2. RODZAJE TWAROGÓW ORAZ ICH WARTOŚĆ ODŻYWCZA I DIETETYCZNA
Twaróg jest wyrabiany z mleka o znormalizowanej zawartości tłuszczu (twarogi śmietankowe i pełnotłuste) i mleka odtłuszczonego (twarogi chude). Produkowany jest z mleka ukwaszonego z dodatkiem podpuszczki lub bez jej dodatku, przy czym pierwszy nosi nazwę twarogu kwasowo-podpuszczkowego, drugi twarogu kwasowego.
Twaróg kwasowo-podpuszczkowy poza kazeiną zawiera niewielkie ilości parakazeinianu wapniowego. Twaróg ten cechuje się mniejszą trwałością w porównaniu do twarogu kwasowego1, ale lepszym smakiem oraz delikatniejszą strukturą i konsystencją. Twaróg kwasowo-podpuszczkowy służy do bezpośredniego spożycia bądź też do wyrobu serów niedojrzewających.
Twaróg kwasowy jest stosowany do bezpośredniego spożycia lub do dalszego przerobu (twaróg przerobowy) na sery twarogowe dojrzewające i niedojrzewające. Twaróg kwasowy do bezpośredniego spożycia nadaje się tylko do' krótkotrwałego przechowywania. Jest on sprzedawany najczęściej w postaci krajanki lub tzw. klinków. Twaróg kwasowy przerobowy właściwie wyprodukowany i opakowany jest produktem trwałym.
Ze względu na wysoką wartość odżywczą i możliwość sporządzania twarożków o różnych smakach, dostosowania do upodobań konsumentów i niską cenę twarogi stały się ważnym źródłem białka w odżywianiu ludzi. Na wsi spożywanie twarogu jest rozpowszechnione od wielu lat. Wśród ludności miast odnotowuje się stały wzrost spożycia tego produktu.
3. WYRÓB TWAROGU KWASOWEGO
Przygotowanie mleka. Twaróg kwasowy spożywczy wyrabia się z mleka odtłuszczonego lub normalizowanego, pasteryzowanego, o kwasowości 6,5—8,5°SH, uzyskanego z mleka surowego, odpowiadającego wymaganiom normy PN-64/A-86002. Mleko pasteryzuje się metodą krótkotrwałą w temp. 72—74°C w czasie kilkunastu sekund. Stosowanie wyższych temperatur jest nie-
wskazane, ponieważ twaróg uzyskany z mleka pasteryzowanego w temp. powyżej 80°C jest mazisty i trudny do wyprasowania.
Normalizowanie zawartości tłuszczu w mleku. Podobnie jak w przypadku normalizowania mleka na sery i tu w zależności od procentowej zawartości tłuszczu w mleku przeznaczonym do przerobu, do normalizacji stosuje się mleko odtłuszczone, mleko pełne lub śmietankę.
Zaprawianie mleka i obróbka skrzepu. W procesie wyrobu twarogu kwasowego stosuje się dwie metody zaprawiania.: metodę długotrwałą lub metodę krótkotrwałą.
W metodzie długotrwałej wannę twarożkarską napełnia się mlekiem o temp. 18—28°C (latem ok. 18°C, zimą ok. 28°C) i dodaje 0,5—2,5% zakwasu do twarogu lub zakwasu ma-ślarskiego, przygotowanego według wskazań instrukcji Wytwórni Czystych Kultur.
Po dodaniu zakwasu zawartość wanny dokładnie się miesza, a następnie nakrywa i pozostawia w spokoju do następnego dnia, tj. do momentu uzyskania skrzepu. W normalnych warunkach skrzep tworzy się po upływie 15—18 godzin.
Dojrzały skrzep uzyskany metodą długotrwałą podgrzewa się lekko, aby odstał od ścian wanny i wydzielił serwatkę. Wtedy kraje się go na graniastosłupy o podstawie 12 X 12 cm. Grania-stosłupy odwraca się wolno i delikatnie za pomocą kielni, krając je na ziarna o średnicy ok. 4 cm. Następnie dogrzewa się zawartość wanny — latem do temp. 22—30°C, zimą 24—32°C. Podczas dogrzewania temperatura powinna wzrastać bardzo powoli (1°C na 10 minut). W czasie tego procesu skrzep odwraca się kilkakrotnie za pomocą kielni. W końcowym okresie dogrzewania kwasowość serwatki nie powinna przekraczać 24—26°SH. Po uzyskaniu temperatury dogrzania, jeżeli kwasowość serwatki jest niższa od żądanej, zostawia się zawartość wanny w spokoju na okres 30—60 minut. Przy szybkim przyroście kwasowości serwatki należy ograniczyć wysokość i czas dogrzewania.
W krótkotrwałej metodzie produkcji twarogu stosuje się 2 rodzaje zakwasów: maślarski oraz zakwas złożony z bakterii termofilnych (Lactobacillus lactis, Lactobacillus helveticus, Slreptococcus thermophililus) i paciorkowców mezo-
192
13 Mleczarstwo cz. II
193