Marcin Sroczyński 2d1
,,METODY ZAKUPU CZASU PRZY AUDYCJACH SYNDYKOWANYCH''
Reklama podczas programów syndykowanych różni się od reklamy w sieci telewizyjnej. Istnieją trzy kategorie zakupu telewizji syndykowanej: gotówkowy, barterowy oraz łączony.
GOTÓWKA. Najprostsza forma syndykacji. Stacja kupuje program od producenta, a następnie odpowiada za sprzedaż całego czasu reklamowego podczas tego programu reklamodawcom lokalnym lub punktowym. Program syndykowany za gotówkę ma od 12 do 15 minut czasu reklamowego sprzedawanego przez stację lokalną.
BARTER. Syndykacja barterowa polega na tym, że firma oferuję syndykowany program z wcześniej sprzedanymi spotami ogólnokrajowymi oraz około jednej minuty czasu reklamowego do sprzedaży przez stację. Jednym z najdłużej emitowanych programów tego typu jest ,,Wild Kingdom'' sponsorowany przez firmę ubezpieczeniową Mutual of Omaha Insurance Company. Korzyścią dla stacji jest brak wydatków gotówkowych na zakup programu. Syndykacja barterowa stała się szczególnie popularna w póznych latach 80, kiedy stacjom brakowało gotówki. Reklamodawcy ogólnokrajowi lubią barter, gdyż daje im więcej możliwości programowych przy niższym koszcie dotarcia niż programy sieciowe. Wadą barteru dla tych reklamodawców jest niski stopień kontroli nad czasem emisji programu na każdym z rynków lokalnych.
GOTÓWKA/BARTER. Najpopularniejszą formą syndykacji w ostatnich latach stało się połączenie syndykacji gotówkowej i barterowej. Programy oferuje się z pewną liczbą przedsprzedanych spotów oraz czasem reklamowym oferowanym do sprzedaży przez stację lokalną. Programy mają ceny znacznie niższe niż podczas syndykacji gotówkowej.
SPECJALNE SIECI SYNDYKOWANE.
Coraz więcej programów specjalnych obejmuje dystrybucja dokonywana przez sieci syndykowane. Syndykowany program sieciowy jest emitowany w tym samym czasie we wszystkich stacjach, które go zakupiły. Dlatego sytuacja taka wykazuje wszystkie cechy sieci, mimo iż ,,filie'' stanowią sieć tylko podczas emisji jednego programu.
Koncepcję tę zastosowano po raz pierwszy do specjalnych programów świątecznych. Jednak dosyć często widuję się filmy i inne programy telewizyjne zgrupowane razem jako serie programowe. Program ,,Action Pack'' firmowany przez Universal jest przykładem grupy filmów, które są emitowane w paśmie prime-time przez stację niezależne. Niezwykle trudno jest nakłonić indywidualne stacje do emisji programu syndykowanego o jakimś określonym czasie. Dlatego stosunkowo rzadko spotyka się przykłady tego typu programów. W dodatku wzrost możliwości programowych, dostępnych dzięki telewizji kablowej i stacjom niezależnym, spowodował zmniejszenie liczby sieci programów syndykowanych w porównaniu z sytuacją w przeszłości.
METODA ROZCIĄGANIA(STRIPPING) I SZACHOWNICY(CHECKERBOARDING).
Większość stacji lokalnych rozplanowuje programy syndykowane na pięć wieczorów w tygodniu. Oznacza to, że teleturniej ,,Joepardy'' lub program ,,Inside Edition'' jest emitowany od poniedziałku do piątku w tym samym przedziale czasowym. Praktykę taką określa się terminem ,,rozciąganie'', gdyż emisja programu jest rozciągnięta na pewien okres. Kontrastową techniką jest metoda szachownicy, w której każdego dnia w danym przedziale czasowym emitowany jest inny program.
Metodę szachownicy stosuję się rzadko ze względu na znacznie wyższy koszt emisji pięciu różnych programów zamiast korzystania z jednego. Poza tym stacjom jest trudniej uzyskać pięć programów zapewniających stałą oglądalność. Ponieważ syndykacji używa się przede wszystkim jako wprowadzenia do wczesnych wiadomości lub pasma prime-time, stacje nie życzą sobie dużych wahań oglądalności pomiędzy programami. Niekiedy zdarza się, że stację korzystają z metody szachownicy, by przetestować kilka możliwości programowych przed użyciem metody rozciągania.