koagulopatie (6)

Preparaty i dawkowanie

Zastosowa

nie

Preparaty i dawkowanie

1.    Calciparinc (Heparin Depot, Heparin Calcium) - sól wapniowa heparyny; fiolki 5 000 j.m./0,2 ml, 25 000 j.m./l ml, 40 000 j.m./2 ml i 50 000 j.m./2 ml, wstrzykuje się podskórnie - szczyt działania występuje po 4 godz., a czas działania zależy od dawki. Stosuje się początkowo 2500 j.m./lO kg m.c., a następnie dawki w zależności od czasu kaolinowo--kcfalinowego, który powinien byó 1,5-3-krotnie dłuższy niż prawidłowy.

2.    Clexanc - sól sodowa enoksaparyny (niskocząsteczkowa pochodna heparyny), ampułkoslrzy-kawka 0,02 g/0,2 ml i 0,04 g/0,4 ml; stosuje się s.c. zapobiegawczo 0,02--0,04 g przed zabiegiem i następnie przez 7-10 dni po zabiegu.

3.    Fraxiparine 2850 JU, 3800 JU AXa, -5700 JU AXa, -7600 JU AXa, 9500 JU AXa, -Multi 9500 JU AXa - nadroparyna (niskocząsteczkowa pochodna heparyny), ampułkostrzykawki 0,2, 0,3, 0,4, 0,6, 0,8 i 1,0 ml (1 ml = 1025 j.m.) oraz ampułki 0,3, 0,6 i 1,0 ml; stosuje się s.c. 3075 j.m. na 2-4 godz. przed zabiegiem i następnie przez 7 dni po zabiegu.

4.    Frjgmin - dalteparyna, heparyna drobnocząsleczkowa; wywiera silne i długotrwałe działanie przeciwzakrzepowc w wyniku hamowania czynnika Xa, irombiny w następstwie aktywacji antytrombiny. Stosuje się profilaktycznie u pacjentów zagrożonych zespołem zatorowo--zakrzepowym w okresie okołooperacyjnym, u chorych z niestabilną chorobą wieńcową. Leczniczo - w ostrej zakrzepicy żył głębokich. Dawkowanie - profilaktycznie 2500 j.m. przed zabiegiem i raz na dobę 2500 j.m. w następnych dniach.

Roztwór do wstrzyknięć podskórnych - amp. strzyk. 2500, 5000, 10 000 j.m.

5.    Clivarin - rewiparyna, heparyna drobnocząsleczkowa - hamuje aktywność czynnika Xa i Ilu. Zastosowanie - profilaktyka zakrzepicy żył głębokich okołooperacyjnie. Ampułkostrzykawki -1432 j.m. AXa/0; stosuje się raz dziennie I ampułkostrzykawkę.

Heparynoidy (leki heparynopodobne)

Właściwości podobne do heparyny mają również estry siarkowe mono-sacharydów i dekstranu (siarczan dekstranu), kwasu poliheksuronowego (treburon), kwasu alginowego (alargin), kwasu polisacharydowego i in. Działają przeciwzakrzcpowo podobnie do heparyny (efekt odwracalny pod wpływem siarczanu protaminy), mają również i inne właściwości heparyny (wpływ na hialuronidazę, lipemię i in.). Heparynoidy mają na ogół nieznaczne działania niepożądane, jednak mogą pojawić się wymioty, biegunka, zapaść, obrzęki, pokrzywka, wypadanie włosów, agranulocytoza, uszkodzenie narządów miąższowych.

• Stosowanie ogólne podobnie do heparyny (patrz wyżej) oraz miejscowo, np. w bólach pourazowych stawów i ścięgien oraz w nerwobólach.

1.    Lumbolin - kwas sulfopolisacharydowy + monosalicylan glikolu etylowego + ester benzylowy kwasu nikotynowego, maść; stosuje się miejscowo 2-3 razy dziennie.

2.    Iłinidoid - tuby 40 i 100 g (maść i żel). Zawiera ester mukopolisacharydowy kwasu polisiarkowego; stosuje się 2 razy dziennie lekko wcierając do całkowitego wchłonięcia.

Sulodeksyd

Jest to glikozaminoglikan o działaniu przeciwzakrzepowym - hamuje czynniki krzepnięcia zwłaszcza aktywowany czynnik X. Hamuje również agregację płytek krwi oraz aktywuje fibrynolizę. Wykazuje również właściwości Teologiczne obniżając lepkość krwi i normalizuje stężenie lipidów.

• Sulodeksyd jest stosowany w schorzeniach naczyń tętniczych i żylnych przebiegających z podwyższonym ryzykiem zakrzepicy.

A Może powodować ból, pieczenie i krwiaki w miejscu podania, bardzo rzadko wywołuje reakcję alergiczną.

Sulodeksydu nie powinno się stosować w skazach krwotocznych i czynnych krwawieniach, w ciąży oraz w przypadku uczulenia na heparynę i preparaty heparynopodobne.

Vessel l)uc F - kapsułki 250 LSU i ampułki 600 LSU; stosuje się doustnie 2 razy dziennie I kapsułkę oraz i m. lub i.v. 1 ampułkę dziennie.

30.3.4. Leki antyprotrombinowe (antywitaminy K)

Antywitaininy K

Są to związki działające antagonistycznie w stosunku do witaminy K na poziomie jej receptora w komórce wątrobowej. Następstwem ich działania jest zablokowanie wszystkich procesów warunkowanych przez witaminę K, tzn. syntezę czynników krzepnięcia II, VII, IX i X.

Znane są obecnie dwie grupy związków o właściwościach antywitamin K - pochodne hydroksykumaryny i pochodne indandionu. Leki te różnią się przede wszystkim aktywnością (dawką wywołującą określony efekt antyprotrombinowy) i właściwościami farmakokinctycznymi, co wyraża się różnicami w czasie wystąpienia optymalnego działania oraz czasem działania po odstawieniu Icku.

Zastosowa

nie

Działanie

niepożądane

Przeciw

wskazania

Preparat i dawkowanie

Działanie

Tab. 30.1.

Dawkowanie i czas działania antywitamin K

		Dawka	Dawka	Początek	Czas działania po
Grupa	Przedstawiciele	nasycająca	podtrzymująca	optymalnego
		(mg)	(mg)	działania (dni)	leku (dni)
	Dikumarol	400-700	25-150	2-3	3-6
Pochodne	Warfaryna	30-60	3-15	2-3	4-8
hydroksy-	Fenprokumon	18-36	1-6	2-3	5-10
kumaryny	Acenokumarol	30-60	2-16	2-3	3-6
	Etylodikumaryna	1800-3000	120-200	1-2	2-3
	Fenindion	400-700	25-200	1-2	2-3
Pochodne indandionu	Ditenandion	30-60	3-15	2-3	5-10
	Anisyndion	250-550	25-200	2-3	3-6

569