Problemy i wyzwania dla terapeuty:
Motywacja Pacjenta
Komunikacja z Pacjentem
?
Wyróżniamy dwa sposoby pracy z pacjentem geriatrycznym.
Problemy pacjenta po 65 roku życia:
Zmęczenie, bóle głowy, bezsenność
Dolegliwości sercowo-naczyniowe
Zawroty głowy, zaburzenia równowagi, ryzyko upadków
Zaburzenia neurologiczne
Zaburzenia w oddawaniu moczu
Osłabienie widzenia
Osłabienie słuchu
Upośledzenie lokomocji
Niesprawność intelektualna
PACJENT W STARSZYM WIEKU?
- WYZWANIE!
Narzędzia badawcze:
Testy funkcjonalne
Pomiary goniometryczne
SKALE SŁUŻĄCE DO OCENY SPRAWNOŚCI FUNKCJONALNEJ OSÓB W STARSZYM WIEKU:
ELDERLY MOBILITY SCALE - opracowana dla fizjoterapeutów, służy ocenie mobilności u pacjentów w podeszłym wieku. Ocenia 7 czynności m.in.: przemieszczanie się, równowagę, zmiany pozycji – wszystkie z nich są umiejętnościami, które pozwalają na wykonywanie podstawowych czynności dnia codziennego. Pacjent może zdobyć maksymalnie 20 punktów.
Czynności, które są badane:
Przechodzenie z leżenia do siadu: 2 pkt – samodzielnie, 1 pkt – jedna osoba potrzebna do pomocy, 0 pkt – dwie lubi więcej osób potrzebnych do pomocy
Chód – 3 pkt – samodzielnie lub z laską/kulą, 2 pkt – samodzielnie z pomocą np. balkonika, 1 pkt – chodzący ale w sposób niepewny (niebezpieczne zwroty), 0 pkt – wymaga ciągłej pomocy (pod stałą opieką)
Przejście z siadu do leżenia – 2 pkt – samodzielnie, 1 pkt- jedna osoba potrzebna do pomocy, 0 pkt – dwie lub więcej osób potrzebnych do pomocy
Wynik testu timed walk – 3 pkt – poniżej 15s, 2 pkt –16-30s, 1 pkt – powyżej 30s.
Przejście z pozycji siedzącej do stojącej – 3 pkt – samodzielnie poniżej 3s, 2 pkt- samodzielnie powyżej 3s, 1 pkt – jedna osoba potrzebna do pomocy, 0 pkt – dwie osoby lub więcej osob potrzebnych do pomocy.
Functional Reach Test (test sięgania kończynami górnymi w przód)– 4 pkt – powyżej 20 cm, 2 pkt – 10-20 cm, 0 pkt – poniżej 10 cm
Stanie
TEST MINIMUM MOTEUR (TMM) – ocenia zdolności motoryczne osoby starszej, oparty jest na obserwacji klinicznej i pomiarach. Test najlepiej powtórzyć po 6-ciu miesiącach. TMM można przeprowadzić u osób słabych, z różnymi chorobami współistniejącymi i z zaburzeniami poznawczymi.
Oceniane są:
Mobilność w pozycji leżącej (2 czynności: przejście z leżenia na plecach do leżenia na boku, przejście z leżenia do siadu ze spuszczonymi nogami)
Mobilność w pozycji siedzącej (3 czynności: utrzymanie równowagi w swobodnym siadzie - bez zachwiań, wychylenie tułowia w przód, wstawanie z krzesła)
Mobilność w pozycji stojącej (9 czynności: czy w ogóle jest możliwe, stanie bez pomocy osób trzecich i bez sprzętu pomocniczego, stanie z oczami zamkniętymi na dwóch nogach, stanie na jednej nodze ze wsparciem, równowaga statyczna zachowana w staniu swobodnym - nie chwiejąc się, prawidłowe reakcje adaptacyjne postawy)
Chód (6 czynności: czy w ogóle jest możliwy, bez pomocy osób trzecich i sprzętu pomocniczego, naprzemienny chód, prawidłowy zakres zgięcia stawów kolanowych, prawidłowy balans w czasie chodu – bez zachwiań, płynne zawracanie)
W sumie badanych jest 20 czynności
Punktacja:
1 pkt – odpowiedź na pytanie „TAK”
0 okt – odpowiedź na pytanie „NIE”
Reakcje obronne przed upadkiem:
Pacjent wyrzuca kkg do przodu
Pacjent broni się przed upadkiem poprzez ruch kkd do przodu
Pacjent balansuje tułowiem
RIVERMEAD MOBILITY TEST INDEX (RMI) – ocenia: zmiany pozycji w łóżku, przejście z leżenia do siedzenia i stania, chód w pomieszczeniu i poza pomieszczeniem. Dwie wersje oceniające 15 lub 8 czynności, skala 6 stopniowa (0-5)
TEST „WSTAŃ I IDŹ” (UP AND GO) - przejście z siedzenia do stania, przejście trzech metrów, obrót do 180 stopni, powrót (przejście trzech metrów), przejście ze stania do siedzenia.
TEST TINETTI (POMA) – ocenia równowagę i chód, ryzyko upadków, 16 czynności (9 równowaga, 7 chód), 28 punktów maks. >19 – duże ryzyko upadków.
TEST BERG – ocenia: zmianę pozycji, równowagę w pozycji statycznej i dynamicznej. 14 czynności oce nianych 0-4 pkt. Max do zdobycia 56 pkt. Dobór odpowiednich pomocy do poruszania się:
0-20 poruszanie się na wózku
21-40 poruszanie się za pomocą (balkonik, laska)
41-56 poruszanie się bez pomocy.
BŁĘDNE KOŁO W PRACY FIZJOTERAPEUTY
MODEL POSTĘPOWANIA
Ocena sprawności funkcjonalnej -> planowanie usprawniania -> realizacja
„Sukces w fizjoterapii zaczyna się od informacji” – Marek Żak
Ocena sprawności funkcjonalnej pozwala na:
Dostosowanie postępowania usprawniającego do możliwości pacjenta
Jasne i precyzyjne określenie celu usprawniania
Przed rozpoczęciem usprawniania należy:
Dokonać oceny Pacjenta, poprzez:
Formalny sprawdzian (test, co pacjent potrafi zrobić)
Obserwację (zobacz, co pacjent potrafi zrobić), ta metoda okazuje się dawać najbardziej prawdziwą ocenę
Prośbę, aby pacjent ocenił sam siebie (określił jak myśli, co potrafi zrobić).
Ustalić jasne cele rehabilitacji – powinny stanowić wyzwanie, być osiągalne, możliwe do pomiaru oraz powinny mieć znaczenie dla pacjenta