Wykład: Współczesne zagrożenia rozwoju dzieci ( dzieci mniejszych szans)
I.Obuchowska ( 2003) określa mianem dzieci mniejszych szans te, które w porównaniu z większością rówieśników są od początku swojego rozwoju, albo od jego wczesnego okresu, zagrożone ograniczonymi możliwościami realizacji swoich podstawowych potrzeb oraz możliwościami spełnienia społecznych oczekiwań. W psychologii rozwojowej takie oczekiwania nazywane są zadaniami rozwojowymi.
R. J. Havighurst, twórca pojęcia „zadanie rozwojowe”, odnosi je do zbioru sprawności i kompetencji, nabywanych przez jednostkę w trakcie jej kontaktów z otoczeniem. Podejmowanie i rozwiązywanie zadań rozwojowych pociąga za sobą przemiany sprawności motorycznych, poznawczych , emocjonalnych i społecznych, a powodzenie w spełnianiu zadań w okresach późniejszych zależy od tego, jak jednostka poradziła sobie z zadaniami wcześniejszymi. Przykładowe zadania rozwojowe to:
Wiek szkolny (6-12 lat) - rozwijanie się podstawowych sprawności pisania, czytania i liczenia; rozwijanie się pojęć potrzebnych w codziennym życiu; rozwijanie się postaw wobec grup i instytucji. Wczesna adolescencja (13-17 lat): akceptowanie swej fizyczności; opanowywanie społecznej roli związanej z płcią; osiąganie społecznie odpowiedzialnego zachowania; rozwijanie się sprawności intelektualnych i pojęć niezbędnych dla kompetencji obywatelskiej i in.
Mniejsze szanse mogą wynikać z różnych przyczyn. Można je podzielić na odnoszące się do samego dziecka ( np. genetyczne), tkwiące w jego najbliższym środowisku ( np. alkoholizm rodziców) i na uwarunkowane bardziej ogólnymi czynnikami społecznymi, zarówno kulturowymi, jak
i cywilizacyjnymi ( np. rozwarstwienie społeczne).
Według I. Obuchowskiej (2003) dzieci mniejszych szans stanowią:
- zaniedbane i krzywdzone;
- z rodzin ubogich ;
- wychowywane poza rodziną;
- niepełnosprawne;
- odmienne etnicznie.
„Krzywdzenie dziecka to każde działanie dotyczące dziecka, które przynosi mu szkodę fizyczną i/lub psychiczną”( I. Obuchowska, 2003).
Krzywdzenie fizyczne może występować w postaci względnie łagodnej lub w różnym stopniu nasilonej. W skrajnym nasileniu stosowana jest wobec dziecka przemoc, czyli takie działania, które powodują nieprzypadkowe urazy, jak stłuczenia, złamania, zasinienia itp.
Krzywdzenie emocjonalne obejmuje rozmyślne, nie zawierające przemocy fizycznej, zachowania, które dziecko poniżają, zastraszają, szantażują. Ustawiczne poddawanie dziecka takim oddziaływaniom prowadzi z reguły do zaburzeń nerwicowych oraz psychosomatycznych.
Seksualne wykorzystywanie dziecka obejmuje takie zachowania w stosunku do niego, które prowadzą do seksualnego zaspokojenia dorosłego kosztem dziecka.
Zaniedbywanie może przybierać różne formy. Wyróżnia się zaniedbywanie potrzeb pokarmowych, intelektualnych, emocjonalnych, leczniczych i in.
Do dzieci zaniedbywanych zalicza się także tzw. dzieci ulicy. Fundacja Dzieci Niczyje sygnalizuje wzrost liczby tych dzieci.
Z badań przeprowadzonych w 2001 roku przez Fundację Dzieci Niczyje na reprezentatywnej próbie 1058 dorosłych Polaków wynika, że 80% spośród nich doświadczyło w dzieciństwie różnych form przemocy ze strony dorosłych.).
U dziecka krzywdzonego występuje tzw. triada niemocy tj.
Poczucie pokrzywdzenia
Poczucie bezradności
Poczucie gniewu.
1