ppsa art 190 informacje o jednostce

Art. 190. Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Orzeczenia sądów:

II GSK 184/12 postanow. NSA W-wa 2012-02-22

LEX nr 1116264

Wykładnia prawa, o której mowa w art. 190 p.p.s.a., wiąże nie tylko sąd pierwszej instancji i kasatora, ale także Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający skargę kasacyjną od orzeczenia wydanego w tej sprawie po ponownym jej rozpoznaniu.

II GSK 183/12 postanow. NSA W-wa 2012-02-22

LEX nr 1116263

Nie można uznać, że podjęcie przez Sąd Najwyższy uchwały powoduje zmianę stanu prawnego, ponieważ orzeczenia sądów nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa.

II GSK 182/12 postanow. NSA W-wa 2012-02-22

LEX nr 1116262

Sąd administracyjny pierwszej instancji nie jest związany oceną prawną zawartą w uchwale siedmiu sędziów Sądu Najwyższego, której nadano moc zasady prawnej, gdyż nadzór judykacyjny Sądu Najwyższego, zgodnie z art. 183 Konstytucji RP, ograniczony jest do sądów powszechnych i wojskowych. Podjęcie tego rodzaju uchwały nie może stanowić przyczyny do odstąpienia od zasady wyrażonej w art. 190 zdanie pierwsze p.p.s.a.

II FSK 1459/10 wyrok NSA W-wa 2012-02-03

LEX nr 1121050

Odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 190 zd. 1 p.p.s.a. dotyczyć może tylko dwóch sytuacji. Pierwsza z nich związana jest z ewentualną zmianą stanu faktycznego. Gdy w trakcie ponownego rozpoznania sprawy sąd I instancji stwierdzi, że stan faktyczny, który stanowił podstawę faktyczną rozstrzygnięcia dokonanego przez Naczelny Sąd Administracyjny, nie został dostatecznie wyjaśniony bądź jest odmienny od przyjętego przez NSA, nie jest związany wyrażoną poprzednio oceną, ponieważ do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny. Drugi z przypadków utraty mocy wiążącej wykładni prawa wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego to podjęcie, po wydaniu przez NSA, a przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd pierwszej instancji, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania – przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały, w której wyrażona zostanie odmienna wykładnia prawa od przyjętej w wyroku wydanym w tej sprawie w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej.

II FSK 1427/10 wyrok NSA W-wa 2012-01-31

LEX nr 1106517

Na mocy art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny przy ponownym rozpoznawaniu danej sprawy jest związany wykładnią dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny zarówno w zakresie prawa materialnego jak i przepisów postępowania, przy czym ocena ustaleń faktycznych jest pochodną oceny wykładni (a w konsekwencji zastosowania) przepisów postępowania. W tym sensie orzeczenie NSA może pośrednio wiązać sąd pierwszej instancji przy ponownym rozpoznawaniu sprawy co do oceny ustaleń faktycznych dokonanych przez organy administracyjne.

I OSK 158/11 wyrok NSA W-wa 2012-01-17

LEX nr 1145063

Przez ocenę prawną, o której mowa w przepisie art. 190 p.p.s.a., należy rozumieć osąd odnośnie do prawnej wartości sprawy, a ocena prawna może dotyczyć stanu faktycznego, wykładni przepisów prawa, tak materialnego, jak i procesowego, prawidłowości korzystania z uznania administracyjnego, jak też kwestii zastosowania określonego przepisu prawa jako podstawy do wydania takiej, a nie innej decyzji.

I SA/Go 887/11 wyrok wsa 2011-11-03

w Gorzowie Wielkopolskim

LEX nr 1108597

Postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne i organ drugoinstancyjny jest zobowiązany do uwzględnienia zmiany stanu faktycznego i prawnego przed ostatecznym rozstrzygnięciem. Jednakże organy podatkowe nie mają obowiązku w dochodzeniu prawdy materialnej poszukiwać bez końca dowodów mających potwierdzić dany fakt, jeżeli argumentów w tym zakresie nie dostarcza sama strona i nie wskazuje na istnienie w sprawie tych okoliczności.

I OSK 1130/11 wyrok NSA W-wa 2011-09-29

LEX nr 1068371

1. Z określenia "związany jest wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny, przy ponownym rozpoznaiu sprawy, nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

2. Wezwanie do wykonania prawomocnego wyroku skierowane do kierownika jednostki organizacyjnej w ministerstwie należy uznać za równoznaczne z wezwaniem ministra.

I FSK 1161/10 wyrok NSA W-wa 2011-09-15

LEX nr 1068097

Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Oparcie skargi kasacyjnej, wbrew powyższemu zakazowi, na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa, ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny, nie może spowodować odrzucenia wspomnianej skargi w trybie art. 178 lub art. 180 p.p.s.a. Może natomiast być podstawą oddalenia skargi kasacyjnej.

I SA/Gd 791/11 wyrok wsa 2011-09-12

w Gdańsku

LEX nr 898931

Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa może nastąpić jedynie w sytuacjach wyjątkowych w szczególności, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny.

II GSK 727/10 wyrok NSA W-wa 2011-08-30

LEX nr 1068858

Użyte w art. 190 p.p.s.a. pojęcie "wykładni prawa" należy rozumieć jako wyjaśnienie znaczenia przepisów prawa. Sąd pierwszej instancji rozpoznający sprawę ponownie nie może zatem dokonać interpretacji przepisów w sposób odmienny niż wynikająca z orzeczenia wydanego w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej, nie może też ocenić prawidłowości rozstrzygnięcia sądu odwoławczego.

I SA/Gd 412/11 wyrok wsa 2011-06-27

w Gdańsku

LEX nr 844565

I SA/Ol 250/11 wyrok wsa 2011-05-11

w Olsztynie

LEX nr 795579

Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, ciążący na sądzie, może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego. Nawet w przypadku odmiennej interpretacji prawa lub możliwości niezgodności oceny sądu z prawem obowiązującym, zapatrywania prawne wyrażone przez sąd mają moc wiążącą.

I SA/Bd 188/11 wyrok wsa 2011-05-10

w Bydgoszczy

LEX nr 795536

Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

I SA/Gd 92/11 wyrok wsa 2011-03-02

w Gdańsku

LEX nr 738481

Sąd administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu NSA wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez NSA, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny, zmienił się stan prawny.

II FSK 1799/09 wyrok NSA W-wa 2011-02-18

LEX nr 992222

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny. Sąd ten nie jest również związany tą wykładnią, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia zmienił się stan prawny.

2. Przez możliwość istotnego wpływania na wynik sprawy należy rozumieć prawdopodobieństwo oddziaływania naruszeń prawa procesowego na treść decyzji lub postanowienia, a więc ukształtowanie w nich stosunku administracyjnego, materialnego lub procesowego. Sąd, uchylając z tych powodów decyzję lub postanowienie, musi wykazać, że gdyby nie było stwierdzonego w postępowaniu sądowym naruszenia przepisów postępowania, to rozstrzygnięcie sprawy najprawdopodobniej mogłoby być inne.

II FSK 1853/09 wyrok NSA W-wa 2011-02-11

LEX nr 1071006

Naczelny Sąd Administracyjny przy rozpoznawaniu ponownej skargi kasacyjnej obowiązany jest - w związku z art. 269 § 1 p.p.s.a. - odstąpić od zastosowania art. 190 p.p.s.a. z uwagi na podjęcie uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów, zawierającej stanowisko dotyczące wykładni prawa odmienne od wyrażonego w poprzednim wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, do którego to stanowiska zastosował się wojewódzki sąd administracyjny.

VIII SA/Wa 918/10 wyrok wsa 2010-12-09

w Warszawie

LEX nr 760460

Wojewódzki sąd administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny, zmienił się stan prawny.

IV SA/Wa 2019/10 wyrok wsa 2010-12-07

w Warszawie

LEX nr 758931

Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

I SA/Bd 928/10 wyrok wsa 2010-12-01

w Bydgoszczy

LEX nr 747191

Wojewódzki Sąd Administracyjny ponownie rozpoznając sprawę, nie może stosować postanowień art. 134 § 1 i art. 135 p.p.s.a. bez uwzględnienia brzmienia przepisów art. 168 § 3, art. 183 § 1 oraz art. 190 p.p.s.a.

II GSK 963/09 wyrok NSA W-wa 2010-11-17

LEX nr 746366

1. Użyte w art. 190 p.p.s.a., art. 153 p.p.s.a. i art. 99 ustawy z 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pojęcie "wykładni prawa" należy rozumieć wąsko, jako wyjaśnienie znaczenia przepisów prawa. Sąd pierwszej instancji rozpoznający sprawę ponownie, a także organ administracji nie mogą zatem dokonać interpretacji przepisów w sposób odmienny niż wynikająca z orzeczenia wydanego w wyniku rozpoznania skargi lub skargi kasacyjnej, nie może też ocenić prawidłowości rozstrzygnięcia sądu odwoławczego (w odniesieniu do art. 190 p.p.s.a.) lub sądu I instancji (w odniesieniu do art. 153 p.p.s.a.).

2. Istotą przepisu art. 68 § 1 o.p. jest to, że zobowiązanie do ustalenia opłaty na skutek przedawnienia w ogóle nie powstaje. Prawo do ustalenia tego zobowiązania przez organ administracji publicznej ustaje bowiem z chwilą upływu trzech lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym organ administracji powinien doręczyć decyzję ustalającą to zobowiązanie. Przy czym okoliczności braku działania organu administracji, jeżeli chodzi o niedoręczenie decyzji w wymaganym terminie, są dla powstania skutku przedawnienia do określenia zobowiązania obojętne, albowiem po upływie okresu przedawnienia ustaje prawo do wydania decyzji.

II GSK 961/09 wyrok NSA W-wa 2010-11-17

LEX nr 746364

Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu wiąże w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia. Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu administracyjnego jest wiążąca w sprawie dla tego sądu oraz organu administracji państwowej, zarówno gdy dotyczy zastosowania przepisów prawa materialnego, jak i przepisów postępowania administracyjnego. Oznacza to, że organ administracji jest obowiązany rozpatrzyć sprawę ponownie, stosując się do oceny prawnej zawartej w uzasadnieniu wyroku, bez względu na poglądy prawne wyrażone w orzeczeniach sądowych w innych sprawach, a tym bardziej w orzeczeniach organów administracyjnych wydanych w innych sprawach.

II SAB/Wa 291/10 wyrok wsa 2010-11-09

w Warszawie

LEX nr 756232

II GSK 861/09 wyrok NSA W-wa 2010-11-05

LEX nr 746284

Ocena prawna o charakterze wiążącym musi dotyczyć właściwego zastosowania konkretnego przepisu czy też prawidłowej jego wykładni w odniesieniu do ściśle określonego rozstrzygnięcia podjętego w konkretnej sprawie, musi ponadto pozostawać w logicznym związku z treścią orzeczenia sądu administracyjnego, w którym została sformułowana. Natomiast wskazania co do dalszego postępowania stanowią z reguły konsekwencje oceny prawnej. Dotyczą one sposobu działania w toku ponownego rozpoznania sprawy i mają na celu uniknięcie błędów już popełnionych oraz wskazanie kierunku, w którym powinno zmierzać przyszłe postępowanie dla uniknięcia wadliwości w postaci np. braków w materiale dowodowym lub innych uchybień procesowych. Należy jednak mieć na uwadze, że ocena prawna zawarta w orzeczeniu sądu utraci moc wiążącą w wypadku zmiany stanu prawnego, jeżeli to spowoduje, że pogląd sądu stanie się nieaktualny, jak również w przypadku zmiany istotnych okoliczności faktycznych, które powstały po wydaniu orzeczenia sądowego.

I OSK 976/10 wyrok NSA W-wa 2010-10-27

LEX nr 745399

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy wyjaśnione przez Naczelny Sąd Administracyjny, bądź po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego zmieni się stan prawny.

2. Ustawodawca w przepisach o świadczeniach rodzinnych przyjął domniemanie, iż z gospodarstwa rolnego uzyskuje się dochód niezależnie od tego, czy się w tym gospodarstwie pracuje, czy też zostało ono oddane w posiadanie zależne innej osobie.

3. W rozumieniu u.ś.r. "utrzymuje się" z gospodarstwa rolnego także ten, kto włada nim na podstawie tytułu prawnego pozwalającego na oddanie tego gospodarstwa w posiadanie zależne, to jest w dzierżawę lub w użytkowanie.

4. Przepis art. 5 ust. 8 u.ś.r. nie mówi o dochodzie faktycznie osiąganym z działalności rolniczej lecz zawiera założenie, że kwota wynikająca z przewidzianego w nim wyliczenia jest dochodem miesięcznym przyjętym do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego.

I SA/Gd 960/10 wyrok wsa 2010-10-18

w Gdańsku

LEX nr 748152

Odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 190 p.p.s.a. dotyczyć może dwóch sytuacji. Pierwsza może mieć miejsce wtedy, gdy rozpoznając sprawę ponownie, sąd pierwszej instancji stwierdzi, że stan faktyczny, który stanowił podstawę faktyczną rozstrzygnięcia, nie został dostatecznie wyjaśniony bądź jest odmienny od poprzednio przyjętego. Jednak w postępowaniu przed sądami administracyjnymi sytuacja ta wystąpić może zupełnie wyjątkowo. Sądy te orzekają co do zasady na podstawie akt sprawy (art. 133 § 1 p.p.s.a.), a własnych ustaleń dokonują tylko w ograniczonym zakresie. Drugi z przypadków utraty mocy wiążąc wyrażonej w wyroku NSA to podjęcie uchwały przez NSA już po wydaniu wyroku przez NSA, ale przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd, któremu sprawę przekazano do ponownego rozpoznania. Jeżeli w uchwale wyrażona zostanie odmienna wykładnia prawa od przyjętej w wyroku wydanym w tej sprawie w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej, to w takim przypadku moc wiążącą będzie miała wykładnia wynikająca z uchwały (art. 269 § 1 p.p.s.a.).

I SA/Gd 912/10 wyrok wsa 2010-10-18

w Gdańsku

LEX nr 748127

WSA może odstąpić od wykładni prawa zawartej w orzeczeniu NSA jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez NSA, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia przez NSA, zmienił się stan prawny.

II GSK 808/09 wyrok NSA W-wa 2010-10-12

LEX nr 746244

1. Użyte w art. 190 p.p.s.a. pojęcie "wykładni prawa" należy rozumieć wąsko, jako wyjaśnienie znaczenia przepisów prawa. Sąd pierwszej instancji rozpoznający sprawę ponownie nie może zatem dokonać interpretacji przepisów w sposób odmienny niż wynikająca z orzeczenia wydanego w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej, nie może też ocenić prawidłowości rozstrzygnięcia sądu odwoławczego.

2. Odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 190 zd. 1 p.p.s.a. dotyczyć może tylko dwóch sytuacji. Pierwsza z nich związana jest z ewentualną zmianą stanu faktycznego. Gdy w trakcie ponownego rozpoznania sprawy sąd I instancji stwierdzi, że stan faktyczny, który stanowił podstawę faktyczną rozstrzygnięcia dokonanego przez Naczelny Sąd Administracyjny nie został dostatecznie wyjaśniony bądź jest odmienny od przyjętego przez NSA, nie jest związany wyrażoną poprzednio oceną, ponieważ do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny. Drugi z przypadków to podjęcie, po wydaniu przez NSA, a przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd pierwszej instancji, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania - przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały, w której wyrażona zostanie odmienna wykładnia prawa od przyjętej w wyroku wydanym w tej sprawie w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej. W takim przypadku moc wiążącą będzie miała wykładnia wynikająca z uchwały.

II OSK 1900/10 postanow. NSA W-wa 2010-10-06

LEX nr 743346

Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

I SA/Lu 578/10 wyrok wsa 2010-09-22

w Lublinie

LEX nr 749471

Odstąpienie sądu pierwszej instancji od wykładni prawa zawartej orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego może nastąpić jedynie w sytuacji zasadniczej zmiany stanu faktycznego sprawy ustalonego w wyniku ponownego jej rozpoznania, albo w sytuacji zmiany, po orzeczeniu NSA, stanu prawnego.

II FSK 1047/10 wyrok NSA W-wa 2010-09-17

LEX nr 745448

1. Istnienie tzw. przyczyn restytucyjnych uzasadnia uchylenie lub zmianę prawomocnego orzeczenia tylko wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy stwierdzonymi przyczynami a treścią orzeczenia.

2. Skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy nie można oprzeć na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

IV SA/Wa 975/10 wyrok wsa 2010-08-18

w Warszawie

LEX nr 737877

1. Ocenę prawną, o której mowa w art. 190 p.p.s.a. należy rozumieć osąd o prawnej wartości sprawy, a ocena prawna może dotyczyć stanu faktycznego, wykładni przepisów prawa materialnego i procesowego, prawidłowości korzystania z uznania administracyjnego, jak też kwestii zastosowania określonego przepisu prawa jako podstawy do wydania takiej, a nie innej decyzji. Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku NSA, ciążący na sądzie, może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego.

2. Nie każde naruszenie trybu postępowania powoduje nieważność miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale tylko naruszenie istotne. Dla ustalenia istotności decydujące znaczenie będzie miał wpływ naruszenia na treść planu. Przez istotne naruszenie trybu należy bowiem rozumieć takie naruszenie, które prowadzi w konsekwencji do sytuacji, w których przyjęte ustalenia planistyczne są odmienne od tych, które zostałyby podjęte, gdyby nie naruszono trybu sporządzania aktu planistycznego.

I SA/Sz 464/10 wyrok wsa 2010-07-29

w Szczecinie

LEX nr 603337

Sąd, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania, jest związany wykładnią prawa obejmującą zarówno prawo materialne, jak i procesowe.

I FSK 733/10 postanow. NSA W-wa 2010-07-19

LEX nr 658316

W sytuacji gdy sąd kasacyjny przesądził o istnieniu przesłanki wznowienia postępowania z art. 273 § 2 p.p.s.a. w określonym stanie faktycznym, a więc dokonał w istocie subsumcji tego stanu faktycznego do konkretnego przepisu prawa, to przy ponownym rozpoznaniu sprawy nie jest skuteczne kwestionowanie, że okoliczności te nie stanowią przesłanki wznowienia postępowania określonej w art. 273 § 2 p.p.s.a., fakty w tym zakresie zostały już bowiem ocenione przez NSA.

I FSK 728/10 postanow. NSA W-wa 2010-07-19

LEX nr 658311

Odwołanie się do orzeczenia NSA zapadłego w innej sprawie, choćby podobnej w jej meritum, jest niewystarczające dla oceny dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania.

I SA/Wr 610/10 wyrok wsa 2010-07-15

we Wrocławiu

LEX nr 673710

1. Użyte w art. 190 p.p.s.a. przepisie pojęcie "wykładni prawa" powinno być rozumiane w sposób ścisły, jako wyjaśnienie treści przepisów w granicach określonych podstawami kasacyjnymi.

2. Brzmienie art. 201 § 1 o.p., zgodnie z którym "organ podatkowy zawiesza postępowanie", należy odczytywać jako nakaz zawieszenia postępowania, gdy ujawnią się okoliczności wskazane w pkt 1-6. Z brzmienia tego przepisu nie da się natomiast wyprowadzić wniosku, jakoby strona postępowania nie mogła żądać zawieszenia postępowania. Podobnie zresztą przepis art. 204 § 1 o.p., przewidujący fakultatywną możliwość zawieszenia postępowania na wniosek strony, nie daje podstaw do wnioskowania, iż art. 201 § 1 o.p. wyklucza możliwość złożenia żądania zawieszenia postępowania przez stronę tego postępowania.

I SA/Bk 159/10 wyrok wsa 2010-06-23

w Białymstoku

LEX nr 643439

1. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, "granice sprawy", o których mowa w art. 134 § 1 i art. 135 p.p.s.a. podlegają zawężeniu do granic w jakich rozpoznał skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny i wydał orzeczenie na podstawie art. 185 § 1 tej ustawy. Wojewódzki Sąd Administracyjny ponownie rozpoznając sprawę, nie może stosować postanowień art. 134 § 1 i art. 135 bez uwzględnienia brzmienia przepisów art. 168 § 3, art. 183 § 1 oraz art. 190 p.p.s.a.

2. Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, ciążący na sądzie, może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego. Nawet w przypadku odmiennej interpretacji prawa lub możliwości niezgodności oceny sądu z prawem obowiązującym, zapatrywania prawne wyrażone przez sąd mają moc wiążącą.

3. Skoro podatnik własne środki trwałe przekazał innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie umów o współpracy, celem świadczenia wyłącznie na rzecz spółki usług montażu artykułów gospodarstwa domowego, to tym samym nie spełnił przesłanki używania środka trwałego, przewidzianej w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p.

4. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od grupy środków trwałych wymienionych w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. wiąże się z bezpośrednim, a więc fizycznym ich wykorzystywaniem (używaniem) przez podatnika.

I OSK 1586/09 wyrok NSA W-wa 2010-06-15

LEX nr 595217

Ponowne oddalenie skargi na decyzję (niestwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji) oznacza, w świetle przepisu art. 170 i art. 171 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, że ani organ administracji, ani sąd administracyjny nie kontroluje jej już ponownie w aspekcie zaistnienia przesłanek określonych w art. 156 § 1 k.p.a., poza trzema wyjątkami - oddalenia skargi z powodu braku interesu prawnego skarżącego oraz w razie późniejszego ujawnienia, że sprawa administracyjna już poprzednio (przed orzeczeniem sądu) została rozstrzygnięta inna decyzją ostateczną, a także w razie stwierdzenia nieważności decyzji, w oparciu o którą została wydana decyzja objęta rozstrzygnięciem sądu.

I SA/Gd 374/10 wyrok wsa 2010-05-31

w Gdańsku

LEX nr 585959

Art. 190 p.p.s.a. sposób jednoznaczny wyznacza kierunek postępowania sądu pierwszej instancji, który nie posiada już, na tym etapie postępowania sądowoadministracyjnego, swobody w zakresie wykładni prawa, jak również nie może odstąpić od wskazań co do dalszego postępowania. Jednakże z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

II SA/Bd 194/10 wyrok wsa 2010-05-19

w Bydgoszczy

LEX nr 673964

Decyzja nieważna wiąże do czasu stwierdzenia jej nieważności, zatem dopiero od dnia doręczenia stronom decyzji stwierdzającej nieważność ustaje okres obowiązywania decyzji dotkniętej nieważnością i obowiązywania domniemania jej legalności. W rezultacie dopóki w obrocie prawnym pozostawała decyzja wypowiadająca stosunek zawodowej służby wojskowej, dopóty nie powstawało roszczenie o zapłatę uposażenia za okres, który nastąpił po rozwiązaniu stosunku służbowego i uzyskania statusu przeniesionego do rezerwy.

I SA/Kr 379/10 wyrok wsa 2010-05-06

w Krakowie

LEX nr 660515

I SA/Wr 25/10 wyrok wsa 2010-03-02

we Wrocławiu

LEX nr 606555

Z określenia "związany wykładnia prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią prawa.

II OSK 125/09 wyrok NSA W-wa 2010-01-15

LEX nr 597171

1. Wojewódzki sąd administracyjny ponownie rozpoznając sprawę, nie może stosować postanowień art. 134 § 1 i art. 135 bez uwzględnienia brzmienia przepisu art. 190 p.p.s.a.

2. W ujęciu p.p.s.a. podstawę prawną wyroku sądu administracyjnego stanowią te jej przepisy, które określają sposób rozstrzygnięcia sprawy w zależności od wyników postępowania sądowego.

II GSK 162/09 wyrok NSA W-wa 2010-01-06

LEX nr 596672

1. Tylko w sytuacji, gdy podmiot domagający się wszczęcia postępowania w przedmiocie nieważności decyzji niebędący stroną postępowania zwykłego, nie wskaże elementów określających jego legitymację do złożenia wniosku, lub gdy wskazane elementy w sposób oczywisty przeczą tezie o istnieniu interesu prawnego dopuszczalne jest wydanie decyzji o odmowie wszczęcia postępowania w oparciu o przepis art. 157 § 2 k.p.a. Natomiast w sytuacji, gdy przesłanki istnienia po stronie wnioskodawcy interesu prawnego wymagają dokonania szeregu ustaleń, obejmujących ustalenie ewentualnego wpływu decyzji, której stwierdzenia nieważności domaga się wnioskodawca, na sferę jego praw lub obowiązków, odmowa wszczęcia postępowania narusza art. 157 § 2 k.p.a.

2. Stroną postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest nie tylko strona postępowania zwykłego, zakończonego wydaniem kwestionowanej decyzji, lecz również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczyć mogą skutki stwierdzenia nieważności decyzji Nie ma przy tym jednoznacznych i uniwersalnych zasad w zakresie posiadania przymiotu strony i interesu prawnego na tle art. 28 k.p.a., które by można zastosować automatycznie w każdej sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej. Kwestie te należy rozważyć zatem indywidualnie przy przyjęciu kryterium ewentualnych skutków stwierdzenia nieważności decyzji dla praw i obowiązków podmiotu domagającego się stwierdzenia nieważności decyzji.

3. Postępowanie zażaleniowe dotyczy kwestii incydentalnych, nie może zatem w jego toku dojść do rozpoznania sprawy sądowoadministracyjnej. Ewentualne związanie sądu I instancji poglądem wyrażonym przez NSA w postanowieniu wydanym na skutek zażalenia dotyczy danej kwestii incydentalnej.

II FSK 1064/08 wyrok NSA W-wa 2009-12-04

LEX nr 550070

1. Art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. nie może być uznany za lex specialis w odniesieniu do art. 7 tej ustawy.

2. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

II GSK 220/09 wyrok NSA W-wa 2009-11-25

LEX nr 587121

Wynikająca z przepisu art. 190 p.p.s.a. reguła związania sądu, któremu sprawę przekazano wykładnią prawa dokonaną przez NSA ma ten skutek, że w razie jej nierespektowania, ewentualny zarzut kasacyjny naruszenia art. 190 p.p.s.a. w ramach podstawy z art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zostanie uznany za usprawiedliwiony.

I SA/Bd 669/09 wyrok wsa 2009-11-12

w Bydgoszczy

LEX nr 549515

Wojewódzki Sąd Administracyjny ponownie rozpoznając sprawę, nie może stosować postanowień art. 134 § 1 p.p.s.a. i art. 135 p.p.s.a. bez uwzględnienia brzmienia przepisów art. 168 § 3, art. 183 § 1 oraz art. 190 p.p.s.a.

II SA/Kr 1458/09 wyrok wsa 2009-11-05

w Krakowie

LEX nr 589165

1. Związanie sądu pierwszej instancji wykładnią dokonaną przez NSA nie obejmuje kwestii będących jej przedmiotem, lecz wykraczających poza przesłanki pozytywnego lub negatywnego ustosunkowania się do podstaw kasacyjnych, poglądów prawnych wypowiedzianych na marginesie orzeczenia, a także ocen dotyczących stanu faktycznego sprawy.

2. Sąd pierwszej instancji jest związany dokonaną przez NSA wykładnią prawa odnośnie takiego, a nie innego rozumienia określonych przepisów prawa w zakresie sformułowanych w skardze kasacyjnej jej podstaw, co nie odnosi się jednak do oceny prawidłowości ustaleń stanu faktycznego.

I SA/Gd 599/09 wyrok wsa 2009-10-12

w Gdańsku

LEX nr 524642

1. Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa, natomiast w pozostałym zakresie ocena wyrażona przez NSA wiąże sąd rozpoznający sprawę ponownie.

2. Celem postępowania dowodowego, o którym mowa w art. 106 § 3 p.p.s.a., nie jest ponowne ustalenie stanu faktycznego w sprawie administracyjnej, lecz wyłącznie ocena, czy organy administracji ustaliły ten stan zgodnie z regułami procedury administracyjnej, a następnie, czy dokonały prawidłowej subsumcji ustalonego stanu faktycznego do dyspozycji określonych przepisów prawa materialnego.

II FSK 827/08 wyrok NSA W-wa 2009-09-09

LEX nr 596622

Wykładnia prawa w rozumieniu przepisu art. 190 p.p.s.a. obejmuje zarówno prawo materialne jak i prawo procesowe.

II SA/Ol 443/09 wyrok wsa 2009-06-16

w Olsztynie

LEX nr 501813

1. Przepis art. 153 p.p.s.a. ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że ani organ administracji publicznej ani sąd, orzekając ponownie w tej samej sprawie, nie mogą nie uwzględnić oceny prawnej i wskazań wyrażonych wcześniej w orzeczeniu sądu, gdyż są nimi związane. Nieprzestrzeganie tego przepisu w istocie podważałoby obowiązującą w demokratycznym państwie prawnym zasadę sądowej kontroli nad aktami i czynnościami organów administracji i prowadziłoby do niespójności działania systemu władzy publicznej.

2. Skoro nie sposób było nie zauważyć, że argumentacja prawna sądów obu instancji była różna, to organ administracji winien zastosować się do konkretnych, jasnych i rzeczowych zaleceń oraz wytycznych jakie zawarł w prawomocnym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny, gdyż te wskazania i zalecenia, zgodnie z treścią art. 170 i 190 p.p.s.a., są wiążące zarówno dla organów administracji, jaki i sądów.

I FSK 386/08 wyrok NSA W-wa 2009-05-19

LEX nr 593953

Ewentualne naruszenie art. 134 § 1 p.p.s.a. przy ponownym jej rozpoznaniu może wiązać się wyłącznie z kwestią naruszenia przez sąd pierwszej instancji art. 190 p.p.s.a.

I SA/Wr 1374/08 wyrok wsa 2009-05-18

we Wrocławiu

LEX nr 528108

Stanowisko zajęte w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego konsumuje niejako wykładnię dokonaną w podjętym wcześniej wyroku tego Sądu. Granice związania uchwałą NSA składów orzekających w sprawach do których uchwała ta ma zastosowanie, wyznacza więc data jej podjęcia.

III SA/Gl 302/09 wyrok wsa 2009-05-18

w Gliwicach

LEX nr 515029

1. Z określenia "związany jest wykładnią prawa" należy wysnuć wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, ponieważ ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

2. Wydanie towarów (świadczenie usług) na podstawie przepisów o charakterze publicznoprawnym oraz prawa pracy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

I SA/Gd 236/09 wyrok wsa 2009-05-14

w Gdańsku

LEX nr 503177

I SA/Wa 284/09 wyrok wsa 2009-05-13

w Warszawie

LEX nr 551901

1. Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

2. Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa istnieje tylko wtedy gdy stan faktyczny ustalony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy wyjaśnione przez Naczelny Sąd Administracyjny lub po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego zmieni się stan prawny.

3. Podstawową zasadą ogólną postępowania administracyjnego jest zasada trwałości decyzji administracyjnej wyrażona w art. 16 k.p.a. Stwierdzenie nieważności decyzji, będące jednym z trybów godzących w zasadę trwałości decyzji administracyjnej, jest instytucją szczególną, stąd też zaistnienie przesłanki powodującej stwierdzenie nieważności decyzji musi być oczywiste.

4. O rażącym naruszeniu prawa można mówić w sytuacji, gdy określona decyzja została wydana wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w przepisie prawnym, wbrew wszystkim przesłankom przepisu nadano prawa albo ich odmówiono. Cechą rażącego naruszenia prawa jest to, że treść decyzji pozostaje w sprzeczności z treścią przepisu przez proste ich zestawienie ze sobą.

5. Wady decyzji wyliczone w art. 156 § 1 k.p.a. mają charakter materialny. Ich występowanie powoduje, że z mocy decyzji powstaje albo stosunek prawny ułomny, albo w ogóle się on nie nawiązuje. Wady tkwią w samej decyzji i godzą w elementy stosunku prawnego podmiotowego, w jego przedmiot lub też w podstawę prawną, w wyniku czego albo dochodzi do nieprawidłowych skutków prawnych, albo do prawnej bezskuteczności decyzji administracyjnej. Nie są to wady o charakterze proceduralnym, gdyż usuwanie takich wad dokonywane jest na podstawie przepisów o wznowieniu postępowania. Oznacza to, że źródłem wadliwości pozostają jedynie merytoryczne treści.

VIII SA/Wa 748/08 wyrok wsa 2009-05-07

w Warszawie

LEX nr 537046

1. Związanie dokonaną przez NSA wykładnią ma szeroki zasięg. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy, na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez NSA. Sąd, któremu sprawa została przekazana, może odstąpić od zawartej w orzeczeniu NSA wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach. W szczególności wówczas, gdy stan faktyczny danej sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania, uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez NSA, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia zmienił się stan prawny.

2. W stanie prawnym obowiązującym po 1 stycznia 2003 r., w postępowaniu wszczętym wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty niedopuszczalne jest określenie w decyzji dotyczącej nadpłaty wysokości zobowiązania podatkowego, jeżeli nie zostało wszczęte odrębne postępowanie wymiarowe.

III SA/Gd 1/09 wyrok wsa 2009-04-17

w Gdańsku

LEX nr 507795

Choć art. 190 p.p.s.a. stanowi, że wykładnia prawa wyrażona w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wiąże sąd, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania, to uznanie przepisów, które były podstawą rozstrzygania za sprzeczne z Konstytucją powoduje, iż ciążący na sądzie obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego zostaje wyłączony.

II GSK 830/08 wyrok NSA W-wa 2009-03-25

LEX nr 531547

1. Skoro stan prawny sprawy nie ulega zmianie a stan faktyczny nie zostaje podważony - należy wykluczyć możliwość skutecznego zarzutu nieprawidłowej subsumcji prawa materialnego, wykładni którego sąd kasacyjny dokonał.

W przeciwnym razie przepis art. 190 p.p.s.a. pozbawiony byłby sensu. Racjonalny ustawodawca nie wiązałby bowiem sądu, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania, wykładnią przepisu, który nie znajdowałby zastosowania w sprawie.

2. Postępowanie w przedmiocie zawiadomienia, o którym mowa w art. 35 ust. 2 u.o.d.u., jest postępowaniem administracyjnym wszczynanym na wniosek strony, a za datę wszczęcia tego postępowania przyjąć należy dzień doręczenia organowi tego zawiadomienia. Nie ma podstaw do przyjęcia, by w postępowaniu tym organ nie był zobligowany do wzywania wnioskodawcy do uzupełnienia braków formalnych pisma wszczynającego to postępowanie, jeśli braki takie wystąpią. Celem owego postępowania zgłoszeniowego jest dokonanie przez organ nadzoru oceny przedsięwzięcia, którego zawiadomienie dotyczy. Ponieważ uprawnienie organu w tym zakresie trwa przez okres 3 miesięcy od dnia złożenia zawiadomienia wraz z przedstawieniem dowodów, w tym dokumentów (art. 35 ust. 3a u.o.d.u.) to zrealizowanie zamiaru przed upływem tego okresu powoduje, iż postępowanie traci swój przedmiot. Skutek w postaci umorzenia postępowania wystąpi zatem zarówno gdy postępowanie jest bezprzedmiotowe w chwili jego wszczęcia jak i gdy bezprzedmiotowość powstanie w czasie jego trwania.

II GZ 41/09 postanow. NSA W-wa 2009-03-23

LEX nr 533164

Na gruncie art. 190 p.p.s.a. nawet w przypadku odmiennej interpretacji prawa (innego rozumienia sensu, znaczenia, czy też zakresu mających zastosowanie w danej sprawie przepisów) przez sąd, któremu sprawa została przekazana, lub jego przekonania o możliwości niezgodności dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny oceny (wykładni prawa) z obowiązującym prawem, dla sądu rozpatrującego sprawę ponownie, zapatrywania prawne wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny mają moc wiążącą.

I SA/Go 76/09 wyrok wsa 2009-03-10

w Gorzowie Wielkopolskim

LEX nr 489452

Wykładnia prawa obejmuje zarówno prawo materialne, jak i procesowe, ale nie obejmuje ocen dotyczących stanu faktycznego.

III SA/Wa 3522/08 wyrok wsa 2009-02-27

w Warszawie

LEX nr 521951

Sąd, któremu sprawa została przekazana jest związany oceną prawną zarzutów dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku uchylającym wyrok Sądu Pierwszej instancji. Jeżeli ocena ta odnosi się do oceny zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej w zakresie przepisów regulujących prowadzenie przez organy postępowania podatkowego, to należy uznać, że jest to wiążąca wykładnia mających zastosowanie w sprawie przepisów postępowania.

I SA/Kr 1577/08 wyrok wsa 2009-01-15

w Krakowie

LEX nr 475283

1. Z punktu widzenia wykładni systemowej wewnętrznej z u.p.t.u. nie można uznać, iż pojęcie "ceny nabycia" występujące w art. 7 ust. 4 pkt 2 cyt. ustawy to pojęcie, które należy zgoła inaczej interpretować niż na potrzeby czynności wskazanych w art. 7 ust. 2. Regulacja art. 7 ust. 2 w zw. z art. 29 ust. 10 i art. 29 ust. 1 u.p.t.u. prowadzi do wniosku, że limit wyznaczający "prezent małej wartości" powinien być ustalony w oparciu o cenę nabycia netto.

2. Sąd, któremu sprawa została przekazana, zgodnie z art. 190 p.p.s.a., związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa. W pozostałym zakresie jednakże ocena wyrażona przez Naczelny Sąd Administracyjny wiąże sąd rozpoznający sprawę ponownie. Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa istnieje tylko wtedy gdy:

a) stan faktyczny ustalony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy wyjaśnione przez Naczelny Sąd Administracyjny;

b) po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego zmieni się stan prawny.

I SA/Go 912/08 wyrok wsa 2008-12-23

w Gorzowie Wielkopolskim

LEX nr 489266

Przez ocenę prawną, o której mowa w art. 190 p.p.s.a., należy rozumieć osąd o prawnej wartości sprawy, a ocena prawna może dotyczyć stanu faktycznego, wykładni przepisów prawa materialnego i procesowego, prawidłowości korzystania z uznania administracyjnego, jak też kwestii zastosowania określonego przepisu prawa jako podstawy do wydania takiej, a nie innej decyzji. Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, ciążący na Sądzie rozpoznającym ponownie daną sprawę, może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego.

III SA/Wr 521/08 wyrok wsa 2008-12-16

we Wrocławiu

LEX nr 527501

Obowiązek przyjęcia wykładni Naczelnego Sądu Administracyjnego nie ma wprawdzie charakteru bezwzględnego, odstępstwa, w bardzo ograniczonym zakresie mogą występować wówczas, gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania ulegnie tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny lub gdy przy niezmienionym stanie faktycznym zmieni się stan prawny.

I SA/Bd 476/08 wyrok wsa 2008-10-08

w Bydgoszczy

LEX nr 501030

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, "granice sprawy", o których mowa w art. 134 § 1 i art. 135 p.p.s.a. podlegają zawężeniu do granic w jakich rozpoznał skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny i wydał orzeczenie na podstawie art. 185 § 1 p.p.s.a. Co oznacza, że Wojewódzki Sąd Administracyjny ponownie rozpoznając sprawę, nie może stosować postanowień art. 134 § 1 i art. 135 bez uwzględnienia brzmienia przepisów art. 168 § 3 i art. 190 p.p.s.a.

I FSK 1042/07 wyrok NSA W-wa 2008-09-17

LEX nr 493465

Pogląd o braku związania sądu w zakresie oceny stanu faktycznego musi uwzględniać specyfikę rozstrzygnięć w sprawach podatkowych.

I FSK 1360/07 wyrok NSA W-wa 2008-09-17

LEX nr 493187

Sąd ponownie rozpoznając sprawę nie jest związany, oceną co do ustaleń faktycznych. Jednak ten pogląd o braku związania sądu w zakresie oceny stanu faktycznego musi uwzględniać specyfikę rozstrzygnięć w sprawach podatkowych.

II SA/Gl 772/08 wyrok wsa 2008-09-15

w Gliwicach

LEX nr 459357

1. Skoro sprawa jest rozpoznawana po uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny wcześniej wydanego w tej sprawie wyroku przez sąd pierwszej instancji, to oznacza, że sąd rozpoznając tę sprawę po raz kolejny jest związany orzeczeniem NSA z uwagi na treść art. 190 i art. 170 p.p.s.a. Oznacza to także, iż wobec uchylenia w całości wyroku sądu, sprawa jest w całości rozpoznawana ponownie, a tym samym bez znaczenia dla jej wyniku pozostać muszą rozważania poczynione w tamtym wyroku.

2. W postępowaniu sądowoadministracyjnym pomimo, iż przedmiotem zaskarżenia jest akt uchwalony przez radę gminy, stroną jest gmina, reprezentowana przez wójta (burmistrza, prezydenta).

V SA/Wa 1114/08 wyrok wsa 2008-09-05

w Warszawie

LEX nr 470079

Orzeczenie sądu administracyjnego wywiera skutki wykraczające poza zakres postępowania sądowoadministracyjnego, a jego oddziaływaniem objęte jest także przyszłe postępowanie administracyjne w sprawie. Ocena prawna wynika z uzasadnienia wyroku sądu i dotyczy wykładni przepisów prawnych i sposobu ich zastosowania w konkretnym przypadku, w związku z rozpoznawaną sprawą. Związanie samego sądu oznacza zaś to, że jest on zobowiązany do podporządkowania się wcześniej wyrażonemu przez sąd poglądowi prawnemu oraz do dokonania kontroli legalności działań organu administracyjnego podjętych w następstwie realizacji wskazań sądu co do dalszego postępowania, sformułowanych na podstawie art. 141 § 4 p.p.s.a.

I OSK 1311/07 wyrok NSA W-wa 2008-09-03

LEX nr 510043

Przez ocenę prawną, o której mowa w art. 190 p.p.s.a. należy rozumieć osąd o prawnej wartości sprawy, a ocena prawna może dotyczyć stanu faktycznego, wykładni przepisów prawa materialnego i procesowego, prawidłowości korzystania z uznania administracyjnego, jak też kwestii zastosowania określonego przepisu prawa jako podstawy do wydania takiej, a nie innej decyzji. Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, ciążący na sądzie, może być wyłączony tylko w wypadku istotnej zmiany stanu prawnego lub faktycznego. Nawet w przypadku odmiennej interpretacji prawa lub możliwości niezgodności oceny sądu z prawem obowiązującym, zapatrywania prawne wyrażone przez sąd mają moc wiążącą. Poza tym, przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, "granice sprawy", o których mowa w art. 134 § 1 i art. 135 p.p.s.a., podlegają zawężeniu do granic w jakich rozpoznał skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny i wydał orzeczenie na podstawie art. 185 § 1 tej ustawy.

I FPS 1/08 uchwała NSA W-wa 2008-06-30

Skład: 7 sędziów NSA W-wa

ONSAiWSA 2008/5/75...

Naczelny Sąd Administracyjny przy rozpatrywaniu ponownej skargi kasacyjnej obowiązany jest - w związku z art. 269 § 1 p.p.s.a. - odstąpić od zastosowania art. 190 tej ustawy, z uwagi na podjęcie uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów, zawierającej stanowisko dotyczące wykładni prawa odmienne od wyrażonego w poprzednim wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, do którego to stanowiska zastosował się wojewódzki sąd administracyjny.

I SA/Kr 493/08 wyrok wsa 2008-06-10

w Krakowie

LEX nr 481428

Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa. W pozostałym zakresie jednakże ocena wyrażona przez Naczelny Sąd Administracyjny wiąże sąd rozpoznający sprawę ponownie.

III SA/Wr 185/08 wyrok wsa 2008-05-07

we Wrocławiu

LEX nr 471522

Związanie wykładnią prawa dotyczy zarówno oceny w zakresie przepisów materialnoprawnych, jak i norm postępowania. Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa istnieje tylko wówczas, gdy stan faktyczny ustalony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy zmienił się tak istotnie, że nie mają do niego zastosowania przepisy interpretowane przez Naczelny Sąd Administracyjny, a ponadto w przypadku zmiany stanu prawnego po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego

II SA/Bk 41/08 wyrok wsa 2008-02-28

w Białymstoku

LEX nr 483143

Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że po pierwsze wykładnia prawa obejmuje zarówno prawo materialne, jak i procesowe, po wtóre Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa. Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa istnieje jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez NSA, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia zmienił się stan prawny.

II SA/Lu 859/07 wyrok wsa 2008-01-16

w Lublinie

LEX nr 500641

Zgodnie z art. 190 zd. 1 p.p.s.a., sąd któremu sprawa została przekazana związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego, co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

I SA/Łd 1207/07 wyrok wsa 2007-12-13

w Łodzi

LEX nr 466133

Wojewódzki sąd administracyjny, któremu sprawę przekazano pozostaje związany wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Obowiązek przyjęcia wykładni Naczelnego Sądu Administracyjnego nie ma charakteru bezwzględnego, bowiem orzecznictwo oraz doktryna dopuszcza od niego odstępstwa, jednak w bardzo ograniczonym zakresie, nie powodującym uszczuplenia istoty przepisu. Omawiane wyjątki mogą występować jedynie wówczas, gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny.

III SA/Wa 1742/07 wyrok wsa 2007-11-26

w Warszawie

LEX nr 361249

Wojewódzki sąd administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny.

I SA/Bd 686/07 wyrok wsa 2007-11-20

w Bydgoszczy

LEX nr 374683

1. Zgodnie z art. 190 p.p.s.a. Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

2. Zgodnie z art. 170 p.p.s.a. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Podmioty wymienione w tym przepisie są, zatem faktem i treścią orzeczenia związane, co musi skutkować w sposób bezwzględny uwzględnieniem treści prawomocnego wyroku w wydawanych przez nierozstrzygnięciach. Przepis ten gwarantuje zachowanie spójności i logiki działania organów państwowych, zapobiegając funkcjonowaniu w obrocie prawnym rozstrzygnięć nie do pogodzenia w całym systemie sprawowania władzy.

II FSK 265/07 wyrok NSA W-wa 2007-10-18

LEX nr 398967

Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

II OSK 1388/06 wyrok NSA W-wa 2007-10-16

LEX nr 394869

Z przepisu art. 190 p.p.s.a. wynika związanie wykładnią prawa tylko przy ponownym rozpoznawaniu sprawy, a nie "przy podejmowaniu każdego rozstrzygnięcia w sprawie tożsamej".

II GSK 280/07 wyrok NSA W-wa 2007-09-27

LEX nr 374831

Oparcie skargi kasacyjnej na wykładni prawa sprzecznej z poglądem wyrażonym już w sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny prowadzi do oddalenia tego środka zaskarżenia, a nie jego odrzucenia.

I SA/Wa 1096/07 wyrok wsa 2007-09-25

w Warszawie

LEX nr 384359

Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa istnieje tylko wtedy gdy: a) stan faktyczny ustalony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy wyjaśnione przez Naczelny Sąd Administracyjny; b) po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego zmieni się stan prawny.

IV SA/Wa 1283/07 wyrok wsa 2007-09-07

w Warszawie

LEX nr 418347

Wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

I FSK 1130/06 wyrok NSA W-wa 2007-09-04

LEX nr 384165

1. Pojęcie "wykładni prawa" użyte w art. 190 p.p.s.a. należy rozumieć wąsko jako ustalenie znaczenia przepisów prawa. Związanie sądu pierwszej instancji wykładnią dokonaną przez NSA nie obejmuje zatem kwestii będących jej przedmiotem, lecz wykraczających poza przesłanki pozytywnego lub negatywnego ustosunkowania się do podstaw kasacyjnych, poglądów prawnych wypowiedzianych na marginesie orzeczenia, a także ocen dotyczących stanu faktycznego sprawy.

3. Stwierdzenie przesłanki z art. 145 § 1 pkt 1 lit. b p.p.s.a. nie zwalnia sądu od zbadania legalności decyzji co do istoty sprawy.

IV SA/Wa 893/07 wyrok wsa 2007-07-17

w Warszawie

LEX nr 364679

1. Wojewódzki sąd administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu NSA wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne, niż wyjaśnione przez NSA.

2. Art. 32 ust. 1 ustawy o IPN jest przepisem szczególnym, który wyłącza możliwość stosowania przepisów o postępowaniu dowodowym w k.p.a. Możliwe jest, zatem ustalenie tych danych jedynie na podstawie przepisów organów bezpieczeństwa.

III SA/Gl 1672/06 wyrok wsa 2007-03-12

w Gliwicach

LEX nr 236965

II OSK 1117/05 wyrok NSA W-wa 2006-09-20

LEX nr 238489

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez wojewódzki sąd administracyjny, "granice sprawy", o których mowa w art. 134 § 1 i art. 135 p.p.s.a., podlegają zawężeniu do granic w jakich rozpoznał skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny i wydał orzeczenie na podstawie art. 185 § 1 p.p.s.a. Tak więc wojewódzki sąd administracyjny ponownie rozpoznając sprawę, nie może stosować postanowień art. 134 § 1 i art. 135 bez uwzględnienia brzmienia przepisów art. 168 § 3, art. 183 § 1 oraz art. 190 p.p.s.a.

III SA/Wa 3345/05 wyrok wsa 2006-03-24

w Warszawie

LEX nr 204758

Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sądu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa. W pozostałym zakresie jednakże ocena wyrażona przez NSA wiąże sąd rozpoznający sprawę ponownie. Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa istnieje tylko wtedy gdy: a) stan faktyczny ustalony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy wyjaśnione przez NSA; b) po wydaniu orzeczenia NSA zmieni się stan prawny.

I FSK 600/05 wyrok NSA W-wa 2006-01-31

LEX nr 250247

Oparcie skargi kasacyjnej, wbrew zakazowi zawartemu w zdaniu drugim art. 190 p.p.s.a., na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa, ustaloną w tej sprawie przez NSA, nie może spowodować odrzucenia wspomnianej skargi w trybie art. 178 lub art. 180 p.p.s.a. Badanie zgodności podstawy kasacyjnej z treścią wykładni, zawartej w orzeczeniu sądu, stanowi element merytorycznego rozpoznania sprawy. Jego wynikiem może więc być - w razie dostrzeżenia zakazanej sprzeczności - oddalenie, a nie odrzucenie skargi kasacyjnej.

II OSK 342/05 wyrok NSA W-wa 2005-12-14

LEX nr 190953

1. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpatrzeniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

2. Wykładnia prawa obejmuje zarówno prawo materialne, jak i prawo procesowe, przy czym z określenia "związany jest wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sadu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.

I FSK 294/05 wyrok NSA W-wa 2005-11-28

LEX nr 187537

Dokonana przez NSA wykładnia prawa wiąże jedynie na tle stanu faktycznego sprawy uznanego przez ten sąd za niewadliwy. Jeżeli sąd pierwszej instancji przy ponownym rozpoznaniu sprawy uznaje tenże stan faktyczny w dalszym ciągu za prawidłowo ustalony - wykładnia prawa dokonana przez NSA jest dla niego wiążąca w oparciu o art. 190 p.p.s.a. Stwierdzenie jednak, że tenże stan faktyczny nie został przez organy administracji prawidłowo ustalony, co powoduje, że na jego tle dokonano nieprawidłowej subsumcji przepisów prawa materialnego, nakłada na sąd pierwszej instancji obowiązek rozstrzygnięcia sprawy zgodnie z normą art. 134 § 1, bez ograniczenia wyrażonego w art. 190 p.p.s.a.

VI SA/Wa 2065/04 wyrok wsa 2005-06-07

w Warszawie

LEX nr 167124

Wojewódzki sąd administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu wykładni prawa, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego nie mają zastosowania przepisy wyjaśnione przez Naczelny Sąd Administracyjny oraz wówczas, gdy po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego zmieni się stan prawny.

III SA/Wa 1041/05 wyrok wsa 2005-05-30

w Warszawie

LEX nr 171386

Tezy z piśmiennictwa

Federczyk W. artykuł Kw.Pr.Pub. 2004/3/149

Uwagi na temat obowiązywania zakazu reformationis in peius w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Teza 1

NSA orzekając jedynie w granicach skargi kasacyjnej nie może orzec na niekorzyść strony, poza wypadkiem stwierdzenia nieważności postępowania. W przypadku uwzględnienia skargi podstawowym rozstrzygnięciem, jakie wydaje NSA jest bowiem uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji (art. 185 § 1 ustawy o postępowaniu). Sąd I instancji będzie związany zakazem reformationis in peius. Równocześnie jednak związany będzie wykładnią prawa dokonaną w sprawie przez NSA - art. 190 Prawa o postępowaniu. Dlatego NSA stosując odpowiednio art. 134 § 2 powinien artykułując wykładnię w tej sprawie brać pod uwagę zakaz reformationis in peius.

Kulikowska M. artykuł PPEur 2006/1-2/29-38

Procedura kierowania pytań prejudycjalnych do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przez polskie sądy administracyjne. Teza 4

Wykładnia prawa dokonana przez NSA nie wiąże sądu wojewódzkiego, jeżeli poweźmie wątpliwości dotyczące interpretacji lub ważności przepisu prawa wspólnotowego i skieruje pytanie prejudycjalne do ETS.

Taborowski M. glosa LEX/el. 2009

Glosa do wyroku TS z dnia 16 stycznia 1974 r., 166/73. Teza 2

Te postanowienia proceduralne będą niewątpliwie wymagały uwzględnienia wynikającej z wyroku w sprawie Rheinmühlen autonomii sądu niższej instancji (WSA) do inicjowania procedury prejudycjalnej, nawet wbrew woli (ocenie) NSA. Co więcej, gdyby okazało się, że TS na skutek wniesienia pytania prejudycjalnego przez WSA wydałby orzeczenie, z którego wynikałoby, że NSA przyjął błędną wykładnię prawa wspólnotowego, strona postępowania będzie mogła, wbrew wyraźnej treści art. 190 p.p.s.a. [ustawy z 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi], oprzeć skargę kasacyjną od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez NSA, a zgodnych z wykładnią prawa wspólnotowego przyjętą przez TS.

Wiśniewski Z. artykuł ST 2011/7-8/130-142

Czy art. 8 ustawy z 29.07.2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości jest zgodny z Konstytucją RP? Problemy Orzecznicze. Teza 4

Z określenia "związany wykładnią prawa" należy wyprowadzić wniosek, że WSA nie jest związany oceną NSA co do stanu faktycznego sprawy, ocena ta nie jest bowiem wykładnią przepisów prawa. W pozostałym zakresie jednak ocena wyrażona przez NSA wiąże sąd rozpoznający sprawę ponownie.

Zalasiński A. artykuł POP 2005/6/523

Kontrola legalności decyzji podatkowych przez sądy administracyjne a wymogi prawa europejskiego. Teza 2

Art. 190 [ustawy z 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi] należy interpretować w świetle wymogów prawa wspólnotowego. Związanie WSA wykładnią prawa określoną w wyroku kasacyjnym NSA nie ma charakteru absolutnego. W sprawach dotyczących kwestii legalności decyzji podatkowych, w których konieczne jest dokonanie wykładni europejskiego prawa podatkowego, WSA ma niemal nieograniczone prawo kierowania pytań prawnych do ETS. Nie może z niego skorzystać jedynie w sytuacji, gdy NSA już wcześniej w postępowaniu w danej sprawie skierował do ETS identyczne pytanie prawne. W każdym przypadku wykładnia europejskiego prawa podatkowego sformułowana w wyroku ETS korzysta z priorytetu przed wykładnią sformułowaną w wyroku kasacyjnym NSA.

Wzory i zestawienia

Wzór

Skarga kasacyjna zarzucająca niezwiązanie się oceną prawną NSA.