ZUCHOWA AKADEMIA EKOLOGICZNA

Cel:

• Wyrobienie ekologicznych nawyków tj. segregacja śmieci, gaszenie zbędnego oświetlenia, zbieranie makulatury, oszczędzanie wody.

• Uświadomienie potrzeby bycia ekologiem każdego dnia.

• Uświadomienie jak ważna jest ochrona środowiska.

Zbiórka 1

Ekologiczne Pogotowie

Zuchy po przyjściu na zbiórkę do harcówki zastają tam ogromny bałagan. Podczas porządkowania harcówki, pośród porozrzucanych rzeczy zuchy odnajdują tajemniczy list:

„Teraz światem będę rządził ja, Śmieciuch i nikt mnie przed tym nie powstrzyma”

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

2. Gawęda

Drużynowy opowiada historię Śmieciucha, który kiedyś był zwykłym chłopcem, ale nie dbał o porządek, higienę, marnował wodę, prowadził niezdrowy tryb życia i wreszcie przeobraził się w Śmieciucha.

3. Krąg Rady

Zuchy postanawiają rozprawić się ze Śmieciuchem. Tworzą Ekologiczne Pogotowie.

Każda szóstka przyjmuje ekologiczny kryptonim, aby Śmieciuch nie mógł zdemaskować zuchowej gromady.

4. Gry i ćwiczenia

Trening przygotowujący przed podjęciem walki ze Śmieciuchem.

• Ćwiczenie sprawności fizycznej tor przeszkód

• Ćwiczenie refleksu lampa - nos

5. Majsterka

Zuchy wykonują ekologiczne identyfikatory, które mają pomóc w walce ze Śmieciuchem.

6. Pląs

Aby identyfikatory nabrały magicznej mocy - pomagały w walce ze Śmieciuchem, zuchy muszą je zaczarować.

7. Gry i ćwiczenia - ekologia w domu

• Walcząc ze śmieciuchem powinienem /nie powinienem..............

Zadaniem zuchów jest odgadnięcie czy to prawda czy fałsz.

• nie gasić światła, gdy, jest mi niepotrzebne,

• segregować śmieci,

• rozrzucać zabawki i nie sprzątać ich,

• jeść tylko słodycze,

• kupować napoje w butelkach zwrotnych,

• oszczędzać wodę,

• wyrzucać do śmieci zapisane z jednej strony kartki,

• nie zbierać makulatury itp.

• Kim

• zadaniem zuchów jest zapamiętanie wszystkich zielonych rzeczy wyłożonych przez drużynowego,

• zadaniem zuchów jest zapamiętać wszystkie przedmioty plastikowe.

8. Obrzędowe zakończenie zbiórki

Zadanie międzyzbiórkowe

Każdy zuch na następną zbiórkę ubiera się w strój, który będzie odstraszał Śmieciucha - na zielono oraz przynosi jedną plastikową butelkę.

Zbiórka 2

Ekologiczne Pogotowie Domowe

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

2. Gawęda - rozmowa

Drużynowy rozmawia z zuchami o tym jak należy walczyć ze Śmieciuchem w domu oraz co to jest Ekologiczne Pogotowie Domowe.

3. Teatr samorodny

Każda z szóstek losuje jeden sposób walki ze Śmieciuchem i przedstawia go. Zadaniem pozostałych szóstek jest odgadnięcie, jaki to sposób.

Przykładowe sposoby:

• ograniczanie ilości zużywanej energii,

• segregacja śmieci,

• hodowanie roślin,

• zbieranie makulatury itp.

4. Piosenki i pląsy

Zielone pląsy

5. Gry i ćwiczenia

• Każda szóstka otrzymuje na karteczkach wypisane różne rodzaje odpadów. Zadaniem zuchów jest ich odpowiednia segregacja.

Przykładowe rodzaje śmieci:

kubeczki po jogurtach, woreczki foliowe, obierki z ziemniaka, papierowe opakowania, skórki z pomarańczy, stare gazety, szklane butelki po oranżadzie, puszki, słoiki, papierki po cukierkach, kartonowe pudełka itp.

• Szóstki otrzymują zaszyfrowany termin: RECYCLING

Po rozszyfrowaniu wiadomości drużynowy wyjaśnia zuchom, co termin ten oznacza, zuchy dowiadują się, dlaczego powinno się segregować odpady.

6. Majsterka

Podczas której drużynowy pokazuje jak prawidłowo powinno się składać plastikowe pojemniki, aby zawierały jak najmniej miejsca.

Ze złożonych butelek zuchy w szóstkach za pomocą taśmy klejącej i mazaków tworzą pomnik Śmieciucha.

Po wykonaniu pomników, zuchy tworzą galerię - następuje przedstawienie Śmieciuchów.

7. Zabawa

Zuchy tworzą zielony korowód i z piosenką na ustach udają się do najbliższego pojemnika na śmieci, aby wyrzucić powstałe wcześniej Śmieciuchy. Należy pamiętać, aby pogrzeb został wykonany w prawidłowym pojemniku na rzeczy plastikowe.

8. Krąg Rady

Zuchy postanawiają utworzyć Ekologiczne Pogotowie Domowe.

9. Obrzędowe zakończenie zbiórki

Zbiórka 3

Poszukiwanie Śmieciucha

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

2. Krąg Rady

Rozmowa o tym jak przebiega realizacja planu Ekologicznego Pogotowia Domowego

3. Gawęda - List

Drużynowy na zbiórkę przynosi list, który znalazł w swojej skrzynce, lecz jest on zaadresowany do zuchów. Okazuje się, że nadawcami tajemniczej przesyłki są Ekoludki. W liście Ekoludki zawiadamiają, że Śmieciuch nie tylko chce zawładnąć światem ludzi, lecz również Krainą Ekoludków.

4. Gawęda

Opowieść o tym jak piękna jest kraina Ekoludków.

5. Piosenka

„Baza Eko - zuch”

6. Krąg Rady

Zuchy postanawiają ratować nie tylko nasz świat, ale i świat Ekoludków, zamierzają powstrzymać Śmieciucha.

7. Majsterka

Zuchy piszą list do Ekoludków - postanowienie powstrzymania Śmieciucha.

Wiadomość musi jednak być zaszyfrowana, aby Śmieciuch nie pokrzyżował zuchom planów. Szyfrowanie odbywa się w szóstkach, każda grupa pisze fragment listu.

9. Zwiad - gdzie panuje już Śmieciuch

Zadaniem zuchów podczas zwiadu jest szukanie śladów panowania Śmieciucha i usuwaniu ich.

10. Podsumowanie zwiadu - Krąg Rady

Zuchy postanawiają nie zanieczyszczać świata, a śmieci zawsze wyrzucać do kosza.

11. Piosenki i pląsy

Zielone pląsy, które odstraszą Śmieciucha.

12. Obrzędowe zakończenie zbiórki

Zbiórka 4

Zuchowa Eko - Konferencja

1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki

2. Piosenki i pląsy

Pląsy o zwierzątkach.

3. Gawęda

Drużynowy opowiada o tym jak Klub Ekologiczny zorganizował konferencję.

4. Krąg Rady

Zuchy postanawiają zorganizować Eko - Konferencję, aby przekonać Śmieciucha, który ciągle obserwuje zuchy, by razem z nimi został prawdziwym ekologiem.

5. Zabawa tematyczna

Przygotowanie konferencji.

6. Piosenka

„Jedzie pociąg z daleka......” (na konferencję zuchy jadą pociągiem)

7. Konferencja

• Uroczyste otwarcie konferencji,

• Odśpiewanie hymnu konferencji „Baza Eko - zuch”,

• Dyskusje:

Temat pierwszy konferencji: Zalety bycia Ekologiem.

Zuchy odrysowują na kartkach swoje dłonie. We wnętrzu każdej papierowej dłoni rysują symbol określający, jakie są zalety bycia ekologiem. Następnie wszystkie dłonie zostają przyklejone na dużym arkuszu papieru, tworząc sieć pomocnych dłoni.

Temat drugi konferencji: Jak chronić środowisko.

Do tej dyskusji potrzebny jest kłębek wełny. Zuchy ustawiają się w kręgu. Pierwsza osoba chwyta koniec wełny i odpowiada, w jaki sposób można chronić środowisko, cały kłębek rzuca do wybranej osoby, która podobnie jak ona odpowiada na to samo pytanie. Zaczepia o swój palec wełnę i rzuca do kolejnej osoby.

Kiedy sieć ekologicznych pomysłów jest już zawiązana między wszystkimi uczestnikami dyskusji, następuje zwijanie kłębka. Każdy uczestnik musi powiedzieć, jaki pomysł miała osoba podająca mu wcześniej włóczkę. Jednocześnie zwijamy nić tak, aby znowu powstał kłębek.

UWAGA!

Zabawę najlepiej przeprowadzić w grupach 10 -12 osobowych.

Temat trzeci konferencji: Jak może wyglądać nasz świat, jeśli będziemy prawdziwymi ekologami.

Zuchy w szóstkach wykonują plakaty jak wyglądać będzie nasz świat, jeśli będziemy chronić środowisko i postępować jak prawdziwi ekolodzy.

Po wykonaniu prac, urządzamy galerię.

Podczas gdy, zuchy dyskutowały o ekologii na sieci przyjaznych dłoni pojawiła się nowa dłoń - Śmieciucha, w środku, której jest napisane że od dziś i on będzie ekologiem.

• Podsumowanie konferencji

Pod siecią przyjaznych dłoni zuchy podpisują pakt, w którym zawierają przymierze z przyrodą i obiecują postępować jak prawdziwi ekolodzy każdego dnia.

• Odśpiewanie hymnu konferencji na jej zakończenie.

8. Obrzędowe zakończenie zbiórki

phm. Aldona Kasza, hm. Katarzyna Krawczyk, hm. Wojciech Truszkowski, Zielone Harcowanie - Gra w Zielone. Poradnik dla drużynowych gromad zuchowych i drużyn harcerskich, wyd. HBW „Horyzonty”.

      GRY  ŚRODOWISKOWE  w  cyklach Ekoludek, Przyrodnik 

         Przysłowie chińskie mówi: Jeśli myślisz rok naprzód- sadź ryż. Jeśli myślisz 10 lat naprzód- sadź drzewo. Lecz jeśli myślisz 100 lat naprzód- ucz ludzi. Ja należę do tej trzeciej grupy osób. Nauczam, czyli odkrywam przed dziećmi otaczającą rzeczywistość w postaci liter, zdań, książek, liczb i działań matematycznych etc... Dlaczego nie miałabym odkrywać przed nimi świata, który warto ocalić. Tym właśnie dla mnie jest nauczanie ekologii. W języku niemieckim funkcjonuje specjalne pojęcie „Naturerlebnispedagogik” oznaczające pedagogikę opartą na przeżyciach związanych z przyrodą (na przeżywaniu przyrody). Jest to na zachodzie dość popularne podejście do edukacji środowiskowej, które doczekało się już wielu publikacji i opracowań. W naszym kraju jest podobnie.

Zasadniczym środkiem przekazu w tej pedagogice jest zabawa z przyrodą i w przyrodzie, która ukazuje dzieciom nowe podejście do środowiska. Gry i zabawy otwierają świat emocji. Dają możliwość aktywnego spędzenia czasu i uczenia się poprzez odkrywanie nowych prawd i wyciąganie wniosków. Pomagają odpowiedzieć na wiele pytań, zachęcają do bacznego przyglądania się przyrodzie i rozwijają spostrzegawczość. Uczą poznawania otaczającego świata innymi zmysłami niż wzrok i nawiązywania więzi emocjonalnej z jego poszczególnymi elementami.

Wybór gier opracowałam korzystając z książeczki p. Doroty Soidy „Bądź mistrzem i przyjacielem czyli edukacja ekologiczna na wesoło” i z materiałów Warsztatów Ekologicznych dla nauczycieli nauczania początkowego organizowanych przez Urząd Miasta Łodzi w roku 1996. Wszystkie proponowane przeze mnie gry sprawdziłam w praktyce włączając je do dwuletniego cyklu zajęć ekologicznych opartych na podręczniku „Elementariusz ekologiczny” wyd. Nowa Era.

  

Gry i zabawy wprowadzające.

 1.Spoglądamy na świat.

CEL: Oglądanie i dostrzeganie przyrody z nieznanej dotąd perspektywy.

  - przez lunetę (rulon z gazety lub po ręcznikach papierowych),

  - lusterkiem (w lusterku oglądamy to co mamy z tyłu),

  - do góry nogami (schylamy się i spoglądamy na świat miedzy nogami ),

  - przez okulary o kolorowych szkiełkach (mogą być wycięte z papieru i mieć różnej wielkości otwory)                                                            

- przez lornetkę (z bliska i z daleka ).

Dzieci oglądają dowolny element otoczenia lub ten, który wskaże n-l.

2.Wielkie poszukiwania.

CEL: Wspaniałe rozpoczęcie zajęć w terenie, pozwala skupić uwagę dzieci i zaabsorbować je. Może być to wstęp do omawianego problemu.

Istotą zabawy jest poszukiwanie rzeczy z listy. Listę tworzy n-l pamiętając o wieku grupy i o celu jaki chce osiągnąć .Dzieci mogą otrzymać jedno zadanie z tej listy lub więcej. Pamiętajmy by określić teren poszukiwań.

Przykładowa lista rzeczy do szukania.

Coś co mógłbyś pokochać.                                Nadgryziony liść (nie przez ciebie).               Coś na czym da się muzykować.

Liść z jakąś naroślą.                                            Piórko.                                                                  Coś chłodnego.

Jakieś nasionko.                                                   Coś kłującego.                                                  Coś co pachnie.

Coś ważnego dla przyrody.                              Coś okrągłego.                                                   Coś wyrzuconego.

Coś co Ci przypomina samego siebie.               Coś twardego.                                                   Coś co brzydko pachnie.

Coś wydającego odgłosy.                                  Coś pięknego.                                                   Coś jadalnego.

Dwa odpadki zostawione przez człowieka.        Cos ostrego.                                                     Coś miękkiego.

Coś naturalnego zupełnie bezużytecznego.     Coś jadalnego.                                                  Coś dziwacznego.

Po skończonych poszukiwaniach rozmawiamy na temat znalezionych skarbów i wyciągamy końcowe wnioski. (np. wszystko co jest naturalne  jest ważne w przyrodzie, wszystko w niej można pokochać, zbyt dużo ludzie pozostawiają odpadków, bo było je łatwo znaleźć )

3. Koszyczek skarbów.

CEL: Pobudzamy wyobraźnię dzieci i poznajemy elementy przyrody dotykiem.

Dzieci rozbiegają się po terenie i każde przynosi jakiś „skarb”. Zbieramy w jedno miejsce wszystkie skarby i prosimy wszystkie dzieci o zawiązanie oczu. Każdy z nich wybiera jakiś skarb i próbuje odgadnąć co to jest. Prosimy aby zaprzyjaźniły się z przedmiotem. Poczuły jaki jest: ciepły, zimny, miękki, twardy....i aby opowiedziały historię tego przedmiotu; skąd się wziął, gdzie mieszka, co przeżył, jaki jest stary, jaką przeżył przygodę. Dzieci mogą zapoznać się z kilkoma przedmiotami i tylko o jednym coś opowiedzieć. Mogą również opowiedzieć historię przyniesionego przez siebie skarbu.

4. Przewodnik z aparatem fotograficznym.

CEL: Uczymy uwagi i spostrzegawczości.

Dzieci dobierają się parami. Jedno jest przewodnikiem a drugie poznaje świat według jego uznania. Przewodnik prowadzi kolegę(ten ma zamknięte oczy) i umówionym sygnałem np. słowem ”pstryk” lub ściśnięciem ręki zwalnia „migawkę aparatu”. Kolega otwiera oczy i zgaduje co chciał mu pokazać przewodnik.(ciekawe drzewo, pieniek, roślinę itp.) Po sygnale n-la następuje zamiana ról. Na zakończenie pytamy dzieci o wrażenia i odczucia. Czy udało się im zobaczyć coś wyjątkowo, ciekawego.

 

Gry środowiskowe, w których motywem przewodnim jest drzewo.

1.Znajdź wśród drzew swego przyjaciela.

CEL: Poznajemy świat innymi zmysłami niż wzrok Budujemy więź emocjonalną z drzewem.

Wybranemu uczniowi zasłaniamy oczy i prowadzimy do wybranego z grupy drzewa. Prosimy by postarał się go „nauczyć”. Następnie odprowadzamy „okrężną drogą” na miejsce i prosimy aby wskazał nam to, które właśnie poznał, czyli swego przyjaciela.

2.Bicie „serca” drzewa.

CEL: Kształtowanie właściwego stosunku do świata żywego.

Do tego zajęcia potrzebne są słuchawki lekarskie, które przykładamy do kory drzewa (najlepiej liściastego wczesną wiosną) i z lekarską wnikliwością osłuchujemy je.

3.Poszukiwanie drzewa.

CEL: Uczymy orientacji w terenie i rozpoznawania gatunków drzew.

Można przygotować kilka wersji tej gry- zabawy.

1. Uczniowie mają do dyspozycji mapkę, na której zaznaczono położenie poszukiwanego drzewa.

2.Uczniowie otrzymują wzory liści i mają odnaleźć to, które ma takie samo.

3.Drogę do drzewa znaczymy np. bibułką.

4.Drzewo smutne i wesołe.

CEL: Uświadamiamy wpływ różnych czynników na przyrodę.

Na dwóch arkuszach papieru rysujemy schematycznie dwa drzewa. Jedno będzie smutne(rysujemy smutną minę)a drugie wesołe(mina wesoła).Zadaniem grupy będzie na małych karteczkach narysować (też schematycznie)wymyślone czynniki, które smucą lub rozweselają drzewo .Rysunki naklejamy w odpowiednich miejscach

np. ptaki w koronie drzewa, nacięcia na korze na pniu. Zabawa jest dobra zarówno jako wprowadzenie do problemu, jak i do jego podsumowania.

5.Stanę się drzewem.

CEL: Zapoznanie grających z cyklem rozwojowym drzewa od nasiona do wydania nasion i z warunkami, które sprzyjają lub przeszkadzają w rozwoju.

Potrzebne: kartki papieru, ołówki, gumki, kostka do gry, przygotowane wcześniej „dobre i złe karty”.

Każdy uczestnik lub grupa otrzymuje kartkę papieru i na dobry początek narysowane nasionko. Z nasionka rozwijać się będzie drzewo. Uczestnicy kolejno rzucają kostką. Odpowiedniej ilości oczek przypisane są znaczenia. Kolejność rysowania drzewa jest zawsze taka sama: z nasiona rozwijają się korzenie, z których wyrasta pień, do pnia można dorysować gałęzie z gałązkami i liśćmi, na nich dopiero wytwarzają się pąki, kwiaty i owoce.

/zasada jedynek/na jeden korzeń może przypadać tylko jedna gałąź, na jedną gałąź tylko jeden kwiat (w konsekwencji wymazanie korzenia może spowodować wymazanie linii pnia z gałęzią).

/zasada dwójek/dojrzałe drzewo musi mieć co najmniej 2 korzenie, 2 linie pnia i 2 gałęzie, zanim zacznie kwitnąć.

/zasada trójki/ wygrywa to drzewo , które ma 3 owoce.

            Wartość oczek.                         .

1-rysuję kwiat lub owoc.                     

2-rusuję korzeń,

3-rysuję linie pnia,

4-rysuję gałąź z gałązkami i liśćmi,

5-sam decyduję co narysować,

6-ciągne kartę,

               Przykłady dobrych i złych kart

>Niedaleko postawiono ule. Odwiedzają mnie pszczoły i zapylają kwiaty.(narysuj owoc)

>Obok mnie ludzie prowadza budowę, lecz ochronili moją korę  deskami.(narysuj linię pnia)

>Dzieci bardzo o mnie dbały, wcześnie zakwitam.(narysuj kwiat)

>Była piękna wiosna, wypuszczam dodatkowa gałąź.(narysuj gałąź)

>W moim pobliżu zamknięto ruchliwą ulicę, powietrze się poprawiło mogłem zakwitnąć. (narysuj kwiat)

>Zostałem okopany i użyźniony nawozem, rosnę dużo szybciej(narysuj gałąź i korzeń)

>Zaasfaltowano wokół ziemię. Brakuje mi wody.(zmaż korzeń)

>Obok mnie ludzie prowadzą budowę. Nie zabezpieczono mojej kory i uszkodzono ją.(zmaż linię pnia)

>Była długa susza i uschła mi gałąź. (zmaż gałąź) itp.

Kart powinno być kilkanaście. Tworzymy je wraz z dziećmi np. po grze `Drzewo smutne i wesołe” lub samemu.

 

I  jeszcze kilka gier ekologicznych.

 1.Budowa drogi.

CEL: Przybliżamy problemy związane z życiem zwierząt.

Zabawa oparta na znanej zabawie dziecięcej. Ustawiamy początkowo, tyłem do siebie, w kole,  tyle krzeseł ile jest dzieci. Symbolizują one miejsce życia danego gatunku. Uczniowie są zwierzątkami, gatunek mogą wybrać sobie sami. Kiedy słychać muzykę, „zwierzęta” wychodzą ze swoich legowisk w poszukiwaniu pokarmu i wody. Niestety ludzie, których potrzeby ciągle rosną, potrzebują terenu pod budowę drogi do nowego osiedla. Prowadzący usuwa jedno krzesło i kiedy muzyka milknie, co oznacza niebezpieczeństwo, zwierzątka wracają do swych domów. Jedno zwierzątko straciło miejsce do życia. Musi wywędrować lub ginie. Zabawę powtarzamy tak długo, by uzmysłowić dzieciom, że coraz mniej przestrzeni do życia pozostaje dla zwierząt. Ja kończę to zawsze apelem by kiedy będą już dorosłe i kiedy to one będą podejmowały ważne decyzje np. o lokalizacji osiedla czy supermarketu pamiętały o tym.

Zabawę można przeprowadzić w terenie. Krzesłami mogą być reklamówki ułożone na ziemi a dźwięki mogą pochodzić z np. tamburina.

2.Zakładamy swój „rezerwat”

CEL: Kształtowanie właściwych postaw wobec przyrody.

 Grę poprzedzam zawsze konkursem na stanowisko ”Strażnika Przyrody”

Kto poprawnie odpowie na wszystkie pytania otrzyma to stanowisko.

                        Pytania do konkursu.

1. Spotykasz na terenie rezerwatu kogoś, zrywającego pospolite kwiaty.

a)      grzecznie prosisz go by tego nie robił

b)      pokazujesz mu gdzie rosną rzadsze gatunki

c)      robisz awanturę i wyrzucasz z rezerwatu

2. Widzisz człowieka, który zbacza ze znakowanego szlaku.

a)      nie zwracasz na niego uwagi, jedna osoba niczemu nie szkodzi

b)      każesz mu wracać na szlak i opuścić rezerwat

c)      tłumaczysz dlaczego trzeba chodzić znakowanymi szlakami

3. Ktoś pyta cię, czy może zrobić zdjęcie ptaka wysiadującego jaja na gnieździe. Co odpowiadasz?

a)      zabraniasz tłumacząc, że to przeszkadza w lęgach

b)      pomagasz wyciąć krzaki, aby było lepiej widać

c)      odbierasz aparat fotograficzny.

4. Turysta chce szkolić swojego psa na terenie rezerwatu. Jak reagujesz?

a)      wzywasz straż porządkową

b)      pozwalasz mu

c)      tłumaczysz, że psy płoszą dzikie zwierzęta.

5. Dziecko chce na terenie rezerwatu puszczać latawca. Pyta cię o pozwolenie.

a)      oferujesz mu lepszy sznurek do trzymania

b)      zezwalasz, bo zwabi to rzadkie gatunki ptaków

c)      nie zgadzasz się, bo to straszy zwierzęta.

6. Ktoś chce spalić suche drewno z terenu rezerwatu

a)      chcesz drewno sprzedać, aby zarobić pieniądze

b)      zostawiasz suche drewno dla owadów i grzybów

c)      wolisz zostawić je na własne ognisko

7. Turysta chce zajrzeć do skrzynki dla ptaków.

a)      tłumaczysz, że nie wolno, bo może to wypłoszyć ptaki.

b)      pożyczasz mu drabinę

c)      pozwalasz na krótkie spojrzenie

8. Spotykasz rodzinę robiącą piknik niedaleko gniazda rzadkiego gatunku ptaka. Co robisz?

a)      prosisz, aby odeszli gdy skończą

b)      wzywasz policję

c)      grzecznie nakazujesz odejść jak najszybciej

9. Ktoś chce uzyskać do swojego ogrodu gatunek rzadkiej rośliny z rezerwatu.

a)      sprzedajesz, bo potrzebujesz pieniądze dla rezerwatu

b)      ponieważ jest to zabronione radzisz sadzić rośliny ogrodowe

c)      proponujesz, aby sam sobie wykopał

 

Kiedy mamy już „Strażników” dzielimy dzieci na grupy a każdej grupie wyznaczamy teren,(ograniczamy go np. sznurkiem).Zadaniem uczniów jest „założenie” w tym miejscu rezerwatu, nadanie mu nazwy, zaznaczenie najciekawszych okazów, wymyślenie jego historii. Po wyznaczonym czasie organizujemy spacer po rezerwatach i wysłuchujemy „prelekcji”.

3.Tworzymy własną grę ekologiczną.

CEL: Zebranie i utrwalenie zdobytych wiadomości w formie eko-gry.

 

Po opracowaniu pewnej partii materiału możemy zaproponować dzieciom ułożenie -zbudowanie gry na wzór popularnych gier „wędrówek”.

W tym celu uczniowie lub grupy otrzymują zadanie zaplanowa-

nia „przygód”, które napotkają osoby grające w tą grę.

Na formacie A4 narysujcie ok.10  kołowych pól, tak np. jak

 pokazuje rysunek (ważne by 1 pole było w górnym prawym rogu

a ostatnie , w dolnym, lewym lub prawym) i nanieście

 w dowolnych miejscach 3 „przygody”. Trzeba przypomnieć

 dzieciom, że mogą one nie tylko wstrzymywać lub cofać grającego

 (np. Wszedłeś na teren rezerwatu-cofasz się o 2 pola.), lecz również pomagać w szybszym dojściu do mety(np. Widząc gniazdo minąłeś go szybko i cicho-idź 4 pola do przodu.). Opisy „trudności” nanieście przy polach. Gdy wszyscy wykonają swoje karty wystarczy je ułożyć na ziemi, przygotować pionki z szyszek lub kamyków rzucać kostką  i miłej zabawy.

4.Kim jestem?

CEL: Zabawa- przerywnik. Analizujemy i syntezujemy poznane wiadomości.

Wybranemu uczniowi przypinamy na plecach nazwę zwierzęcia, rośliny, osoby. Jest mu ona nieznana. Pokazujemy ją tylko klasie. Uczeń zadając klasie ustaloną ilość pytań, np.10, ma za zadanie zgadnąć kim jest. Warunek: klasa może odpowiadać tylko „tak lub nie”.

 

                                          Myśli, które mogą się przydać.

 

W nauczaniu najlepszym środkiem przekazu jest magia-magia odkrycia, zachwytu i radości.

 

Jeśli myślisz rok naprzód - sadź ryż. Jeśli myślisz 10 lat naprzód-sadź drzewo. Lecz jeśli myślisz 100 lat naprzód-ucz ludzi.

 

Przyroda nigdy nie łamie własnych praw. (Leonardo da Vinci)

 

W przyrodzie nie ma ani nagród ani kar są tylko skutki. (Robert Ingrsoll)

 

Najszczęśliwszy jest ten, kogo przyroda nauczy podziwu. (R.W.Emerson)

 

Gdybyśmy się tylko postarali, świat byłby radosny i czysty .

(z filmu Miś Yogi

 

Żeby przyrodą rządzić, trzeba jej słuchać. (Francis Bacon )

 

Chwast to roślina, której zalet jeszcze nie odkryto.(Emerson)

Wymagania sprawności:

EKOLUDEK

1. Założyliśmy klub zielonych detektywów. Badaliśmy stan zanieczyszczenia wody, ziemi i powietrza w naszej okolicy. Szukaliśmy przyczyn, tropiliśmy obiekty powodujące zanieczyszczenie.

2. Zawarliśmy przymierze z żywiołami - ogniem, wodą, powietrzem i ziemią.

3. Byliśmy z wizytą w siedzibie strażników przyrody, pomagaliśmy im w pracy.

4. Znaleźliśmy w naszym lesie lub parku najbardziej zanieczyszczony odcinek i opiekowaliśmy się nim.

5. Zasadziliśmy własne drzewko. Założyliśmy też hodowlę sadzonek, czyniliśmy uważne obserwacje starając się stworzyć roślinom jak najdogodniejsze warunki do rozwoju.

6. Zbadaliśmy, skąd nasze miasto ( wieś) czerpie wodę pitną i co robi ze ściekami.

7. Zorganizowaliśmy Dzień Ziemi (22 IV) lub braliśmy udział w akcji „Sprzątanie świata".

8. Zorganizowaliśmy Forum Zdrowego Żywienia.

9. Bawiliśmy się a ambasadorów UNICEF-u UNICEF FAO. Zaplanowaliśmy, jak racjonalnie wykorzystać wodę i żywność całego świata oraz co robić z odpadami.

UWAGI

• •  Sprawność „Ekoludek" pozwala zuchom poznać problemy ekologiczne naszego świata ( szczególnie najbliższej okolicy). Uczy zuchy obserwacji i troski o środowisko, zachowań nie przynoszących szkody przyrodzie. Sprawność ta jest okazją do prześledzenia wykorzystywania wody oraz surowców wtórnych do podjęcia prostych działań oszczędnościowych.

• •  Sprawność „Ekoludek" to szereg wypraw badawczych (detektywistycznych), w trakcie, których warto sprawdzić, czy w regionie jest dostateczna ilość wody dla roślin i dla życia człowieka, czy produkcja rolnictwa zaspokaja zapotrzebowanie na żywność. Przed wyprawami zuchy mogą wykonać tajne znaczki zielonych detektywów. Mottem dla zabawy, śledzenia i odkrywania może być hasło: „w przyrodzie nic nie ginie" (zgodnie z nimi zuchy segregowały śmieci).

• •  Warto zaplanować, co należy zmienić w otoczeniu, aby nie szkodzić przyrodzie i skonfrontować nasze plany ze zdaniem specjalistów.

• •  „Ekoludek" przeznaczony jest dla zuchów zarówno młodszych jak i starszych. Różnorodność proponowanych działań pozwala na swobodny wybór i dostosowanie ich do wieku zuchów.

BIBLIOGRAFIA

1. Doney M., I ty zostań zielonym.

2. Kownacka M., Razem ze słonkiem.

3. Woda jest zyciem. Pakiet programowy ZHP.

4. Soida D., Być mistrzem-przyjacielem, czyli edukacja ekologiczna na wesoło.

5. Soida D., Zasady i techniki edukacji ekologicznej.

6. Soida D., Kotania T., Edukacja środowiskowa w terenie.

7. Springall H., i inni, Azot i azotany w życiu człowieka.

8. Tilling S., Ozon a efekt cieplarniany - zbadaj to sam.

9. Tilling S. i inni, Kwaśne deszcze - zbadaj to sam.

10. „Zuchowe Wieści" nr 6,7, 12/1986, 6/1987, 6, 10, 11/1991.

---