Art. 186. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną uchyla wyrok także w części niezaskarżonej, jeżeli zachodzi nieważność postępowania.
Orzeczenia sądów:
II OSK 699/09 wyrok NSA W-wa 2010-04-20
LEX nr 597785
1. Dodana podstawa wyłączenia sędziego (art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a.) nie ma nic wspólnego z przypadkiem rozstrzygniętym przez Trybunał Konstytucyjny. Przepis ten jest całkowicie nieracjonalny, bowiem powinno być oczywiste, że sędzia biorący uprzednio udział w wydaniu wyroku, czyli sędzia znający materiał procesowy sprawy oraz jej problematykę prawną i najlepiej przygotowany do kontroli wykonania przez organ ocen prawnych i wskazań (art. 153 p.p.s.a.), nie tylko nie powinien podlegać wyłączeniu, ale przeciwnie, wręcz powinien zostać wyznaczony do jej ponownego rozpoznania. Wobec wyraźnego brzmienia tego unormowania pozostaje jedynie, oczekując na jego uchylenie bądź stosowną zmianę, przy jego stosowaniu opierać się na wykładni ścisłej.
2. NSA może uwzględnić skargę kasacyjną w ramach powołanej podstawy, lecz z odmiennym uzasadnieniem.
3. Przepis art. 135 p.p.s.a. ma zastosowanie w razie uwzględnienia skargi, czyli mówiąc wyraźniej, w przypadku stwierdzenia niezgodności z prawem aktu zaskarżonego. Kolejność ocen jest więc następująca. Najpierw sąd administracyjny stwierdza podstawy do uwzględnienia skargi, czyli określone istotne wady decyzji zaskarżonej (art. 145 p.p.s.a.). Wówczas dopiero uzyskuje możność wymaganego w art. 135 p.p.s.a. sprawdzenia z urzędu, czy dla końcowego załatwienia sprawy jest niezbędne zastosowanie przewidzianych ustawą środków w stosunku do innych aktów wydanych w granicach sprawy. Niezbędność ta zachodzi, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy wcześniejszą decyzją, która wchodziła w skład szeroko rozumianej podstawy prawnej zaskarżonej decyzji, a treścią tej ostatniej, gdy również ta podstawowa decyzja obarczona jest istotną wadą prawną.
3. Bez wskazania oraz zaistnienia przyczyny określonej w art. 50 ust. 1 pkt 4 p.b. nie można stosować środka naprawczego przewidzianego w art. 51 ust. 1 pkt 3 p.b., podobnie jak w odniesieniu do robót wykonanych (zakończonych), o czym stanowi art. 51 ust. 7 p.b. Decyzja z art. 51 ust. 4 p.b. jest typową decyzją zależną, której wydanie uzależnione jest od istnienia ostatecznej decyzji wydanej zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 3 p.b.
II GSK 397/07 postanow. NSA W-wa 2008-09-16
ONSAiWSA 2008/6/95
Ze względu na art. 186 w związku z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Naczelny Sąd Administracyjny nie może na podstawie przepisu art. 169 tej ustawy stwierdzić prawomocności wyroku sądu administracyjnego pierwszej instancji w części niezaskarżonej skargą kasacyjną przed jej rozpoznaniem.
I OZ 1343/05 postanow. NSA W-wa 2006-01-25
LEX nr 167168
Postanowienie wydane na podstawie art. 186 p.p.s.a. odmiennie niż art. 185 § 1 ogranicza rozstrzygnięcie tylko do uchylenia zaskarżonego orzeczenia.
OSK 751/04 wyrok NSA W-wa 2004-10-13
LEX nr 573944
Pozbawienie strony możności obrony swych praw powoduje, że ocena wydanego w nieważnym postępowaniu wyroku jest bezprzedmiotowa.