Zadania wychowawczo- dydaktyczne oddziału I

KRASNOLUDKI na miesiąc LUTY.

W miesiącu styczniu wiele uwagi poświęcimy następującym zagadnieniom wychowawczo - dydaktycznym:

• CZY WIESZ GDZIE MIESZKASZ? -MOJE MIASTO MYŚLENICE -wdrażać będziemy do znajomości swojego miejsca zamieszkania /dokładnego adresu/, do swobodnego opowiadania o swoim domu, podwórku, kolegach z podwórka. Prowadzić będziemy obserwacje zmian zachodzących w najbliższym otoczeniu. Rozwijać będziemy zainteresowania rodzinnym miastem, poznamy z tradycjami ludowymi związanymi z własnym miastem, regionem -stroje, pieśni i tańce, sztuka zdobnicza.

• ZABAWY I SPORTY ZIMOWE W REGIONIE GÓRSKIM-rozbudzimy zainteresowania regionem górskim: pięknem krajobrazu górskiego, jego ukształtowaniem.

Ukażemy dzieciom niebezpieczeństwo zabaw na lodzie i śniegu w miejscach niedozwolonych.

Przyzwyczajać będziemy dzieci do codziennego pobytu na świeżym powietrzu w okresie zimy, wyjaśnimy znaczenia świeżego powietrza dla zdrowia.

• BAL W PRZEDSZKOLU DZISIAJ - zapoznamy dzieci z tradycją balu karnawałowego

w naszym przedszkolu oraz rekwizytami potrzebnymi na bal karnawałowy. W oparciu o zabawy dydaktyczne, ilustracje, literaturę dziecięca przybliżymy dzieciom wygląd strojów karnawałowych.

Prosimy Rodziców o stosowne przebranie dzieci na bal w przedszkolu w dniu 19.02.07 /poniedziałek/.

• ZIMOWY KĄCIK PRZYRODY PRZEDSZKOLA -prowadzić będziemy obserwacje zjawisk zachodzących wraz ze zmianą pór roku -w otoczeniu przyrodniczym. Założymy z dziećmi różne hodowle w kąciku przyrody. Zachęcać będziemy dzieci do prowadzenia obserwacji przyrodniczych w kąciku. Zapoznamy z obowiązkowymi pracami w kąciku przyrody oraz z wymaganiami roślin.

Prosimy Rodziców o utrwalanie w domu poznanych w przedszkolu przez dzieci wiadomości, umiejętności oraz o udostępnienie dzieciom książeczek tematycznie związanych z wyżej wymienionymi zagadnieniami.

Wiersze do nauki: Piosenka:

„MIEJSCE” I.Salach „NA SANECZKACH”

Każdy kocha swoje miasto Lecą, lecą z nieba

czy jest duże, czy jest małe. śniegowe płateczki,

Każdy kocha swoją wioskę, świecą się w słoneczku

w której mieszka życie całe. jak małe gwiazdeczki.

Ref.:

I pamięta też przedszkolak Dzyń, dzyń, cieszmy się.

nazwę miejsca zamieszkania, Kto sankami jechać chce? /bis

by kłopoty mógł omijać,

by nie było zamieszania. Lecą, lecą z nieba

śniegowe płateczki,

„NASZE OBOWIĄZKI” świecą się w słoneczku

Piękne kwiaty rosną w sali, jak małe gwiazdeczki.

my będziemy o nie dbali. Ref.:

Dziś im nalejemy wody Skrzyp, skrzyp -zmykać czas,

-nie zrobimy wcale szkody. Bo mrozisko szczypie nas. /bis

LUTY

TEMATY KOMPLEKSOWE opracowała w oparciu o przewodniki i literaturę

Grażyna Burda

1. CZY WIESZ GDZIE MIESZKASZ ? -MOJE MIASTECZKO MYŚLENICE.

II. ZABAWY I SPORTY ZIMOWE W REGIONIE

GÓRSKIM.

3. BAL W PRZEDSZKOLU DZISIAJ.

4. ZIMOWY KĄCIK PRZYRODY

W.Bełza „Kto ty jesteś?”

I.Salach „Miejsce”

„Legendy Myślenic”

„Krakowiak”

Cz.Janczarski „Co to jest Polska”

„Moje miasteczko”

H.Bechlerowa „Zimo, baw się z nami”

Autor nieznany „Tak się zachmurzyło”

H.Pietrusiewicz „Zabawa na śniegu”

Autor nieznany „Na saneczkach”

A.Galica „Piosenka na chłodne dni”

J.Porazińskiej „Góry nasze góry”

M.Jaworczakowa „Czyje sanki najlepsze?”

„Janosik”

M.Czerniak „Przed balem”

Cz.Janczarski „Zabawa karnawałowa”

B.Ziomkówna „Lale tańczą”

t.Wójcik „Bal w przedszkolu”

I. Salach „Kwiaty”

I. Salach „Nasze obowiązki”

Autor nieznany „Kwiaty małej Ludki”

St. Szuchowa „Ogrodniczka”

A.Ekner „Fasola”

K.Różecka „W naszym ogródeczku”

I. CZY WIESZ GDZIE MIESZKASZ -MOJE

MIASTECZKO MYŚLENICE.

Cele ogólne:

• Nabywanie umiejętności wskazania swojego miejsca zamieszkania, opowiadania o swoim domu, podwórku, kolegach z podwórka.

• Nazywanie swojego miasta. Obserwowanie, jakie zmiany zachodzą w najbliższym otoczeniu.

• Budzenie zainteresowania rodzinnym krajem, poznanie tradycji ludowych związanych z własnym miastem, regionem -stroje, pieśni i tańce, sztuka zdobnicza.

Zadania edukacyjne wyzwalające aktywność i działalność dzieci.	Zakładane efekty, cele operacyjne. Dziecko ....:	Środki wspomagające działania :
* „Kto ty jesteś” - zapoznanie dzieci z nazwą kraju -Polska -oraz godłem. -„Mapa Polski” -niespodzianka, wyjaśnienie co to jest mapa, do czego służy, zwrócenie uwagi na kolory na mapie -Słuchanie wiersza W.Bełzy „Kto ty jesteś?” ilustrowanego obrazkami -uświadomienie dzieciom znaczenia słów: mój kraj, moja ojczyzna, moje miasto; budzenie przywiązania do rodzinnego miasta -kraju. -Zabawa „Spacer po Polsce” zainspirowana wierszem: „Co to jest Polska” Cz.Janczarskiego -nazywanie na obrazkach charakterystycznych regionów: góry, morze, jeziora... -„Godło” -zwrócenie uwagi na miejsce godła na sali, opisanie jego wyglądu przez dzieci. -„Białoskrzydlaty ptak” -kolorowanie obrazka kredkami. „Poznajemy nasze miasto” -słuchanie legend o Myślenicach. Zapoznanie z herbem miasta Myślenic. -„Czy znamy nasze miasto?” -zaznaczenie na mapie Polski, gdzie znajduje się nasze miasto, utrwalenie znajomości nazwy. -„Plan naszego miasta” -wyjaśnienie pojęcia plan, zapoznanie z planem miasta Myślenice, nazywanie charakterystycznych miejsc miasta: Rynek, Zarabie, Osiedle... -Zabawa „Spacer po mieście” -nazywanie na planszach charakterystycznych obiektów. -„Legendy Myślenic” -słuchanie legend przy ilustracjach, rozmowa z dz. n/t legendy, poznanie z herbem. -Zabawa w formie opowieści ruchowej „Krakowiacy i górale” -oparta na treści legendy. -„Herb Myślenic” -dokończenie rysowania herbu Myślenic, pokolorowanie obrazka. * „Myślenice to nasz dom” -rozmowa z dziećmi połączona z nauką wiersza „Miejsce” I.Salach -„Czy znasz to miejsce?” -praca w zespołach: oglądanie ilustracji, przewodników, widokówek i nazywanie charakterystycznych miejsc Myślenic. -„Miejsce” słuchanie wiersza I.Salach. Rozmowa z dz. n/t wiersza. Nauka wiersza. -Zabawa inscenizowana do piosenki „Moje miasteczko” -„Moje miasteczko” -zamalowywanie farbami akwarelowymi obrazka przedstawiającego Rynek * „Poznajemy zabytki Myślenic” - w czasie spacerów po mieście -„Miejsce” -nauka wiersza -Przypomnienie umów dotyczących zachowania a spacerze * „Moje miasto -mój dom” -malowanie farbami akwarelowymi. -„Domy -domki” -nazywanie domów na obrazkach, określanie wielkości: duży- mały. -Pokaz malowania farbami domu przez nauczyciela. -„Mój dom” -samodzielna praca dzieci. -„Moje miasto -mój dom” -tworzenie budowli z różnorodnych klocków pojedynczych i nakładanych na siebie. * „Moje miasteczko” -nauka piosenki. -Taniec ludowy „Krakowiak” -nauka układu tanecznego z chustami wg propozycji J.Tarczyńskiego. -Osłuchanie z piosenką „Moje miasteczko” -rozmowa na temat treści i melodii, określanie ilości zwrotek w piosence. -Zabawa inscenizowana do piosenki „Moje miasteczko” -Słuchanie zjawisk akustycznych - spostrzeganie słuchem odległości w zabawie „Woreczki” -Taniec ludowy „Krakowiak” -kształcenie umiejętności poruszania się cwałem bocznym z zastosowaniem rekwizytu. * „Spacer po Myślenicach” -opowieść ruchowa. Zachęcanie dzieci do wspólnej zabawy. -Zabawa na powitanie: „Kółeczko zwijamy” „Iskierka” - Opowieść ruchowa -dostosowanie ruchu do opowiadania nauczyciela. -Zabawy na pożegnanie: „Dwóm tańczyć się zachciało” „Moje miasteczko” zabawa inscenizowana do piosenki. „Pa-pa” wg J.Tarczyńskiego * Zestaw zabaw ruchowych nr 3 wg K.Wlaźnik s.204-205 -dostarczenie dziecku bodźca rozwojowego, wyrabianie poprawności ruchów, rozwijanie naturalnych czynności ruchowych. * Rytmika -zajęcia dodatkowe.	-potrafi uważnie wysłuchać utworu literackiego, -wypowiada się na podany temat, -potrafi nazwać krajobrazy na ilustracjach, -potrafi opisać wygląd godła: -nazwać ptaka, kolory, -potrafi pokolorować obrazek właściwie dobierając kolory. -zna nazwę swojego miasta, -potrafi nazwać charakterystyczne rejony miasta Myślenice, -potrafi uważnie wysłuchać legendy i wypowiadać się na temat treści własnymi słowami, -reaguje na sygnał słowny i dźwiękowy, -potrafi połączyć kropki w rysunku i zapełnić powierzchnię kolorem. -rozpoznaje charakterystyczne miejsca swojej miejscowości na widokówkach, -potrafi opowiadać o nich, -potrafi uważnie wysłuchać treści wiersza i wypowiadać się, -potrafi powtórzyć I zwrotkę wiersza, -potrafi zamalować obrazek farbami akwarelowymi. -zna i przestrzega zasady ruchu drogowego oraz właściwego zachowania w miejscach publicznych. -potrafi nazwać domki, określić ich wielkość, -potrafi uważnie obserwować sposób malowania domu przez nauczyciela, -potrafi namalować dom, -potrafi wznosić budowle z różnorodnych klocków. -potrafi wypowiadać się na temat treści, i melodii, -potrafi określić ilość zwrotek w piosence, -potrafi określić słuchem odległość, -potrafi poruszać się cwałem bez potrącania po obwodzie koła. -potrafi zastosować poznane formy powitania, pożegnania, -potrafi odzwierciedlić ruchem opowiadanie nauczyciela, -potrafi poruszać się bez potrącania. -potrafi poruszać się bez potrącania, -potrafi wykonywać i naśladować ruchem czynności proponowane przez dorosłego.	-mapa Polski, -ilustracje do wiersza „Kto ty jesteś?”, -ilustracje do wiersza „Co to jest Polska?”, -kartki z obrazkiem do kolorowania, -kredki. -mapa Polski, -plan miasta Myślenice, -plansze przedstawiające charakterystyczne obiekty Myślenic, -ilustracje do legend, -herb Myślenic, -kredki. -widokówki, plansze, przewodniki, -kaseta z nagraniem piosenki „Moje miasteczko”, -kartki z obrazkiem do zamalowania, -akwarele, -pędzle. -aparat FOTO -obrazki przedstawiające różnej wielkości domy, -kartki, -akwarele, -pędzle -kaseta z nagraniem „Moje miasteczko”, ”Krakowiaka”, -instrumenty perkusyjne, -woreczki, -chustka dla każdego dziecka. -krążek dla każdego dziecka. -krążki w 4 kolorach /dla każdego dz. jeden krążek/

WYPISY

„Kto ty jesteś?” W.Bełza /popielata książka/

- Kto ty jesteś?

- Polak mały.

- Jaki znak twój?

- Orzeł biały.

- Gdzie ty mieszkasz?

- Między swemi.

- W jakim kraju?

- W polskiej ziemi.

- Czym ta ziemia?

- Mą ojczyzną.

- Czym zdobyta?

- Krwią i blizną.

- Czy ją kochasz?

- Kocham szczerze.

- A w co wierzysz?

- W Polskę wierzę.

- Czym ty dla niej?

- Wdzięczne dziecię.

- Coś jej winien?

- Oddać życie.

„Miejsce” I.Salach

Każdy kocha swoje miasto

czy jest duże, czy jest małe.

Każdy kocha swoją wioskę,

w której mieszka życie całe.

I pamięta też przedszkolak

nazwę miejsca zamieszkania,

by kłopoty mógł omijać,

by nie było zamieszania.

„Legendy Myślenic”

Mieszkamy w Myślenicach, miasteczku leżącym niedaleko Krakowa. Nasza miejscowość ma już 654 lat. Położona jest w pięknej dolinie rzeki Raby. Przez miasto przebiega szosa Kraków -Zakopane. Mamy kilka zakładów przemysłowych, żłobek, przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazjum i liceum. Najpiękniejszą dzielnicą Myślenic jest Zarabie, ośrodek wypoczynkowy dla tysięcy wczasowiczów z Krakowa i okolic. Często chodzimy na wycieczki i podziwiamy urok naszej okolicy, z której jesteśmy dumni.

Istnieje kilka legend opowiadających o historii nazwy miasta.

1. Okolice Myślenic jak podje legenda, były bardzo bogate w zwierzynę. Toteż zjeżdżało tu dużo myśliwych. Podobno pewnego razu przyjechał rycerz Maciej. Bardzo spodobała mu się ta okolica. Długo, długo myślał, jakby nazwać tę miejscowość. Od tego myślenia według legendy, pochodzi nazwa Myślenic.

2. Dawno, bardzo dawno temu na terenie Myślenic były rozległe lasy. Przyjechał tu na polowanie król z całym dworem. Córka króla oddaliła się i zaginęła w lesie. Bardzo długo wszyscy szukali królewny. Ale ona wpadła na pomysł, aby wejść na najwyższe drzewo, to wtedy albo ona zobaczy kogoś lub ją dostrzegą i odnajdą. Drzewo, na które weszła, to była wysoka lipa. Księżniczka powiewała chusteczką i głośno płakała. Zauważono wreszcie królewnę, ale lipa była bardzo wysoka i księżniczka bała się zejść z drzewa. Więc dwóch drwali miało ściąć drzewo. Król z radości, że odnalazł córkę w herbie Myślenic rozkazał umieścić lipę z dwiema siekierkami.

3. Dawno, dawno temu na miejscu dzisiejszego miasta Myślenic, rosła olbrzymia puszcza. Któregoś dnia przez puszczę przejeżdżał król, a na jego ścieżce leżała lipa zwalona przez burzę. Wieśniacy porąbali lipę siekierami i toporami, aby umożliwić przejazd. Król z wdzięczności za pomoc, nadał osadzie prawa miejskie i herb, którym jest lipa, siekiera i toporek.

4. Bardzo dawno temu na terenach dzisiejszych Myślenic rosły gęste lasy. Aby zwiększyć swe pola uprawne Krakowiacy wycinali lasy i Górale wycinali lasy. Pewnego dnia przy wycinaniu zeszli się w polu Krakowiak i Góral. Została do wycięcia tylko jedna lipa. Aby nie doszło do kłótni, to ostatnie drzewo Góral i Krakowiak pozostawili nie ruszone. Na dowód przyjaźni koło tego drzewa pozostawili swe siekierki. I tak powstał herb Myślenic upamiętniający zgodę Krakowiaków z Góralami.

Która legenda o Myślenicach podoba się wam najbardziej?

„Krakowiak”

Krakowiaczek jeden

miał koników siedem.

Pojechał na wojnę

został mu się jeden.

Siedem lat wojował

szabli nie wyjmował.

Szabla zardzewiała

wojny nie widziała.

„Co to jest Polska” Cz.Janczarski

-Co to jest Polska? -

spytał Jaś w przedszkolu

Polska -to wieś i las,

i zboże w polu,

i szosa, która pędzi

do miasta autobus,

i samolot, co leci

wysoko nad tobą.

Polska -to miasto,

strumień i rzeka,

I komin fabryczny,

co dymi z daleka,

a nawet obłoki,

gdy nad nami mkną.

Polska to jest także

twój rodzinny dom.

A przedszkole?

Tak - i przedszkole,

i róża w ogrodzie,

i książka na stole.

„Moje miasteczko”

To małe kółeczko

to moje miasteczko.

W tym mieście mój dom,

w tym domu mój kąt.

A tam na kanapie

przyglądam się mapie.

To małe kółeczko

to moje miasteczko.

II. ZABAWY I SPORTY ZIMOWE W REGIONIE

GÓRSKIM.

Cele ogólne:

• Rozbudzanie zainteresowań regionem górskim: pięknem krajobrazu górskiego, jego ukształtowaniem.

• Uświadomienie dzieciom niebezpieczeństwa zabaw na lodzie i śniegu,

• Przyzwyczajanie dzieci do codziennego pobytu na świeżym powietrzu w okresie zimy, rozumienie znaczenia świeżego powietrza dla zdrowia.

Zadania edukacyjne wyzwalające aktywność i działalność dzieci.	Zakładane efekty, cele operacyjne. Dziecko ....:	Środki wspomagające działania :
*„Co lubimy robić w okresie zimy?” -poszerzenie wiadomości na temat zabaw na śniegu. -„Zimo, baw się z nami” H.Bechlerowa -inscenizacja utworu, wyszukiwanie właściwego obrazka do poszczególnych fragmentów utworu /zabawy na śniegu/. -„Bezpieczna zabawa” -wyszukiwanie i opowiadanie treści obrazków na których dzieci bawią się bezpiecznie, uzasadnianie wypowiedzi. -„Sporty zimowe” naśladowanie przy muzyce zabaw na śniegu. -„Pierwsza ślizgawka” -układanie historyjki obrazkowej wg kolejności wydarzeń -opowiadanie co wydarzyło się najpierw, a co potem. -Zabawa rytmiczno- ruchowa na tle piosenki „Tak się zachmurzyło” -odzwierciedlanie ruchem treści. *Zakopane -zimowa stolica Tatr -opowiadanie wrażeń, spostrzeżeń, wspomnień przez dzieci które były na nartach w górach. -„Gdzie mamy najlepsze warunki do uprawiania sportów zimowych?” -nakrywanka oglądanie widokówek, albumów o górach. -„Góry nasze góry” słuchanie wiersza J.Porazińskiej, odszukanie obrazka pasującego do treści wiersza. -„Zbójnicki” zabawa taneczna przy melodii tańca -„Janosik” -poznanie legendy o bohaterze polskich gór, krótka rozmowa nt. treści. -„Niespodzianka” -paczka z rekwizytami związanymi z regionem góralskim -omówienie zawartości, poznanie z nowymi pojęciami: ciupaga, serdak... -„Góral z owieczką” -kolorowanie obrazka kredkami. *„Bardzo śpiący rycerze” -omówienie niebezpieczeństwa czyhające na dzieci w górach oraz zwrócenie uwagi na pracę ratowników górskich -Zagadki słowno -obrazkowe: łyżwy, narty, sanie, sanki -dobieranie właściwego obrazka. -„Polskie Góry” -oglądanie przeźrocza z cyklu „Nasza Ojczyzna”, swobodne wypowiedzi. -„Uprawiamy sporty zimowe w górach” -zabawa ruchowo -naśladowcza. -„Na ratunek” -układanie dwóch obrazków wg kolejności wydarzeń -opowiadanie co wydarzyło się najpierw, a co potem -„Mali ratownicy” -zabawa ruchowo -naśladowcza. * „Mróz, mróz” muz. J.Lefeld, sł. J.Grodecka lub „Na saneczkach” autor nieznany, sł. F.Leszczyńska -instrumentacja piosenki. -Zagadki muzyczne -rozpoznawanie znanych piosenek po melodii granej na pianinie. -Osłuchanie z piosenką graną na pianinie „Mróz, mróz” -omówienie treści piosenki, próby śpiewania wraz z nauczycielką powtarzające się zakończenie kolejnych zwrotek. -„Sanki” zabawa przy towarzyszeniu melodii piosenki -dzieci ustawione parami formują „sanki” i w równych rzędach stają w czterech rogach sali. -Instrumentacja piosenki „Mróz, mróz” wg opisu w „Kalendarzu muzycznym w przedszkolu” U.Smoczyńska -Nachtman s.123 *Działalność plastyczna zainspirowana opowiadaniem „Czyje sanki najlepsze?” M.Jaworczakowej. -Zabawy na powitanie: „Bobry”, „Witam dzieci....” -Słuchanie opowiadania „Czyje sanki najlepsze?” -analiza treści, stawianie pytań, udzielanie odpowiedzi, wyciąganie wniosków przyczynowo -skutkowych, ocena postępowania dzieci, rozumienie znaczenia pojęć: koleżeństwo, uczynność. -Praca w zespołach: „Zabawy i sporty zimowe” -malowanie farbami na szarym papierze nadawanie tytułu swoim pracom, „Narciarz” -kolorowanie obrazka kredkami, dorysowywanie brakujących elementów rysunku: słonka, chmurek, ptaków.... *Opowieść ruchowa „Mali sportowcy” -odzwierciedlanie w zabawie zebranych doświadczeń i wiadomości dotyczących różnorodnych sportów zimowych, zabaw na śniegu, -reagowanie ruchem zgodnie z akompaniamentem /marsz, bieg/ *Zestaw zabaw na śniegu nr 1 wg K.Wlaźnik s.260. -przygotowanie do wymarszu, -marsz na teren zabaw rzędem po śniegu jednym śladem za prowadzącym, -torowanie równoległych ścieżek w grupach do ślizgania się, -z rozbiegu ślizganie się na butach po ścieżkach, -budowanie kopców w grupach przy użyciu łopatek, -skoki przez kopce z odbicia jednonóż, każda grupa przez swój kopiec, -marsz parami do przedszkola. *Rytmika -zajęcia dodatkowe.	potrafi wyszukać właściwy obrazek do utworu, -potrafi opowiadać treść obrazka, uzasadnić wypowiedź, -potrafi naśladować przy muzyce zabawy na śniegu, -potrafi uporządkować historyjkę wg kolejności wydarzeń i opowiadać co wydarzyło się najpierw, a co potem, -potrafi ruchem odzwierciedlić treść piosenki, -potrafi wypowiadać się na temat treści nakrywanki sugerując się fragmentami obrazka, -potrafi oglądać albumy i widokówki, -potrafi uważnie wysłuchać wiersza i wskazać właściwy obrazek, -potrafi rytmicznie poruszać się przy melodii tańca -„Zbójnicki”, -potrafi uważnie wysłuchać legendy i wypowiadać się na jej temat, -pomaga przy rozpakowywaniu paczki bez przepychania, -potrafi pokolorować obrazek, nazwać kolory, dorysować brakujące elementy obrazka. -potrafi dobrać właściwy obrazek do zagadki słownej, -potrafi uważnie oglądnąć przeźrocze i powiedzieć o czym było przeźrocze, -potrafi odzwierciedlić ruchem uprawiane sporty zimowe w górach, -potrafi ułożyć dwa obrazki wg kolejności, opowiedzieć co wydarzyło się najpierw, a co potem, -potrafi rozpoznać i zaśpiewać poznane piosenki, -potrafi uważnie wysłuchać piosenkę, wypowiadać nt. treści, -potrafi śpiewać wraz z nauczycielką powtarzające się zakończenie kolejnych zwrotek. -potrafi sprawnie ustawić się w parach, utworzyć „sanki”, poruszać się bez potrącania wg zawartych umów. -potrafi grać na instrumentach zgodnie z instrukcja dyrygenta. -potrafi zabawić się w poznane formy powitania, -potrafi uważnie wysłuchać opowiadania, udzielić odpowiedzi na stawiane pytania, -potrafi wyciągnąć wnioski przyczynowo -skutkowe, ocenić postępowanie dzieci, -potrafi wyciąć i ozdobić sanki, -potrafi rozplanować i namalować pracę na całej powierzchni kartki, -potrafi pokolorować obrazek i dorysować brakujące elementy rysunku aby zagospodarować całą kartkę. -reaguje ruchowo zgodnie z opowieścią oraz akompaniamentem do marszu, biegu... -przedstawia własne pomysły ruchowe, -porusza się bez potrącania po sali -potrafi sprawdzić stan ubrania i obuwia przed wyjściem na plac pokryty śniegiem, -potrafi maszerować rzędem po śniegu za prowadzącym, -potrafi w grupach wydeptać ścieżki do ślizgania, -potrafi utrzymać równowagę podczas ślizgania, -potrafi w grupie budować kopiec z użyciem łopatek, -potrafi przeskoczyć przez kopiec, -potrafi maszerować w parach w drodze do przedszkola.	sylwety , obrazki do utworu „Zimo, baw się z nami”, -obrazki zabaw na śniegu, -historyjka „Pierwsza ślizgawka”, -kaseta z nagraniami muz. „Śniegowa zabawa”, KLANZA „Tak się zachmurzyło” -ilustracja gór, okienka: sanki, narty, łyżwy, -albumy, widokówki o górach, -historyjka obraz do legendy-„Janosik”, -paczka z rekwizytami, -karty pracy do kolorowania, -kredki. -obrazki: łyżwy, narty, sanki, sanie, -przeźrocze „Polskie Góry”, -projektor do wyświetleni przeźrocza, -obrazki do opowiadania „Bardzo śpiący rycerze” -instrumenty perkusyjne: grzechotki, trójkąty, dzwonki, tamburyny. -obrazki do opowiadania „Czyje sanki najlepsze?”, -karton, nożyce, pisaki, -farby, szary papier, pędzle, -karty pracy do kolorowania, kredki -kaseta z nagraniem KLANZY „Śniegowa zabawa”, -gazety. -łopatki

WYPISY

„Zimo, baw się z nami” H.Bechlerowa

Zima:

Jestem zima, zima biała.

śnieg w około rozsypałam.

Dziewczynka:

Nie śpij, kotku, kotku bury!

Na saneczkach zjedziesz z góry.

I bałwanka ulepimy.

Nic się, kotku nie bój zimy.

Kotek:

Kotek jeździć ma na sankach?

Kotek lepić ma bałwanka?

Gdy śnieżynki z nieba lecą,

kotek lubi spać na piecu.

Chłopiec:

Wszystkie koty -to piecuchy.

Tylko dzieci -zawsze zuchy!

Wszystkie dzieci:

My lubimy łyżwy, sanki

i śnieżynki, i bałwanki!

Zimo, sypnij śnieżynkami!

Baw się z nami, baw się z nami!

„Tak się zachmurzyło” autor nieznany,

muz. Z.Dyktor -Dąbrowska

1. Tak się zachmurzyło,

słonko się ukryło

pada, pada śnieżek biały,

dawno go nie było.

2. Chodźmy na saneczki,

chłopcy i dzieweczki,

pojedziemy wszyscy razem

z wysokiej góreczki.

3. Pędzimy, pędzimy,

nic się nie boimy.

Aż tu naraz bęc na śnieżek,

Wszyscy już leżymy!

„Zabawa na śniegu” sł. F.Leszczyńska

muz. H.Pietrusiewicz

1. Śnieg otulił ziemie całą,

nadszedł wreszcie zimy czas.

Wszędzie biało! Wszędzie biało!

Wiele uciech czeka nas!

2. Śnieżna górka na nas czeka,

dwa zakręty, ostry zjazd!

Kto ma sanki, niech nie zwleka!

Najtrudniejszy pierwszy raz!

3. Lekko każdy z nas pomyka

i po lodzie sunie w dal.

Na ślizgawce gra muzyka,

dzisiaj bal, zimowy bal.

„Na saneczkach” sł. autor nieznany, muz. F.Leszczyńska

Lecą, lecą z nieba

śniegowe gwiazdeczki

świecą się w słoneczku

jak małe gwiazdeczki.

Dzyń, dzyń cieszmy się.

Kto sankami jeździć chce. /bis

Lecą, lecą z nieba

śniegowe gwiazdeczki

świecą się w słoneczku

jak małe gwiazdeczki.

Skrzyp, skrzyp -zmykać czas,

bo mrozisko szczypie nas. /bis

„Góry nasze góry” J.Porazińskiej

Góry nasze, góry!

Hale nasze, hale!

Kto was zna tak dobrze,

Jako my, górale!

Góry nasze, góry!

Wy, wysokie szczyty!

Kto was przewędrował?

Góral rodowity.

„Kto tam? W.Chotomska

-Kto tam?

-To my, zbójnicy.

-Skąd?

-Z murowanej piwnicy.

-A gdzie ta piwnica?

-Na środku Zakopanego.

-A po co przyszliście do nas?

-Zatańczyć zbójnickiego.

„W murowanej piwnicy”

W murowanej piwnicy

tańcowali zbójnicy,

Kazali se pięknie grać

I na nóżki spozierać.

Ej, ty baca, baca nos,

dobrych chłopców na zbój mos!

Jesce byś ich lepszych mioł,

kiedy byś im syra doł!

Tańcowałbym kiebyk mógł

kiebyk nie mioł krzywych nóg.

Ale krzywe nogi mom,

co podskocze, to się gnom.

(„Od jesieni do lata piosenka ludowa w szkole”

J. Grzegorzewska, M. Kaczurbina i L. Miklaszewski str. 82)

„Czyje sanki najlepsze?” M.Jaworczakowa

Oczywiście, że ją zauważyli -tę małą dziewczynkę w pomarańczowej czapeczce, tkwiąca nieruchomo u stóp pagórka, z którego zjeżdżali. Ale byli rozbawieni i nie mieli ochoty zawracać sobie głowy kimś obcym.

-Ona nie jest z naszego przedszkola -stwierdziła Ela. -Zjeżdżaj Maniek!

Sanki Mańka to najlepsze sanki w całej grupie starszaków. Niosły go lekko, wzięły piękny zakręt. A gdy wiatr zakurzył śniegiem, można było krzyczeć z radości!

Maniek zahamował. Potem, by nie tracić chwili czasu, pobiegł z powrotem na górkę. W przelocie mignęła mu znów przed oczami pomarańczowa czapeczka. Sposobiąc się do następnego zjazdu zapytał:

-Jacek, ta mała... dlaczego ona tam tak stoi i stoi?

-Bo ja wiem! No jedziesz, czy nie jedziesz?

Oczywiście, że jechał. Zarzuciło go na zakręcie, ale się nie wywrócił. Wspaniała jazda!

Wtedy właśnie zauważył utkwione w siebie spojrzenie dziewczynki. Dalej stała pod górka i patrzyła.

-Jeśli nie masz sanek -powiedział szybko, bo strasznie mu się przecież spieszyło na górkę -jeśli nie masz , to ci pożyczę.

-Dziękuję uśmiechnęła się mała -ale ja... ja nie bardzo mogę chodzić. Wróciłam z sanatorium w Rabce i...

-Nie możesz chodzić?

-Trochę mogę. Ale na górkę to bym nie weszła, bo... Widać było, że mówienie o tym sprawia jej przykrość.

-E, co tam! Nie musisz wcale tam wchodzić! Siądziesz na moich sankach, a ja cię powożę tutaj.

-Maniek! Chodź! -nawoływał Jacek z Elą.

-Naprawdę mnie przewieziesz? -dziewczynce rozbłysły oczy.

-Siadaj! -krzyknął Maniek niecierpliwie i szarpnął sanki.

Zauważył, że siadała z trudnością i że nogę ma sztywną w kolanie.

-Ale ty pewnie wolałbyś zjeżdżać... spytała cicho.

-Eee tam! Już mi się znudziło.

Mnie by się nie znudziło, nigdy -westchnęła.

Mnie też nie -pomyślał Maniek, ale wesoło powiedział:

-Przewiozę cię dookoła placu, chcesz?... No to się trzymaj, ruszamy!

Pobiegł po śniegu. sanki ruszyły za nim posłusznie, lekko, równo... Nie darmo chłopcy mówili, że sanki Mańka są najlepsze.

„Janosik”

Zbójnik góralski Janosik już w młodości zasłynął dzielnością i sprytem na całe Podhale. Któregoś dnia idąc lasem spotkał starą kobietę. Zatrzymał się na wąskiej ścieżce i pozdrowił staruszkę.

- Głodna jestem- rzekła nieśmiało góralka.

Janosik sięgnął do torby. Był nie tylko silny i sprytny, miał też dobre serce.

- Masz tu ser, kobieto, jedz- powiedział.

Wtedy stało się coś dziwnego. Staruszka zniknęła, a na ziemi pojawiły się dary: zbójnicki pas, kierpce i ciupaga. Wkrótce Janosik miał się przekonać o ich cudownych właściwościach.

Wkrótce potem drużyna zbójników wybrała Janosika swym hetmanem. Odtąd stał się najsłynniejszym zbójnikiem po obu stronach Tatr. Pewnego dnia janosikowa drużyna zaczaiła się przy starym młynie. Młyn stał obok drogi wiodącej do miasta. Było cicho, świeciło słońce, śpiewały ptaki. Wtem rozległ się turkot. To nadjeżdżał bogaty graf w przepysznej karecie. Wiózł beczkę złota. Janosik wyskoczył na drogę i zatrzymał konie. Inni zbójnicy otoczyli karocę. Graf z przerażenia aż zbielał na twarzy.

- Oddaj pieniądze, któreś biedakom zrabował- huknął Janosik.

- Oddam, wszystko oddam, tylko darujcie mi życie- błagał graf.

Zbójnicy zabrali złoto. Grafa wsadzili w beczkę i stoczyli ją z góry. Śmiali się i życzyli mu szczęśliwej podróży. Wieczorem cała drużyna zebrała się przy ognisku. Śpiewali i tańczyli. Na końcu podzielili się sprawiedliwie zdobytym złotem. Tymczasem graf zapragnął zemsty. Wezwała oddział żandarmów zbrojnych w długie karabiny. Było ich pięć razy więcej niż janosikowych zbójników.

Rankiem żandarmi starli się ze zbójnikami. Janosik rozkazał swym ludziom skryć się w lesie i sam wystąpił do walki. Nikt nie potrafił go pokonać. Niezwykły pas Janosika odbijał pociski. Kule odskakiwały na wszystkie strony i raziły przeciwnika. Janosikowa ciupaga wyrwała mu się z ręki i sama rąbała wroga. Przerażeni żandarmi całkiem potracili głowy. Ich dowódca skrył się za drzewem. Janosik spokojny o lis towarzyszy umknął żandarmom. Niezwykłe kierpce przeniosły go nad wodą, na drugi brzeg bystrej rzeki.

Wieczorem dotarł do wsi i tam rozdął biedakom zdobyte złoto. Ludzie błogosławili go za dobre serce. Zmęczony zasnął w izbie karczmarza. Ktoś zdradził Janosika. Pojmano go podstępem, gdy spał i nie mógł się bronić. Postawiono go przed sądem. Na rozkaz grafa sąd wydał najsurowszy wyrok. Na całym Podhalu zapanowała wielka żałość. Ludzie powiadają, że nawet góry płakały, gdy Janosik umierał.

„Zbójnicki” W.Chotomska

W murowanej piwnicy

tańcowali zbójnicy.

-Jak ten jeden skoczył w górę,

to w suficie zrobił dziurę.

-Jak ten drugi tupną nogą,

to się znalazł pod podłogą.

-Jak ten trzeci się zawinął,

wyleciały drzwi z futryną.

-Jak się czwarty rozweselił,

cztery ściany diabli wzięli!

-Jak ciupagą rąbną piąty,

poszły w drzazgi wszystkie gonty!

-Jak ten szósty zaczął tupać,

rozleciała się chałupa!

-A ten siódmy to był baca

skoczył w górę i nie wraca.

-Pewnie siedzi na Giewoncie

i rozmyśla o remoncie!

ZAGADKI

Jaka to para umie w zgodzie

Tańczyć i skakać tylko na lodzie?

A kiedy z ziemi zniknie lód,

Nie zrobi kroku w tył ani w przód!

ŁYŻWY

Służą do biegu po białym śniegu.

Taka jazda to nie żarty!

Same w dół pędzą....

NARTY

Nie ma kół, a zjedzie w dół

Po śniegu białym torze wspaniałym

SANKI

III. BAL W PRZEDSZKOLU DZISIAJ.

Cele ogólne:

► Zapoznanie dzieci z tradycjami balów karnawałowych.

► Poznanie z charakterystycznymi strojami i rekwizytami strojów karnawałowych.

► Wzbogacanie słownictwa dzieci, wdrażanie do uważnego słuchania opowiadań,

bajek, inscenizacji.

Zadania edukacyjne wyzwalające aktywność i działalność dzieci.	Zakładane efekty, cele operacyjne. Dziecko ....:	Środki wspomagające działania :
*„Zabawa karnawałowa” opowiadanie wg tekstu Cz. Janczarskiego ilustrowane obrazkiem. -„Karnawał” -opowiedz w co przebrały się dzieci i co robią? -„Zagubiony pantofelek” zabawa ćwicząca spostrzegawczość. -Zabawa rytm.- ruchowa na tle piosenki „Lale tańczą” muz. M.Cukierówna, sł. Z.Przyrowski *„Przed balem” M.Czernik -opowiadanie ilustrowane obrazkiem inspiracją do działalności plastycznej. -„Za kogo przebrały się dzieci na balu” -przyporządkowanie obrazka do zagadki słownej. -Zabawa rytm.-ruchowa na tle piosenki „Lale tańczą” -„Stroje karnawałowe” -malowanie farbami plakatowymi, kolorowanie kredkami. *Inscenizacja „Kapelusz muchomora” -nauka recytacji z podziałem na role. -„Karnawałowe rekwizyty” -wyróżnianie z zebranych przedmiotów tych, które są związane z balem karnawałowym. -„Taniec z balonikami” -zabawa taneczna przy muzyce. -„Balonik” -ozdabianie baloników wg własnego pomysłu * „Wesołe zabawy na balu karnawałowym w przedszkolu” -integracja grupy w czasie zabaw. -Zabawy rytm.-ruchowe na tle piosenek ze śpiewem dzieci tj.: „Lale tańczą”, „Kwoka”, „Dwóm tańczyć się zachciało” -Układy taneczne: „Taniec z piłeczkami z dzwonkiem”, „Grozik”, „Jedzie pociąg pod górę”. -Konkursy, zagadki, zabawy dydaktyczne „Czarodziejski worek” *Wprowadzenie piosenki „Bal w przed-szkolu” muz. F.Leszczyńska, sł. autor nieznany -zapoznanie z treścią i melodią piosenki. -Zabawa ruchowa na podstawie piosenki -podział na dwie grupy: chłopcy, dziewczynki -Dźwięki naszych instrumentów -„Zagadki słuchowe”. *Rysowanie kredkami na temat dowolny zainspirowane oglądaniem ilustracji przedstawiających bal -obcowanie z artystyczną ilustracją, utrwalanie znajomości barw. -Zabawa przy piosence „Bal w przedszkolu” *Lepienie z plasteliny na temat dowolny -doskonalenie sprawności manualnej, przestrzeganie umów dotyczących zasad lepienia. *Zabawa „Kot i myszki”. -Zapoznanie ze słowami określającymi kierunek w przód, w tył i prawidłowe stosowanie w zabawie. *Opowieść ruchowa „Wybieramy się na bal do przedszkola” -Odzwierciedlanie w zabawie zebranych doświadczeń i wiadomości o przygotowani do balu karnawałowego, reagowanie ruchem zgodnie z akompaniamentem /marsz, bieg/ *Zestaw zabaw ruchowych nr 16 „Bal” -Zabawa na powitanie i pożegnanie : „Pa-Pa” -Za orientacyjno- porządkowa „Balonik” -Zabawy taneczne: „Taniec z balonikiem”, „Rock and roll”. *Rytmika	-uważnie wysłucha opowiadanie i potrafi wypowiadać się na temat treści, -nazywa stroje karnawałowe postaci z opowiadania oraz przygotowywany strój w domu na bal, -określa wykonywane czynności, -potrafi odszukać ukryty pantofelek na ilustracji oraz na sali, dobrać but do osoby, -rytmicznie porusza się w kole oraz w parach przy podkładzie piosenki. -podejmie działalność plastyczną zainspirowane opowiadaniem i ilustracją, -wie, za co przebrały się dzieci na bal, -umie wybrać obrazek, jako rozwiązanie zagadki, -potrafi rytmicznie poruszać się w kole /podskoki w miejscu, skręty tułowia w prawo i w lewo, uderzanie piętą o podłogę/ w parach /obroty dookoła, rytmiczne klaskanie/, -samodzielnie zamaluje strój karnawałowy. -wysłucha inscenizacji i podejmie próbę recytacji z podziałem na rolę, -umie udzielić odpowiedzi na zadane pytanie, -wie, jakie przedmioty są potrzebne na bal, potrafi je prawidłowo nazwać, -potrafi bawić się wesoło przy muzyce, poruszać się z balonikiem, -potrafi ozdobić balonik pisakami, kredkami -potrafi nazwać strój karnawałowy swój i kolegów, opisać własnymi słowami strój, -rytmicznie porusza się i śpiewa znane piosenki, -umie wesoło bawić się przy muzyce, -tańczy w parach bez potrącania, -sprawnie porusza się w rzędzie, -chętnie bierze udział w zabawach i konkursach. -potrafi powtórzyć treść piosenki, -rozpoznaję melodię nowej piosenki, -sprawnie reaguje na umowne sygnały, -podskakuje obunóż przy słowach „hopsa, hopsa”, -tworzy pary podczas zabawy. -potrafi opowiedzieć co przedstawiają ilustracje, -rysuje kredkami zainspirowane oglądanymi ilustracjami przedstawiającymi bal, -nazywa kolory, -rytmicznie porusza się w czasie zabawy. -potrafi toczyć, spłaszczać, łączyć kilka elementów w całość, -uporządkuje deseczkę po lepieniu, zachowa czystość. -potrafi uważnie wysłuchać objaśnień, -prawidłowo porusza się w przód i tył w zabawie. -reaguje ruchowo zgodnie z opowieścią oraz akompaniamentem do marszu, biegu... -przedstawia własne pomysły ruchowe, -porusza się bez potrącania po sali, -sprawnie reaguje na umowne sygnały słowne i muzyczne, -poprawnie wykonuje kolejne zabawy ruchowe.	-obrazek na spostrzegawczość, pantofelki, -nagranie piosenki „Lale tańczą”. -obrazek do opow. „Przed balem”, -zagadki słowne i obrazki, -nagranie piosenki „Lale tańczą”, -kartki, kredki, farby plakatowe -rekwizyty do inscenizacji, -różnorodne przedmioty, -baloniki, -kartki, pisaki, kredki. -kaseta z nagraniami muzycznymi: „Smerfne hity” „Piosenki trzy- latków” -kaseta z nagraniem piosenki, -instrumenty muzyczne. -ilustracje balu, -kartki, -kredki -plastelina, -deseczki. -maska kotka -baloniki, -kaseta z nagraniami.

WYPISY

„Przed balem” M.Czerniak

-Jutro bal w przedszkolu! Wielki bal kostiumowy! -Ewie i Marcinowi oczy aż się śmiały

z radości.

-Ja będę marynarzem! A ja kowbojką! -krzyczały dzieci jedno przez drugie. I zaraz zaczęły wyjmować z szafy stroje z ubiegłorocznego balu. Niestety! Marynarskie ubranie Marcina było dla niego za małe.

Tata powiedział:

-To będzie dla Ewy.

-Ja nie chcę być marynarką! -zaprotestowała młodsza siostra Marcina. -To już wolę być krakowianką!

Zajrzała do szafy, w której mama chowała korale.

-Wezmę drewniane, szklane kolorowe, bursztyny... -Zawieszała je sobie kolejno na szyi.

-Masz zamiar przebrać się za krakowiankę czy za choinkę? -zapytała mama.

-Nie obwieszaj się tyloma ozdobami. Wybierz jedne korale. A skoro Marcin nie chce być marynarzem, któremu w praniu skulił się mundur, może być królewiczem w płaszczu z mojego szlafroka!

-Śpijmy szybko, żeby jak najprędzej było jutro! -powiedział Marcin i dzieci bez marudzenia poszły do łóżek. Obok swojego łóżka Marcin położył koronę, którą tata pomógł mu zrobić ze złotych kapsli od butelek po mleku.

A jutro? W przedszkolu od samego rana ożywienie. W szatni pojawiają się kowboje, rycerze, damy dworu, krasnale, muchomory, a nawet Zorro i maharadża. Królewicz Marcin rozgląda się, kto do niego najlepiej pasuje do pary.

-A ty kim jesteś? -pyta Piotrka.

-Piratem!

-Masz ładnie pomalowane oko!

-To prawdziwy siniak, nie malowany! Nagle wszyscy ucichli. Kto to płacze?

To mała Dominika nie pozwala się mamie rozebrać.

-Nie chcę tu zostać! Wracajmy do domu!

-Dominika! -próbuje tłumaczyć jej mama. -Nie wiedziałyśmy, że jest bal, przecież dopiero wczoraj wróciłaś ze wsi od babci... Zostań będziesz jak widz w teatrze! Możesz patrzyć, bić brawo...

-Wolę siedzieć w domu! -uparła się Dominika.

-Nie mam przebrania, to nie pójdę na bal!

-Zaraz coś wymyślimy, nie płacz -mówi mama. -Może założysz mój kapelusz i rękawiczki?

-Dam ci korale! -proponuje Ewa.

-A ja chusteczkę.

-Ja piórko z pióropusza!

-Nie chcę, nic nie chcę! -Dominika płakałaby dłużej, ale właśnie do przedszkola weszły bliźniaczki z grupy starszaków, Kasia i Gosia. Jak zwykle, wszystkie dzieci umilkły, patrzyły na dziewczynki i usiłowały ustalić, która jest która. A Kasia /a może Gosia?/ popatrzyła na zapłakana Dominikę, na leżące obok niej kapcie i powiedziała:

-Przebrałaś się za Kopciuszka? Jaki dobry pomysł! Nikt inny nie ma takiego stroju! Ale Kopciuszek, nawet gdy był w najgorszych tarapatach, nie płakał! I ty się śmiej!

-Zawiążę ci fartuszek -powiedziała Gosia /a może Kasia?/, wzięła malucha za rekę i poszła do sali zajęć, przebranej za salę balową.

Za nimi pobiegł królewicz Marcin z jednym kapciuszkiem Kopciuszka w ręku.

„Zabawa karnawałowa” Cz. Janczarski

Laleczki Róża i Lala urządzają karnawałowa zabawę.

Uszyły piękne stroje z bibułek. Róża przebrała się za śnieżynkę. Lala uszyła sobie strój motylka.

-A ja będę śniegowym bałwankiem -postanowił Uszatek. Owinął się aż po czubki uszu białym prześcieradłem. Nałożył kapelusz. Do łapki wziął miotłę. Pajacyk Bimbambom zagrał pięknie na cymbałkach. Rozpoczęła się zabawa. Najpierw dygnęła grzecznie Róża i zaśpiewała taka piosenkę:

Jestem śnieżynka

lekka, biała.

Chmurka na ziemię

mnie wysłała.

Wiatr mnie unosi

nad polami.

Błyszczę w słoneczku

brylantami.

Potem Lala zaśpiewała piosenkę motylka:

Gdy wiosenne słonko

zbudzi w lesie kwiaty,

lata nad kwiatami

motylek skrzydlaty.

Pachnie koniczynka,

polna róża, dzwonek.

Siądę -niech odpoczną

skrzydełka zmęczone.

Na koniec wyszedł na środek pokoju Miś -śniegowy bałwanek. Pajack Bimbambom mocniej uderzył w cymbałki. Aż Pluszowy Króliczek zawołał:

-Ciszej!

Miś zadeklamował:

Jestem bałwanek śniegowy,

biały od stóp do głowy.

Machną Miś miotłą.

Od tego machnięcia zsunęło się z niego prześcieradło.

Niedźwiadek powtórzył jeszcze raz:

Jestem bałwanek śniegowy,

biały od stóp aż do głowy.

-Wcale nie jesteś biały -pisnął Króliczek.

-Uszatku, nie jesteś już bałwankiem! -zawołały lalki.

A Bimbambom zaśpiewał:

Spadło z Misia, spadło

białe prześcieradło.

To dopiero niespodzianka:

zrobił nam się Miś z bałwanka!

„Lale tańczą” muz. M.Cukierównasł. B.Ziomkówna

Dzwonią koraliczki,

furkoczą spódniczki,

tupu, tup, tup czasem

o ziemie obcasem.

Obie panny lale

tańczą doskonale.

Gdybym lalą była,

z nimi bym tańczyła.

„Bal w przedszkolu” sł. i muz. T.Wójcik

Dziś w przedszkolu wielki bal,

tańczy razem ze sto par.

Lalka Barbie, mis Puchatek,

w czerwonym kubraczku skrzatek.

Ref.:

Tralalalala, tralalala,

każdy dobry humor ma. /bis

Trzy księżniczki, bury miś

tańczą walca raz, dwa, trzy.

Zorro z Batmanem pomyka,

wesoło dziś gra muzyka.

Ref.:

Tralalalala, tralalala,

każdy dobry humor ma. /bis

„Kapelusz muchomora”

/Dzieci są ustawione w półkolu, na środku staje dziecko przebrane za muchomor -tylko bez kapelusza, podchodzi do niego dziecko przebrane za biedronkę i mówi:/

Biedronka:

-Muchomorku dziś zabawa

w lesie pod leszczyną.

Muchomor: /bez kapelusza/

-Ja nie pójdę na zabawę

kapelusz mi zginął....

Ty na pewno go znalazłaś

biedroneczko miła

i z mojego kapelusza

sukienkę uszyłaś.

Biedronka:

-Twój kapelusz był czerwony

ale inne kropki miał.

Może lisy go porwały,

Może wiatr go zwiał.

/wchodzi bocian/

Muchomor:

-Panie boćku, pan tak dumnie

w górę podniósł głowę.

Pan z mojego kapelusza

ma pończochy nowe.

Bocian:

-Kle, kle, kle

W tych pończochach dawno chodzę

po wodzie, po trawie.

Wiedzą o tym wszystkie żabki

co mieszkają w stawie.

/wchodzi żabka w kapeluszu muchomorka/

Biedronka:

-Czy to żabka, czy nie żabka?

Dziwny na niej strój.

Co ty żabko masz na głowie?

Muchomor:

To kapelusz mój!

Żabka:

-Twój kapelusz dzisiaj rano

znalazłam na stawie,

już się nie smuć muchomorku

i chodź na zabawę.

/wracają na miejsce do półkola/

IV. ZIMOWY KĄCIK PRZYRODY.

Cele ogólne:

• Obserwacja zjawisk zachodzących wraz ze zmianą pór roku -w otoczeniu społeczno przyrodniczym.

• Zapoznanie dzieci ze sposobem zakładania różnych hodowli w kąciku przyrody.

• Prowadzenie obserwacji przyrodniczych w kąciku przyrody.

• Zapoznanie z obowiązkowymi pracami w kąciku przyrody ora z wymaganiami

roślin.

Zadania edukacyjne wyzwalające aktywność i działalność dzieci.	Zakładane efekty, cele operacyjne. Dziecko.......	Pomoce
* „Porządkujemy zbiory w kąciku przyrody” -rozmowa połączona z działaniem. -Opowiadanie „Kwiaty” -ukazanie skutków zapominania o obowiązkach -usychanie kwiatów. -Zabawa rytm.-ruch. do piosenki „Wianek” -odzwierciedlanie ruchem treści piosenki. -Zabawa „Porządki” -ustawianie eksponatów w kąciku przyrody, określanie położenia przedmiotów w przestrzeni: „na, pod, za, obok”. -„Kwiatek w doniczce” -kolorowanie obrazka kredkami, dobór kolorów. *„Zakładamy zieloną hodowle w kąciku przyrody” -założenie hodowli wodnych i w ziemi np.: rzeżuchy, fasoli, cebuli. -„Co to jest?” -rozwiązywanie zagadek słownych i dotykowych. -„Jak założymy hodowlę w kąciku przyrody? Zapoznanie z kolejnymi czynnościami podczas zakładania hodowli wodnej i w ziemi. -„Jak rośnie tulipan” -śledzenie wzrostu rośliny. Próba układania historyjki. *„Z jakich części składa się roślina i czego potrzebuje, żeby rosnąć” -wyróżnianie części rośliny i wypowiadanie się, czego roślina potrzebuje do wzrostu. Nauka wiersza „Nasze obowiązki” I.Salach -„Kącik przyrody starszaków” -wizyta w grupie dzieci starszych, obserwacja kącika przyrody. Porównywanie wyglądu roślin w kąciku starszaków z tymi we własnej sali. -Wiersz „Nasze obowiązki” -zachęcanie do podejmowania obowiązków. -Zabawa „Kwiaty” porównywanie liczebności zbiorów z użyciem określeń: „dużo, mało, tyle samo”. -„Roślina” -nazywanie części i segregowanie przedmiotów i obrazków potrzebnych roślinie do wzrostu. *„Wianek” muz. F.Ginejko, sł. J.Chrząszcz-ewska -zapoznanie dzieci z melodią i treścią piosenki, zabawa do piosenki. -„Wianek” -słuchanie piosenki. Omówienie jej treści, próby śpiewania i wyklaskiwania refrenu piosenki. Wypowiedzi dz. n/t zauważonych zmian w hodowli w kąciku przyrody. -Zabawa do piosenki „Wianek”. -„Zagadki słuchowe” -słuchanie zjawisk akustycznych z otoczenia tj.: pstrykanie palcami, gwizd, uderzenia pałeczką w talerz, bębenek. *Działalność plastyczna zainspirowana wierszem „Kwiaty małej Ludki” autor nieznany. -Omówienie treści wiersza „Kwiaty małej Ludki” przy obrazkach. -Układanie kompozycji z tworzywa przyrodniczego n/t. „Kwiaty”- łączenie kilku elementów w całość, zachęcanie do przedstawiania własnych pomysłów. *Opowieść ruchowa „Prace w ogrodzie” -Próby reagowania na sygnały umowne -ustawienie w kole, w parach. Pobudzenie i hamowanie ruchu na sygnały muzyczne. -Ćwiczenia oddechowe „Kwiaty” -umiarkowane dmuchanie na bibułkowe kwiaty. Uważne słuchanie objaśnień. * Zestaw zabaw ruchowych nr 18 „W ogrodzie przedszkolnym” -Zabawa na powitanie i pożegnanie „Pa-pa” -Zabawa orientacyjno -porządkowa „Dzieci i pszczoła”. -Zabawa „Zrywamy kwiaty” -naśladowanie ruchem zrywanie kwiatów. -Zabawa prowadzona metodą R.Labana „Dźwięki” -WYCZUCIE PRZESTRZENI -improwizacja ruchowa /wyższy rejestr dźwięków -wyższa pozycja lokomocyjna, im niższe rejestry tym bardziej pozycja obniża się. *Rytmika -zajęcia dodatkowe.	-potrafi wysłuchać uważnie opowiadania i wypowiadać się na jego temat, -potrafi wykonać proste prace gospodarskie w kąciku przyrody, wypełniać podjęte obowiązki w ramach dyżuru, -umie odzwierciedlać ruchem treść piosenki, -potrafi określić położenie przedmiotów w przestrzeni: „na, pod, za obok” -potrafi pokolorować obrazek, zmieścić się w konturach, nazwać kolory. -potrafi rozwiązać zagadki słowne i dotykowe, -wie, jak należy się opiekować hodowlami w kąciku przyrody, -potrafi pomagać w czasie zakładania hodowli w kąciku przyrody, -potrafi opowiedzieć jak rośnie tulipan na podstawie historyjki, -potrafi pokolorować obrazek. -potrafi właściwie zachować się w czasie odwiedzin w grupie dzieci starszych, -potrafi się wypowiadać n/t założonych hodowli w kąciku przyrody, -zna obowiązki dyżurnego w kąciku przyrody, -potrafi porównać liczebność zbiorów z użyciem określeń „dużo, mało, tyle samo”, -wyróżnia części rośliny: kwiat, łodyga, liście, korzeń, -wypowiada się n/t czego roślina potrzebuje do wzrostu: ziemia, woda słońce i obrysuje kredką właściwe obrazki. -potrafi uważnie słuchać piosenki, -potrafi się wypowiadać n/t obserwowanych hodowli w kąciku przyrody, -umie bawić się do słów piosenki, -potrafi rozpoznać i nazwać głosy z otoczenia, -cierpliwie oczekuje na swoją kolej podczas odpowiedzi. -potrafi uważnie wysłuchać treść wiersza i wypowiadać się na określony temat, -potrafi połączyć kilka elementów w całość i nakleić na kartkę, -potrafi wypowiadać się na temat swojego pomysłu, -potrafi doprowadzić pracę do końca. -potrafi sprawnie zareagować na umowne sygnały muzyczne, -potrafi ustawić się w kole, w parach i poruszać się bez potrącania, -potrafi uważnie wysłuchać objaśnień oraz umiarkowanie dmuchać w bibułkowe kwiaty. -potrafi sprawnie reagować na słowne i muzyczne polecenia nauczyciela, -porusza się bez potrącania kolegów, -potrafi naśladować ruchem czynności: zrywania kwiatów, kołyszące drzewa na wietrze itd.	sylwety do opowiadania „Kwiaty”, -kaseta z nagraniem piosenki „Wianek.” -eksponaty z kącika przyrody -kartki z obrazkiem, kredki. -zagadki sł. -cebula, fasolka -skrzynki z ziemią, -słoiki z wodą, -obrazek do wiersza „Nasze obowiązki”, -liczmany na tablicę magnetyczną -sylwety kwiatów na tablicę, -roślina, woda w konewce, ziemia w doniczce, obrazek słońca, -kaseta z nagraniem piosenki „Wianek” -obrazki do opowiadania „Kwiaty małej Ludki”, -kartki, klej, -tworzywo przyrodnicze. -bibułkowe kwiaty.

WYPISY

„Kwiaty” I.Salach

-Proszę pani, mam dla pani smutna wiadomość -mówi Kasia.

-Czy to coś poważnego? -pyta pani.

-Bardzo -i Kasia zrobiła poważną minę.

-Niech pani spojrzy na kwiaty.

Pani podeszła do kącika przyrody, w którym stały doniczki z kwiatami. Ale jak one wyglądały?! Łodyżki miały pogięte, kilka listków uschło i odpadło, główki pochyliły nisko. Przykry widok!

-Spójrzcie dzieci -pani była bardzo zmartwiona.

-Co tu się stało, jak myślicie?

-Proszę pani -zaczyna nieśmiało Piotruś -kwiaty potrzebują do życia wodę, a ziemia w doniczkach jest zupełnie sucha.

-Rzeczywiście ziemia w doniczkach jest zupełnie sucha -zauważyła pani -dlaczego?

Dzieci ucichły. Po chwili odezwała się Ania, bardzo zawstydzona:

-To moja wina. Miałam podlać kwiatki z samego rana, ale tak byłam zajęta zabawą, że zapomniałam i ani razu nie pomyślałam o naszych kwiatach.

-Myślę, że masz nauczkę -powiedziała pani.

-I nie tylko ty. To wszystkie dzieci powinny pamiętać o naszych przedszkolnych obowiązkach.

„Nasze obowiązki” I.Salach

Piękne kwiaty rosną w sali,

my będziemy o nie dbali.

Dziś im nalejemy wody

-nie zrobimy wcale szkody.

Pamiętamy tez o rybkach,

co się kąpią w czystej wodzie

pokarm im sypiemy świeży

odrobinę -ale co dzień.

„Kwiaty małej Ludki” autor nieznany

W miejskiej kamienicy

mieszka mała Ludka.

Nie ma ona wcale

swojego ogródka,

lecz ma na balkonie

zielone skrzyneczki,

a w tych skrzynkach sieje

i sadzi kwiateczki.

Co dzień je podlewa

o słońca zachodzie,

a kwiateczki kwitną

pięknie jak w ogrodzie.

„W naszym ogródeczku” sł. K.Różecka, muz. M.Kaczurbina

W naszym ogródeczku zrobimy porządki,

zrobimy porządki, zrobimy porządki.

Wygrabimy ścieżki, przekopiemy grządki,

przekopiemy grządki, raz, dwa, trzy.

Potem w miękką ziemię wsiejemy nasionka,

wsiejemy nasionka, wsiejemy nasionka.

Będą się wygrzewać na wiosennym słonku,

na wiosennym słonku, raz, dwa, trzy.

Przyjdzie ciepły deszczyk i wszystko odmieni,

i wszystko odmieni, i wszystko odmieni.

W naszym ogródeczku grządki zazieleni,

grządki zazieleni, raz, dwa, trzy.

powrót

---