

Polonistyka III rok

Historia opisów języka

Strukturalizm

• Przedstrukturalne opisy języka

Tradycja grecka i łacińska (klasyfikacyjna,

• Prekursorzy strukturalizmu

normatywna)

• Ferdynand de Saussure i jego tezy

• pojęcie części mowy,

• Szkoła kopenhaska

• ich międzynarodowe nazwy,

• Szkoła praska

• semantyczne rozróŜnianie części mowy

• Deskryptywizm

• pojęcie fleksji, morfologii, składni.

• Semantyka składnikowa

Historia opisów języka

Historia opisów języka

Tradycja sanskrycka, słabo znana w Europie Średniowiecze:

przed XIX w.;

•

podręczniki łaciny,

wywarła niewielki wpływ na tradycję

•

gramatyka logicyzuj

europejsk

ąca,

ą.

Jej XX-wieczni znawcy twierdzą, Ŝe wiele

•

normatywna;

ma wspólnego z 20-wiecznym

strukturalizmem (np. Panini z VII w. n.e.) 1

Historia opisów języka

Historia opisów języka

Era nowoŜytna: podręczniki i filozofia języka XIX wiek (II połowa);

•

gramatyki jako podręczniki normatywne

•

badanie rozwoju historycznego języków języków nowoŜytnych: kodyfikacje.

•

zainteresowanie sanskrytem;

•

gramatyki “logicyzujące” XVII wieku

•

przekonanie o jego związkach z łaciną i (Port Royale)

greką,

•

poglądy oświecenia na język

•

indoeuropeistyka;

Baudouin de Courtenay jako

Historia opisów języka

prekursor strukturalizmu

XIX wiek (II połowa);

•

język jako kompleks elementów i język jako proces

Związek badań genetycznych z klimatem

•

odrębność faktów historycznych

intelektualnym epoki (ewolucjonizm, nauki (dynamiki) od statyki (stanu języka)

biologiczne)

•

oddzielenie mowy od pisma i inny opis W XIX wieku językoznawstwo staje się

przysługujący obu:

odrębną nauką, nie filozofią języka,

ros. ort. кра-й : кра-я wobec retoryką itd.

fonet. [kraj-∅ : kraj-a]

Baudouin de Courtenay jako

Literatura:

prekursor strukturalizmu

teoria fonemu:

J. Apresjan, Koncepcje i metody

•

fonem jako wyobraŜenie dźwiękowe (z

współczesnej lingwistyki strukturalnej, kompleksu)

Warszawa 1971, PIW, cz. I, rozdział 2.

•

głoska jako proces

•

fonem jako suma wyobraŜeń artykulacyjnych i akustycznych (potem dopiero Jakobson)

•

funkcja dystynktywna fonemu (sad - zad) (semazjologizacja, morfologizacja fonemów)

•

akustyczne badanie głosek (technika nie stała wtedy na odpowiednim poziom

2