Tekst ze str. 69/70

DEUS HOMINEM DONAT

Deus homini corpus et animam tribuit, Deus quoque naturae leges constituit.

Bóg człowiekowi ciało i duszę daje, Bóg także natury prawa ustanawia.

Organa sensuum sunt: visus, auditus, tactus, gustus, olfactus.

Narządami zmysłów są: wzrok, słuch, dotyk, smak, powonienie.

Sed sensus hominem saepe fallunt:

Lecz zmysły człowieka często zwodzą.

visus enim senis non est ut visus iuvenis, auditus non ut adulescentis auditus:

wzrok bowiem starca nie jest jak wzrok młodzieńca, słuch nie jak młodzieńca słuch:

aetas enim vigorem sensuum minuit.

wiek bowiem siłę zmysłów zmniejsza.

Etiam ei, qui variis morbis laborant, nonnumquam gustum et olfactum amittunt.

Także ci, którzy na różne choroby chorują, niekiedy smak i powonienie tracą.

Saepe dicimus quod oculus non videt, cor non cupit.

Często mówimy (że) czego oko nie widzi, serce nie pragnie.

Multa videre et audire studemus, sed ea consuetudo nobis nonnumquam nocet.

Wiele widzieć i słyszeć staramy się, lecz ten zwyczaj nam niekiedy szkodzi.

homo, hominis, m. – człowiek

corpus, corporis, n. – ciało

anima, animae – dusza

tribuo, tribuere – przydzielić, przyznać, dać

natura, naturae – natura, przyroda, organizm

lex, legis, f. – prawo, ustawa

constituo, constituere – ustanawiać

quoque – także, również

organum, organi – narząd, organ

sensus, sensus – zmysł

visus, visus – wzrok

auditus, auditus – słuch

tactus, tactus – dotyk

gustus, gustus – smak

olfactus, olfactus – powonienie

fallo, fallere – oszukiwać, zwodzić

enim – bowiem

senex, senis – starzec

ut – wyraz ma wiele znaczeń: aby, że,
choć (inne)

adulescens, adulescentis, m. i f. – młodzieniec, panna

aetas, aetatis, f. – wiek

vigor, vigoris, m. – siła, moc

minuo, minuere – zmniejszać

morbus, morbi – choroba

laboro, laborare – pracować, trudzić się, chorować

nonnumquam – niekiedy

amitto, amittere – utracić

dico, dicere – mówić

oculus, oculi – oko

cupio, cupere – pragnąć, pożądać

studeo, studere – dążyć do czegoś (z dat.), starać się

consuetudo, consuetudinis, f. – zwyczaj, obyczaj

noceo, nocere – szkodzić