Kierowanie zespołem
WYKŁAD 1 4.10.2008
Menadżer a przywódca-, czyli o podstawach kierowania zespołem
Kierowanie w najszerszym znaczeniu- jest działaniem zmierzającym do spowodowania funkcjonowania innych rzeczy zgodnie z celem tego kto nimi kieruje (kieruje pilot, kierowca)
Kierowanie w węższym znaczeniu oznacza:
- działania zmierzające do spowodowania działania innych ludzi zgodnie z celem tego kto nimi kieruje
- wpływanie na zachowania innych ludzi aby zachowywali się z godnie z wolą (celami) kierującego.
Kierowanie= zarządzanie
„ sprawne zarządzanie jest sztuką pracowania poprzez innych” M.P. Follet (1868-1933)
Kierowanie, zarządzanie w ujęciu klasycznym to proces:
- planowania
- organizowania
- motywowania
- kontrolowania ( działalność członków organizacji oraz wykorzystanie wszystkich innych jej zasobów dla osiągnięcia ustalonych celów)
P. H. Drucker- największy myśliciel, jakiego zrodziła teoria zarządzania XX w.
Kierownik- menedżer to
Każdy, kto odpowiada za podwładnych (członków grupy, zespołu) i inne zasoby organizacji
Każdy, kto osiąga cele dzięki innym ludziom
Każdy, kto posiada umiejętności
- koncepcyjne K
Związane z umysłem, umiejętności rozwiązywania problemów, syntezy, dostrzeganie rozwiązań na najwyższym szczeblu itp.
- społeczne S
Umiejętności budowania relacji interpersonalnych, budowania zespołu, motywacji, rozwiązywania konfliktów
- techniczne T
Umiejętność ogólnego rozeznania, pojęcia
UMIEJĘTNOŚCI W SZTUCE ZARZĄDZANIA:
NISKI ŚREDNI NACZELNY (KIEROWNIK)
Menedżer- pełni funkcje tj. planowanie, organizacja, motywacja, kontrola
Menedżer- pełni role:
- interpersonalne (reprezentuje, przewodzi)
- informacyjne ( poszukuje informacji, przekazuje)
- decyzyjne ( o podziale zasobów, rozwoju firmy)
Współczesny menedżer doskonały:
Powinien posiadać pewne cechy psych- fizyczne Np. odporność na stres i zmęczenie, podzielność uwagi, wykonywanie zróżnicowanych zadań w nienormowanym czasie pracy
Powinien odznaczać się silną i specyficzną motywacją (motywacja materialna i osiągnięć, potrzeba władzy, wielkie ambicje, odrobina szaleństwa)
Musi chcieć, lubić, umieć oddziaływać na ludzi (potrzebne są cechy tj. empatia, umiejętność słuchania)
Powinien mieć pewne kwalifikacje intelektualne (umiejętność szybkiego uczenia się, opanowywania nowych umiejętności, szerokie horyzonty, wiedza z różnych dziedzin
Musi opanować wiele konkretnych umiejętności tj. znajomość języków obcych, komputera, prowadzenia dyskusji i negocjacji, tworzenie dokumentacji organizacji, biegła znajomość dokumentów finansowych i księgowych, rynku kapitałowego itp.
Musi umieć celowo dysponować swoimi osobistymi zasobami ( tj. czas, energia, reputacja)
Wg J.Welcha:
Przywódcy (liderzy) to tacy kierownicy, którzy potrafią eskalować, inspirować, dodawać energii, a nie tylko stresują, gnębią i kontrolują
Czym jest przywództwo?
Zdolność do budowania zaufania i wspierania ludzi, którzy dążą do realizacji celów organizacyjnych
Długotrwałe relacje pomiędzy liderem a grupą (zespołem), rodzaj partnerstwa, w którym lider wpływa na członków grupy (zespołu) rzadko odwołując się do władzy formalnej.
KIEROWNIK A PRZYWÓDCA
- nadzoruje |
|
- wykorzystuje władzę |
- wyzwala działania dobrowolnie |
- wywołuje lęk |
- wzbudza entuzjazm |
- używa słowa „JA” |
- używa słowa „MY” |
- szuka winnych niepowodzeń |
- szuka drogi do sukcesu |
- mówi „proszę to zrobić” |
- mówi „zróbmy to” |
DZIAŁANIE |
ZARZĄDZANIE |
PRZYWÓDCTWO |
1. Tworzenie planu (programu) |
1. Planowanie, ustalanie budżetu, ustalanie harmonogramu |
1. Ustalanie kierunku działań, wizji, określenie strategii |
2. Przygotowanie zasobów ludzkich do realizacji programu |
2. Organizacja i zatrudnianie, stworzenie struktury, delegacja uprawnień |
2. Przekazywanie kierunku działania, orientacja ludzi na cele, wpływ na powstawanie grupy |
3. Wykonywanie planów |
3. Kontrola i rozwiązywanie problemów, korygowanie działań zgodnie z planem |
3. Motywowanie i inspirowanie, wyzwalanie energii w ludziach |
4. Wyniki |
4. Przewidywanie i uporządkowanie zgodnie z oczekiwaniami i planami |
4. Kreowanie innowacji i zmian, często nieprzewidywalnych, nowatorskie podejście |
Koncentracja cech przywódcy:
- poszukiwanie listy cech przywódczych (wrodzonych)
- przykłady listy cech:
Umiejętność komunikacji interpersonalnych
Budowanie relacji międzyludzkich
Potrzeba rozwoju
Odporność na stres
Radzenie sobie z niepewnością
Umiejętności organizatorskie i planistyczne
Energiczność
- stwierdzono korelację dodatnią pomiędzy efektywnością lidera a w/w cechami
Przywództwo charyzmatyczne zakłada, że:
Indywidualną cechą przywódcy jest charyzma
Charyzma to forma oddziaływania na na innych, osoby o szczególnych cechach osobowości, która inspiruje poparcie i akceptację
Wg Webera:
Charyzma to pewna cecha osobowości człowieka, dzięki której jest on uważany za osobę nadzwyczajną i traktuje się go jakby posiadał nadprzyrodzone lub wyjątkowe siły czy też cechy
Badania charyzmatycznych przywódców potwierdzają wiarę w siebie, potężną wizję, zapowiadają przyszłość lepszą od teraźniejszości, umiejętność formułowania tej wizji, silną wiarę w tę wizję, pragnienie doprowadzenia do radykalnych zmian.
Koncepcja przywódcy transformacyjnego
Lider transformacyjny:
Posiada wizję rozwoju organizacji
Mobilizuje i inspiruje ludzi do działania
Potrafi kierować zmianami organizacyjnymi
Koncepcja przywódcy transakcyjnego (wiąże się z wymianą)
Lider transakcyjny prowadzi nieustanna wymianę ze swoimi podwładnymi, zwolennikami, co jest konsekwencją odmienności ich interesów
Używa kombinacji władzy formalnej i nieformalnego wpływu
Rozpoznaje, modyfikuje i spełnia potrzeby i oczekiwania podwładnych
Czym się różnią?
Przywódca transakcyjny- określa, co podwładni powinni zrobić, aby osiągnąć cele własne i organizacji
Przywódca transformacyjny- motywuje natomiast pracowników do większych wysiłków, lepszej pracy poprzez rozbudowane w nich poczucie ważności i wartości realizowanych zadań.
Typologia przywódców transakcyjnych
Przywódca narcystyczny- poczucie megalomanii, omnipotencji, nietykalności
Przywódca zaborczy- dąży do „posiadania” ludzi
Przywódca uwodzicielski- chce oczarować ludzi, przyciąga uwagę otoczenia
Przywódca roztropny- cechuje go dojrzałość, panuje nad emocjami, życzliwy
Zaufanie
Zaufanie- to główny atrybut przywództwa, to pozytywne oczekiwanie, że druga osoba nas nie zawiedzie, że zachowa się uczciwie.
W organizacji spotyka się trzy rodzaje zaufania:
Zaufanie oparte na odstraszaniu- wynika z obawy przed represją, jeśli się je zawiedzie
Zaufanie oparte na wiedzy- znajomość drugiej strony i przewidywalność jej zachowania, rozwija się w czasie
Zaufanie oparte na identyfikacji- emocjonalny związek między stronami, znajomość zamiarów drugiej strony, wzajemne zrozumienie, lojalność wzajemna
Jak buduje się zaufanie?
Bądź otwarty
Bądź sprawiedliwy
Wyrażaj swoje uczucia
Mów prawdę
Wykazuj się konsekwencją
Spełniaj obietnice
Zachowaj dla siebie zwierzenia i tajemnice
Bądź kompetentny
Aby stać się przywódcą wg J. Welcha
Zaprezentuj wizję i wzbudź w nich zapał, aby się realizowali
Nie zajmuj się drobiazgami, otocz się wspaniałymi i zaufanymi ludźmi
Spraw, aby wszyscy się zaangażowali, gromadź pomysły
6
K
S
T
K
S
T
T
S
K