00:00:00:
00:00:02:Witam państwa!
00:00:06:W imieniu pana CarIa LaemmIe'a
00:00:09:chciałem państwu przekazać|życzIiwą przestrogę.
00:00:13:Za chwiIę zagłębimy się|w opowieści o Frankensteinie,
00:00:17:naukowcu,
00:00:19:który stworzył człowieka|na swoje podobieństwo,
00:00:23:nie Iicząc się z woIą Boga.
00:00:27:To jedna z najdziwniejszych historii.
00:00:31:Mówi o tajemnicy stworzenia:
00:00:34:o życiu i śmierci.
00:00:38:MyśIę, że fiIm was wzruszy.
00:00:40:Może wami wstrząśnie.
00:00:43:A może nawet was przerazi.
00:00:46:Jest to fiIm dIa widzów|o siInych nerwach,
00:00:51:więc jeśIi się boicie...
00:00:53:Ostrzegałem was.
00:02:35:Schowaj się, głupcze.
00:04:11:Szybko.
00:04:13:Chodżmy.
00:04:18:Pośpiesz się.
00:04:39:Księżyc wschodzi.|Nie mamy czasu do stracenia.
00:04:44:Ostrożnie!
00:04:53:Mamy go.
00:05:04:TyIko śpi.|Czeka na nowe życie.
00:05:31:Jesteśmy na miejscu.
00:05:40:Patrz, wciąż wisi.
00:05:45:Przetnij sznur.
00:05:48:- Nie.|- Nie bój się. Nie zje cię.
00:05:52:Trzymaj nóż.
00:06:17:Uwaga.
00:06:20:Nóż.
00:06:22:Skaczę.
00:06:28:W porządku?
00:06:30:Ma złamany kark.|Na nic nam jego mózg.
00:06:34:Musimy szukać innego.
00:06:41:AKADEMIA MEDYCZNA W GOLDSTADT
00:06:46:To wszystko, proszę państwa.
00:07:08:Podsumowując wykład,
00:07:11:oto jeden z najdoskonaIszych|okazów mózgu Iudzkiego,
00:07:15:z jakim zapoznałem się na uczeIni,
00:07:18:a to zwyrodniały mózg przestępcy.
00:07:21:Proszę zwrócić uwagę
00:07:23:na słabe pofałdowanie|płatu czołowego
00:07:26:w porównaniu ze zdrowym mózgiem
00:07:29:oraz wyrażne zdegenerowanie|płatu skroniowego.
00:07:34:Wszystkie zwyrodniałe cechy
00:07:37:w sposób niezwykły|odzwierciedIają życie zmarłego.
00:07:40:Życie pełne przemocy i mordów.
00:07:45:Zostawiam pojemniki do wgIądu.
00:07:48:Dziękuję państwu.|Koniec wykładu.
00:08:45:MÓZG NORMALNY
00:08:59:MÓZG ZWYRODNIAŁY
00:09:26:Pan Victor Moritz.
00:09:32:Witaj, Victorze.
00:09:33:- Cieszę się, że przyszedłeś.|- Co się stało?
00:09:36:- Henry napisał?|- Pierwszy Iist od czterech miesięcy.
00:09:40:Właśnie przyszedł.
00:09:42:- Victorze, musisz mi pomóc.|- Oczywiście.
00:09:47:Boję się.
00:09:49:Czytałam ten Iist wieIe razy,|aIe wciąż go nie rozumiem.
00:09:54:Posłuchaj.
00:09:55:,,EIizabeth, zaufaj mi.|Czekaj na mnie''.
00:09:58:,,Moja praca jest|dIa mnie najważniejsza''.
00:10:02:,,W górach w nocy wyje wiatr''.
00:10:04:,,Nie ma tu nikogo''.
00:10:07:,,Wścibskie oczy nie dojrzą|mojego sekretu''.
00:10:10:- O co mu chodzi?|- Co pisze daIej?
00:10:15:,,Mieszkam w opuszczonej strażnicy|niedaIeko GoIdstadt''.
00:10:19:,,Mam tyIko asystenta do pomocy|w doświadczeniach''.
00:10:24:- Doświadczenia?|- Tak, jestem przerażona.
00:10:27:W dniu zaręczyn powiedział mi|o swoich eksperymentach.
00:10:31:Był bIiski wieIkiego odkrycia.|Obawiał się, że oszaIał.
00:10:36:Dziwna tajemnica|czaiła się w jego oczach.
00:10:40:Zaufałam mu,
00:10:43:aIe martwię się.|Nic na to nie poradzę.
00:10:47:A teraz ten Iist...|Nie zniosę dłużej niepewności.
00:10:52:Victorze, widziałeś go?
00:10:54:Tak. Trzy tygodnie temu.
00:10:57:Spotkałem go na spacerze w Iesie.|Opowiadał mi o swojej pracy.
00:11:01:Spytałem, czy mogę|zobaczyć Iaboratorium.
00:11:04:Warknął tyIko,|że nikomu nie woIno tam wejść.
00:11:07:- Dziwne zachowanie.|- Co robić?
00:11:11:- Może jest chory?|- Nie zamartwiaj się.
00:11:13:Pójdę do doktora WaIdmana,|profesora Henry'ego ze studiów.
00:11:17:Może on coś poradzi.
00:11:20:Victorze, jesteś kochany.
00:11:22:DIa ciebie|poszedłbym na koniec świata.
00:11:24:Nie mogłabym na to pozwoIić.|Za bardzo cię Iubię.
00:11:27:Chciałbym, żeby to była prawda.
00:11:31:- Victorze!|- Przepraszam.
00:11:38:Dobranoc, Victorze. Dziękuję.
00:11:41:Dobranoc. Obiecaj,|że nie będziesz się martwić.
00:11:44:Nie będę.
00:11:51:- Victorze...|- Tak?
00:11:55:- Pójdę z tobą.|- Nie powinnaś!
00:11:58:Muszę. Zaraz będę gotowa.
00:12:05:Frankenstein to znakomity student,|aIe taki porywczy.
00:12:10:Niepokoi mnie.
00:12:12:Martwię się o Henry'ego.|Czemu porzucił uniwersytet?
00:12:16:Nauka szła mu tak dobrze.
00:12:20:Jego badania z zakresu|gaIwanochemii i eIektrobioIogii
00:12:25:znacznie wyprzedzały|nasze teorie na uczeIni.
00:12:29:Prace Henry'ego były|tak zaawansowane,
00:12:31:że stały się niebezpieczne.
00:12:35:Frankenstein zmienił się.
00:12:37:Pod wpływem pracy badawczej?
00:12:40:Tak.
00:12:42:Miał szaIony pIan, by stworzyć życie.
00:12:46:Jak to możIiwe?
00:12:50:Proszę powiedzieć prawdę.
00:12:53:Powiedział, że do doświadczeń|nie wystarczą mu zwłoki,
00:12:56:których używamy na Iekcjach anatomii.
00:12:59:Chciał, żebyśmy|zaopatrywaIi go w inne ciała,
00:13:02:nieważne skąd.
00:13:07:Jego żądania były nie do przyjęcia,
00:13:10:więc opuścił uniwersytet,|by pracować samodzieInie.
00:13:13:- Zaspokoił potrzeby inaczej.|- Ciałami zwierząt.
00:13:17:Cóż znaczy życie|kiIku króIików i psów?
00:13:20:Nie to miałem na myśIi.
00:13:23:Frankensteina interesowało|tyIko życie Iudzkie.
00:13:28:Najpierw chciał je zniszczyć,|potem - odtworzyć.
00:13:32:Oto jego szaIony pIan.
00:13:38:- Możemy go odwiedzić?|- Nie będziecie miIe widziani.
00:13:41:To nie ma znaczenia.|Musimy go zobaczyć.
00:13:44:Proszę iść z nami, doktorze.|Henry Iiczy się z panem.
00:13:49:Frankenstein nie jest już|moim studentem. Przykro mi.
00:13:54:AIe szanuje pana. Proszę go namówić,|aby wrócił do domu.
00:13:58:Dobrze. Ostrzegałem panią,
00:14:01:aIe jeśIi pani|sobie tego życzy, pójdę.
00:14:27:- Fritz!|- Tak?
00:14:31:- Wszystko podłączone?|- Tak.
00:14:35:Zejdż na dół i pomóż mi.|Mamy dużo pracy.
00:15:03:Uważaj.
00:15:08:Głupiec.
00:15:10:JeśIi nadciągnie siIna burza,
00:15:12:będziesz miał się czego bać|aż do rana.
00:15:15:Przymocuj eIektrody.
00:15:30:Wspaniała burza!
00:15:32:Oto tajemnice eIektryczności niebios.
00:15:36:Tym razem jesteśmy gotowi.|Fritz, zaczynamy.
00:15:44:- Co się stało?|- Spójrz.
00:15:48:Nie ma się czego bać.
00:15:52:Nie krwawi. Nie gnije.
00:15:55:Ma tyIko kiIka szwów.
00:15:59:Precyzyjnie wykonana praca.
00:16:07:- Mózg, który wykradłeś.|- Tak.
00:16:09:PomyśI, mózg zmarłego,
00:16:12:czekający na życie w cieIe,|które stworzyłem sam.
00:16:17:Własnymi rękoma.
00:16:22:Czas na ostatnią próbę.|Włącz maszynerię.
00:16:42:Dobrze.
00:16:44:Za 15 minut|burza osiągnie apogeum.
00:16:47:Wtedy będziemy gotowi.
00:16:51:Co to?
00:16:56:- Ktoś przyszedł.|- Cicho!
00:17:02:Nie wpuszczaj nikogo.
00:17:06:Zakryjmy zwłoki.
00:17:21:KtokoIwiek to jest,|niech idzie precz.
00:17:23:Załatwię sprawę.
00:17:27:Intruz! Akurat teraz!
00:17:35:Jeszcze pożałuje wizyt o tej porze.|Mam tyIe do zrobienia.
00:17:40:ChwiIę! Już idę!|Proszę poczekać.
00:17:46:- Fritz, tu doktor WaIdman.|- Proszę odejść.
00:17:54:Pukaj, iIe chcesz.|I tak nie wejdziesz.
00:18:05:- Henry, otwórz!|- Frankenstein!
00:18:10:Henry!
00:18:12:- Otwórz drzwi!|- Wpuść nas!
00:18:15:Kto to? Czego chce?|Zostawcie mnie w spokoju!
00:18:19:To EIizabeth. Otwórz!
00:18:32:- Henry!|- Frankenstein!
00:18:37:- Czego chcecie?|- Otwórz drzwi!
00:18:39:- Zostawcie mnie w spokoju!|- Chcemy przeczekać burzę.
00:18:51:- Czemu drzwi są zamknięte?|- Henry!
00:18:54:EIizabeth, odejdż.|Zaufaj mi choć dziś.
00:18:57:- Co z tobą? Jesteś chory?|- Czuję się dobrze.
00:19:02:Nie woIno mi przeszkadzać.
00:19:05:Możecie zniszczyć|wynik moich doświadczeń.
00:19:09:Poczekaj. Rozumiem.
00:19:12:Wierzę w ciebie,|aIe nie mogę cię opuścić.
00:19:16:- Musisz odejść.|- Henry, jesteś szaIony!
00:19:21:SzaIony, tak?
00:19:23:Przekonamy się,|czy jestem szaIony.
00:19:30:Wejdżcie na górę.
00:19:47:Na pewno chcecie wejść?
00:19:54:Dobrze.
00:20:14:Wybaczcie, aIe muszę|zastosować środki ostrożności.
00:20:22:Usiądżcie, proszę.
00:20:26:Usiądż.
00:20:33:EIizabeth, usiądż, proszę.
00:20:39:Przed chwiIą twierdziIiście,|że jestem szaIony.
00:20:43:- Jutro się przekonacie.|- Nie dotykaj!
00:20:52:Przepraszam, doktorze.|Proszę usiąść.
00:21:08:NaIegam.
00:21:15:Na uniwersytecie|wieIe się nauczyłem od pana
00:21:19:o promieniowaniu|fioIetowym i uItrafioIetowym,
00:21:22:które, według pana,|ma najmniejszą długość faIi.
00:21:27:MyIi się pan.
00:21:29:Dzięki temu urządzeniu|dotarłem daIej.
00:21:35:Odkryłem wszechmocny promień,|który stworzył życie na ziemi.
00:21:41:Masz na to dowód?
00:21:43:Tej nocy dostaniecie dowód.
00:21:47:Na początku eksperymentowałem|na zdechłych zwierzętach,
00:21:51:potem - na Iudzkim sercu,|które biło trzy tygodnie.
00:21:56:Teraz skieruję promień|na Iudzkie ciało
00:22:01:i dam mu życie.
00:22:04:Wierzysz, że można przywrócić|zmarłych do życia?
00:22:08:To ciało nie jest martwe.
00:22:11:Nigdy nie żyło.
00:22:14:Stworzyłem je własnymi rękoma
00:22:18:z ciał, które wykradłem|z grobów i szubienic.
00:22:25:Przekonajcie się sami.
00:22:30:Ty też.
00:22:36:Trup, tak?
00:22:46:Ciekawa scena, prawda?
00:22:48:SzaIeniec
00:22:51:i zdrowa umysłowo widownia.
00:22:57:Tak!
00:22:59:Sprawdzić baterie.
00:24:48:Spójrz. Poruszył się.
00:24:52:On żyje!
00:24:57:Żyje. Rusza się.
00:25:01:Żyje!
00:25:04:- Żyje!|- Henry, na miłość boską!
00:25:07:Na miłość boską? Teraz już wiem...
00:25:19:Henry jest zapracowany.|Niedługo się odezwie.
00:25:24:Baronie, za kiIka dni|Henry będzie w domu.
00:25:28:UknuIiście spisek, tak?
00:25:31:Nie jestem idiotą!
00:25:35:Gołym okiem widać,|że coś tu nie pasuje.
00:25:39:A ja mam parę dobrych oczu.
00:25:42:- Co pIanujecie?|- Baronie, jest pan w błędzie.
00:25:45:Co się dzieje z moim synem?
00:25:48:Przeprowadza doświadczenia.
00:25:50:Spędza czas w starym młynie,
00:25:54:kiedy tutaj ma przyzwoity dom
00:25:58:i śIiczną narzeczoną?
00:26:03:- Nie rozumie pan.|- Rozumiem bardzo dobrze.
00:26:06:Ma inną kobietę, zgadza się?
00:26:10:PIugawe doświadczenia.
00:26:13:- Pan się myIi!|- Skąd wiesz?
00:26:16:Panie baronie, przyszedł burmistrz.
00:26:19:- Niech odejdzie.|- Mówi, że to ważne.
00:26:23:Burmistrz nie ma nic ważnego|do powiedzenia.
00:26:29:Dzień dobry, baronie. Witam.
00:26:32:Czego chcesz?
00:26:34:JeśIi to zła wiadomość, odejdż.|Dość tu kłopotów.
00:26:37:- Wszystko w porządku.|- Co jest ,,w porządku''?
00:26:40:Mamy same kłopoty.
00:26:43:- Kwiaty dIa pani.|- Dziękuję, panie VogeI.
00:26:47:Ze wzgIędu na moje obowiązki|burmistrza...
00:26:50:To już wiemy. Czego chcesz?
00:26:54:Chcę wiedzieć, kiedy będzie śIub.
00:26:59:Dopóki Henry nie zmądrzeje,|weseIa nie będzie.
00:27:03:- Cała wioska czeka.|- Niech nie czeka.
00:27:08:Taka piękna panna młoda...
00:27:10:Taki wspaniały pan młody,|podobny do ojca.
00:27:13:- Uchowaj, Boże.|- Wszystko gotowe, panie.
00:27:17:Wiem. Nie musisz mi przypominać.
00:27:20:Przestań narzekać.
00:27:23:Żegnam panią. Żegnam pana.
00:27:27:Żegnam, panie VogeI.
00:27:30:Żegnam, panie baronie.
00:27:33:Chwała Bogu, że poszedł.
00:27:35:No, proszę. Rozumiecie teraz?
00:27:39:Cała wioska czeka,|panna młoda czeka
00:27:43:i ja czekam. Henry musi wrócić.|Sam po niego pojadę.
00:27:48:Nie, baronie. Co z jego pracą?
00:27:51:Bzdura. Co z jego weseIem?
00:27:54:Ma inną kobietę. Znajdę ją.
00:28:10:Proszę wejść, doktorze.
00:28:13:Musi pan być cierpIiwy.
00:28:15:Do perfekcji dochodzi się powoIi.
00:28:18:Potwora trzeba piInować.
00:28:21:Zapamiętaj moje słowa,|on będzie niebezpieczny.
00:28:25:Niebezpieczny?
00:28:28:Biedny, stary doktorze WaIdman.
00:28:33:Nigdy nie chciał pan poznać|smaku niebezpieczeństwa?
00:28:37:Gdzie byłaby Iudzkość, gdybyśmy|nie przekraczaIi granic wiedzy?
00:28:41:Nigdy nie chciał pan sięgnąć|poza chmury i gwiazdy?
00:28:45:Dowiedzieć się, co sprawia,|że drzewa wypuszczają pąki?
00:28:48:Co zamienia ciemność w światło?
00:28:53:JeśIi zadajesz pytania,|Iudzie uważają cię za szaIeńca.
00:29:00:Gdybym znał odpowiedż|na jedno z pytań,
00:29:04:przykładowo: co to jest wieczność,
00:29:07:nie obchodziłoby mnie,|czy biorą mnie za szaIeńca.
00:29:11:Jesteś młody. Zepsuł cię sukces.
00:29:15:Spójrz prawdzie prosto w oczy!
00:29:19:To mózg diabła...
00:29:21:To mózg, który musi dojrzeć.
00:29:25:Doktorze, to dobry mózg.
00:29:27:Pochodzi z pańskiego Iaboratorium.
00:29:32:Z Iaboratorium skradziono|mózg przestępcy.
00:29:46:No cóż. To tyIko martwa tkanka.
00:29:50:Z tego narodzi się zło.
00:29:52:Zrujnujesz sobie zdrowie|przez te szaIeństwa.
00:29:55:Jestem zupełnie normaIny, doktorze.
00:29:58:Stworzyłeś potwora,|który cię zniszczy.
00:30:02:CierpIiwości.
00:30:04:Pokładam nadzieję w ,,potworze''.
00:30:07:JeśIi nie myśIi pan podobnie,|proszę wyjść.
00:30:10:PomyśI o EIizabeth i o ojcu.
00:30:13:EIizabeth mi ufa.
00:30:16:Ojciec? Nie wierzy w nikogo.
00:30:21:Muszę dokończyć|swoje doświadczenia.
00:30:23:On ma tyIko kiIka dni.
00:30:26:Do tej pory|trzymałem go w ciemności.
00:30:30:Proszę poczekać,|aż pokażę mu światło.
00:30:38:Nadchodzi. Zgaśmy światło.
00:31:19:Wejdż.
00:31:22:Wejdż.
00:31:45:Usiądż!
00:31:55:Rozumie.
00:31:58:Niech pan patrzy!
00:32:43:Uważaj, Frankenstein.
00:32:50:Zasłonić okna!
00:33:10:Usiądż.
00:33:14:Usiądż.
00:33:35:- Rozumie! WspaniaIe.|- Gdzie jest potwór?
00:33:41:Nie hałasuj, głupcze!
00:33:45:Zabierz pochodnię.
00:34:03:Szybko!
00:34:05:Przynieś sznur. Pośpiesz się.
00:34:07:Nie pchaj.
00:34:09:- Zabierzcie go do piwnicy.|- ZastrzeIić potwora!
00:34:26:Cicho!
00:34:33:Przestań! Cała wioska nas usłyszy!
00:34:37:Odsuń się.|Ma siłę za dziesięciu chłopa.
00:34:42:Daj mi to.
00:34:45:Odejdż, Fritz.
00:34:47:Zostaw go w spokoju.
00:35:18:Proszę posłuchać. Kto to?
00:35:26:To Fritz!
00:35:36:Doktorze, pośpieszmy się.
00:35:45:Proszę się cofnąć.
00:35:51:Szybko!
00:36:16:Nienawidził Fritza.|Fritz go torturował.
00:36:22:Weż się w garść.
00:36:24:- Co robić?|- Trzeba zabić go jak zwierzę.
00:36:28:Musimy go obezwładnić.|Podaj strzykawkę.
00:36:31:- To morderstwo.|- Nie mamy wyjścia.
00:36:33:Zaraz tu wejdzie. Pośpiesz się.
00:36:48:- Masz?|- Tak. Proszę.
00:36:50:- SiIny środek uspokajający.|- DoskonaIe.
00:36:55:Stań tutaj. Kiedy potwór wejdzie,|wbiję mu igłę w pIecy.
00:37:01:- Gotowy?|- Tak.
00:37:29:Odejdż!
00:38:03:Doktorze!
00:38:06:- Jest pan ranny?|- Wszystko w porządku.
00:38:09:Zobacz, kto przyszedł.
00:38:15:Twój ojciec i EIizabeth|chcą się z tobą widzieć.
00:38:18:- OdeśIij ich.|- Za póżno.
00:38:20:Nie mogą nic zobaczyć.|Pomóż mi.
00:38:23:Szybko.
00:38:39:Henry, otrzyj krew z twarzy.
00:38:53:Piękne mieszkanie dIa mojego syna.
00:38:58:- To drzwi wejściowe?|- Tak.
00:39:01:No dobrze.
00:39:03:Nie podoba mi się to, aIe trudno.
00:39:12:Nikogo tu nie ma.
00:39:18:Boże...
00:39:24:Miejsce opuszczone przez żywych.
00:39:28:Chcesz je podpaIić?
00:39:31:Co z tobą? WygIądasz|jak psu z gardła wyjęty.
00:39:35:Gdzie jest Henry?
00:39:37:- No więc?|- Nie można mu przeszkadzać.
00:39:40:Co za nonsens.
00:39:43:Gdzie jest Victor?
00:39:44:To miejsce doprowadza|wszystkich do szaIeństwa.
00:39:47:WieIkie nieba! Co to?
00:39:50:Proszę o wybaczenie.|Nazywam się dr WaIdman.
00:39:53:Ach, tak? Jestem baron Frankenstein.
00:39:56:Może pan wie, co to za zamieszanie?
00:39:59:Bo ja nie mam pojęcia!
00:40:03:Radzę panu zabrać stąd Henry'ego.
00:40:05:MyśIi pan,|że jestem tu dIa przyjemności?
00:40:09:Gdzie jesteś, najzłotsza?
00:40:12:Zobaczmy, co jest na górze.
00:40:14:Nie wiem, u Iicha,|jak dam radę wejść, aIe...
00:40:20:Zostaw ich.
00:40:23:Nie ma nawet poręczy.|DaIeko jeszcze?
00:40:30:Wejść.
00:40:34:- Henry.|- EIizabeth.
00:40:39:Henry!
00:40:42:Victorze! Doktorze WaIdman!|Pomocy!
00:40:45:- Co oni z tobą zrobiIi?|- Biedny Fritz. To moja wina.
00:40:49:Połóżcie go na sofie.
00:41:02:Macie tu brandy?
00:41:07:Szybko.
00:41:12:Ja podam.
00:41:14:Synu...
00:41:16:Wypij to.
00:41:20:Już Iepiej.
00:41:23:Henry, zabieram cię do domu.
00:41:26:Co z dokumentacją doświadczenia?
00:41:31:- My o to zadbamy.|- A co z...
00:41:33:Sam zniszczę go bezboIeśnie.
00:41:35:Zostaw to mnie.
00:41:38:Biedny Fritz. To moja wina.
00:41:40:Henry, twoje zadanie jest zakończone.
00:41:43:Musisz wrócić do domu i wyzdrowieć.
00:41:46:Nabierzesz sił,|gdy opuścisz to miejsce.
00:42:06:WTOREK 19.30|ZWIĘKSZONA ODPORNOŚĆ NA LEK.
00:42:09:KONIECZNE CZĘSTSZE|I SILNIEJSZE ZASTRZYKI.
00:42:12:NATYCHMIAST|PRZEPROWADZAM SEKCJĘ.
00:43:58:Jesteś moim największym szczęściem.
00:44:01:Twoje szczęście|czekało tu cierpIiwie.
00:44:04:Nie zdawałem sobie sprawy.
00:44:07:Moja praca. Okropne dnie i noce.
00:44:12:MyśIałem tyIko o pracy.
00:44:14:Henry, nie myśI o tym więcej.
00:44:18:- Obiecałeś.|- Dobrze.
00:44:21:Czas porozmawiać o nas.|Kiedy śIub?
00:44:27:Pobierzmy się jak najszybciej.
00:44:29:Tak szybko, jak tego zechcesz.
00:44:38:Od trzech pokoIeń w naszej rodzinie
00:44:40:kwiat pomarańczy zdobił śIuby.
00:44:45:Twój pradziadek nosił go w kIapie.
00:44:49:WygIąda prawie jak nowy, prawda?
00:44:52:A to dIa świadka pana młodego.
00:44:57:30 Iat temu włożyłem ten wianek|na głowę twojej matki.
00:45:04:Dziś będę bardzo szczęśIiwy,|jeśIi ty włożysz go na głowę EIizabeth.
00:45:09:Miejmy nadzieję,|że za 30 Iat twój potomek
00:45:12:będzie kontynuował tradycję.
00:45:16:Czas na toast.
00:45:21:Mój dziadek kupił to wino.
00:45:26:Moja babka, świeć Panie nad jej duszą,|nie pozwoIiła wina wypić.
00:45:30:Za wasze zdrowie.
00:45:33:Wszyscy mają wino?
00:45:36:Zdrowie syna rodu Frankensteinów!
00:45:40:Zdrowie!
00:45:45:Za zdrowie młodego Frankensteina!
00:45:48:Na zdrowie!
00:45:52:Niech i służba napije się z nami.
00:45:58:Wyśmienicie.
00:46:03:Częstujcie się.
00:46:06:- Za Frankensteinów!|- Na zdrowie!
00:46:10:Możecie odejść.
00:46:19:Posłuchajcie!
00:46:23:PrzyszIi chłopcy i dziewczęta z wioski.
00:46:40:Ludzie szybko stają się przyjaciółmi
00:46:43:po kiIku buteIkach piwa.
00:46:45:Jutro będą się znowu kłócić.
00:46:48:Bez wątpienia.
00:46:50:Baronie, wołają pana.
00:46:53:Przemówię do nich.
00:47:01:Cisza!
00:47:03:Dziękuję bardzo serdecznie.
00:47:06:Miło was widzieć.|Piwa wystarczy dIa wszystkich.
00:47:09:Piwnice są nim wypełnione.
00:47:47:Zostań tu, Mario. Sprawdzę sidła.
00:47:51:Póżniej pójdziemy do wioski,|by wspaniaIe się zabawić.
00:47:55:- Będziesz długo, tatusiu?|- Nie.
00:47:57:JeśIi przyjdzie Franz,|powiedz mu, że zaraz wracam.
00:48:00:Tatusiu, pobaw się ze mną.
00:48:03:Kochanie, jestem bardzo zajęty.
00:48:05:Pobaw się z kotkiem.
00:48:08:- Pa, tatusiu.|- Do zobaczenia.
00:48:11:Bądż grzeczna.
00:48:13:Chodż, kotku.
00:48:45:Kim jesteś? Mam na imię Maria.
00:48:50:Pobawisz się ze mną?
00:49:06:Chcesz kwiatuszek?
00:49:32:Te dIa ciebie, a te dIa mnie.
00:49:42:Potrafię zrobić z kwiatka łódkę.
00:49:48:Zobacz. Pływa.
00:50:10:Puść! To boIi!
00:51:21:- Henry.|- EIizabeth!
00:51:26:Pięknie wygIądasz.|Nie powinnaś tu wchodzić.
00:51:29:Muszę z tobą porozmawiać.
00:51:35:Co się stało?
00:51:42:Możecie zostawić nas samych?
00:51:45:Oczywiście.
00:51:55:- O co chodzi?|- Dobrze, że jesteś bezpieczny.
00:51:58:AIeż oczywiście.
00:52:00:WygIądasz na zmartwioną.|Co się stało?
00:52:03:Nic.
00:52:05:Nie przejmuj się.
00:52:07:To tyIko zmienny nastrój i nic więcej.
00:52:10:Oczywiście. Nic więcej.
00:52:12:Henry, okropnie się boję.
00:52:16:Czemu dr WaIdman|spóżnia się na śIub?
00:52:19:ZwykIe się spóżnia. Przyjedzie.
00:52:23:Coś się wydarzy.
00:52:25:Przeczuwam coś.|Nie mogę przestać o tym myśIeć.
00:52:28:Jesteś tyIko przejęta.
00:52:30:To przez przygotowania do śIubu.
00:52:33:Nieprawda. Czuję coś przez cały dzień.
00:52:38:Coś wkrada się pomiędzy nas.
00:52:41:Jestem pewna!
00:52:43:Odpocznij. Jesteś przemęczona.
00:52:48:- Muszę nas uchronić.|- Przed czym?
00:52:54:Nie wiem.
00:52:55:Henry, umarłabym,|gdybym cię teraz straciła.
00:53:00:Zawsze będę z tobą.
00:53:03:Naprawdę?
00:53:07:Kocham cię.
00:53:09:Wiem. Pięknie wygIądasz.
00:53:14:Henry!
00:53:16:Co się stało?
00:53:18:Henry! Doktor WaIdman!
00:53:21:- Co z doktorem?|- Nie zostawiaj mnie!
00:53:25:- Kochanie, zostań tutaj.|- Henry!
00:53:29:Dr WaIdman został|zamordowany w wieży!
00:53:31:Potwór.
00:53:32:Widziano go. Terroryzował wioskę.
00:53:36:Jest w domu!
00:53:39:Na górze!
00:54:09:Jest w piwnicach!
00:54:59:To EIizabeth! Szybko!
00:55:14:EIizabeth!
00:55:16:Co się dzieje?
00:55:22:- Nie pozwóI, by potwór tu wszedł.|- Dobrze, kochanie.
00:55:26:- Nie pozwóI, by wszedł.|- Oczywiście, kochanie.
00:55:43:Patrzcie! To Maria!
00:56:48:Cisza!
00:56:50:Co się stało?
00:56:53:Maria utonęła.
00:56:56:Biedny człowieku,|czemu ją przyniosłeś do mnie?
00:57:00:Maria została zamordowana.
00:57:08:Cisza! SprawiedIiwości|musi stać się zadość.
00:57:11:Kto ją zamordował?
00:57:22:- Jak się czuje EIizabeth?|- Nie wiem.
00:57:25:Jest w szoku.|Patrzy i nic nie mówi.
00:57:29:Spokojnie, na pewno wyzdrowieje.
00:57:31:- A nasz śIub?|- Uspokój się.
00:57:33:ŚIub przesuniemy o jeden dzień.
00:57:36:- Dzień? Ciekawe.|- Nie rozumiem.
00:57:39:Nie będzie śIubu,|dopóki to ohydne monstrum żyje.
00:57:44:Stworzyłem go tymi rękoma|i tymi rękoma go zniszczę.
00:57:47:- Muszę go odnaIeżć!|- Idę z tobą.
00:57:49:Nie. Zaopiekuj się EIizabeth.
00:57:52:Jesteś za nią odpowiedziaIny.|Rozumiesz?
00:58:05:Cisza!
00:58:10:Ludwig.
00:58:12:Przeszukajcie Ias. To twoja grupa.
00:58:15:- Złapiemy go!|- Cisza!
00:58:18:Panie Frankenstein.
00:58:20:Pana grupa pójdzie w góry.
00:58:25:Trzecią grupę poprowadzę nad jezioro.
00:58:29:Próbujcie go schwytać żywego!
00:58:37:Cisza. Przeszukać każdy jar,|każdą szczeIinę.
00:58:42:Musimy znaIeżć szatana!
00:58:45:Gotowi?
00:58:48:ZapaIcie pochodnie i ruszajcie!
00:59:55:Stójcie.
00:59:57:Frankenstein, w góry.
00:59:59:Ludwig!
01:00:00:Reszta nad jezioro.
01:00:41:Nie rozchodzić się.
01:00:44:Wy szukajcie tam.|Reszta za mną.
01:01:02:Ruszajcie się żwawiej!
01:01:07:Panie Frankenstein!
01:01:16:Ludzie, tędy. Szybko!
01:01:23:Dokąd uciekł? Mów!
01:01:27:Tam.
01:01:28:Zostań tutaj i zaopiekuj się nim.
01:01:31:Reszta za mną. Szybko!
01:01:54:Nie. Wracajcie. Tędy.
01:02:10:Panie Frankenstein!
01:02:13:Panie Frankenstein, gdzie pan jest?
01:02:18:Jest na górze. Za mną.
01:02:21:Szybko!
01:02:34:Jest tam kto?
01:02:43:Ogień!
01:02:47:Pomocy!
01:02:51:- Słuchajcie.|- Pomocy!
01:02:54:To Frankenstein.
01:02:56:Tędy!
01:03:22:Szybciej! Tędy!
01:03:28:Patrzcie, są tam! Spuścić psy!
01:05:20:Tam! To morderca.
01:06:01:On żyje.
01:06:02:Frankenstein!
01:06:05:Frankenstein.
01:06:09:Zanieście go do wioski|i odprowadżcie do domu.
01:06:16:Morderca!
01:06:23:SpaIić młyn!
01:06:34:SpaIić młyn! Nie ucieknie nam!
01:07:45:Gotowe? Pośpieszcie się.
01:07:55:Bądżcie cicho.
01:07:59:Pukaj.
01:08:08:No, no, co my tu mamy?
01:08:10:Czego chcecie?
01:08:13:Co to jest?
01:08:14:Baronie, jeśIi pan pozwoIi,
01:08:16:Henry'emu z pewnością pomoże|wino jego prababki.
01:08:22:Moja babka, świeć Panie nad jej duszą,
01:08:25:myśIała o przyszłości,|kiedy zabraniała dziadkowi pić wino.
01:08:38:Henry nie potrzebuje wina.
01:08:42:Jak już mówiłem,
01:08:45:wypijmy za zdrowie|syna rodu Frankensteinów.
01:08:50:Tak, proszę pana. Na zdrowie!