Art. 189. Jeżeli skarga ulegała odrzuceniu albo istniały podstawy do umorzenia postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem uchyla wydane w sprawie orzeczenie oraz odrzuca skargę lub umarza postępowanie.
Orzeczenia sądów:
II FSK 1276/10 wyrok NSA W-wa 2012-01-20
LEX nr 1113574
W przepisie art. 189 p.p.s.a. znajduje się sformułowanie: "jeżeli skarga ulegała odrzuceniu". Wskazuje to, że przepis ten odsyła do przypadków, w których już na etapie wnoszenia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego istniała podstawa do skargi tej odrzucenia, natomiast sąd ten, pomimo obowiązku wynikającego z art. 58 § 1 p.p.s.a., skargi nie odrzucił.
II OSK 419/11 postanow. NSA W-wa 2011-05-20
LEX nr 992574
Sąd administracyjny ma obowiązek badania dopuszczalności skargi z urzędu na każdym etapie rozpoznawanej sprawy i to niezależnie od tego czy w skardze kasacyjnej zawarto wniosek o zastosowanie art. 189 p.p.s.a. i czy zachodzą również brane z urzędu pod uwagę podstawy nieważności.
II OZ 1287/10 postanow. NSA W-wa 2010-12-17
LEX nr 743770
W razie uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny zaskarżonego zażaleniem postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego lub zarządzenia przewodniczącego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania nie ma zastosowania art. 185 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. i art. 198 p.p.s.a.
I OSK 618/10 postanow. NSA W-wa 2010-10-21
LEX nr 741658
1. Żądanie przez funkcjonariusza Służby Więziennej wydania mu uwierzytelnionych kopii całości akt osobowych nie mieści się w kategorii innego niż określony w pkt 1-3 art. 3 § 2 p.p.s.a. aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.).
2. Naczelny Sąd Administracyjny ma obowiązek badania z urzędu, czy przed wojewódzkim sądem administracyjnym prawidłowo nadano sprawie bieg, tzn. czy w sprawie nie zachodzą przesłanki odrzucenia skargi oraz czy nie wystąpiły przesłanki umorzenia postępowania. Badanie dopuszczalności skargi pod kątem wskazanym w art. 189 p.p.s.a. nie jest związane zarzutami i wnioskami skargi kasacyjnej, jedynym ograniczeniem jest zakres zaskarżenia. Okoliczność, że wystąpiła w sprawie podstawa do odrzucenia skargi wskazana w art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., która jednocześnie stanowi przesłankę nieważności postępowania wymienioną w art. 183 § 2 tej ustawy w żaden sposób nie ogranicza możliwości zastosowania art. 189 p.p.s.a. Przeciwnie, w takich przypadkach, kierując się zasadami ekonomii procesowej należy dać priorytet zastosowaniu wymienionego ostatnio przepisu.
I FSK 1877/09 postanow. NSA W-wa 2010-09-29
LEX nr 740603
Z przepisu art. 189 p.p.s.a. należy a contrario wywnioskować, że jeżeli nie istniały podstawy do umorzenia postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym i sąd I instancji wydał orzeczenie, wówczas postępowanie sądowoadministracyjne nie może zostać umorzone na etapie postępowania kasacyjnego, bowiem w momencie wydania zaskarżonego orzeczenia postępowanie sądowoadministracyjne nie było bezprzedmiotowe.
II GPS 5/09 uchwała NSA W-wa 2009-12-08
Skład: 7 sędziów NSA W-wa
ONSAiWSA 2010/3/40...
1. W świetle art. 183 § 1 oraz art. 134 § 2 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jest dopuszczalne zastosowanie przez Naczelny Sąd Administracyjny z urzędu art. 189 tej ustawy, polegające na uchyleniu orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego i odrzuceniu skargi, niezależnie od zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej i przy braku przesłanek nieważności postępowania sądowego.
2. Nie jest dopuszczalne uchylenie przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 189 w związku z art. 193 i art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego o odmowie przywrócenia terminu i odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu jako niedopuszczalnego lub spóźnionego.
II OSK 445/09 postanow. NSA W-wa 2009-09-29
LEX nr 528872
1. Podstawowa reguła walidacyjna zakłada, że zmiana przepisu upoważniającego do wydania przepisów wykonawczych do ustawy prowadzi do uchylenia przepisów wykonawczych z chwilą wejścia w życie zmiany przepisów upoważniających, a jedyny wyjątek od tej zasady ma miejsce, gdy zostanie wprost przewidziany w akcie zmieniającym przepisy upoważniające. Wtedy wyraźnie należy przesądzić, które przepisy wykonawcze i w jakim zakresie treściowo-czasowym zostają utrzymane w mocy.
2. Rozporządzenie wojewody w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania zostało wydane na podstawie art. 135 ust. 2 p.o.ś. W tym przypadku nastąpiła zmiana przepisu upoważniającego do wydania rozporządzenia w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania i równocześnie ustawodawca nie przewidział żadnych przepisów przejściowych, które wskazywałyby na utrzymanie w mocy wskazanego rozporządzenia czy szerzej - przepisów wykonawczych, dla których podstawę stanowi art. 135 ust. 2 u.p.o.ś., a tym samym rozporządzenie stało się nieaktualne z dniem 15 listopada 2008 r.
3. Hipoteza przepisu art. 189 p.p.s.a. pozwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na własną ocenę, czy w dacie orzekania przed wojewódzkim sądem administracyjnym istniały przesłanki do odrzucenia skargi lub podstawy do umorzenia postępowania przed tym sądem niezależnie od tego, jak w tym zakresie orzekł sąd I instancji.
II FSK 600/07 postanow. NSA W-wa 2008-06-25
LEX nr 479010
1. Przypadki, w których sąd odrzuca skargę regulują: art. 58, art. 189, art. 220 § 3 oraz art. 221 p.p.s.a., a nadto art. 172 p.p.s.a. Wymienione przepisy nie wprowadzają żadnej cezury czasowej co oznacza, iż sąd (pierwszej, jak i drugiej instancji) ma prawo orzec o odrzuceniu skargi w każdym przypadku istnienia nie uzupełnionego braku formalnego, bądź fiskalnego, aż do momentu wydania orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji.
2. W ramach wstępnej kontroli skargi sąd w pierwszej kolejności bada dopuszczalność złożonego pisma oraz właściwość sądu, a następnie, czy pochodzi ono od uprawnionego podmiotu. Konieczność uzupełnienie ewentualnych braków w tym zakresie uprzedza dalsze czynności kontrolne skargi, także te dotyczące uiszczenia wpisu sądowego.
I FSK 112/07 wyrok NSA W-wa 2008-01-17
LEX nr 464085
1. W sytuacji uczynienia przez sąd niższej instancji przedmiotem merytorycznego rozpoznania niepodpisanego pisma inicjującego postępowanie sądowe (pozwu) i w dalszej konsekwencji wniesienia skargi kasacyjnej w takiej sprawie, Sąd Najwyższy nie może wydać rozstrzygnięcia na podstawie art. 39316 k.p.c. (obecnie art. 39819), albowiem przepis ten nie obejmuje swoim zakresem przypadku zwrotu pisma stronie.
2. W przypadku zaistnienia sytuacji określonej w art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. i jednoczesnym braku podniesienia tej okoliczności w ramach zarzutów skargi kasacyjnej oraz niewystąpieniu przesłanek nieważności postępowania - ustanowiona w art. 183 § 1 p.p.s.a. zasada działania Naczelnego Sądu Administracyjnego w granicach skargi kasacyjnej sprzeciwia się wydaniu przez ten Sąd orzeczenia, o którym mowa w art. 189 p.p.s.a.
3. W świetle art. 4 pkt 4 u.p.t.u. z 1993 r. nie może zostać uznany za eksport potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów poza granicę państwową, jeżeli nie nastąpił w związku ze sprzedażą towarów. Aby daną czynność (wywóz towarów) uznać za eksport, musi ona dotyczyć towarów znajdujących się na terytorium Polski, podlegających wywozowi poza granicę państwową. Podobnie zatem jak większość pozostałych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług eksport zdefiniowany jest jako czynność kauzalno-faktyczna; musi więc nastąpić fizyczne przemieszczenie towaru poza granicę państwową oraz musi istnieć prawidłowa causa prawna tej czynności (najczęściej umowa sprzedaży).
4. Aby można było twierdzić, iż nastąpił eksport, nie jest wystarczające wskazanie, że miał miejsce jakikolwiek obrót towarem i towarzyszące mu wydanie tego towaru i otrzymanie za niego zapłaty, lecz konieczne jest wykazanie związku pomiędzy tym obrotem (sprzedażą) a wywozem towaru za granicę, czyli tak jak wymaga art. 4 pkt 4 u.p.t.u., iż wywóz towaru ma nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3.
II OSK 500/06 wyrok NSA W-wa 2007-03-22
LEX nr 322783
Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną, może z urzędu badać, czy skarga została wniesiona przez stronę. Nie może jednak odrzucić skargi kasacyjnej wniesionej przez podmiot niebędący stroną, jeżeli podmiot ten brał udział jako strona w postępowaniu przed sądem I instancji. W takiej sytuacji ustalenie, że wnoszący skargę kasacyjną nie jest stroną postępowania sądowoadministracyjnego wymaga merytorycznego rozpoznania sprawy w kontekście posiadania przezeń interesu prawnego w sprawie.
GSK 551/04 wyrok NSA W-wa 2005-02-09
LEX nr 187112
1. W postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym cofnięcie skargi, o jakim mowa w art. 60 p.p.s.a., ze skutkiem określonym w art. 161 § 1 pkt 1 tejże ustawy możliwe jest do czasu wydania przez ten sąd orzeczenia, od którego przysługuje skarga kasacyjna.
2. Przepis art. 189 p.p.s.a. wyłącza możliwość cofnięcia skargi przez skarżącego w postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Natomiast odpowiednie stosowanie w tym postępowaniu przepisów art. 60 i 161 § 1 pkt 1 poprzez art. 193 dotyczy cofnięcia skargi kasacyjnej i umorzenia z tej przyczyny tego postępowania.