00:00:12:Synchro i Konwert do wersji:|Just.Like.Heaven.DVDRip.DiAMOND.RmvBusterS|RmvBusterS
00:00:20:<>|[e-mail]
00:00:26:<>|kinomania.org
00:00:55:{y:b}JAK W NIEBIE
00:01:10:Elizabeth.
00:01:13:- Jak długo spałam?|- Około 6 minut.
00:01:16:Dzięki.
00:01:18:Zaraz przyjdę.
00:01:19:Będę na zewnątrz.
00:01:21:Co ty tu jeszcze robisz?
00:01:24:Jak długo jesteś na nogach?
00:01:25:- 23?|- 23!?
00:01:28:Już czas żebyś poszła Elizabeth.
00:01:30:To nie pomoże w dostaniu tu etatu.
00:01:32:Adams. Powinna dowiedzieć się|o odżywianiu po operacji.
00:01:36:Nie, nie. Alice potrzebuję|zdjęcia tej kostki. Dzięki.
00:01:40:- Zająłem się tym jak spałaś.|- Nie spałam, ja tylko...
00:01:44:- Nie ma za co.|- Czekają na ciebie w piątce i ósemce.
00:01:50:Jenny?
00:01:54:Przepraszam, już jestem.
00:01:56:Witam panie Clark.
00:01:57:Jestem doktor Masterson.
00:01:58:Będziemy potrzebować|morfologii krwi i badania moczu.
00:02:01:- Czy mogę coś zrobić, aby poczuł się pan lepiej?|- Wyjdź za mnie.
00:02:07:Mam darmowe jazdy autobusem.
00:02:08:No to jak mogłabym odmówić?
00:02:10:Tylko zadzwonię do siostry,|czy mogę pożyczyć jej sukienkę.
00:02:12:Niech się pan nigdzie nie rusza.
00:02:14:Zwróć uwagę na mojego narzeczonego.
00:02:17:Zwiększmy mu dawkę morfiny.
00:02:22:Teraz dobrze?
00:02:27:Dajcie nowe łóżko.
00:02:38:Mam go.
00:02:43:- Już go prawie miałem.|- Nie ma za co.
00:02:59:Ma pan zaburzenia przewodu moczowego,|wpływające na nerki...
00:03:03:obustronne zapalenie płuc,|śpiączka cukrzycowa,
00:03:06:typowa hypochondria.
00:03:08:Wezmę potrójne beztłuszczowe|capuccino bez cukru.
00:03:13:O pani doktor.
00:03:14:Pan Clark.
00:03:15:- Wyjdzie pani za mnie?|- Oczywiście, ale najpierw znajdźmy pana kroplówkę.
00:03:19:- Jenny?|- Przepraszam, już jestem.
00:03:22:Szykujesz się do występów w teatrze kabuki?
00:03:25:Zauważyłam, że cienie|pod oczami odstraszały pacjentów.
00:03:29:I do tego ma jeszcze dziś randkę.
00:03:31:Przestań.
00:03:32:Idę na obiad z moim eks i jego matką.
00:03:34:Nie wie o rozwodzie. Nie chcę|być odpowiedzialna za zabicie 80-letniej kobiety.
00:03:38:Zamienię z tobą dyżury.
00:03:40:Muszę iść do domu i uszyć|6 kostiumów stonóg z wszystkimi nogami.
00:03:46:Nie wiem jak to robicie.
00:03:47:Nick naciska mnie by mieć dzieci,|a ja nawet nie mam czasu by ogolić nogi.
00:03:50:To przestań je golić,|zostawi cię w spokoju.
00:03:54:Naprawdę?
00:03:55:Elizabeth, jesteś szczęściarą,|że musisz jedynie martwić się o pracę.
00:04:05:- Doktor Masterson, jest tam pani?|- Tak, już wychodzę.
00:04:10:Kostka z łóżka nr 2.
00:04:12:Nie ma złamania, opatrzcie go|i wyślijcie do domu. Dzięki.
00:04:15:Halo?
00:04:16:{y:i}- Czy na pewno przyjdziesz?|- Tak. Przyjdę.
00:04:20:To dobrze, bo ten facet jest super.
00:04:22:{y:i}Spotkałaś go?|{y:i}Już przyszedł?
00:04:24:Jeszcze nie poznałam go osobiście.
00:04:26:Nie umówiłaś mnie chyba|z zupełnie obcym facetem?
00:04:28:Jest przyjacielem starego przyjaciela.|Słyszałam, że jest naprawdę miły.
00:04:31:Co to znaczy?
00:04:32:Jest gruby, ale ma poczucie humoru?
00:04:33:{y:i}Tylko nie znowu Abby.
00:04:35:Posłuchaj. Nie było łatwo|namówić go by przyszedł.
00:04:37:On nie robi takich rzeczy na co dzień.
00:04:39:Czy musicie to robić tutaj?
00:04:40:Czy nie mamy jeszcze 6 innych pokoi?
00:04:43:Pomóżcie tu mamie.
00:04:44:Jestem w siódmym kręgu piekieł,|więc lepiej się pojaw.
00:04:47:Na pewno będę,|tylko jestem bardzo zajęta.
00:04:49:Nie wiesz co to znaczy zajęta.
00:04:51:{y:i}Wyrządzam ci tu wielką przysługę.
00:04:53:{y:i}Nie masz w czym wybierać.
00:04:55:Jestem w pełni zdolna do tego|by sama poznać jakiegoś faceta.
00:04:59:Wiem kochanie. Chciałabym byś poznała|takiego, który nie krwawi.
00:05:02:Co ty możesz wiedzieć.|Miałam już dzisiaj dwie propozycje małżeństwa.
00:05:05:- Ożeni się pani ze mną?|- Tak panie Clark. Oczywiście.
00:05:09:To już będzie trzecia.
00:05:09:{y:i}Dobra, zobaczymy się o 19.00.
00:05:11:Już jest 19.00
00:05:12:{y:i}30.|{y:i}19.30.
00:05:13:- Co przygotowałaś?|- Lasagne.
00:05:15:Tylko bez komentarzy o węglowodanach.
00:05:17:Przestań, idę na randkę.|Po tylu kawach, zjem wszystko.
00:05:21:Kto włożył "Sponge Boba" do sosu?
00:05:23:{y:i}Muszę iść.
00:05:25:- To co masz zamiar zrobić?|- Mam inne wyjście, Phoenix.
00:05:28:Rozważałeś to?
00:05:29:Phoenix, czy san Francisco?|Starzy ludzie, czy sushi i zdesperowane kobiety?
00:05:36:Będą tam za tobą szaleć.
00:05:37:Doktorze Walsh,|ofiara postrzału w stanie krytycznym.
00:05:41:- Jak długo tu jesteś?|- 12 godzin.
00:05:44:Kilka więcej.
00:05:47:No dobrze.
00:05:48:Już idę.
00:05:51:- Elizabeth.|- Tak proszę pana.
00:05:55:Chciałem poczekać do jutra,|ale chcę byś wiedziała, że podjąłem decyzję.
00:06:00:Chcę byś tu została|i pracowała na etacie jako lekarz.
00:06:03:Naprawdę?|Dziękuję.
00:06:05:Dziękuję doktorze Walsh.
00:06:07:Zasłużyłaś.
00:06:08:W przeciwieństwie do pozostałych,
00:06:10:zajmujesz się pacjentami,|a nie całowaniem mi tyłka.
00:06:13:Ryzykowne, ale lubię to.
00:06:16:Nie wiem jak dziękować za tą możliwość.
00:06:20:Tak dużo chcę tu zrobić|i nie mogę się doczekać by zacząć.
00:06:23:- Elizabeth.|- Tak?
00:06:25:Teraz chcę byś poszła do domu.
00:06:29:- Ale ja muszę...|- Idź. Byłaś tu 26 godzin.
00:06:33:Wiem tu o wszystkim.
00:06:51:- Doktor Masterson!|- Tak.
00:06:55:W 6 mam chyba złamanie.|Mogłaby pani na to rzucić okiem?
00:07:01:Oczywiście.
00:07:10:- Gratulacje.|- Dziękuję. Nie wiedziałam, że Walsh...
00:07:13:- Mam ofertę w Phoenix.|- To super.
00:07:17:Nic się nie stało.
00:07:24:Abby to ja.
00:07:25:Przepraszam za spóźnienie,|ale już jadę.
00:07:28:{y:i}Nie martw się, twój facet|{y:i}też się spóźnia.
00:07:31:Mam dobre wiadomości.
00:07:33:Dostałam etat.|Zostaję w San Francisco.
00:07:36:{y:i}To super. Przyjeżdżaj tu.|{y:i}Otwieramy szampana.
00:07:39:Zaraz u was będę.
00:07:57:To miejsce, to niebo.
00:08:03:Było fotografowane do różnych czasopism.
00:08:08:Tak, ale mówiłem,|że chcę coś umeblowanego.
00:08:11:To jest umeblowane.
00:08:13:A gdzie jest kanapa?
00:08:19:Możesz w to uwierzyć?|Tyle przestrzeni.
00:08:24:Będzie miejsce do rzucania|rzeczami jak się wścieknę.
00:08:31:Czuję, że jesteś na nie.
00:08:37:Z reguły takie miejsca|są nie do dostania,
00:08:40:ale ta para spędza teraz|cały czas w Palm Springs.
00:09:21:David, nie jestem pewna|czego tak naprawdę szukasz?
00:09:24:Może jakbyśmy więcej rozmawiali?
00:09:27:Jakbyś powiedział mi więcej o sobie,|pracy, sytuacji rodzinnej.
00:09:32:- Nie chcę o tym rozmawiać.|- Ok.
00:09:35:Może przestań szukać na parę miesięcy,|a potem zaczniemy znowu.
00:09:38:{y:b}PODNAJEM. DO WYNAJECIA. UMEBLOWANE,|{y:b}2+1, WYJŚCIE NA DACH.
00:09:41:Powinieneś wiedzieć, gdzie chcesz|mieszkać, nie wiem o co ci chodzi.
00:09:48:David.
00:09:51:Zaczekaj.
00:09:52:David no co ty.
00:09:53:Miejsce takie jak to|na pewno jest już dawno zajęte.
00:09:56:Będą z tym same kłopoty.
00:10:00:No dobrze.|Zadzwonię.
00:10:06:Dobrze. Tyle już wiem.|Dziękuję za pomoc.
00:10:13:To chyba oczywiste, czemu|to jeszcze nie zostało wynajęte.
00:10:16:Do wynajęcia tylko na miesiąc|z możliwością przedłużenia na kolejny.
00:10:19:Czemu?
00:10:20:To jakaś sprawa rodzinna.|Nie chcą o tym mówić.
00:10:28:Ale widok.
00:10:41:David?
00:10:49:To jest niesamowite.
00:10:54:O mój Boże.
00:10:56:Ma prywatne wejście.
00:10:58:Nie zrobili tu dużo,|ale ty mógłbyś tu dużo zdziałać.
00:11:03:Czy to nie wspaniałe?
00:11:16:Jest jeszcze kilka miejsc|w Richmond, których nie widzieliśmy.
00:11:20:Podoba mi się ta kanapa.
00:11:21:Kanapa?
00:11:23:Dobra kanapa.
00:11:26:Dobra kanapa.
00:12:07:Tu nie ma nic wartego ukradzenia.
00:12:10:Nie ma pieniędzy, narkotyków.
00:12:11:Ja nic nie kradnę.
00:12:13:Na pewno w pobliżu jest|schronisko dla bezdomnych.
00:12:15:Dam ci pieniądze na nocleg i dobry posiłek,|ale nie wylewaj więcej piwa.
00:12:20:Nie jestem bezdomny.
00:12:21:Mieszkam tu.
00:12:25:Nie możesz tu mieszkać,|ponieważ ja tu mieszkam.
00:12:27:To jest moje mieszkanie.
00:12:29:Od kiedy?
00:12:30:Od kiedy je wynajęłam.
00:12:31:- Wynajęłaś je?|- Tak.
00:12:33:Nie potrzebuję tego.
00:12:34:Czego?
00:12:35:Przekręt z wynajmami, prawda?
00:12:36:O czym ty mówisz?
00:12:37:Nie rozumiesz? Pewnie jeszcze z 5 osób|wpłaciło kaucje i dostało klucze.
00:12:41:- I wniosły wszystkie swoje rzeczy?|- Tak. Że co?
00:12:43:To są moje rzeczy.|To wszystko.
00:12:46:To moja kanapa, stolik do kawy.
00:12:49:Czy to ślad po szklance?
00:12:51:Słyszałeś kiedyś o podkładkach?
00:12:52:Albo koszu na śmieci?
00:12:54:Nie zależy mi kim jesteś,|masz to wytrzeć.
00:12:56:Idę po kosz.
00:12:58:Jakby świnia wprowadziła się do mojego domu.
00:13:01:Co?
00:13:02:Brudna świnia.
00:13:04:Kiedy się wprowadziłaś?
00:13:18:Halo?
00:13:45:- Mówiłam ci byś sobie poszedł.|- Jezu.
00:13:57:- No to o co chodzi?|- O nic.
00:14:02:- Zadzwoniłeś po mnie bez powodu?|- Chyba kogoś widuję.
00:14:06:Widujesz kogoś.|O to właśnie chodzi. Nareszcie
00:14:09:- Myślisz, że to dobrze?|- Oczywiście.
00:14:12:Ostatni raz jak próbowałem|cię umówić, wystawiłeś mnie.
00:14:15:To dobrze, że zrobiłeś to|z własnej inicjatywy. To ważne.
00:14:19:Kim ona jest?
00:14:21:Chodzi o to, że|widuję kogoś kogo nie ma.
00:14:23:Jest niedostępna uczuciowo?
00:14:30:Coś jak halucynacje?
00:14:33:Dwa razy w moim mieszkaniu.|Kobieta.
00:14:36:- Atrakcyjna?|- Chyba nie o to chodzi.
00:14:42:Czy jak zobaczyłeś tę|kobietę, byłeś pijany?
00:14:46:No może troszeczkę.
00:14:48:Nie okłamuj mnie.|To nie pomoże.
00:14:51:Byłem napity, ale nie powinienem widzieć|pedantycznej blondynki szalejącej po moim domu.
00:14:58:Czemu to zapisujesz?|To nie jest sesja.
00:15:01:Obrażasz mnie. Jestem twoim przyjacielem.|Nie liczę ci godzin.
00:15:06:Jeśli to się przedłuży,|to będziemy musieli jakoś się policzyć. Żartuję.
00:15:12:Byłeś pijany, widziałeś|tę blond pedantkę...
00:15:15:- Powinienem przestać pić.|- Nie.
00:15:18:- Nie?|- Pij, chodź na przyjęcia, rób to z innymi ludźmi.
00:15:22:Bóg dał nam alkohol|by ułatwić kontakty między ludźmi.
00:15:25:By mężczyźni byli odważni,|a kobiety uległe.
00:15:27:To jakieś psychoanalityczne gadanie z Berkley?
00:15:29:Nie. Rozejrzyj się.|Widzisz to?
00:15:32:To jest świat.|Dołącz do niego.
00:15:35:Przestań zamykać się w sobie.|To niebezpieczne, nie powinieneś być z tym sam.
00:15:42:Przecież minęły już 2 lata.
00:15:45:Koniec z chowaniem się.
00:15:48:Oczywiście, że nie.
00:16:39:Oszalałeś?
00:16:40:Co ty wyprawiasz?
00:16:41:O Boże co to?
00:16:42:Nie chciałam tego robić,|ale zadzwonię po policję.
00:16:44:Śpię.
00:16:46:To tylko sen.
00:16:47:To jeden z tych snów,|gdy wiesz, że śnisz.
00:16:49:Jak ty tu wchodzisz?
00:16:52:To ty tu wchodzisz?
00:16:54:O nie, to poważniejsze niż myślałam.
00:16:57:Odejdź.|Ty nie istniejesz.
00:16:58:Zadam ci kilka pytań|i odpowiedz mi na nie szczerze, dobrze?
00:17:02:Czy ostatnio spożywasz więcej alkoholu?
00:17:05:Tak, no i co z tego?
00:17:07:Słyszysz głosy i widzisz rzeczy,|które wydają się dla ciebie realnymi?
00:17:10:Żebyś wiedziała, że tak.
00:17:12:Czy ostatnio zasięgałeś porady u psychiatry?
00:17:16:Co? Skąd to wiesz?|Nie zbliżaj się do mnie.
00:17:18:Czy często czujesz się paranoicznie,|że ludzie chcą cię dopaść?
00:17:21:Dlaczego zadajesz mi tak dużo pytań?
00:17:23:Uznam to za tak.
00:17:25:Posłuchaj.
00:17:27:Wymyśliłeś sobie, że wynająłeś mieszkanie,|które należy do innej osoby.
00:17:33:Podnieś tą podsuszkę.
00:17:36:No podnieś.
00:17:38:Z tyłu ma małą czerwoną plamkę,|gdzie rozlałam wiśniówkę.
00:17:43:Tak, to ta.
00:17:45:Skąd miałabym to wiedzieć?
00:17:46:Albo to, że te prześcieradła są z Northstramp.
00:17:50:Nadal mam rachunki. Są w szafce.|Otwórz ją i sprawdź.
00:17:55:Chyba nadszedł czas byś pogodził się z tym,|że być może jesteś chory umysłowo.
00:18:00:- Naprawdę?|- Tak.
00:18:02:To jest moje mieszkanie.
00:18:05:To są moje prześcieradła.
00:18:07:To mój nocny stolik.
00:18:08:To moje zdjęcie.
00:18:11:Gdzie jest moje zdjęcie?
00:18:12:Jakie zdjęcie?
00:18:14:Tam było moje zdjęcie.
00:18:17:Tam na stoliku było moje zdjęcie.
00:18:19:Był pusty, gdy się wprowadziłem.
00:18:21:Było tutaj.
00:18:23:Wiesz co?|Mam dosyć.
00:18:24:Dzwonię po policję.
00:18:25:Nie.
00:18:26:Za późno.
00:18:32:Co zrobiłeś z moim telefonem?
00:18:36:Dlaczego nie mogę....
00:18:40:Zostań gdzie jesteś.
00:18:41:Zadzwonię z kuchni.
00:18:51:Grace, tu David Abbott.
00:18:54:Czy masz numer do ludzi,|którzy wynajęli mi mieszkanie?
00:18:57:Po co?|Coś jest nie tak?
00:18:58:Nie, nie.|Myślałem o poprzednim najemcy.
00:19:02:Kobieta, z którą to załatwiałam|nie chciała o tym mówić.
00:19:06:To była jakaś tragedia w rodzinie,|nie chciałam jej naciskać.
00:19:10:Nie potrzebuję więcej tragedii.
00:19:12:Myślisz, że ta dziewczyna umarła?
00:19:13:Módl się, żeby tak było.
00:19:15:To jedyna szansa,|aby wynajęli ci to na dłuższy czas.
00:19:19:Nie o to mi chodziło.
00:19:22:Wydoroślej.
00:19:24:Mieszkanie ma świetny widok, kominek,|ludzie zabiliby swoje babki za o wiele mniej.
00:20:01:- Mogę panu w czymś pomóc?|- Nie.
00:20:06:- Wierzy pan w te rzeczy?|- Nie wierzy się w nie, aż się uwierzy.
00:20:11:To trochę przestarzałe.|Polecam Willis Mary Preston. Daje kopa.
00:20:16:- Przepraszam, gdzie jest sekcja UFO?|- Z tyłu, po lewej.
00:20:20:To pierdoły.|To nie jest prawdziwa nauka.
00:20:24:- Jaki rodzaj kontaktu pan miał?|- Kontaktu?
00:20:27:Ektoplazma, nawiedzenie?|Mam tu coś jak pomóc w komunikacji.
00:20:34:Komunikacja nie jest jej problemem.
00:20:37:Racja.
00:20:39:Wiem dokładnie czego potrzebujesz.
00:20:51:Badziew.
00:20:59:Duchu obudź się.
00:21:01:Duchu oddzielony.
00:21:04:Duchu bez strachu.
00:21:07:Duchu pokaż się.
00:21:14:Jesteś tu?
00:21:19:No dalej, myślę,|że tu jesteś.
00:21:25:No dobra. Mam kubek gorącej kawy.|Na stoliku nie ma podstawki.
00:21:32:Zaraz go postawię na tym pięknym...
00:21:35:Ani mi się waż!
00:21:38:Musimy pogadać.
00:21:39:O czym?
00:21:44:Czy zauważyłaś, że coś jest|nie tak z tym jak spędzasz swój dzień?
00:21:51:Rzeczywiście.|To dziwne mieć dzikiego lokatora.
00:21:54:Nie jestem...
00:21:57:No dobrze zacznijmy od nowa.|Cześć. Jestem David Abbott. A ty jesteś?
00:22:03:Jestem.... Elizabeth.|Mam na imię Elizabeth.
00:22:11:Nie wiedziałaś tego.|Musiałaś to przeczytać.
00:22:13:Chyba wiem jak mam na imię.
00:22:15:Kiedy po raz ostatni|rozmawiałaś z kimś innym niż ja?
00:22:21:Innego dnia.
00:22:24:A kiedy nie jesteś tutaj,|to co robisz przez resztę dnia?
00:22:30:Napewno więcej niż ty.
00:22:33:A może coś więcej Lizzy.
00:22:35:Nie nazywaj mnie Lizzy. Nie jestem w przedszkolu.|Nazywam się Elizabeth.
00:22:39:Tak ci się wydaje.
00:22:40:- Czy w twoim życiu wydarzyło się ostatnio coś dramatycznego?|- Jak co?
00:22:44:Nie wiem.|Jak śmierć.
00:22:47:Jak śmiesz tak do mnie mówić?
00:22:49:Uspokój się.
00:22:50:Zabieraj ze mnie swoje ręce ty zboczeńcu.
00:22:52:Uspokój się. Nie chcę cię skrzywdzić.|Chcę pomóc ci pogodzić się, z tym że jesteś..
00:22:57:Nie jestem martwa.
00:22:59:- Rozejrzyj się. Obok ciebie jest jasne światło.|- Nie ma żadnego światła.
00:23:03:- Idź w stronę światła Elizabeth.|- Nie ma żadnego światła. Nie jestem martwa. Wiedziałabym o tym.
00:23:12:Co się ze mną dzieje?
00:23:14:Ty nie żyjesz!
00:23:15:Przestań tak mówić.
00:23:17:Nie trafiłaś.
00:23:21:No dobra, wystarczy.
00:23:23:Wystarczy.|Boli mnie przez to głowa.
00:23:26:Zostaw mnie.
00:23:28:To nie moja wina,|że taka jesteś.
00:23:30:Chcę tylko byś opuściła mój dom.
00:23:32:To ty się wynoś!
00:23:36:Spoczywaj w spokoju.
00:23:38:Nigdzie nie idę.
00:23:56:Jeszcze jedno.|No proszę.
00:24:20:No dobrze!
00:24:29:Koniec z tym! Próbowałem być miły,|ale teraz się stąd wyniesiesz.
00:24:34:Z mocą Chrystusa wypędzam cię!
00:24:40:Z mocą Chrystusa wypędzam cię!
00:24:46:On mnie nawet nie widzi.
00:24:47:Trochę bardziej na lewo.
00:24:49:Masz to wytrzeć.
00:24:51:Jeszcze bardziej.
00:25:00:Zaraz uruchomią czujnik dymu.
00:25:10:Mamy go.
00:25:18:Wszystko załatwione.
00:25:20:Mamy ducha.
00:25:23:No proszę.
00:25:25:- Jest pan pewien?|- Oczywiście. Mam go dokładnie tutaj.
00:25:29:Pójdę po latarkę.
00:25:35:To wszystko?
00:25:37:Będziesz tylko tak siedział?
00:25:39:Chcesz gwizdków i dzwonków, czy kontaktu?
00:25:42:On też mnie nie widzi.
00:25:44:Z jakiegoś głupiego powodu|tylko ty mnie widzisz.
00:25:48:Coś tu jest,|napewno czyjaś obecność.
00:25:51:Jak oryginalne.|Powiedz mi więcej.
00:25:53:To jest wrogo nastawione.
00:25:55:Chce żebyś się stąd wyniósł.
00:25:57:Nie jest jednak taki zły.
00:25:58:Powinieneś się wyprowadzić.
00:26:00:- Ja powinienem się wyprowadzić?|- Ja bym tak zrobił.
00:26:03:Lubię go.
00:26:04:Nigdzie się nie wyprowadzę.
00:26:05:Nie czujesz tego?
00:26:07:To tak jakby rakotwórczy promień wysyłany|przez ducha, przeszywał ci ciało.
00:26:12:Ten dzieciak ma dar.
00:26:13:Nigdzie się nie wyprowadzę.
00:26:15:Czemu nie? To mieszkanie|to nic specjalnego.
00:26:18:- Co?|- Oczywiście, że jest.
00:26:19:- Co za widok.|- I kominek.
00:26:21:Nieważne.
00:26:23:Masz coś dietetycznego? Czuję się wysuszony.|Przydałaby się cola.
00:26:30:Chodź.
00:26:42:Wyprowadzenie się|nie może być rozwiązaniem.
00:26:44:Mógłbyś z nią pogadać|i powiedzieć, że powinna odejść?
00:26:47:Czy mógłbyś z nią porozmawiać.
00:26:49:- Ignoruję cię.|- Nie to ja ciebie ignoruję.
00:26:51:Ona nie chce zaakceptować tego,|że nie żyje.
00:26:53:Powiedziałem, by szła|w stronę światła, ale nie chce.
00:26:56:Bo nie ma żadnego światła.
00:26:57:O Boże, ale jesteś wkurzający.
00:27:00:Co się dzieje?
00:27:03:Myślisz, że mi się to podoba?|Że to dla mnie łatwe?
00:27:07:Wiem, że coś się zmieniło.|Coś jest nie tak. Przechodzę przez ściany.
00:27:12:Chyba jednak nie mogę wam pomóc.
00:27:14:To jeden z najbardziej żywych duchów,|z jakim się zadawałem.
00:27:17:Ona się nigdzie nie wybiera.
00:27:18:O co ci chodzi?
00:27:20:Zgadzam się z nią.
00:27:21:Ona nie jest martwa.
00:27:26:Ale ty...
00:27:29:Musisz poradzić sobie|z najciemniejszą aurą jaką w życiu widziałem.
00:27:38:Wysysa z ciebie życie.|Zabija cię.
00:27:42:Musisz pozwolić jej odejść.
00:27:44:Jak mam to zrobić,|kiedy ona nie chce iść?
00:27:48:Nie tej dziewczynie-duchowi, tej drugiej.
00:27:52:Którą trzymasz w sercu.
00:27:54:To cię tak naprawdę nawiedza, prawda?
00:27:57:Nie chcę o tym rozmawiać.
00:27:59:Rozumiem.
00:28:00:Ktoś cię rzucił.
00:28:02:Pewnie dla kogoś kto nie potrzebuje|kanapy dopasowanej do jego tyłka.
00:28:05:-Zamknij się.|- Co nie możesz się z tym pogodzić?
00:28:08:Przyprowadziłeś tu ojca Flannagana|i Klub Szczęścia, aby się mnie pozbyć,
00:28:13:a gdy tylko mówię o kimś kto cię rzucił...
00:28:15:Nie wiesz do cholery o czym mówisz.|Więc się zamknij.
00:28:19:Przykro mi z powodu twojej straty.
00:28:24:Rada dla mądrzejszej dziewczyny:|Okaż trochę szacunku dla zmarłych.
00:28:38:David.
00:28:42:Przepraszam.
00:28:46:Dotarło do mnie, że chyba jednak|nie znam cię zbyt dobrze.
00:28:55:Wzięłam to mieszkanie dla dachu.
00:28:59:Chciałam tu zrobić ogród.
00:29:03:Niestety, ale...|gadam bez sensu.
00:29:09:Naprawdę mi przykro.
00:29:12:Ludzie, którzy coś utracili,|często radzą sobie z tym rozmawiając z innymi.
00:29:16:Nie chcę o tym rozmawiać!
00:29:19:Gniew też dobrze działa.
00:29:24:O kim on mówił?
00:29:26:Laurze. Na imię miała Laura.
00:29:29:Kim była Laura?
00:29:31:Moją żoną.
00:29:48:Nie rób tego.|To nie pomoże.
00:29:51:A skąd ty możesz to wiedzieć?|Byłaś kiedyś w barze?
00:30:01:Świetnie, że jesteś.|Nie przypuszczałem, że dasz radę.
00:30:05:To jest Jeff, Jodie, Kim, Valery,|a to jest mój kumpel Dave.
00:30:10:Miło cię poznać Valery.|Czego się napijesz?
00:30:12:- Kawy.|- Szkockiej.
00:30:14:- Nawet się nie waż.|- Podwójną.
00:30:16:Nie musisz czekać.|Mogę załatwić ci kaca już teraz.
00:30:23:Podekscytowany wyjściem z domu?|Rozumiem.
00:30:25:Piątkowa noc.
00:30:26:- Nie da się utopić tych uczuć w alkoholu.|- No to mnie obserwuj.
00:30:31:Dobrze się czujesz?
00:30:32:Pożegnaj się. Wyjdź stąd i wsadźmy|trochę jedzenia do twojego żołądka.
00:30:36:Od kiedy jesteś moją matką?
00:30:40:- Jak sobie radzisz z tymi halucynacjami?|- To nic nie znaczyło.
00:30:44:Inaczej nie wydobrzejesz.
00:30:46:To był po prostu brak snu.
00:30:47:Snu?|Wyspałeś się?
00:30:49:- 8 godzin.|- 12.
00:30:50:Góra 9.
00:30:52:Ludzie w śpiączce śpią mniej niż ty.
00:30:54:Przestań.
00:30:55:Ani mi się waż.
00:30:57:Nie!
00:30:58:Ostatnia szansa.
00:30:59:Co możesz mi zrobić?
00:31:13:Hej?
00:31:20:Przepraszam.
00:31:25:{y:i}To nie jest fajne.
00:31:34:Dobry Boże!
00:31:36:Kiedyś mi za to podziękujesz.
00:31:38:Za to, że wyglądałem|przed tymi ludźmi jak świrus?
00:31:55:Czemu jeszcze tu jesteś?
00:31:57:To straszne pytanie.
00:31:59:Nie mam pojęcia.
00:32:01:Czemu tylko ty mnie widzisz?
00:32:03:Mnie o to nie pytaj.
00:32:05:Wiem tylko, że jak nie ma mnie|przy tobie, to jakbym nie istniała.
00:32:11:O Boże. Może ja|naprawdę nie żyję.
00:32:19:Przestań. Przepraszam,|że powiedziałem, że nie żyjesz.
00:32:24:Może jesteś tylko bardzo lekka.
00:32:30:Gdybym mogła sobie|przypomnieć kim jestem, byłam.
00:32:40:Staram się to rozwiązać,|ale nie potrafię.
00:32:46:Chyba nie prosisz mnie o pomoc?
00:32:49:Spójrz.
00:32:51:Masz do wyboru dwie rzeczywistości.
00:32:53:Pierwszą, w której w twoje życie|wchodzi w niekonwencjonalny sposób kobieta
00:32:58:i potrzebuje pomocy.
00:33:00:Drugą, w której jesteś obłąkany|i siedzisz w parku, rozmawiając z samym sobą.
00:33:09:Wolę tą pierwszą.
00:33:11:Ok. Dowiedzmy się kim jestem.
00:33:19:Nie. To mieszkanie było chyba puste.
00:33:23:Tam była kobieta?
00:33:25:Nikt tam nie mieszkał.
00:33:27:Tak jakbym była duchem,|jeszcze przed śmiercią.
00:33:33:Cześć. Mogę w czymś pomóc?
00:33:35:Wreszcie ktoś normalny.|Pewnie byłyśmy przyjaciółkami.
00:33:38:Cześć jestem David.|Jestem tu nowy.
00:33:40:Cześć. Jestem Katrina.|Wejdź do środka.
00:33:42:Jest super.|Podoba mi się.
00:33:44:To zajmie sekundę. Mieszkanie na górze,|należało do młodej kobiety.
00:33:48:Chyba ktoś tam mieszkał.
00:33:51:Ale ktoś zupełnie|nie kontaktujący się z innymi.
00:33:55:Może nie byłyśmy|najbliższymi przyjaciółkami.
00:33:57:Taki jak starsza kobieta z kotami,|tylko że bez kotów.
00:34:01:Chyba już tu skończyliśmy.|Chodźmy.
00:34:03:Dziękuję.
00:34:05:To takie wyświechtane,|ale nie mogę otworzyć okna.
00:34:08:Ona chyba żartuje?
00:34:09:Co?
00:34:11:Ona chce byś wszedł.
00:34:13:Jeśli jest zamalowane,|użyj śrubokręta.
00:34:18:Próbowałam.|Nie chce się ruszyć.
00:34:21:Beż żadnego wstępu.|Niesamowite.
00:34:24:Z chęcią bym pomógł,|ale mam zaplanowany obiad.
00:34:27:A ja mam deser.
00:34:29:Właśnie zwymiotowałam.
00:34:35:- Miło było poznać.|- Mi też Dave.
00:34:38:Czemu ona chodzi w stroju do ćwiczeń?
00:34:42:Jeśli ćwiczyła w dzień,|to czy musiała nakładać stanik push-up?
00:34:47:To wszystko jest zaplanowane.
00:34:49:Wiesz co?|Dalej ze mną nie idziesz.
00:34:51:Czemu? Coś może odblokować moją pamięć.
00:34:53:Szkoda. Jesteś jak radio,|które gra w mojej głowie i nie mogę go wyłączyć.
00:34:58:Nie uważasz, że nie miała|klasy i była agresywna?
00:35:01:To chyba dwie najbardziej|lubiane przez mężczyzn rzeczy.
00:35:04:- Czemu nie kupisz sobie pitbulla?|- Może tak zrobię.
00:35:08:- Cholera!|- Co?
00:35:10:Zatrzasnąłem drzwi,|a klucz został w środku.
00:35:13:Zapasowy klucz jest pod gaśnicą.
00:35:16:Być może jest sexy,|jeśli lubisz takie z dużym biustem, długimi nogami,
00:35:20:jak modelki.
00:35:22:Pewnie chcesz być właśnie takim facetem.
00:35:24:Jest tu pięć mieszkań|i nikt nie pamięta jak wyglądałaś.
00:35:28:To się nazywa życie|w oderwaniu od innych ludzi.
00:35:32:- Jesteś pewien, że tego naprawdę chcesz?|- O tak, jestem pewien.
00:35:35:Kolejna po lewej stronie.
00:35:40:Są tam też kombinerki,|jakbyś ich potrzebował.
00:35:45:Zobacz na to.
00:35:46:Co to?
00:35:47:Nowe tropy.
00:35:49:Tu jest napisany adres.|Nie wiem czy to 5 lub 6?
00:35:53:To 5.|Napewno 5.
00:35:58:Mamy adres, kwit z pralni|i pudełko zapałek.
00:36:01:Wiesz co to znaczy?
00:36:03:Możemy rozpalić malutki ogień?
00:36:05:Jest jeszcze nadzieja.
00:36:08:{y:i}To były czarne spodnie.|Chyba od Armaniego.
00:36:11:Pamiętam.|Były drogie.
00:36:13:Czy pamięta coś pan więcej|o tej kobiecie? To ważne.
00:36:15:Miła, ale chyba trochę nudna.
00:36:19:Nudna?
00:36:21:Gdy o niej myślę,|to myślę o smutku i samotności.
00:36:24:Nie potrzebuję profilu psychologicznego.|Czy możemy zabrać te spodnie?
00:36:27:Czy mógłbym odebrać te spodnie?
00:36:29:Były tu za długo.|Oddaliśmy je do schroniska dla bezdomnych.
00:36:32:Oddałeś moje spodnie?|Oszalałeś? Były od Armaniego.
00:36:35:No dobra, chodźmy.
00:36:38:{y:i}Idziesz czy nie?|{y:i}To były spodnie. Po co ci one?
00:36:52:- 425. Wygląda znajomo?|- Nie za bardzo.
00:37:11:Mogę w czymś pomóc?
00:37:13:Czy zna pan kobietę o wzroście|5 stóp i 1 cal, 2 cale i pół?
00:37:21:O Boże.|Kim jesteś?
00:37:23:Nie znam pana.
00:37:24:- Czy wynajęła pana moja żona?|- Że co?
00:37:27:Wiedziałem, że się dowie.
00:37:29:Podwoję stawkę, którą panu płaci.|Cokolwiek pan zechce.
00:37:33:Nie chodzi mi o pieniądze.
00:37:35:To ona. Proszę przyjść wieczorem,|będę miał gotowy czek.
00:37:39:Ale...
00:37:49:Chyba nie myślisz,|że uprawiałam seks z tym staruchem?
00:37:52:Na to jednak wygląda Lizzie.
00:37:53:Mam na imię Elizabeth,|a to jest odrażające.
00:37:57:Spójrz na jaśniejszą stronę.|O 18.00 dostanę trochę forsy.
00:38:04:- Dziękuję.|- Nie ma za co.
00:38:10:O Boże.|Może byłam dziwką.
00:38:15:Samotną, pracującą w domu dziwką.
00:38:28:No i co z tego,|jeśli byłam dziwką?
00:38:30:- Nie ma nic złego w zdrowym seksualnym apetycie.|- Oczywiście, że nie.
00:38:34:Zresztą do kogo ja to mówię.
00:38:36:Staram się z tobą zgodzić.
00:38:38:- David.|- Co?|- To jest to.
00:38:41:Poznajesz?|Idziemy.
00:38:51:To jest MOSES,|uwielbiałam tą restaurację.
00:38:54:- Często tu jadałaś?|- Nigdy tu nie jadłam.
00:38:58:Pamiętam jak patrzyłam przez okno,|marząc, aby móc tu zjeść.
00:39:01:Byłaś bezdomna?|Dlaczego nie mogłaś?
00:39:03:Chciałam, ale|nie miałam na to czasu.
00:39:07:Facet w pralni miał rację.
00:39:11:- Mogę w czymś pomóc?|- Nie, dziękuję. Może innym razem.
00:39:19:Ivan zadzwoń pod 911.|Potrzebujemy karetki.
00:39:22:- Czy on oddycha?|- Nie wiem.
00:39:24:Może trzeba zrobić usta-usta?
00:39:26:{y:i}Potrzebujemy lekarza.|{y:i}Musimy znaleźć lekarza. Czy jest tu lekarz!
00:39:31:- Sprawdź jego klatkę piersiową?|- Co?
00:39:34:- Sprawdź, czy jest uszkodzona.|- Skąd mam to wiedzieć?|- Zrób to.
00:39:39:Przepraszam, ale muszę|sprawdzić mu klatkę piersiową.
00:39:43:- Czujesz jego żebra?|- Nie, ale czuję jeśli ucisnę.
00:39:46:Co pan robi?
00:39:46:- Czy jest nieuszkodzona?|- Chyba tak.
00:39:48:Co pan myśli?
00:39:49:Powiedz, że potrzebujesz|ostry nóż i butelkę wódki.
00:39:52:Potrzebuję ostry nóż|i butelkę wódki.
00:39:55:- Ivan?|- Tak, już daję.
00:39:56:Co z nim nie tak?
00:39:58:To ciśnieniowa odma opłucnowa.|To chyba ciśnieniowa odma opłytkowa.
00:40:01:- Opłucnowa.|- Opłotkowa.
00:40:03:- Opłucnowa!|- Opływowa.
00:40:04:- Nieważne.|- Nieważne.
00:40:06:Ale co to jest?
00:40:08:Powietrze wydostaje się|z jego płuc do klatki piersiowej.
00:40:11:- Ponieś jego koszulę.|- Podnieś jego koszulę.
00:40:13:- Nie ty to zrób.|- Ja to zrobię.
00:40:15:W płucach znajduje otwór.
00:40:16:Jeśli nie zostanie zamknięty płuca zapadną się|i nastąpi przesunięcie śródpiersia.
00:40:20:Jeszcze raz wyczuj jego żebra.
00:40:23:Trochę niżej.
00:40:24:Czujesz przestrzeń pomiędzy żebrami?
00:40:26:Polej to wódką.
00:40:30:Weź nóż.
00:40:33:Czy wszyscy mogliby się odsunąć?|Trochę dalej. Dziękuję.
00:40:39:Co mam zrobić tym nożem?
00:40:41:Zrobisz nacięcie.
00:40:43:- O nie.|- Życie tego człowieka jest zagrożone.
00:40:47:Nie potrafię dźgnąć człowieka.
00:40:49:Nie ma się czego bać.
00:40:51:Zrobisz tylko małą dziurkę,|aby powietrze mogło uciec.
00:40:53:Przyłóż nóż do tego miejsca.
00:40:55:O mój Boże.
00:40:56:- Skąd to wiesz?|- Nie wiem. Po prostu wiem. Zrób to.
00:40:59:Przyłóż tam nóż.
00:41:00:Musisz mocniej nacisnąć.
00:41:02:Jeszcze mocniej.
00:41:03:O Boże.
00:41:04:Dobrze!|Tyle wystarczy.
00:41:07:Wyciągnij zakrętkę z butelki wódki.
00:41:11:Upij trochę.
00:41:16:Przyłóż ją do dziurki,|którą zrobiłeś.
00:41:18:Utrzyma ranę otwartą,|aby powietrze mogło swobodnie się ulatniać.
00:41:22:- No zrób to!|- Nie mogę.
00:41:24:Zrób to!
00:41:28:- Oddycha.|- On oddycha!
00:41:30:On oddycha!
00:41:31:Jestem lekarzem.
00:41:35:{y:i}Wiem. Dzięki Bogu.|Zaraz będzie tu karetka.
00:41:38:Zapytaj się go, gdzie|jest najbliższy szpital.
00:41:40:- Gdzie jest najbliższy szpital?|- Kilka ulic stąd. Świętego Mateusza.
00:41:44:Świętego Mateusza?
00:41:46:Być może byłam samotną dziwaczką,|ale ratowałam ludzkie życia.
00:41:49:Pracowałam w szpitalu.
00:41:51:Wiem, bo to brzmi tak znajomo.
00:41:52:Nigdy wcześniej|nie uratowałem komuś życia.
00:41:54:To najlepsze uczucie.
00:41:56:Kiedy wydaje się, że to już koniec,|a ty ratujesz komuś życie.
00:42:01:- Co to?|- To tylko trochę krwi.
00:42:07:David?
00:42:14:- Pracowałam tu.|- Naprawdę?
00:42:17:Recepcjonistka nazywa się Anita.
00:42:19:Zaczynam sobie wszystko przypominać.
00:42:21:O jest Bill i Karen.
00:42:24:i Michael i...
00:42:26:Elizabeth?|Chodzi o Elizabeth Masterson?
00:42:29:Masterson.|Tak to moje nazwisko.
00:42:31:Tak. Elizabeth Masterson.
00:42:34:Doktor Masterson obecnie|nie działa w swoim zawodzie.
00:42:41:Proszę poczekać.|Porozmawiam z kimś.
00:42:44:{y:i}Przepraszam doktorze.
00:42:45:- O nie, ona mówi tym tonem.|- Jakim tonem?
00:42:49:Gdy chcesz by ktoś inny|powiedział za ciebie, że czyjś przyjaciel nie żyje.
00:42:54:Przepraszam. Czy mógłby pan|pójść do pielęgniarek na 3 piętrze?
00:43:02:O nie to Fran. Była moim mentorem.|Jeśli wysłali nas do niej, to jest źle.
00:43:06:- Pan Abbott?|- Witam. Tak.
00:43:08:- Fran Lo.|- Miło panią poznać.
00:43:09:- Pytał pan o Elizabeth Masterson?|- Tak. Mogłaby pani powiedzieć co się jej stało?
00:43:16:Najpierw musze wiedzieć|skąd się znaliście.
00:43:18:Powiedz jej, że byłeś|moim chłopakiem.
00:43:20:Nic ci nie powie, dopóki nie dowie się,|że łączyły nas intymne związki.
00:43:24:- Czuliśmy coś do siebie.|- Co pan przez to rozumie?
00:43:27:- Wie pani. Chłopak i dziewczyna.|- Wiem co to znaczy, ale trudno w to uwierzyć.
00:43:34:- Co? Dlaczego?|- Ten szpital był całym życiem Elizabeth.
00:43:40:Powiedziała był.
00:43:42:Ona chyba nie była na randce.
00:43:44:Dopiero co zaczęliśmy.|Mieszkam w jej mieszkaniu.
00:43:47:- David.|- Budynku.
00:43:50:- To nie wie pan o wypadku?|{y:i}- Wypadku?
00:43:55:O Boże, David.|Pamiętam go.
00:43:58:To było okropne.
00:44:02:Nie było mnie.
00:44:04:To było 3 miesiące temu.
00:44:07:{y:i}3 miesiące?
00:44:09:{y:i}Przykro mi.|{y:i}Wyjechałem na pewien czas.
00:44:52:O mój Boże.
00:44:55:Co to było?|Wyglądało jakbyś leciała.
00:44:59:O mój Boże. To ty.
00:45:04:To naprawdę ty.
00:45:07:- Ty nie umarłaś.|- Wiem.
00:45:09:Jestem w śpiączce.|To niedobrze.
00:45:11:I tak dużo lepiej|niż być martwą.
00:45:14:Zobacz na siebie. Twoje ciało zdrowieje,|nie masz blizn, ładnie wyglądasz.
00:45:21:Nieważne jak wyglądam.|Ta śpiączka utrzymuje się już 3 miesiące.
00:45:25:Ale teraz tu jesteśmy.|Zróbmy coś.
00:45:27:Na przykład co?
00:45:29:Nie wiem.|Ty jesteś lekarzem.
00:45:31:Racja.
00:45:36:- Zapomnij o tym.|- Co?
00:45:38:Chciałam powiedzieć, że trzeba coś wymyślić|abym mogła złączyć się z ciałem.
00:45:43:Dobra. Super pomysł.|Jak to zrobimy?
00:45:47:Spróbuję tego.
00:45:53:Coś się dzieje!
00:45:55:To chyba działa.
00:45:56:Naprawdę?
00:45:58:Nie.|Spróbuję jeszcze raz.
00:46:00:Porządnie się na tym skup.
00:46:03:Trzymaj się w środku.
00:46:08:Nie mogę się złączyć.
00:46:10:Tak jakbym nie była już|połączona z tym ciałem.
00:46:13:- No dobrze. Obróć się.|- Co?
00:46:16:Chcę coś spróbować.
00:46:27:- Poczułaś to.|- Poczułam mrowienie na dłoni.
00:46:29:Nadal jesteś połączona ze swoim ciałem.
00:46:32:Monitor tego nie potwierdza.
00:46:33:Maszyny nie wiedzą wszystkiego.
00:46:35:Uczono mnie, że wiedzą.
00:46:37:- To jakim cudem my rozmawiamy?|- Nie wiem.
00:46:42:Przepraszam panie Abbott, mam spotkanie.|Nie mogę zostawić tu pana bez nadzoru.
00:46:47:Czy mogę prosić jeszcze|o kilka minut? Chcę się pożegnać.
00:46:51:Oczywiście.
00:46:54:Te rzeczy zrobiły|dla mnie siostrzenice.
00:46:57:Jaka niesamowita jasność.
00:47:01:Spójrz na to.
00:47:03:To zdjęcie z mojego stolika.
00:47:05:Musiała przynieść je Abby.
00:47:07:Świetnie wyglądałaś.
00:47:11:Spójrz teraz na mnie.
00:47:15:Te poziomy zmieniają się.|Obniżają.
00:47:22:- Muszę wkrótce wyjść.|- Dobrze.
00:47:25:- Mam poczekać na dole w holu?|- Nie, to słodkie. Powinieneś pójść.
00:47:31:Dziękuję za pomoc.
00:47:33:To była przyjemność.
00:47:35:Jesteś pewna, że nie chcesz wrócić ze mną.|W końcu to twoje mieszkanie.
00:47:43:Po tym jak tu dotarłam.|Nie wyobrażam sobie, że mogłabym siebie zostawić.
00:47:49:Po prostu dziwnie się czuję|zostawiając cię tu samą.
00:47:53:Nie wiem, gdzie jest moje miejsce.
00:47:56:Panie Abbott.|Przykro mi.
00:48:02:- Żegnaj Elizabeth.
00:48:09:- Żegnaj.
00:48:17:- Nienawidzę tego. W końcu zaczęła żyć.|- Facet jest całkiem niezły.
00:48:23:Szkoda, że nie miała|możliwości trochę z nim pobyć.
00:48:26:To byłoby paskudne, gdyby przeżyła całe życie,|nie wiedząc o co w nim chodzi.
00:48:48:O mój Boże.|Jenny?
00:48:51:Nic dziwnego, że nie mogłam|cię nigdy znaleźć.
00:49:01:Chyba dostałeś moją posadę.
00:49:03:Tak. Mam to.|Zasłużyłem na to.
00:49:06:Czy jest tak jak chciałeś?
00:49:08:Oczywiście, że jest. Już czas na|polepszenie z 3.40 do 7.40. Zajmę się tym wieczorem.
00:49:15:Poczekaj, to Walsh.|Muszę to odebrać.
00:49:18:Halo. Naprawdę?|Chce pan, abym ja to zrobił?
00:49:22:Oczywiście, że mogę.
00:49:29:Słuchaj, a wiedziałeś,|że ja to mogę nagrać na mojego iPoda?
00:49:32:Czy zauważyłeś, że ludzie tam umierają?
00:49:34:Jestem w śpiączce.|Zauważyłeś?
00:49:36:Wiem. To słodkie.
00:49:46:Zoe?|Lilly Vanilli
00:49:50:Ale urosłyście.
00:49:56:- Byłam pierwsza!
00:49:58:- Nieprawda.|- Właśnie, że tak.
00:50:00:Dlaczego czuję jego,|a was nie.
00:50:04:To zabawne.
00:50:06:Abby.
00:50:07:Mówiłam chyba, że nie ma|żadnego biegania i krzyczenia!
00:50:10:- Abby, czujesz mnie?|- Nie ruszajcie się, mówię poważnie.
00:50:13:Chyba nie.
00:50:14:{y:i}Mam nadzieję, że czujesz się lepiej.|{y:i}Wyzdrowiej.
00:50:17:{y:i}Kocham cię.
00:50:20:To miłe, że przychodzicie|mnie odwiedzić.
00:50:24:- Przepraszam. Pani Brody. Witam.|- Witam. Doktor Rushton.
00:50:28:- Mógłbym zamienić z panią słowo?|- Pewnie.
00:50:32:A ty czego chcesz?
00:50:33:Mam nadzieję, że pani wie|jak wszyscy kochamy Elizabeth.
00:50:36:Akurat. Skacze, ze szczęścia,|że nie jest w Phoenix.
00:50:39:Przez ostatnie 3 miesiące podejmowaliśmy|specjalne środki, by czuła się lepiej.
00:50:47:Lilly włącz to!
00:50:49:Zoe, mówiliśmy o tym.|Pilnuj siostry.
00:50:52:Przepraszam.
00:50:55:Trudno to powiedzieć.
00:50:58:Kiedy przyszliśmy tu pracować.
00:51:00:Musieliśmy napisać|oświadczenie co do takiej sytuacji.
00:51:03:Nie podoba mi się to.
00:51:05:Czy znała pani opinię siostry|o sztucznym podtrzymywaniu życia?
00:51:09:Nie.
00:51:10:- Była przeciwko.|- Naprawdę?
00:51:13:To było wcześniej.|Teraz jestem zupełnie za!
00:51:15:Szczerze mówiąc większość osób|w naszym zawodzie ma takie zdanie.
00:51:19:Ale nie ja.|Jestem bardzo szczęśliwa.
00:51:22:No dalej Abby. Musisz mnie czuć.|Jestem twoją siostrą.
00:51:25:Ale jest jeszcze jakaś|aktywność mózgu, prawda?
00:51:28:Ludzie budzili się|już z takiej śpiączki.
00:51:30:Cały czas.
00:51:31:Nie znam takiego przypadku.
00:51:33:Oczywiście, że się budzili.|Jeśli nie, to co ja tu robię?
00:51:36:Niedobrze mi.
00:51:39:Co wy robicie?
00:51:40:Łamiemy kij cioci.
00:51:41:Jaki kij?
00:51:43:- Mówiłaś, że chodzi jakby miała kij wsadzony w...|- Przestań!
00:51:46:Chodźcie. Telewizja będzie|dla was odległym wspomnieniem.
00:51:49:Pani Brody. Elizabeth podpisała zgodę,|ale nie zrobimy nic bez pani zgody.
00:51:57:Po wypełnieniu tego..
00:51:58:Abby nie podpisuj!|Jestem tutaj.
00:52:01:- ... o czym musi pani zdecydować.|- Zastanowię się.
00:52:03:Będę więcej zajmować się dziećmi.|Przysięgam.
00:52:07:A te dżinsy, które tak ci się podobają.|- Są twoje.
00:52:09:Czasami łatwiej poprosić o wybaczenie,|niż zwlekać z decyzją.
00:52:13:Powiedziałam, że się zastanowię!
00:52:17:Dziękuję Abby.
00:52:19:Zawsze się mną opiekowałaś.
00:52:33:Jesteś tu?
00:52:39:Chyba nie.
00:53:36:Zatrzasnęły mi się drzwi.
00:53:59:Czy nie widać stąd|San Franciso jak na dłoni?
00:54:02:Nie jesteś stąd, prawda?
00:54:04:To dobrze.
00:54:05:Co się dzieje z samotnymi facetami|w tym mieście.
00:54:09:Za każdym razem jak spotykam|przystojniaka, to jest gejem.
00:54:12:{y:i}Jest ciężko.
00:54:14:Biorę telefon i mówię: Osama komunizm jest|już skończony. Daj ludziom papier toaletowy.
00:54:23:Jeśli miałabym wybierać,|to poszłabym chyba z karłem.
00:54:35:Przepraszam. Czy ślusarz wie,|że ma przyjść do mnie?
00:54:41:Chyba tak.
00:54:43:- Gdzie masz łazienkę?|- Na końcu korytarza.
00:55:00:Elizabeth!
00:55:00:Tak.
00:55:02:Nie przypuszczałem, że wrócisz.|Myślałem, że zostaniesz w szpitalu.
00:55:08:To okropne. Namawiają siostrę by wyraziła zgodę|na odłączenie aparatury podtrzymującej życie.
00:55:12:Nie! Nie mogą tego zrobić.
00:55:14:Wiem, mówiłam to.|Nikt mnie jednak nie słyszał.
00:55:17:Chciałam z tobą porozmawiać.
00:55:19:{y:i}David.
00:55:20:Moment.
00:55:24:Nie zajęło ci to dużo czasu.
00:55:26:Nie. Zatrzasnęły się jej drzwi.
00:55:30:Nie musisz mi tego tłumaczyć.|Rozumiem.
00:55:32:Nic nie rozumiesz.|Ona tylko używa łazienki.
00:55:35:Głos brzmiał, jakby|dochodził z sypialni.
00:55:37:Naprawdę?
00:55:40:{y:i}Chodź. Chcę ci coś pokazać.
00:55:43:{y:i}Dowiesz się jak mnie zobaczysz.
00:55:46:Nie miałem pojęcia.
00:55:49:- Nie miałeś pojęcia, że leży naga na twoim łóżku?|- Tak.
00:55:53:- Zastanawiasz się jak wygląda?|- Wcale nie.
00:55:56:- Może trochę?|- Nie na tyle by pójść zobaczyć.
00:55:59:- Powiem ci coś. Zrobię małe rozpoznanie.|- Nie rób tego.
00:56:02:Nie martw się.|Jestem lekarzem.
00:56:04:Elizabeth nie!
00:56:06:Spokojnie.
00:56:11:Ma tatuaż na tyłku.
00:56:14:- Z napisem: "Wszyscy na pokład."|- Naprawdę?
00:56:17:- W 3 językach.|- To zabawne.
00:56:19:- Jest wielokulturowa.|- Mówisz jakbyś była zazdrosna.
00:56:23:- Przestań.|- Naprawdę.
00:56:24:{y:i}Rozmawiasz z kimś?
00:56:28:Co się dzieje?
00:56:29:Patrz się na górę.
00:56:31:Nic się nie dzieje.
00:56:33:Może trochę przesadziłam,|ale taki mam styl.
00:56:39:Słyszę cię czasami.|Samego, tu na górze.
00:56:47:Pomyślałam. Może on jest samotny,|tak jak ja.
00:56:53:Czy to źle, że chcę|kogoś dotknąć?
00:56:55:Być blisko, poczuć|obok mnie ciepłe ciało?
00:57:01:- Po prostu zrób to.|- Co?
00:57:04:- Idź do niej. Oboje tego chcecie.|- Nieprawda.
00:57:09:Dobrze się czujesz?
00:57:11:Chciałbyś najpierw|wziąć jakieś lekarstwa?
00:57:14:Nie mam nic przeciwko temu.
00:57:15:David tak jest dobrze.|Ona jest piękna i stoi przed tobą.
00:57:20:- Ja ci tylko przeszkadzam.|- Wcale nie.
00:57:24:Elizabeth!
00:57:31:Mam na imię Katrina.
00:57:46:- Szybko poszło.|- Przestań. Nic się nie stało.
00:57:54:- Co jej powiedziałeś?|- Że się z kimś spotykam.
00:58:01:- Szczerze?|- Nie wspomniałem, że tylko ja mogę się z tym kimś spotykać.
00:58:13:Nie mówiłem czegoś|takiego od czasu Laury.
00:58:22:Przeklinała przez buta.|Złamał jej się obcas.
00:58:31:- Nagle jakby coś smutnego przyłożyło rękę do jej głowy.|- Miała wylew?
00:58:48:Nie mogłem nic zrobić,|aby jej pomóc.
00:58:53:Nie mogłem nawet się pożegnać.|Odeszła.
00:59:05:Jaka była?
00:59:09:Była jak drzazga w oku.|Naprawdę.
00:59:14:Rozrzucała wszędzie staniki.
00:59:16:Zostawiała samochód bez paliwa.|To było niemożliwym by zatankowała samochód.
00:59:23:I za diabła nie mogła nauczyć się obsługiwać pilota.
00:59:28:Przypadkowo naciskała przyciski,|aż telewizor był na skraju wytrzymałości.
00:59:37:Jeszcze się wściekam myśląc...
00:59:42:Mysląć o niej.
00:59:46:Przykro mi David.
00:59:50:- Twoja siostra chce podpisać te papiery, prawda?|- Nie wiem. Mam nadzieję, że nie.
00:59:59:To zresztą bez znaczenia|jeśli szybko się nie obudzę.
01:00:02:Aktywność mojego mózgu wciąż maleje.
01:00:05:Może to nie takie złe.|Jesteś cwaniarą.
01:00:09:Może to sprowadzi cię|do mojego poziomu.
01:00:13:Nie jesteś głupi.|Tylko trochę leniwy.
01:00:16:- Przystojny i leniwy.|- Dziękuję.
01:00:20:Nie zawsze taki byłem.
01:00:23:Jaki byłeś?
01:00:29:Chodź. Coś ci pokażę.
01:00:43:- Gdzie jesteśmy?|- To posiadłość faceta, który o tej porze roku jest na Hawajach.
01:00:49:- Wchodzimy bez pozwolenia?|- Nie martw się. Nie wejdziemy do środka.
01:00:53:Jesteśmy.
01:01:02:Mówiłaś, że lubisz ogrody.
01:01:04:{y:i}Co to za miejsce?
01:01:06:Zaprojektowałem to.
01:01:09:To moja praca.
01:01:12:Jestem architektem krajobrazowym.|Miałem swoją firmę.
01:01:17:Byłam już tu kiedyś.
01:01:19:Co przez to rozumiesz?
01:01:21:Wiem, że to zabrzmi dziwnie,|ale śniłam o tym miejscu.
01:01:27:O tych kwiatach, o wszystkim.
01:01:31:Jest pięknie.
01:01:34:Nie mam pojęcia David.
01:01:36:Stworzenie takiego miejsca|musiało być przyjemne.
01:01:40:Tak. Było.
01:01:42:- Będzie jeszcze kiedyś?|- Pewnie.
01:01:47:Obiecujesz?
01:02:05:Kto do diabła do mnie dzwoni?
01:02:08:- David tu Grace. Jesteś największym szczęściarzem w San Francisco.|- Dziękuję.
01:02:15:- Czemu tak mówisz?|- Świetne wiadomości. Mieszkanie jest twoje. Wynajmą ci je na dłużej.
01:02:21:- Jak długo?|- Naprawdę długo. Wyślę ci to i porozmawiam jutro.
01:02:26:- Czemu się na to teraz zdecydowali?|{y:i}- To straszna historia.
01:02:30:{y:i}Poprzednia najemczyni jest w śpiączce|i teraz wyciągną wtyczkę.
01:02:37:{y:i}Po tym dorzucą nawet kanapę,|{y:i}którą tak lubisz. David?
01:02:41:- Co?|- Musimy porozmawiać z twoją siostrą.
01:02:44:- Dlaczego? Co jej powiesz?|- Nie wiem. Jakieś intymne rzeczy.
01:02:49:{y:i}Na drugie ma Ellen, ale w 3 klasie|{y:i}mówiła wszystkim, że Lea. Jak księżniczka Lea.
01:02:54:{y:i}Dobra. Co jeszcze?
01:02:56:Lubi wszystko kontrolować.
01:02:59:To się uda jedynie jak powiem jej|coś co tylko wy dwie wiecie.
01:03:02:Coś tak intymnego, osobistego.
01:03:05:Już wiem. Całowała z języczkiem|swojego byłego, J.J. 'a, na 5 minut przed ślubem.
01:03:10:To się nada.
01:03:11:{y:i}- To jest dobre.|{y:i}- Nikt tego nie wie.
01:03:14:{y:i}No to już ją mamy.
01:03:22:To skąd pan zna Elizabeth?
01:03:23:Musieliście razem pracować.|Bóg wie, że z nikim się nie spotykała.
01:03:28:Wszyscy lubią jak się o nich tak mówi.
01:03:30:To będzie trochę trudne do powiedzenia.
01:03:34:Moje siostrzenice są tutaj?|Powinny być w szkole.
01:03:37:- Czy zechciałby pan herbaty?|- Z przyjemnością.
01:03:41:Nie mów tego przy dzieciach.|To je przestraszy.
01:03:45:To skąd pan ją znał?
01:03:47:Kłam.
01:03:48:Pracowaliśmy razem.
01:03:49:- Nie!|- Nie.
01:03:52:Nie jesteś wiarygodny jako lekarz.|Wymyśl coś.
01:03:54:Pracowaliśmy razem|nad moim schorzeniem. Byłem jej pacjentem.
01:03:59:Lilly. Czy ty mnie widzisz?
01:04:01:Byłem chory. Miałem zapalenie.|Zapalenie kręgosłupa.
01:04:06:Tak mi przykro.
01:04:07:Nie ma takiej choroby.
01:04:09:Nic się nie stało.|Czuję się już dużo lepiej.
01:04:12:Elizabeth uwierzyła we mnie.|Uwierzyła, że wyzdrowieję, gdy nikt inny nie wierzył.
01:04:20:To do niej podobne.
01:04:24:Ale czemu pan mi to mówi?
01:04:26:Ponieważ wiem o stanie Elizabeth.
01:04:31:{y:i}Chcę powiedzieć, że...
01:04:33:Lilly. Wiesz, że tu jestem, prawda?
01:04:36:...rzeczy, które są|ponad naszym zrozumieniem.
01:04:45:Chciałbym panią poprosić,|błagać, aby dać jej trochę więcej czasu.
01:04:53:Ona z tego wyjdzie.|Wiem to.
01:04:56:To bardzo miło, że pan tak mówi,|ale jest już za późno.
01:05:01:Abby, co zrobiłaś?
01:05:06:Nazywasz się David, prawda?
01:05:09:Jest za późno bo|podpisałam już papiery.
01:05:13:Och Abby. Jestem tutaj.|Czujesz mnie? Jestem przy tobie.
01:05:17:Wyłączą aparaturę,|jutro w południe. Gdy dziewczynki będą w szkole.
01:05:22:Ostatnie 3 miesiące były dla nich|i całej rodziny takie trudne.
01:05:27:Rozumiem panią, ale uważam,|że popełniacie wielki błąd.
01:05:32:- Ponieważ wierzę, że...|- To dla jej dobra. Naprawdę.
01:05:35:Elizabeth tego chciała.
01:05:38:Przez całe życie myślałam,|że wiem co jest dla niej najlepsze.
01:05:41:Co powinna ubrać,|z kim się spotykać.
01:05:46:To ostatni raz gdy mam jej pomóc|i po raz pierwszy w życiu uszanuję jej zdanie.
01:06:01:To pewnie zabrzmi dziwnie,|ale Elizabeth jest teraz tu z nami.
01:06:07:Przyszła ze mną. Stoi obok pani|i błaga aby zaczekać.
01:06:11:Obok mnie?
01:06:14:- David przestań.|- Pozwól mi to zrobić.
01:06:18:Nie wiem dlaczego i w jaki sposób,|ale widzę ducha pani siostry.
01:06:21:Wiem, że to szalone,|ale mogę z nią rozmawiać.
01:06:24:To może ona wszystko|wytłumaczy, a ja to przekażę.
01:06:31:- Mógłby pan poczekać chwilkę?|- Pewnie.
01:06:37:Koniec herbacianego przyjęcia|i czas na safari.
01:06:43:- To może się udać?|- Chyba do niej dotarłem.
01:06:46:Musisz ją zawieść prosto do szpitala.
01:06:48:{y:i}- Pojedziemy do szpitala.|{y:i}- Ona musi podrzeć te papiery.
01:06:51:Wynocha z mojego domu popaprańcu!
01:06:54:Nie wymyśliłem tego.|Czemu miałbym to zrobić?
01:06:56:Abby uspokój się.|Uspokój.
01:06:58:Potnę cię na kawałki!|Przysięgam potnę!
01:07:00:Powiedz jej o J.J. -u.
01:07:01:- Wiem o J.J. -u.|- Co?
01:07:03:Wiem co z nim zrobiłaś w noc przed ślubem.|Wszystkim o tym opowiem.
01:07:08:Skąd to wiesz!|Nikt tego nie wie! Wynoś się!
01:07:19:Wszystko u was w porządku?
01:07:21:- Czy ciocia chce jeszcze herbaty?|- Co?
01:07:41:Nie sądzę, aby twoja siostra|wierzyła w duchy?
01:07:44:Jest dobrą matką. Starała się|trzymać wariata z dala od dzieci.
01:07:53:Chyba chciałabym zostać matką.
01:07:56:Byłabyś dobrą.
01:07:58:Dzięki.
01:08:02:Nigdy się nie dowiem.
01:08:04:Przestań Lizzy,|to nie może być koniec.
01:08:06:- Lizzy?|- Przepraszam. Wiem, że tego nie lubisz.
01:08:10:Przyzwyczajam się.
01:08:13:Mogę pójść do szpitala i porozmawiać|z twoją przyjaciółką Fran.
01:08:16:Nie Davidzie.
01:08:17:Porozmawiać z tym dupkiem, Bradem.
01:08:21:Przestań. Wsadzą cię w kaftan.|Nikt nie uwierzy, że nadal tu jestem.
01:08:25:Twoja siostrzenica.|Widziała cię.
01:08:28:Świetnie. Mój los jest w rękach czterolatki,|która ma 7 innych wymyślonych przyjaciół.
01:08:35:- Poczekaj. Jest ktoś jeszcze.|- To znaczy?
01:08:38:Chodź.
01:08:41:- Darrel.|- Koleś.
01:08:45:Duch jest z tobą, prawda?|Nie możesz go tu przyprowadzać. O czym ty myślisz?
01:08:50:- Miałeś rację. Ona żyje.|- Super.
01:08:52:- Ale jest w śpiączce i rodzina chce wyłączyć podtrzymywanie życia.|- Też super.
01:08:58:To co poznajecie się lepiej?
01:09:02:- Zaaklimatyzowaliśmy się.|- Widzę.
01:09:06:- Poza tym czuję uczucia jakimi ona ciebie darzy.|- Naprawdę.
01:09:13:Nieprawda.
01:09:15:- O ktoś się zakłopotał.|- Nieprawda.
01:09:18:- Czy możemy się skupić?|- Ok.
01:09:20:Zapytaj się go czy jest coś,|co mogłoby przywrócić ducha do ciała.
01:09:26:Zadajecie niewłaściwe pytanie.
01:09:28:Dlaczego?
01:09:31:Słuchajcie. Mam dar.|Nie prosiłem o to, ale go mam.
01:09:35:Wyczuwam te istoty,|duchy, jakkolwiek je nazwiesz.
01:09:40:Czemu tu się wałęsają?
01:09:41:Głównie przez niezałatwione sprawy.
01:09:43:- Czy ja też mam ten dar?|- Koleś przestań. Napewno go nie masz. Jesteś cywilem.
01:09:49:Jeśli go nie mam, to czemu|tylko ja ją widzę i mogę rozmawiać?
01:09:54:- Dokładnie.|- Dokładnie co?
01:09:58:To jest właściwe pytanie.
01:10:01:O czym on do diabła mówił?
01:10:03:Czuję jakby rozwiązanie było przede mną.|Tylko nie wiem jak się do niego zabrać.
01:10:07:Jak chcesz rozwiązać problem,|który wydaje się niemożliwy do rozwiązania?
01:10:11:Ponieważ nic już dla mnie|nie jest niemożliwe.
01:10:14:Dlaczego przeprowadziłem się|do twojego mieszkania?
01:10:17:Czemu tylko ja mogę cię widzieć?
01:10:19:Czemu byłem w restauracji|jak przewrócił się ten facet?
01:10:24:To wszystko jest jakoś powiązane.
01:10:27:- Co robisz?|- Nie wiem. Czuję jakbym coś przegapił.
01:10:30:Poczekaj chwilę.
01:10:31:Willis Mary Preston jest w mieście.|Moglibyśmy z nią porozmawiać.
01:10:36:Zadzwonię na informację,|może mają jej numer.
01:10:39:Skąd to masz?
01:10:41:Było w szpitalu.
01:10:44:Tak. Wziąłem je.|Przepraszam.
01:10:54:Chciałem mieć twoje zdjęcie.
01:10:58:Nie wiedziałem|czy cię jeszcze zobaczę.
01:11:01:- Przepraszam.|- Nie przepraszaj. To miłe.
01:11:12:Naprawdę lubię to zdjęcie.
01:11:15:Też je lubię.
01:11:18:To zdjęcie z balu na koniec szkoły.
01:11:21:Chyba dobrze ci poszło?
01:11:23:Nie, byłam fatalna.
01:11:25:Miałam tak słabe oceny, że nie mogłam|zapisać się do szkoły korespondencyjnej.
01:11:29:- To dobrze?|- Nie. Wiem, że to szalone, chciałam wrócić do biblioteki i uczyć się,
01:11:36:ale Abby zabroniła mi.
01:11:39:Spaliłam moje wyniki|i piłam margerity. Dużo margerit.
01:11:46:Wygląda na to,|że miała racje.
01:11:48:Jeden raz zupełnie mi się coś nie udało|i bawiłam się najlepiej w życiu.
01:11:57:Wyglądałaś na szczęśliwą.
01:12:02:Byłam szczęśliwa.
01:12:05:Co ja robiłam przez resztę czasu?
01:12:08:Kiedy pomyślę o moim życiu,|pamiętam tylko pracę.
01:12:15:Ciągłą pracę.|Starałam się tak bardzo i po co?
01:12:23:Pomagałaś ludziom.|Ratowałaś życia.
01:12:26:Tak. Ja uratowałam|swoje na później?
01:12:36:Nigdy nie sądziłam,|że nie będzie żadnego później.
01:12:39:Nie mów tak. Mamy jeszcze czas.|Zobaczymy się z tą kobietą.
01:12:43:Nie chcę spędzić mojej ostatniej nocy|płacząc lub walcząc z przeznaczeniem.
01:12:52:- Chcę coś z tobą zrobić.|- Ok.
01:12:58:Co chcesz zrobić?
01:13:00:Chcesz lecieć do Paryża?|Zobaczyć wieżę Eiffla? Nie ma sprawy.
01:13:04:Chcesz tańczyć na plaży na Bali?|Chodź. Zróbmy to!
01:13:07:Gdziekolwiek.|Gdziekolwiek na świecie.
01:13:09:Weźmiemy Mastercard i Visę.|Gdziekolwiek.
01:13:15:Jest coś co chciałabym zrobić.
01:13:19:Cokolwiek.
01:13:22:Jestem beznadziejna.
01:13:25:Co? Co to jest?
01:13:36:- Denerwujesz się?|- Troszkę.
01:13:40:- Dlaczego?|- Nie wiem.
01:13:44:Jak możesz się denerwować|jeśli nawet nie mogę cię dotknąć.
01:13:49:Właśnie dlatego|bardziej się denerwuję.
01:13:52:Dlaczego?
01:13:56:W szpitalu, gdy dotknąłeś mojej dłoni|poczułam to, mój duch to poczuł.
01:14:06:Nie wiem jak.
01:14:10:Myślę, że jeśli mógłbyś mnie naprawdę dotknąć,|mogłabym się z tego obudzić.
01:14:35:- Prawie to czuję.|- Ja też.
01:14:40:- Chyba wiem jakiej sprawy nie załatwiłam?|- Jakiej?
01:14:46:Ciebie.
01:15:13:Elizabeth.
01:15:18:Elizabeth?
01:15:19:Tu jestem.
01:15:20:Dobrze. Myślałem, że odeszłaś.
01:15:23:Nagle wiem co powinienem zrobić.
01:15:25:Tym razem mogę coś zrobić.
01:15:27:O czym ty mówisz?
01:15:28:Kiedy pierwszy raz się spotkaliśmy|wciąż powtarzałem, że jesteś martwa.
01:15:32:Ale to ja byłem martwy,|a ty tchnęłaś we mnie życie.
01:15:35:Uratowałaś mnie.
01:15:37:Teraz moja kolej|by ciebie uratować.
01:15:40:Jak?
01:15:41:Wykradnę twoje ciało.
01:15:44:David.
01:15:48:Co ty sobie myślisz?|Nie możesz tego zrobić.
01:15:50:- Dlaczego?|- Bo pójdziesz do więzienia.
01:15:53:I co z tego? Myślisz, że będzie|mi na tym zależało jeśli ciebie nie będzie?
01:15:57:Przynajmniej dam nam więcej czasu.
01:16:00:Musisz wiedzieć wiele rzeczy.|Żeby nawet zacząć się za to zabierać.
01:16:04:Ty to wiesz.|Powiesz mi co robić.
01:16:08:Dobra. Będziesz potrzebował busa.
01:16:10:I kogoś bez skrupułów.
01:16:20:- To co będziemy przewozić?|- Materiały medyczne.
01:16:22:Nie powiedziałeś mu?
01:16:23:Musisz mu powiedzieć.
01:16:26:- On wygląda mi naprawdę znajomo.|- Widziałaś go w barze.
01:16:29:- Kogo widziałem w barze?|- Nikogo. Nieważne.
01:16:34:- A czemu tak się śpieszymy?|- Na wyprzedaż szpitalnych łóżek. Zawsze chciałem takie mieć.
01:16:41:Super teraz odbiło|ci na punkcie łóżek.
01:16:43:- Musisz mu powiedzieć.|- Nie mogę?
01:16:45:- Jakie "nie"?|- Nie jesteśmy jeszcze na miejscu.
01:16:48:Bądź ze mną szczery.|Czy jest z nami twoja wymyślona przyjaciółka?
01:17:00:Łap za wózek.
01:17:02:Weź aparat do mierzenia ciśnienia|i przenośny respirator, to żółte.
01:17:09:Co ty wyprawiasz?|To nie jest wyprzedaż.
01:17:11:Nie chciałem ci mówić bo byś nie przyszedł,|ale jak chcesz posłuchać.
01:17:16:Moja wymyślona przyjaciółka,|nie jest wymyślona.
01:17:18:Jest duchem dziewczyny w śpiączce,|której chcą odłączyć aparaturę podtrzymującą życie.
01:17:23:- Musimy przenieść jej ciało w bezpieczne miejsce.|- Naprawdę?
01:17:26:- Naprawdę.|- Mówiłam, żeby powiedzieć mu wcześniej.
01:17:28:- Nie uwierzyłby mi.|- A teraz wierzy?
01:17:30:Musiałem zwabić go|jakoś do szpitala.
01:17:32:Pozwól mi się zabrać do świata psychiatrii.|Na górze są ludzie, którzy mogą ci pomóc.
01:17:36:Nie ma czasu.|Jest 11.30.
01:17:39:Za pół godziny będzie martwa.
01:17:41:Powiedz mu, że wiem,|że to dla niego trudne.
01:17:43:Elizabeth stoi za tobą i mówi,|że wie, że to dla ciebie trudne.
01:17:47:- Naprawdę?|- Tak.
01:17:48:Jeśli stoi za mną niech powie co robię z rękami.|Kamień, papier, nożyce.
01:17:53:- Kamień.|- Kamień
01:17:54:- Nożyce.|- Nożyce.
01:17:56:- Papier.|- Papier.
01:17:58:- Znowu kamień.|- Znowu kamień.
01:18:01:- Pokazuje mi palec.|- Pokazujesz jej palec?
01:18:05:Pokazałeś jej palec.
01:18:08:No dobrze. Czasami ludzie z zaburzeniami|mogą mieć parapsychiczne przebłyski.
01:18:13:Ale nawet gdyby była prawdziwa,|czy wiesz czym dla niej ryzykujesz?
01:18:17:- Tak.|- Czemu?
01:18:19:Bo ją kocham.
01:18:22:Kocham ją.
01:18:24:Kocham cię.
01:18:26:Nikt mi tego wcześniej nie powiedział.
01:18:38:Powiedz mu, że mu dziękuje.
01:18:39:Jestem ci naprawdę wdzięczny.
01:18:41:- Nie robię tego dla ciebie.|- No to czemu to robisz?
01:18:43:Bo kiedyś ja będę potrzebował pomocy|z przeniesieniem ciała i nie chcę słyszeć marudzenia.
01:18:54:Przenieście mnie.|Szybko.
01:18:56:- O Mój Boże. David.|- Wiem jest ładna.
01:18:58:To naprawdę miłe,|ale musimy iść.
01:19:00:Nie o to chodzi.|To ona.
01:19:02:To ona. To kobieta, z którą cię umówiłem.|To ją wystawiłeś tamtej nocy.
01:19:07:Miałem poznać Elizabeth?
01:19:08:Ona też nie przyjechała|bo miała wypadek.
01:19:12:To byłaś ty.
01:19:13:A więc to dlatego.
01:19:16:Miałam cię poznać.
01:19:18:- Skąd ją znałeś?|- Przyjaźnię się z jej siostrą Abby. Kiedyś chodziliśmy ze sobą.
01:19:22:Wiedziałam, że go wcześniej widziałam.|To J.J.
01:19:25:Jack to J.J.?
01:19:26:Co powiedziałeś?|Nikt nie nazywa mnie J.J. od czasu college'u.
01:19:29:Jest starszy i bardziej|owłosiony, ale to on.
01:19:31:To on wpychał Abby|język na weselu?
01:19:33:Skąd do diabła to wiedziałeś?|Nikt tego nie wie.
01:19:36:To Elizabeth.
01:19:36:- O Boże, ona tu naprawdę jest, prawda?|- Mówiłem ci.
01:19:41:- Do roboty. Nie chcę by zabili młodszą siostrę Abby.|- Dzięki.
01:19:45:Bądźcie delikatni.
01:19:47:Tak.|Już tu jestem.
01:19:50:To Brad.|Jest o 15 minut za wcześnie.
01:19:53:Chyba chce wejść.
01:19:57:Uważaj na niego.
01:19:58:- Doktor Rushton?|- Tak.
01:20:01:Cześć jestem David Abbott.
01:20:02:Powiedz, że jesteś lekarzem.
01:20:05:Jestem lekarzem.
01:20:06:Jesteś specjalnym konsultantem|z Path Medical.
01:20:11:Doktor Walsh przysłał mnie|celem dokonania końcowej oceny.
01:20:14:Nie słyszałem o tym.
01:20:17:Powiedz mu,|że są nowe dowody,
01:20:19:że może zostać przywrócona|pełna sprawność organizmu.
01:20:22:Musimy przeprowadzić kilka testów.
01:20:24:My?
01:20:25:- Powiedz mu, że ekipa jest na dole.|- Ekipa jest na dole, ale zalecenia podpisał dr Walsh.
01:20:31:Udało ci się.
01:20:32:Pierwszy raz się z tym spotykam.
01:20:34:- Zapytam się dr Walsha, dobrze?|- Proszę to potwierdzić. Poczekamy.
01:20:38:Zadzwonię do niego.
01:20:42:No dobrze, nie jestem|przekonywujący jako lekarz.
01:20:45:O Boże David,|jest coraz gorzej.
01:20:48:Tędy.
01:20:52:Co się stało?|Dobrze się pan czuje?
01:20:55:Tu dr Rushton.|Potrzebuję ochronę na 3 piętrze.
01:20:58:Szybciej.
01:21:00:Teraz tędy.
01:21:07:Winda.
01:21:09:Stać?
01:21:19:O cholera.
01:21:22:Zatrzymaj się!|Stać!
01:21:28:- O Mój Boże David. Nie mam rurki intubacyjnej.|- Co?
01:21:33:- Nie. Co mogę zrobić.|- Jest za późno.
01:21:36:- To się dzieje.|- Nie.
01:21:38:- To jest silne.|- Bądź silniejsza.
01:21:40:To zabiera mnie stąd.
01:21:42:Nie! Zostań ze mną.
01:21:56:Elizabeth.
01:21:57:David.
01:22:00:Pomóżcie jej.
01:22:01:Dajcie jej 5 jednostek.
01:22:03:Elizabeth! Nie!
01:22:16:Co się dzieje?
01:22:18:{y:i}To niemożliwe.
01:22:25:Elizabeth. Słyszysz mnie?|Nie wierzę, że prawie pozwoliliśmy ci odejść.
01:22:32:Kochanie.
01:22:34:- To ja Abby.|- Abby.
01:22:36:Tak.
01:22:42:Chyba zrobiłam sobie coś w głowę.
01:22:48:Jest w porządku.
01:23:04:Cześć.
01:23:07:To ja.
01:23:08:Przepraszam, ja nie..
01:23:11:To David.|Nie pamiętasz go?
01:23:17:Mieszkanie.
01:23:21:Dach.
01:23:23:Ogród.
01:23:25:Nic.
01:23:40:Wcale go nie pamiętasz?
01:26:17:Wynajęliśmy je tylko na miesiąc.
01:26:19:- Przestawialiście coś?|- Nie.
01:26:25:To śmieszne, ale mam dziwne uczucie,|że czegoś tu brakuje.
01:26:29:Wszystko jest tak|jak je zostawiłaś.
01:26:35:Może dlatego,|że upłynęło dużo czasu.
01:26:37:- Jesteś pewna, że dasz sobie radę?|- Pewnie.
01:26:41:- To widzimy się w sobotę.|- Upiekę ci ciasto.
01:28:12:Cześć.
01:28:17:Nie martw się chciałem|tylko byś miała swój ogród.
01:28:27:- Jak tu wszedłeś?|- Zapasowy klucz pod gaśnicą.
01:28:41:Ostatnią rzeczą jaką chcę zrobić,|to cię wystraszyć.
01:28:45:Żegnaj Lizzie.
01:28:51:Zaczekaj.
01:28:55:Tak?
01:29:01:Klucz.|Potrzebuję go z powrotem.
01:29:05:No tak.|Oczywiście.
01:29:14:Skąd cię znam?
01:29:16:Może ze snów.
01:29:26:{y:i}Jeśli mógłbyś mnie naprawdę dotknąć.
01:29:32:To nie był sen.
01:29:34:Nie.
01:29:48:- David.|- Tak. Tak.
01:30:02:Synchro i Konwert do wersji:|Just.Like.Heaven.DVDRip.DiAMOND.RmvBusterS|RmvBusterS
01:30:14:www.napisy.com.pl